บทที่3

ตกดึกในคืนนั้น หลังจากทุกคนทานอาหารสังสรรค์กันเสร็จก็ต่างพากันแยกย้ายไปพักผ่อนแต่ก็ยังคงเหลือเพียงปลายฟ้าเธอยังคงต้องอยู่เก็บกวาดล้างจานให้เรียบร้อยซึ่งกว่าจะแล้วเสร็จเวลาก็ล่วงเลยไปถึงช่วงดึก

"สามทุ่มแล้วเหรอเนี่ย"เธอถอดผ้ากันเปื้อนออกพลางกวาดสายตามองดูความเรียบร้อยภายในครัว เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วก็คงถึงเวลาที่เธอจะต้องอาบน้ำพักผ่อนเสียที

แต่ทันทีเมื่อเธอเปิดประตูก้าวขาขึ้นมาบนห้องก็ต้องพบกับร่างของนับดาวนั่งอยู่บนเตียง ปลายฟ้ามองหน้าน้องสาวต่างมารดาด้วยความประหลาดใจว่าทำไมนับดาวถึงได้เข้ามาอยู่ในห้องนี้

"เธอไม่ต้องมองหน้าฉันแบบนั้นหรอกฉันไม่ได้มาทำอะไร ฉันแค่มาดี"

"มีธุระอะไรหรือเปล่า"

"เปล่าไม่มี ฉันก็แค่อยากจะมาบอกเธอว่าพรุ่งนี้เช้าตอนแปดโมงพวกเราจะไปล่องเรือ เธอก็เตรียมตัวเอาไว้ให้ดี"นับดาวหยัดกายลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินมาเผชิญหน้ากับปลายฟ้าพี่สาวต่างมารดาที่ตนแสนจะเกลียด

"เตรียมตัวเอาไว้ให้ดีนะ เพราะพรุ่งนี้เราจะมีปาร์ตี้กันทั้งวันทั้งคืน"

"อืม"ปลายฟ้าพยักหน้าเธอมองน้องสาวต่างมารดาเดินออกไปจากห้องนอน

"คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง"ปลายฟ้าส่ายหน้า แม้น้องสาวต่างมารดาจะเกลียดเธอเข้ากระดูกดำแต่นับดาวคงไม่ใจร้ายใจดำคิดจะทำอะไรเธอทำให้ปลายฟ้าชะล่าใจไม่นึกสงสัยว่าอันตรายกำลังจะเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นเรื่อย ๆ 

แต่ทว่าตกดึกคืนนั้นกลับมีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นปลายฟ้าสะดุ้งตื่นแล้วเห็นว่ากำลังมีร่างสูงใหญ่ของชายสี่คนนอนคร่อมร่างของเธอเอาไว้ ทุกคนใช้เชือกมัดทั้งปากและมือเท้าของเธอทั้งสองข้างโดยมีร่างเล็กของนับดาวกับแสะยิ้มร้ายข้างกายของแฟนหนุ่มอย่างแทนไท

"ฮึก อื้อ"ปลายฟ้าส่ายหน้าน้ำตาไหลด้วยความหวาดกลัว เพราะความเหนื่อยล้าจากการทำงานมาหลายวันทำให้เธอหลับลึกกว่าจะรู้สึกตัวก็ตอนที่ถูกชายทั้งสี่จับมัดปากมัดมือเป็นที่เรียบร้อย

"แค่นี้ก็เรียบร้อย"

"ฝีมือยังไม่ตก"ปลายฟ้าได้แต่นอนกระสับกระส่ายฟังบทสนทนาของชายทั้งสี่ด้วยความหวาดกลัว

"เร็วเข้าพวกมึงรีบเอานังนั่นไปจัดการได้แล้วเดี๋ยวมีคนมาเห็นแล้วพวกเราจะซวยกันทั้งหมด"แทนไทออกคำสั่งเพราะถัดออกไปไม่ไกลมีบ้านพักตากอากาศหลังใหญ่อีกสองหลังซึ่งนับว่าเป็นเรื่องที่ไม่ปลอดภัยสักเท่าไหร่ถ้าหากมีใครผ่านมาเห็นเข้า

"ได้ครับคุณแทน"ชายทั้งสี่ซึ่งอันที่จริงแล้วไม่ใช่เพื่อนสนิทของแทนไทแต่เป็นลูกน้องของที่บ้านต่างช่วยพากันอุ้มร่างของปลายฟ้าขึ้นพาดเอาไว้บนบ่า น้ำตาของคนถูกกระทำไหลออกมาราวกับเขื่อนแตกเมื่อเห็นสีหน้าและแววตาแห่งความพึงพอใจของน้องสาวต่างมารดาซึ่งเอาแต่ยืนดูโดยไม่คิดจะเข้ามาช่วยอะไร

"โชคดีนะ นังปลายฟ้า"นับดาวยิ้มออกมาด้วยความดีใจเมื่อเห็นร่างของปลายฟ้าถูกอุ้มพาดบ่าก่อนชายทั้งสี่จะพาเดินออกไป

 ชายทั้งสี่พาร่างสวยของปลายฟ้าขึ้นมาบนรถตู้อีกคันซึ่งถูกเตรียมการเอาไว้ ส่วนคนขับรถของที่บ้านนักธุรกิจใหญ่นับดาวได้ใช้ให้ไปพักที่โรงแรม

"ตัวเล็ก ๆ แบบนี้แต่หนักเป็นบ้า"

"อย่าบ่นให้มาก รีบจัดการพวกเราจะได้รีบกลับ"

"เออ พรุ่งนี้ต้องเดินทางไปรับเพื่อนคุณนับดาวในตัวเมืองอีก ไปโว้ย"ปลายฟ้าได้แต่นอนฟังบทสนทนาพลางน้ำตาไหล รถตู้คันใหญ่เคลื่อนตัวออกไปจากบ้านพักท่ามกลางความมืดมิดมีเพียงแสงจากดวงไฟข้างทางส่องสว่าง

ความอ้างว้างและความหวาดกลัวเริ่มเกาะกินหัวใจเมื่อเป้าหมายของคนพวกนี้คือการอุ้มเธอไปกำจัดตามคำสั่งของผู้เป็นเจ้านาย

ปลายฟ้าพยายามคิดหาวิธีหนี เธอใช้จังหวะที่คนพวกนั้นไม่ทันได้สังเกตพยายามขดตัวใช้เรี่ยวแรงจากปลายนิ้วเพียงเล็กน้อยแกะเชือกที่ผูกเอาไว้ตรงบริเวณข้อเท้า

แม้เชือกมันจะไม่ได้เส้นใหญ่มากสักเท่าไหร่แต่ด้วยความไม่อำนวยกับพื้นที่คับแคบมันทำให้ทุกอย่างเป็นไปด้วยความลำบาก

"คุณนับดาวสั่งให้เอานังนี่ไปโยนที่หน้าผาตรงจุดชมวิวใช่ไหมวะ"

"ใช่ ตรงนั้นเป็นป่ารกทึบคงไม่มีใครเห็นเศษซากของนังนี่หรอก"

"แต่จะว่าไปก็น่าเสียดายนะ"ชายอีกคนหันมามองร่างของปลายฟ้าซึ่งกำลังนอนร้องไห้อยู่ตรงเบาะหลังอย่างน่าเวทนา แววตาคมกริบมองเรือนร่างอันแสนเย้ายวนภายใต้ชุดนอนตัวเก่า

ซึ่งแม้ว่ามันจะเป็นชุดนอนตัวเก่า แต่เมื่อมันได้มาอยู่บนเรือนร่างของหญิงสาวซึ่งดูดีมีสัดส่วนก็ทำให้ชายผู้นั้นเกิดความหื่นกระหาย

"กูคิดอะไรดี ๆ ออกแล้วว่ะ"ชายคนนั้นพูดขึ้นหลังจากใช้สายตาแทะโลมเรือนร่างของปลายฟ้ามันรีบหันหน้าไปหาเพื่อนร่วมกลุ่มอีกทั้งสาม

"อะไรวะ"

"หุ่นดี ๆ แบบนี้ ทิ้งให้ตายโดยไม่ได้ทำอะไรก็เสียดายแย่"

"จริงด้วยว่ะ หุ่นมันอย่างแจ่มถ้าได้สักทีสองทีนี่สิ ซี้ด แค่คิดกูก็ปวดไปทั้งลำ"

"แล้วแบบนี้จะรอช้าอยู่ทำไมวะ รีบหาที่เหมาะ ๆ จอดรถเถอะ"เชือกที่ถูกมัดไว้ก็ยังแก้ไม่ออกหนำซ้ำคนพวกนี้ยังคิดจะทำร้ายร่างกายของเธออีก รถตู้คันหรูเคลื่อนตัวไปตามเส้นทางบริเวณนี้ล้วนมีแต่บ้านพักตากอากาศซึ่งอยู่ตั้งห่างกันออกไปมีบ้านซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของผู้คนแค่เพียงประปราย ปลายฟ้าหลับตาแน่นเธอภาวะนาขอให้ใครสักคนผ่านเข้ามาช่วยเธอ

"แม่งเอ๊ยกูทนไม่ไหวแล้วว่ะ กว่าจะหาที่ได้"หนึ่งในสี่ข้ามไปยังเบาะหลังซึ่งมีร่างของปลายฟ้านอนขดตัวอยู่ หญิงสาวน้ำตาพรั่งพรูเมื่อชายคนนั้นเอื้อมมือมาแตะไปตามร่างกายของเธอ

"ใหญ่ใช้ได้เลยว่ะ"

"เฮ้ย มึงอย่าพึ่งรีบทำอะไรนะเดี๋ยวรถเลอะพรุ่งนี้ต้องเอารถคันนี้ไปรับเพื่อนคุณนับดาวอีก"ชายคนขับรีบห้ามเมื่อตอนนี้เพื่อนร่วมชะตากรรมปีนไปอยู่เบาะหลังทั้งหมด มีเพียงแค่เขาคนเดียวซึ่งมีหน้าที่ขับรถได้แต่แอบมองด้านหลังผ่านกระจก

"อื้อ"เสียงกรีดร้องในลำคอดังขึ้นเมื่อชายฉกรรจ์ทั้งสามเริ่มทำการลูบไล้ร่างกายของปลายฟ้า พวกมันไม่คิดจะสนใจหรือให้ความสนใจ ชายร่างสูงใหญ่ดึงชุดนอนให้สูงขึ้น

"อูย ใหญ่เป็นบ้า"

"อื้อ อื้อ"ปลายฟ้าส่ายหน้าทั้งน้ำตา เพราะความเคยชินทำให้เธอไม่ได้สวมชุดชั้นใน เมื่อคนพวกนั้นดึงเสื้อด้านบนขึ้นจึงทำให้เต้าอวบใหญ่โผล่ออกมา 

"อ๊าส์  ใหญ่ ๆ แบบนี้สิดี ได้ของดีเลยเว้ยพวกเรา"ชายคนขับรถได้แต่มองผ่านกระจกหลังน้ำลายไหลย้อย สายตาของเขามองไปยังหน้าอกอวบใหญ่อย่างใจจดจ่อ ไม่อยากจะรอให้หาที่จอดรถได้อยากจะลงไปร่วมแจมกับเพื่อนทั้งสามในตอนนี้

"ขอเลียหน่อยนะ"

"เก็บไว้ให้กูบ้างนะเว้ย อย่า เฮ้ย"

โครม

เพราะมัวแต่ใจจดจ่อกับเต้าอวบใหญ่ของคนด้านหลังทำให้คนขับไม่ทันได้ระวังพุ่งชนเข้าใส่รถตู้สีดำอีกคันที่ขับสวนมา

"เวรแล้วไงล่ะ"เหตุการณ์ทั้งหมดหยุดชะงักเมื่อคู่กรณีอีกฝ่ายเปิดประตูลงมาซึ่งล้วนเป็นชายร่างสูงใหญ่ใส่สูทสีดำทั้งสิ้น

"เฮ้ย ลงมาคุยกันหน่อยสิวะขับรถภาษาอะไรวะฮะ"