โคแก่หื่น [4]

​

และหลังจากผ่านครั้งแรกในวันแรกตั้งแต่นั้นมา นิศามณีนอนค้างในบ้านคุณตาทุกวัน ต้องตื่นมาทำงานบ้านเป็นประจำ และแววตาต้องเหลือบมองชายชราอย่างจดจ่อ เธอมีอารมณ์แบบนั้นเวลาอยู่กับเขาตลอดเวลา รอยยิ้มเล็กๆ เผยทุกๆ ครั้งที่ลอบมอง ชายชราย่อมรู้ว่าเด็กสาวกำลังหมายถึงอะไร

“คุณตาคะ หนูหิวค่ะ” นิศามณีเริ่มไม่เขินอายในคราแรก พลางซุกตัวเองอยู่ระหว่างขาของชายชรา ระหว่างเขากำลังนั่งอยู่ที่โซฟาที่เดิมในห้องรับแขก

“มากินสิ ยัยหนู” เขายกก้นถอดกางเกงขาสั้น พลางใช้มืดรูดองคชาติปลุกเร้าอารมณ์ไม่นาน มันก็เริ่มเติบโตตื่นตัวใหญ่ยาว จนเด็กสาวมองอย่างพอใจ

“หนูกินละนะ” นิศามณีไร้ยางอาย ขอเคลื่อนกายเข้าขบปลายหัวมนกลมที่ร้อนอุ่น เอร็ดอร่อยกับไอติมอุ่นเต็มปากเต็มคำ สนุกสนาน

ชายชราแอ่นกายไปเบื้องหลังพิงโซฟา เมื่อปากเล็กๆ กำลังขบกัดและดูดกลืน เมื่อผ่านครั้งแรกในครานั้นไปแล้ว... ระยะหลังๆ เด็กสาวมีวิวัฒนาการที่เก่งขึ้นเรื่อยๆ

อีกมือเหี่ยวจ้องแทรกเข้าไปภายใต้กระโปรงเด็กสาว เกี่ยวขอบกางเกงดึงออกให้พ้นทาง เพื่อแหย่ปลายนิ้วเหี่ยวเข้าไปในร่องสวาทกำลังหล่อน้ำหลั่งรินให้หยาดเยิ้ม และเธอกำลังพร้อมสำหรับเขาในครั้งต่อไป...

******

เสียงอัดเนื้อกระแทกเข้าร่องก้อนจากเบื้องหลังเด็กสาว ดังเป็นจังหวะเร็วรัวตลอดเวลากว่าครึ่งชม. ร่างชายชราไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อย กลับแข็งแรงแข็งขันอัดองคชาติใหญ่ยาว ดันเข้าร่องสวาทเด็กสาวไม่มีหยุด

เสียงครวญครางกรีดร้องของนิศามณี ปลุกเร้าอารมณ์ความเป็นชายให้ตื่นตัว บุกรุกเข้าช่องแคบอุดมไปด้วยน้ำภายในช่องสวาท ทำให้กิจกามครั้งนี้ดำเนินไปอย่างราบรื่น และเคลิบเคลิ้มละเมอเพ้อเสียวกระสันหนัก

ไหลลื่นชนทางตัน กระแทกย้ำๆ ดันสุดโคน ขนาดที่ปูดบวมพองขยาย ดันทางช่องแคบสวาทให้ดูดกลืน เด็กสาวหอบอ้าปาก ทั้งสิ้นแรงและเสียวซ่าน รับแรงอัดกระแทกก้อนเนื้อเข้ามาภายในกายจนร้อนรุ่ม

ชายชราไม่ได้เป็นคนป่วยไข้หรือขี้โรค เขาเป็นคนแข็งแรงสุขภาพดี ที่แกล้งป่วยไม่มีเรี่ยวแรง เพราะลูกสาวแต่งงานออกไป ไม่เคยเหลียวกลับมาดูแล จนต้องหาอะไรทำแก้เซ็ง ไม่เช่นนั้นเขาอาจจะต้องป่วยตายไปจริงๆ

อย่างน้อยการรับว่าจ้างเด็กสาวมาดูแลคนชรา ก็ทำให้เขามีอะไรสนุกๆ ทำในบ้าน ไม่ต้องออกไปหานอกบ้านให้เหนื่อย และเปลืองเงิน แค่ค่าแรงงานต่อเดือนสองหมื่นกว่า หักค่าใช้จ่ายเงินเก็บส่วนตัว ชายชราก็ดูแลเด็กสาวคนนี้ไหว

อารมณ์ความเป็นชายตื่นตัวกระชุ่มกระชวย เมื่อได้สวาปามเด็กสาวไว้ในอ้อมกอด หลั่งน้ำกามภายในทำให้รู้สึกดีจนเด็กสาวรู้สึกอยากกับชายชราตลอดเวลา

จากคราแรกที่ไม่กล้าเข้าใกล้ ยามนี้ขอให้ได้สวมกอดหรือได้จูบเขายามเมื่อมีกิจกามร่วมกัน แม้จะไม่มีแฟนหนุ่มมาทำให้ ขอได้กินและเสพสุขกับชายแก่ เธอคงได้เป็นนิรันดร์อย่างสุขใจ...

******

กิจกามดำเนินไปเกือบสองอาทิตย์ ใกล้เวลาที่รตินันท์จะเดินทางกลับมาดูบิดา ซึ่งแก่ชรามาก ไม่รู้ว่าเด็กสาวที่ว่าจ้างจะทำงานดี ดูแลคนแก่ตามสัญญาได้หรือไม่ จะว่าไปทำงานหลายวันก็นึกเป็นห่วงบิดาและบ้านขึ้นมา เธอจึงเดินทางกลับมาเพียงลำพัง และอาจจะเดินทางกลับมาทันทีในวันนั้น

รตินันท์พบว่าสภาพบ้านเป็นปกติ ในขณะที่เบื้องหน้าบิดาซึ่งแก่ชราภาพ กำลังนั่งดูทีวีพร้อมกินขนมและน้ำหวาน ตามปกติเหมือนกับทุกๆ วัน รตินันท์หันไปดูนิศามณี นั่งกับพื้นรักษาระยะห่างไม่กล้าเข้าใกล้ชายชรา

“กลับมาอยู่บ้านเราแล้วรึ พ่อดีใจจริงๆ ที่ลูกกลับบ้าน” ชายชรากล่าวน้ำเสียงดีใจ เมื่อลูกสาวกลับบ้าน

“คือหนูเป็นห่วงคุณพ่อค่ะ น้องดูแลได้หรือเปล่าคะ? คุณพ่อสบายดีมั๊ย?” รตินันท์ถามอย่างสงสัย เห็นสีหน้าเขายิ้มแย้มสุขใจ ในขณะกินขนมในมืออย่างเชื่องช้า

“เป็นเด็กดีมากๆ ทำตามที่พ่อสั่งได้หมดทุกเรื่อง” รตินันท์ได้ยินเช่นนั้น รู้สึกเบาใจ เพราะของภายในบ้านมิได้หายไปไหน คุณพ่อของเธอก็สุขสบายดี

“ถ้างั้น หนูคงจะต้องกลับไปทำงานต่อนะคะ รอบหน้าอาจจะให้ปวริศ มาสลับกับหนู ดูแลคุณพ่อนะคะ” รตินันท์จึงเข้าไปสวมกอดบิดาอย่างเป็นห่วง ก่อนจะเริ่มออกจากบ้านเดินทางกลับไปทำงานอีกครั้ง...

เมื่อพ้นสายตารตินันท์ และนิศามณีเดินออกไปส่งและปิดประตูบ้าน กิจกามกับชายชราจึงกลับมาดำเนินในท่าใหม่ เธอนอนหงายอยู่บนโต๊ะ และยกขาพาดสูง ปล่อยให้องคชาติใหญ่ยาวสอดใส่เข้ามาอย่างเร็ว และลึกสุดๆ

เด็กสาวซี๊ดซาดอย่างเมามัน เมื่อถูกทะลวงลึกรุกล้ำจนสุดทาง สะเทือนไปทั่วกายสั่นระริกอย่างรู้สึกดี ชายชราดำเนินกิจกามเป็นชม. เนิ่นนานจนช่องคลอดภายในตอดบีบขมิบตลอด ภายในช่องสวาทแคบสั่นหดเกร็ง แทบทำให้องคชาติเสียวทุกๆ ครั้งที่ลากเข้าออก

ชายชราดันจ้าวโลกจนสุดทาง แทงรุนแรงและหนักหน่วงจนเด็กสาวกรีดร้องอย่างเสียวซ่าน มือเหี่ยวดึงปลายองคชาติออกมา เพื่อพวยพุ่งสายน้ำขุ่นมากมาย อาบทั่วร่างกายเด็กสาวอย่างพึงพอใจ เคลื่อนกายชราอย่างเชื่องช้า เพื่อป้อนน้ำขุ่นนี้ให้นิศามณีได้กลืนกิน...

******

วันหนึ่งเมื่อปวริศเดินทางกลับมาบ้าน โดยมิได้บอกกล่าวล่วงหน้า เขาจอดรถหน้าบ้าน และเปิดประตูเข้าบ้านอย่างเงียบกริบ แอบเดินย่องมาอย่างเงียบๆ ลอบพบเห็นว่านิศามณีกำลังนั่งขย่มชายชราอย่างเมามัน

เขาตื่นตาตื่นใจ เมื่อเห็นว่าพ่อตามิได้แก่หมดแรงอย่างที่คิด สงสัยจะหลอกให้รตินันท์จ้างเด็กสาวมาดูแล แต่ที่แท้กลับฟันเด็กสาวว่าจ้างอย่างสมใจ เมื่อไม่มีใครอยู่...

“คุณพ่อ ทำไมไปหลับนอนกับน้องแบบนั้น? !!!” ปวริศทนไม่ได้ จึงต้องเข้าไปห้าม ทำให้พวกเขาสองคนตกใจ เมื่อปวริศกลับมาพูดโพรงแทบหัวใจหยุดเต้น ช็อควายตายกัน ณ วินาทีนั้น

“ใส่เสื้อผ้าก่อนนะ ยัยหนู... อย่าบอกลูกสาวพ่อเลยนะ ว่าพ่อได้เสียกับเด็กคนนี้ ไม่อยากให้แกมีมลทิน ทั้งๆ ที่พ่อก็รักและเอ็นดูยัยหนูนี่”

ชายชรากล่าวน้ำเสียงหวาดกลัว เชิงสั่น ถ้ารตินันท์รู้ อาจจะตบตีและแจ้งความเอาผิดกับเด็กสาว ทั้งๆ ที่มันเป็นความต้องการของเขาเอง ไม่อยากเอาเปรียบฝ่ายเดียว เพราะนิศามณีเป็นเด็กดีและว่านอนสอนง่าย

“ถ้าหากคนที่กลับมาบ้านไม่ใช่ผม มันคงไม่ใช่เรื่องที่คุยง่ายๆ แบบนี้นะครับ” ปวริสมองดูเด็กสาวหน้าตาน่าเอ็นดู มิน่าล่ะ ชายชราถึงชอบให้ดูเอ็น ถึงพริกถึงขิงจนน่าอิจฉา วันๆ เขาทำแต่งานจนเบื่อ แทบจะไม่มีเวลาอะไรดีๆ แบบนี้

“ได้โปรดอย่าบอกลูกพ่อเลยนะ ปวริศ!” ชายชรารู้สึกว่า ต้องหาทางติดสินบนกับสามีลูกสาวตัวเองเสียแล้ว ไม่เช่นนั้น เวลาดีๆ แบบนี้ของเขาคงจบลงแน่ๆ

“ถ้างั้น... คุณพ่อต้องทำตามที่ผมขอ... แล้วผมจะช่วยปิดเป็นความลับให้” ปวริศคิดว่า หนทางนี้น่าจะดีสำหรับชายชรา และตัวเขา พร้อมๆ เด็กสาวน่าจะโอเค เมื่อเขาคิดว่า... ควรจะร่วมกันทำและปกปิดความลับเหล่านี้...

******

​