บทนำ ถูกย่ำยี

บทนำ (เพทาย เอื้องฟ้า เกษศิณี)

“พอได้แล้วค่ะ ฉันเป็นคนเป็นร่างกายมนุษย์ ฉันไม่ใช่สัตว์ที่คุณจะทรมานฉันได้ทุกวันทุกเวลา”มือบางของหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง ได้ผลักหน้าอกของชายหนุ่มออกจากตนเองพร้อมกับดีดตัวขึ้น

“ฉันจะทำยังไงกับเธอก็ได้ เธอไม่มีสิทธิ์เพราะว่าฉันเป็นเจ้าชีวิตของเธอ เข้าใจไหม”มือขวาของชายหนุ่ม จับเข้าแขนด้านซ้ายของหญิงสาว และบีบก่อนที่จะกระชากหญิงสาวจนตัวของเธอลอยขึ้นมาตามแรงมือ

“โอ้ยฮื่อๆ ฟ้าเจ็บ”มือของเธออีกข้างนั้นพยายามปัดไป่ เพื่อที่จะให้มือของชายหนุ่มนั้นออกจากแขนตนเอง แต่ก็ไม่มีผลชายหนุ่มขบกรามลง พร้อมกับกัดฟันตรงหน้าของหญิงสาวด้วยสายตาที่น่ากลัว

“มานี่ เธอจะเจ็บสักแค่ไหนเชียว”

“อื้อ”หยดน้ำตาไหลทั้งสองข้าง และใช้ฟันกับริมฝีปากของตนเองด้วยความเจ็บปวดเธอไม่เคยเต็มใจยอมเป็นชู้เลยสักนิด แต่ทุกอย่างบีบบังคับเธอ ชีวิตของเธอนั้นต้องเจ็บปวดและชดใช้กรรมที่ไม่ได้ก่อในทุกๆวัน

ฉันเอื้องฟ้า อายุ 21 ปีบริบูรณ์ กำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง แต่ในตอนนี้ฉันไม่ได้เรียนแล้วแหละ เพราะว่ามีคนใจร้ายให้ฉันออกจากการเรียน เรื่องราวของฉันที่เกิดขึ้นนั่นหรอ เป็นเหตุการณ์ร้ายในทุกๆวันที่เกิดขึ้นกับฉัน ฉันไม่มีพ่อและแม่ฉันอยู่กับพี่ชาย 2 คน แต่ในตอนนี้พี่ชายของฉันเสียไปแล้ว ฉันต้องอยู่คนเดียวและต้องชดใช้เวรกรรมที่ฉันไม่ได้ทำ

“ถ้าฉันโทรหาแล้วไม่รับ เธอรู้ใช่ไหมว่าเธอจะโดนอะไรเอื้องฟ้า”คำขู่ที่ตะคอกใส่หน้าฉันจนสะดุ้ง เขาชื่อว่า เพทายเป็นเจ้าหนี้ของฉัน ไม่สิเป็นเจ้ากรรมนายเวรของฉันที่มาทำร้ายฉันทุกวันทำให้ฉันร้องไห้ในทุกๆครั้งที่เจอเขา เรื่องราวของฉันมันเกิดขึ้นเหมือนกับนิยายเรื่องหนึ่ง แต่นี่มันคือชีวิตจริง ที่ฉันต้องชดใช้มัน พี่ชายของฉันไปทำร้ายน้องสาวของเขาก่อน และเขาก็ทำทุกอย่างเพื่อที่จะฆ่าพี่ชายของฉันจนมันสำเร็จ แต่เขาก็ยังไม่ยอมเลิกลา เขาทำทุกอย่างให้ฉันเป็นหนี้เขา และทำทุกอย่างให้ฉันอยู่ใต้อำนาจของเขา ไม่ว่าจะเป็นคลิปที่เขาข่มขืนฉัน เป็นคลิปโป๊เปลือยเปล่าร่างกายของฉัน และสุดท้ายฉันก็เป็นหนี้เขาโดยที่ฉันไม่ได้เซ็นเอกสารแบบมีสติ

เขามอมยาให้ฉันเซ็นเอกสารเป็นหนี้เขา 10 ล้าน ชีวิตของฉันก็เหมือนลูกไก่ในกำมือที่เขาจะทำอะไรกับฉันก็ได้ ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหนแค่เขากดโทรหา ฉันจะต้องรีบมาให้ทันเวลา ระยะเวลาที่ฉันถูกข่มเหงก็เข้าเดือนที่ 4 แล้ว ในบางครั้งฉันก็คิดนะว่าทำไมเขาถึงไม่ฆ่าฉันเหมือนกับที่ฆ่าพี่ชายของฉันไปเลย ทุกอย่างจะได้จบแต่ถ้าจะให้ฉันฆ่าตัวเองเพื่อหนีความเจ็บปวดฉันก็ทำไม่ได้ เพราะไม่มีใครอยากตายทั้งนั้น และหวังว่าสักวันฉันจะเป็นอิสระกับเขาเมื่อเขาพอใจหรือไม่ทางเดียวก็คือตายไปจากโลกนี้เพื่อชดใช้กรรม

“ฮื่อๆ”ความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานที่ฉันกำลังได้รับอยู่ตอนนี้ มันมากมายเหลือเกิน ฉันได้เพียงแต่ดึงผ้าห่มมาปิดบังคลุมร่างกายของฉัน พร้อมกับหยดน้ำตาที่อยู่เป็นเพื่อน

“คุณทำร้ายชีวิตของฉันมากเกินไปแล้ว ฮึ๊ก! ฉันจะเอาคืนบ้างคุณเพทาย ถ้าฉันยังยอมคุณ ฉันก็ต้องเป็นนางบำเรอ ได้อยู่แต่ในห้องนี้ไปตลอด จนกว่าคุณจะเบื่อหรือว่าคุณจะฆ่าฉัน”เวลาผ่านไปจากที่ฉันยอมและคิดว่าสักวันเขาจะปล่อยฉันไป มันกลายเป็นความคิดที่เปลี่ยนไปทันที ถ้าฉันยังไม่ยอมเขา และรอให้เขาปล่อยฉันไปฉันก็คงเจ็บปวดจนตาย

วันรุ่งขึ้น

เช้าวันต่อมา ฉันอยู่คอนโดของเขาโดยที่ไม่มีใครมารบกวน หรือว่าไม่มีใครรู้เลย ฉันแต่งตัวเปลี่ยนตัวเองใหม่ ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเสื้อยืดกางเกงยีนส์เหมือนเดิม แต่ฉันใส่ชุดเดรสสายเดี่ยว พร้อมกับแต่งหน้าและทำผมเปลี่ยนเป็นคนละคนกับเด็กที่นอนจมความทุกข์เมื่อวาน

“ต่อจากนี้ไป คุณและครอบครัวของคุณจะต้องไม่มีความสุขเหมือนกับที่คุณทำกับฉันคุณเพทาย”ฉันมองตนเองในกระจกเลยพูดออกมาด้วยความแค้น

ปิ้ง!! คงจะเข้ามาทำร้ายฉันอีกสินะ เสียงประตูดังเมื่อมีคนเปิดเข้ามาไม่มีใครเข้ามาได้หรอก

“มาแล้วหรอคะ..คุณเป็นใคร”ฉันตกใจเพราะว่าคนที่เข้ามานั้นไม่ใช่คุณเพทายเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่แต่งตัวเรียบร้อยดูมีฐานะ สะพายกระเป๋าหรูรองเท้าแบรนด์เนมเดินตรงเข้ามาหาฉันพร้อมกับสายตาที่น่ากลัว

“เธออยากรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร! ฉันชื่อว่าเกษศิณี แล้วเธอก็ลองอ่านนี้ดู”เขายื่นกระดาษ a4 ให้ฉัน 1 ใบ ซึ่งฉันรู้สึกว่าหน้าตาของคำในกระดาษนี้มันคุ้นๆ จนฉันก้มมอง มันคือทะเบียนสมรสที่มีชื่อเกศินีกับเพทายอยู่ร่วมกันคงจะเป็นเมียของเขาสินะ

“ทำไมหรอคะ มาตามหาสามีหรอ”

“เธอมันหน้าด้านมากเลยนะ รู้ว่าเขามีเมียอยู่แล้ว ยังมาหมกอยู่กับสามีคนอื่น เป็นชู้สามีชาวบ้านมันดีนักหรอกลัวจะไม่ได้ปีนต้นงิ้วหรือยังไง”

“ค่ะ! พอดีว่าอยากเป็นต้นงิ้วเหมือนกัน ถ้าไม่อย่างนั้นคงไม่ทำ ไม่ทราบว่าคุณเมียหลวงมีธุระอะไรกับชู้อย่างฉันหรอคะ ถ้าไม่มีก็เชิญออกไป”ถ้าคุณรู้เรื่องราวในชีวิตของฉัน และคุณรู้ว่าฉันไม่ได้เต็มใจจะเป็นชู้ของสามีคุณคุณคงจะสงสารฉัน

“เกด”เสียงที่ดังขึ้นเป็นสิ่งที่ฉันหวาดระแวงมาตลอด 4 เดือน ไม่ใช่เสียงใครหรอกเป็นเสียงของคุณเพทาย ที่เขาเดินเข้ามาพร้อมกับใบหน้าที่ดูซีดเพราะว่าตกใจที่เห็นภรรยาของตนเองอยู่ในห้องกับฉัน

“เกดไม่เคยคิดเลยนะคะว่าคุณจะซ่อนชู้ไว้ที่นี่”

“กลับบ้านเกด”

“ไม่ต้องบอกหรอกค่ะ เกดก็ไม่อยู่ที่นี่ให้เป็นเสนียดติดตัวเกดหรอ เธอจำไว้นะชู้แบบเธอจะไม่มีวันมีความสุข”

“แต่ทุกวันนี้ก็มีความสุขดีนี่คะ สามีของคุณไม่เคยอยู่ที่บ้านเลย เพราะว่ามาหาชู้แบบฉัน คุณเพทายคะรีบไปส่งเมียหลวงแล้วรีบกลับมาหาฟ้านะ”ฉันเดินเข้าไปหาคุณเพทายใกล้ๆ ใบหน้าของเขาดูงงกับสิ่งที่ฉันกำลังทำอยู่ตอนนี้

“นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ”ภรรยาของเขาจะพุ่งเข้ามาหาฉัน แต่คุณเพทายขว้ากอดเอาไว้ พร้อมกับดันภรรยาตนเองออกจากห้อง

“ฟู่เฮ้อ”ฉันถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อย~ทำไมฉันจะต้องทำตัวเลวไปเป็นชู้ของสามีชาวบ้านด้วยนะ แต่ถ้าเธอไม่ทำถ้าเธอไม่เลวแต่ก็ต้องถูกคนเลวทำร้ายเธอก็ลองเลวดูบ้างสิ และเลวใส่คนที่ทำร้ายเธอนะเอื้องฟ้า”