เสน่หาเพื่อนน้าที่รัก

15.0K · จบแล้ว
ช่อพิกุล/cararose/พลอยกาล/ขิงไพร/ร้อยฝันรัตติกาล/โฉมงาม
14
บท
5.0K
ยอดวิว
7.0
การให้คะแนน

บทย่อ

มีคนบอกว่าเพื่อนน้าชายของเธอคนนี้ ‘เซ็กส์จัด ซาดิสต์ วิตถาร’ น่ะ มันจริงไหม “เดี๋ยวค่ะพี่บอม พี่บอมจะทำอะไรคะ” เธอรู้สึกหวาดหวั่นเล็กๆ เขาจะมาพิสูจน์อะไรกลางวันแบบนี้ แล้วอย่าบอกนะว่าเขาจะพิสูจน์ทุกอย่าง ด้วยการนอนกับเธอตั้งแต่นาทีนี้ไปจนสุดคืนน่ะ “แยมไม่ต้องกลัวนะ พี่พร้อมจะรับผิดชอบแยมทุกอย่าง...” “พี่บอมคะแต่ว่าแยม” “แยมก็ยังกลัวพี่อยู่ใช่ไหม ดูสิตัวสั่นเชียว” ไม่ใช่แค่ตัวของเธอเท่านั้นที่สั่น แต่ปากของเธอก็ยังสั่นด้วย แถมหัวใจของเธอมันก็เต้นถี่แรงเอามากๆ “เอ่อ พี่บอมคะ เราพิสูจน์กันวันหลังได้หรือเปล่า” “พิสูจน์วันนี้แหละ พี่ใจร้อนไม่อยากให้แยมเข้าใจพี่ผิดไปมากกว่านี้...”

นิยายรักโรแมนติกนิยายรักนิยายปัจจุบันรักหวานๆรักแรกพบโตมาด้วยโรแมนติกพระเอกเก่ง

Ep.1 ถึงเวลาอ่อย(1)

แยมหรือญานินเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาทำงานในโรงงานอุตสาหกรรมนวนครแห่งหนึ่งจังหวัดปทุมธานี เพราะว่าช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี เธอจึงต้องมาทำงานตามคำชักชวนของน้าชาย

หญิงสาวอายุยี่สิบสี่ปีแล้ว ยังโสดและซิง เพื่อนในแก๊งที่โสดก็เหลือแค่เยลลี่ หรือดาริสาคนเดียวเท่านั้น ส่วนเรนนี่ก็กำลังจะเป็นว่าที่คุณแม่แล้ว ส่วนแก่นจันทร์ก็กำลังแฮปปี้กับสามีคนล่าสุด

ดาริสาก็เลยมาทำงานเป็นสาวโรงงานเช่นเป็นเพื่อนญานิน ทั้งสองสาว ได้ทำงานโรงงานเดียวกันและได้อยู่แผนกเดียวกันด้วย

ญานินพักอยู่กับดาริสา ซึ่งห้องพักของทั้งสองสาวก็อยู่ติดกลับห้องพักของน้าชายของญานินนั่นแหละ

น้าชายของญานินอายุสามสิบสองปีมีเมียมีลูกแล้ว

เกือบจะทุกวันที่ห้องน้าชายของญาณินจะมีปาร์ตี้เล็กๆระหว่างเพื่อนฝูงที่ทำงานในโรงงานเดียวกัน ญานินแอบมองเพื่อนของน้าชายคนหนึ่งชื่อว่าพี่บอม ความจริงเธอก็แอบมองพี่บอมมาตั้งนานมากแล้วล่ะ

พี่บอมหรือจักรกฤตเป็นผู้ชายที่หน้าตาดีมาก แต่ก็ไม่แน่ใจว่าตอนนี้เขายังโสดอยู่ไหม พี่บอมมีอายุเพียงสามสิบปีเท่านั้น แต่เวลาที่พี่บอมพูดคุยกับน้าชายของเธอ พี่บอมก็มักจะแทนตัวเองว่ากูกับน้าชายของเธอเสมอ ด้วยความที่ทั้งคู่สนิทสนมกันมาก เพราะเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ยังเด็ก

สำหรับญานิน เธอเพิ่งมาทำงานที่โรงงานอุตสาหกรรมในเขตนวนครได้เพียงสามเดือนเท่านั้น แต่ช่วงสามเดือนที่ผ่านมา เธอก็ได้รู้จักและพูดคุยกับจักรกฤตอยู่บ่อยๆ

จักรกฤตเองก็มองเธอและพูดคุยกับเธอ เหมือนเธอเป็นน้องสาวคนหนึ่ง ซึ่งญานินก็รู้สึกได้ว่าว่าเพื่อนของน้าภูของเธอ ก็คงไม่คิดอะไรกับเธอในเชิงชู้สาวหรอก อย่างมากเขาก็คงจะมองเธอเหมือนน้องเหมือนนุ่งคนหนึ่งเท่านั้น

แต่ไม่ว่าพี่บอมจะคิดกับเธอยังไง เธอก็ยังแอบเฝ้ามองเขาอยู่ทุกวัน และแอบเก็บเอาเขาไปฝันอยู่บ่อยๆ

และตอนนี้เธอก็ไม่รู้หรอกว่า พี่บอมก็มีผู้หญิงที่เขากำลังคบหาดูใจกันอยู่ ทำงานอยู่ที่บริษัทเดียวกันและแผนกเดียวกันอีกด้วย

จนกระทั่งวันหนึ่ง น้าชายของเธอคือได้บอกกับเธอว่า เย็นนี้ทุกคนจะไปเลี้ยงฉลองกันที่ผับแห่งหนึ่ง เพื่อไปปลอบอกปลอบใจเพื่อนรักของเขาซึ่งก็คือพี่บอมนั่นแหละ

น้าภูบอกว่า พี่บอมอกหักมา น้าภูก็เลยถามเธอว่าจะไปเที่ยวด้วยกันไหม เธอกับดาริสาจึงตกลงกันว่า เธอทั้งสองคนที่ไม่ค่อยได้มีโอกาสไปเที่ยวตอนกลางคืนบ่อยนัก จึงตกลงจะไปเที่ยวผับกับกลุ่มของน้าชายนี่แหละ ยังไงก็ปลอดภัย

และญานินก็แอบรู้สึกลิงโลดมากที่ได้รู้ว่าพี่บอมของเธออกหัก เธอนี่มันนางมารร้ายชัดๆ

คืนนี้จึงเป็นคืนที่เธอกับดาริสาแต่งตัวกันเต็มที่ ทั้งสองสาวเปลี่ยนแปลงตัวเองชุดใหญ่ ด้วยการแต่งตัวแต่งหน้าอย่างไม่เคยทำมาก่อน

ดาริสาแต่งกายด้วยชุดเดรสสีดำดูสวยเซ็กซี่มาก เพราะเป็นชุดเดรสที่สั้นเหนือเข่าขึ้นมาส่วนข้างบนก็เปิดเผยไหล่เนียน ซึ่งญานินดูการแต่งตัวของเพื่อนรักในตอนนี้แล้ว เธอก็เห็นว่าคืนนี้ดาริสาดูสวยกว่าทุกวันที่ผ่านมามากๆเลย

“แกดูสวยมากๆเลยเยลลี่”

“จริงเหรอแสดงว่าที่ผ่านมา ฉันไม่สวยใช่ปะล่ะ”

“เปล่า ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย แกก็สวยของแกอยู่แล้ว เพียงแต่คืนนี้มันพิเศษมากหน่อย ตรงที่แกดูสวยโดดเด่น สวยแบบมองแล้วต้องอึ้งอะ ฉันว่าพี่สันคงต้องอึ้งตะลึงมองแกแน่ๆ ถ้าเขาเห็นแกตอนนี้”

“คืนนี้ฉันตั้งใจจะหว่านเสน่หาพี่สันสักหน่อย แกคิดว่าฉันจะได้แอ้มพี่สันไหม”

“แกก็ พูดอย่างกับพี่สันเขาเป็นของกินอย่างงั้นแหละ”

“เอ้า มันก็ต้องกินได้อยู่แล้ว”

ดาริสาส่งสายตาทะลึ่งๆมาให้ญานิน ทำให้คนที่เรียบร้อยเหมือนผ้ายับๆที่พับเอาไว้ ที่ค่อนข้างจะขี้อาย ต้องเมินมองไปทางอื่น เพราะไม่อยากฟังดาริสาพูดจาทะลึ่งมากไปกว่านี้เพราะเธอจั๊กจี้ใบหู

สำหรับญานินก็แต่งกายคล้ายๆกับเพื่อนรักของเธอนั่นแหละ แต่จะต่างตรงที่ว่าญานินใส่สีม่วงอ่อนๆ