39 ป่าเถื่อน

เมื่อโรเบิร์ตมองตามผู้เป็นนายที่ได้เดินข้ามถนนไปแล้วจึงได้เห็นว่าตอนนี้ดาด้ากำลังเดินอยู่ที่ริมถนนกำลังจะกลับไปยังโรงแรมที่พัก

เมื่อเอ็ดเวิร์ดเดินมาถึงตัวดาด้าเค้ากระชากตัวโตเร็วไปตามแรงเหวี่ยงทันที

"โอ้ยคุณ !!! เบาๆสิฉันเจ็บนะ "

เอ็ดเวิร์ดจับแขนของดาด้าแล้วบีบเต็มแรง

" เจ็บแค่นี้ไม่ถึงกับตายหรอกสำออย !!! มานี่เลยผู้หญิงแพศยา "

เมื่อหญิงสาวได้ฟังแบบนี้แล้วจึงไม่พูดอะไรต่อปากต่อคำกับเขาอีก ได้แต่เดินตามแรงที่ตอนที่ชายหนุ่มกระชากเธอไป

เมื่อลิฟของโรงแรมเปิดออกเค้าผลักดาด้าให้เข้าไปด้านในลิฟทันที เค้าแนบลำตัวของดาด้าให้ชิดติดกับผนังของลิฟท์แล้วระดมจูบปากและซอกคอของหญิงสาวทันที จูบแบบดุเดือดโหดร้ายและทารุณ

"คุณทำดีดีก็ได้ฉันเจ็บนะ ทำไมต้องทำรุนแรงด้วย !?

ดาด้า ตอนนี้ที่ริมฝีปากของเธอมีเลือดออกเนื่องจากการรุกล้ำที่รุนแรงและป่าเถื่อนจากการกระทำของเอ็ดเวิร์ด

" ผู้หญิงแพศยาผัวไม่อยู่เที่ยวเอาไปทั่ว !!!

ดาด้าตบหน้าเอ็ดเวิร์ดทันทีด้วยความโมโห เธออดทนกับเขามานานมากแล้วและวันนี้ความอดทนของเธอก็สิ้นสุดลง

เพี้ยะ !!!!!!

เสียงฝ่ามือของดาด้ากระทบกับใบหน้าหล่อเหลาของเอ็ดเวิร์ด

" นี่เธอกล้าดียังไงมาตบหน้าฉันฮะ !!!

เอ็ดเวิร์ดเอามือของตัวเองรูปไปที่ใบหน้า มองใบหน้างามราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

" ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำแบบนี้กับฉันเลย เธออยากลองดีกับฉันใช่ไหม ... ได้ เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะจัดให้ !!!

" ฉ ฉ ฉัน ขอโทษ " หญิงสาวบอกออกมาด้วยน้ำเสียงเเผ่วตอนนี้เธอกลัวเขาเหลือเกิน

เธอเองก็ตกใจที่ตัวเองเผลอตบเอ็ดเวิร์ดออกไปแบบนั้น ได้แต่ร้องไห้เสียใจ และตกใจกลัว กลัวว่าเจ้าพ่อมาเฟียอย่างเอ็ดเวิร์ดจับเธอฆ่าหั่นศพ

" เธอเจอดีแน่ที่กล้าทำแบบนี้กับคนอย่างฉัน " เค้าบอกด้วยน้ำเสียงโหดเหี้ยม

เมื่อประตูลิฟท์เปิดออกเอ็ดเวิร์ดอุ้มดาด้าพาดไหล่ทันที แล้วตรงไปยังห้องเพนท์เฮาส์สุดหรูของโรงแรม

" ปล่อยฉันเดินเองได้"

เธอบอกกับเขาแต่เหมือนตอนนี้เค้าโกรธและโมโหมากแทบจะไม่ได้ยินเสียงเธอเลยด้วยซ้ำ

เมื่อเข้าไปในห้องเอ็ดเวิร์ดโยนดาด้าลงไปที่เตียงนอนอย่างไม่มีความอ่อนโยน หญิงสาวเจ็บจนตัวงอ ที่โดนเค้าโยนลงมาใส่เตียงนอนแบบนี้

ตุ๊บ !!!

"โอ้ยยย "

"จุกกกก"

ดาด้าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและจุกที่ท้องน้อยหญิงสาวจับท้องแน่นเพื่อคลายความปวดและจุก

เอ็ดเวิร์ดไม่รอช้าจู่โจมดาด้า แบบไม่มีรีรอให้เสียอารมไปมากกว่านี้

เค้าใช้ร่างของตัวเองทับลงไปที่ร่างบาง ปากร้อนของเค้าจูบซอกคอนวลเนียนของหญิงสาวอย่างหื่นกระหาย ชายหนุ่มฝังเขี้ยวไว้ทุก

เอ็ดเวิร์ด ตอนนี้กำลังนั่งอยู่ในรถคันงามกำลังติดไฟแดงอยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับ รถของเจสัน ทำให้ชายหนุ่มเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วปะติดปะต่อกันเข้าใจผิด คิดว่าดาด้า ทำเกินข้อตกลงในสัญญาข้อที่หนึ่งที่ห้ามเธอไปมีสัมพันธ์ชู้สาวกับผู้ชายคนอื่นระหว่างที่เธอเอาตัวขัดดอกหลับนอนอยู่กับเอ็ดเวิร์ด

ด้วยความโมโห เอ็ดเวิร์ดเปิดประตูรถหรูลงมาทันทีแล้วข้ามถนนมาฝั่งตรงกันข้าม โรเบิร์ตได้แต่มองสงสัยว่า เจ้านายของตัวเองไปโมโหอะไรมา ถึงได้อารมณ์เสียหงุดหงิดแล้วใส่อารมณ์กับดาด้า

ที่ทุกจุดที่เขาได้พรหมจูบเธอ

โดยไม่สนใจเสียงทัดทานหรือเสียงร้องของดาด้าที่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแม้แต่นิดเดียว ชายหนุ่มขบเม้มไปทุกที่

" โอ้ยคุณ ฉันเจ็บนะ ทำเบาๆไม่เป็นหรือยังไง ?

" อย่างเธอไม่ชอบหรอกความนุ่มนวล มันต้องซาดิสม์แบบนี้ "

" โอ้ย ไอ้มาเฟียบ้า "

" ร่านนักใช่มั้ยเดี๋ยวจะสนองให้"

ตอนนี้ดาด้ากลัวในโทสะของเค้ามาก หญิงสาวส่ายหน้าไปมาเพื่อให้เขาเบามือกับเธอ แต่มันไม่เป็นผลเลย ตอนนี้ในหัวของเขาเต็มไปด้วยเพลิงโทสะที่ไม่มีใครมาหยุดยั้งได้

" เเคว่กกกกก ๆๆๆ "

เอ็ดเวิร์ดฉีกชุดงามของดาด้าอย่างไม่มีชิ้นดี

" ฉันกลัวแล้วค่ะ ฉันกลัวแล้ว อย่าทำแบบนี้เลยฉันกลัว ฮือออออ"

หญิงสาวบอกกับข้าวทั้งน้ำตาแต่เขาก็ไม่สนใจยังคงทำรุนแรงกับเธอต่อไปแล้วก็ฉีกเสื้อผ้าของเธอขาดไม่เหลือชิ้นดี