ฝันร้ายของเธอ

มาลีที่ตรวจงานเสร็จเธอรีบกลับมาหาทศแต่ทว่าตอนนี้ห้องของทศถูกล็อคจากข้างในทำให้เธอหงุดหงิดที่ทศหลุดมือเธอไปได้ เธอทำได้แต่กลับห้องของเธอไป ใกล้รุ่งสางอรที่ตื่นมาในอ้อมกอดของทศเธอพยายามเอาตัวเองลุกขึ้นจากเตียงนอนเธอระดมไปทั้งร่างกาย แทบจะเดินไม่ไหวเธอเก็บเสื้อผ้าที่ตกอยู่ที่ปลายเตียงจัดการใส่แล้วรีบกลับห้องไป เธออาบน้ำเมื่อมาถึงห้องเธอทำได้แต่ร้องไห้โทษตัวเองที่เมาจนขาดสติทำให้เธอเข้าผิดห้อง ห้องของเธอคือ619 เธอได้เข้าห้องผิดพอมาถึงห้องเธออาบน้ำร้องไห้ถูเนื้อตัวจนเป็นรอยแดง เธอจะไม่ให้ใครรู้เด็ดขาดกับเรื่องที่เกิดขึ้นอรรู้สึกผิดที่ได้มอบกายให้คนอื่นที่ไม่ใช่คนที่รัก หลังจากอาบน้ำเสร็จเธอก็ทรุดตัวลงบนที่นอนเธอได้ส่งข้อความไปหาเอกเพื่อที่จะลางานพรุ้งนี้เธออ้างว่างเธอเมามากคงไปทำงานด้วยพรุ้งนี้ไม่ไหว แต่จริงๆแล้วเธอไม่อยากไปเจอหน้าเขาที่ขืนใจเธอมื้อคนนี้

ขณะที่ทุกคนมารวมตัวกันที่จะไปสำรวจเกาะทศที่พยายามมองหาผู้หญิงคนที่เขาได้ล่วงเกินเธอไป เขาตื่นมาจากที่นอนก็ไม่พบเธอแล้ว เธอที่จากไปทิ้งไว้แต่รอยเลือดบนที่นอนไว้ให้เขาดู เขาตื่นมาพบรอยเลือดเขาตกใจมากเพราะไม่คิดว่าเธอยังบริสุทธิอยู่เขาได้แต่นึกโทษตัวเองและพยายามตามหาตัวเธอเพื่อที่จะรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น

"มื้อคืนนี้นอนฝันดีมั้ยค่ะคุณทศเสียดายจังเลยนะคะมื้อคืนนี้มาลีกลับมาคุณได้ล็อคห้องนอนไปแล้ว"ตอนแรกทศก็เข้าใจว่าเป็นมาลีแต่เขายังพอจำได้เพราะทั้งสองคนใส่เสื้อผ้าที่แตกต่างมาลีแต่งตัวจัดจ้านส่วนคนที่เขาอยู่ด้วยมื้อคนนี้เธอแต่งตัวสบายๆมองดูไม่น่าเบื่อเธอมีความน่ารักสดใส เขาพอจำได้รางๆ

"มื้อคืนนี้ผมง่วงมากเลยนอนหลับไปไม่รู้ว่าผมไปล็อคตอนไหนแต่ก็ดีแล้วครับที่ไม่เกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ถ้าผมเมาคุณพยายามมาอยู่ใกล้ผมนะครับผมกลัวจะเกิดอะไรขึ้นมากกว่านี้ แต่ก็ขอบคุณนะครับที่ไปส่งผมที่ห้อง"

"ไม่เป็นไรคะ มาลีเต็มใจ คุณก็พอจะรู้ใช่มั้ยค่ะว่ามาลีชอบคุณถ้าเกิดอะไรขึ้นคือมาลีเต็มใจและจะไม่ถือโทษโกรธคุณทศด้วยค่ะ" ทศก็พอรู้ว่ามาลีชอบเขาแต่เขาไม่เคยมองเธอหรือมีความรูสึกชอบเธอเลย สองคนกำลังคุยกันอยู่เอกก็เดินเข้ามาทักทายทศ

"คุณทศสวัสดีครับเมื้อวานนี้ผมไม่ทันได้ทักทายคุณเลย ขอโทษที่ขัดจังหวะนะครับ"

"สวัสดีครับ คุณเป็นหนึ่งในทีมที่มากับคุณมาลีใช่มั้ยครับผมจำได้"

"ครับผมชื่อเอกครับแล้วก็มีน้องเล็กอีกคนแต่รายนั่นวันนี้ขอลาครับมื้อคืนเธอเมาหนักไปหน่อย เธอเป็นคนคออ่อนนะครับ วันนี้เลยมาสำรวจเกาะไม่ไหว"

"สำออยละสิไม่ว่า"มาลีพูดขัดขึ้นมา

"ว่าแต่คนเล็กในทีมชื่ออะไรครับ "ทศถามด้วยความสงสัยเธออาจเป็นคนๆเดียวกับที่เขาตามหาก็ได้ เพราะเขาที่ทำรุนแรงกับเธอทำให้เธอมาทำงานไม่ไหวยิ่งทำให้ทศคิดอยากจะดูแลเธอให้มากกว่าเดิมเขาหวังว่าคงจะเป็นเธอ

"เธอชื่ออรอุมาค่ะ ถามมาลีก็ได้นะคะ "

"ครับ พอดีมื้อวานนี้ผมไม่เห็นได้ทักทายคุณอรอุมาเลย"

"เธอไปเข้าห้องน้ำค่ะ"

"งั้นผมขอตัวไปเตรียมตัวพาทุกคนไปสำรวจเกาะก่อนนะครับ"

"คะ แล้วเจอกันนะคะ คุณทศ"ทศที่เดินออกมาเข้าได้เดินไปหาเลขาของเขาทันที

"คุณนาศคุณช่วยสืบหาประวัติของคนที่ชื่ออรอุมา มาให้ผมหน่อยนะครับขอแบบด่วนๆ เธอทำงานอยู่สาขากรุงเทพมาสัมมนาในครั้งนี้ด้วย ผมฝากด้วยนะ"

"ได้ครับ ผมจะรีบสืบหามาให้"จากนั้นทศก็พาทุกคนเดินดูเกาะสำรวจและเรียนรู้เพื่อที่จะนำไปแนะนำนักท่องเที่ยวได้เขาทำงานทั้งวันแต่ใจเขาก็ยังครุ่นคิดถึงต่ออร

กริ๊งๆๆ'' อรได้โทรหาธรเธอรู้สึกผิดต่อเขาอยากขอโทษเขากับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเธออยากบอกเลิกเขาด้วยซ้ำ แต่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลิกเธอจะบอกเลิกเขาได้ยังไงทั้งๆที่เขารักเธอมกขนาดนี้เธอคงต้องเก็บเรื่องที่เกิดขึ้นไว้เป็นความลับ

"อ้าว ว่าไงอร ตอนนี้พึ่ง11.00โมงเองเลิกงานแล้วหรอ?"แค่เธอได้ยินเสียงเขาใจเธอก็สั่นไหวน้ำตาไหลออกมาอย่างอัตโนมัติ

"วันนี้อรไม่ได้ไปสำรวจเกาะนะอรรออยู่ที่ห้องรู้สึกไม่ค่อยสบาย ธรทำอะไรอยู่อรรบกวนรึเปล่า"

"ไม่เลย กำลังจะไปหาอะไรกินนะ ทำไมเสียงอรเป็นยังงั้นละ อรเป็นหวัดหรอกินยารึยังอย่าลืมหาข้าวหายากินด้วยนะธรเป็นห่วงรู้มั้ย"อรที่พยายามจะกลั้นเสียงรองไห้ไม่ให้ธรได้ยิน แต่ด้วยเสียที่สั่นเครือของเธอทำให้เขาคิดว่าเธอเป็นไข้หวัด

"ใช่จร๊ะอรเป็นหวัดเดี๋ยวหายากินแล้วจะนอนต่อ ธรก็ไปหาอะไรกินเถอะ ขอบคุณนะธรที่รักและเป็นห่วงอรขนาดนี้ขอบคุณจริง"

"ทำไมพูดแบบนั้นละธรก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่เราคบกันแล้วคนรักกันไม่ให้ห่วงกันจะห่วงใครละ ถ้าไม่ดีขึ้นไปหาหมอเลยนะเดี๋ยวค่ำๆธรจะโทรหาอีกรอบ ธรรักอรมากนะ"สิ้นเสียงจากปลายอรทำได้แต่นั่งร้องไห้เธอที่คิดว่าจะเก็บความบริสุทธินี้ไว้ให้ธรในวันต่งงาานแต่ตอนนี้มันได้จบไปแล้ว แต่เธอต้องเดินหน้าต่อไปเธอลุกอาบน้ำแต่งตัวเพื่อออกไปหาอะไรกิน เธอจะลมทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อคนนี้ให้คิดว่าเป็นฝันร้าย