บทที่ 2
หลายวันต่อมา
ริกะปารูปที่เธอจ้างนักสืบไปตามสืบแฟนของเธอทิ้งลงถังขยะ จากพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของเขาทำให้ริกะเกิดสงสัย และแล้วก็เป็นจริงอย่างที่เธอคิด ริกะนั่งลงอย่างเจ็บช้ำ เธอร้องไห้อย่างหมดสภาพจนกระทั่งหลับไปในวันที่เขาอ้างงานและไม่กลับบ้าน
ทั้ง ๆ ที่เธอรู้ว่าเขากำลังอยู่กับผู้หญิงคนนั้น
ริกะตื่นขึ้นมาในสภาพสะลึมสะลือ ได้ยินเสียงตั้งปลุกในวันนี้เธอมีงานเลี้ยงรุ่นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปี ริกะรีบอาบน้ำแต่งตัวออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า
เธอแวะเข้าสปานวดตัวเพื่อผ่อนคลาย ถึงจะยังเสียใจจนไม่อยากพบใคร แต่วันนี้ในบรรดาเพื่อนเก่าของเธอยังมีแฟนเก่าที่ไม่ได้เจอกันหลายปีรวมอยู่ด้วย
จู่ ๆ ริกะก็อยากพบเขา
วันนี้เธอแต่งตัวสวยด้วยเดรสลายจุดราคาแพง บรรจงใส่น้ำหอมกลิ่นยั่วยวนทั้งที่ไม่เข้าใจตัวเองว่ากำลังหวังอะไรกันแน่ เมื่อถึงงานเลี้ยงเพื่อนของเธอมาถึงก่อนหลายคนแล้ว
เสียงทักทายดังขึ้นทันที
"ริกะมาแล้ว โอว้เธอสวยจังเลยแต่ก่อนว่าสวยแล้วตอนนี้ยิ่งสวยกว่าเดิมอีก"
ริกะเป็นสาวสวยเรียบร้อยตั้งแต่สมัยเรียน แต่เบื้องหลังผู้หญิงเรียบร้อยคนนี้กลับตรงกันข้ามกับที่ใคร หลาย ๆ คนคิด
และแล้วคนที่เธอรอคอยก็มาถึง ริกะตกใจมากเมื่อเห็นว่าเขาดูหล่อเหลามากกว่าเดิมอีก ตั้งแต่เขามาถึงก็เอาแต่จ้องเธอจนเธอหน้าแดง และเพื่อน ๆ ของเธอก็ดูเหมือนว่าจะรู้เห็นเป็นใจ จัดให้ริกะกับแฟนเก่าที่ชื่อว่า ฮาจินั่งด้วยกัน
ในตอนแรกที่นั่งดื่มและร้องเพลงในบรรยากาศมืดสลัว ดูเหมือนว่าเขายังคงสุภาพและพูดคุยกับเธอถึงเรื่องราวปัจจุบัน จนกระทั่งกลางดึกเพื่อนหลายคนเมาฟุบแล้ว
ริกะใบหน้าแดงก่ำฮาจิค่อย ๆ ขยับเข้าหาเธอ เขาเอื้อมมือมาโอบเอวเธอใบหน้าหล่อเหลาของเขาอยู่ใกล้เธออย่างแนบชิด จนเพื่อนคนหนึ่งแซวขึ้นมาว่า
"ฮาจินายกับริกะยังคบกันอยู่เหรอ สายตาที่พวกนายมองกันนี่ทำฉันร้อนเป็นไฟเลย"
และแล้วเพื่อนคนนั้นก็ฟุบหลับไป
ริกะมองหน้าฮาจิ ยิ่งมองเขาก็ยิ่งดูน่าหลงใหล ฮาจิมองเธอเช่นกัน เขาจับมือของเธอแล้วบอกว่า
"ผิวขาว ๆ ของริกะเป็นสีแดงอีกแล้ว เหมือนเดิมสินะดื่มแล้วตัวแดงทุกที"
"อื้ม แต่ก็ดื่มเก่งขึ้นกว่าเดิมมากแล้ว"
จู่ ๆ ฮาจิก็พูดขึ้นว่า
"เราสองคนความจริงเลิกกันเพราะอะไรนะ ฉันไม่ได้อยากเลิกกับเธอสักหน่อย"
ริกะหัวเราะ
"ไม่รู้สิจำเรื่องที่ทะเลาะกันไม่ได้แล้วตอนนั้นยังเรียนอยู่ด้วยกันทั้งคู่ หลังสอบเสร็จก็ไม่ได้คุยกันแล้วนี่"
ฮาจิจับแหวนหมั้นในมือของริกะเล่น ริกะเพิ่งเห็นเหมือนกันว่าเธอลืมถอดแหวนเฮงซวยนี้ ในขณะที่นิ้วเรียวของเขาไล้ที่ปลายนิ้วของเธอเบา ๆ ฮาจิก้มลงกระซิบชิดใบหูของริกะ
"แฟนเธอเขารักเธอมากเท่าฉันหรือเปล่า เขารู้หรือเปล่าว่าเธอชอบแบบไหน เขาทำให้เธอครางได้เหมือนฉันหรือเปล่า เขาบี้นมให้เธอมั๊ย เขาเลียให้เธอครางเหมือนฉันหรือเปล่า"
"ฮาจิ อย่าพูดเลย เราเลิกกันนานแล้วนะ"
ริกะหน้าแดง คิดถึงสิ่งที่เขาพูดแล้วเธอก็อดรู้สึกเสียวที่ตรงช่องส่วนนั้นไม่ได้ เขากำลังเล้าโลมเธอด้วยคำพูด
"ไม่พูดไม่ได้หรอก อยากเอาริกะแบบนั้นตั้งแต่เห็นหน้าแล้ว นอนฝันถึงตลอดเลยรู้มั๊ย อัดอั้นจนทนไม่ไหวแล้ว ริกะไม่คิดถึงเรื่องของเราบ้างเลยเหรอ"