เล่ห์ร้าย ลวงรัก

"เฮ้ย! พวกมึงดูน้องเฉิ่มคนนั้นดิว่ะ กูว่ามองดี ๆ น้องเขาก็น่ารักดีวะ" เสียงของใครบางคนดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มสามคนที่นั่งก้มหน้าเล่นเกมในมือถือบนเก้าอี้ม้าหินอ่อนภายใต้ตึกคณะวิศวะกรรมศาสตร์ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งละสายตาจากหน้าจอหันไปมองตามสายตาของคนต้นเสียงอย่างพร้อมเพรียงกัน

"ถ้าถอดแว่น แต่งหน้านิดหน่อยแล้วก็เลิกแต่งตัวเหมือนป้าก็คงน่ารักอยู่หรอก" ลีโอพูดขึ้นหลังจากมองไปยังรุ่นน้องปีหนึ่งที่สวมใส่เสื้อนักศึกษาตัวใหญ่กระโปรงพีชยาวถึงตาตุ่ม มัดผมต่ำ สวมแว่นตาหนาเตอะ หน้าตาจืดชืดเหมือนป้าแก่แล้ว

"กูเห็นด้วย" เขตแดนพูดเสริมหลังจากลีโอเอ่ยจบ ส่วนอีกคนเพียงมองไปยังหญิงสาวแวบหนึ่งแล้วก้มหน้าเล่นเกมในมือถือต่อไม่ได้สนใจในสิ่งที่เพื่อน ๆ พูดคุยกันสักนิด

"แล้วมึงว่าไงไอ้อคิน" วินคนต้นเรื่องที่เรียกให้เพื่อน ๆ มองสาวรุ่นน้องหันไปถามอคินเพื่อนอีกคนในกลุ่มที่ดูจะไม่สนใจในสิ่งที่พวกเขาพูด

อคิน เงยหน้าขึ้นไหวไหล่ให้วินแทนคำตอบแล้วก้มหน้าเล่นเกมต่อ เขาไม่มีรสนิยมชอบของแปลกจึงไม่คิดจะสนใจแต่หากเป็นสาวสวยก็ไม่แน่

"อะไรของมันว่ะ" วินมองอคินอย่างงง ๆ ก่อนหันไปบ่นกับลีโอ และเขตแขนเพราะปกติอคินจะหูตาแพรวพราวตลอดเมื่อพูดถึงผู้หญิงเรียกได้ว่าเพลย์บอยตัวพ่อเลย มีผู้หญิงเข้ามาพัวพันไม่ขาดมือแต่ละคนตัวท็อปของมหาวิทยาลัยทั้งนั้น

ก็คงจะไม่แปลกที่อคินจะเป็นผู้ชายในฝันของสาว ๆ ทั้งมหาวิทยาลัยเพราะมีเพรียบพร้อมทุกอย่างทั้งหน้าตาหล่อเหลา เรียนเก่ง ฐานะทางบ้านร่ำรวยติดอันดับต้น ๆ ของประเทศไทยเลยก็ว่าได้

แต่ถึงแม้จะมีผู้หญิงเข้าหามากมายเขาก็ไม่เคยตกลงปลงใจหรือคบผู้หญิงคนไหนจริงจังเลยสักครั้ง

"หึ" ท่าทางนิ่งเฉยของอคินทำให้วินนึกอะไรสนุก ๆ ขึ้นมาได้ เขากระตุกยิ้มร้ายมุมปากเล็กน้อยก่อนหันไปเอ่ยกับอคินอีกครั้ง "ไอ้อคินกูขอท้าให้มึงไปจีบน้องคนนั้นให้ติด ถ้ามึงทำได้กูยอมอยู่ใต้ตีนเป็นเบ๊ให้มึงจนกว่ามึงจะพอใจเลย"

อคินถอนหายใจพรืดใหญ่ตวัดสายตาขึ้นมองหน้าเจ้าของคำท้าอย่างนึกรำคาญ "กูไม่มีเวลาว่างมาเล่นไร้สาระกับพวกมึง"

"ที่ไม่รับคำท้าเพราะกลัวจะจีบน้องเขาไม่ติดหรือเปล่าไอ้อคิน" สิ้นเสียงตอบอคินลีโอก็พูดแทรกขึ้นทันที พร้อมกับแสยะยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน

"กูว่าใช่" เขตแดนที่นั่งมองเหตุการณ์เงียบ ๆ มานานพูดเสริมหลังจากเขานั่งพินิจพิจารณาหญิงสาวที่เป็นเป้าสายตาของเพื่อนในกลุ่มมาสักพัก

พอจะประเมินได้ว่าเธอคงเป็นเด็กเคร่งครัดในการเรียน ไม่วุ่นวายกับเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ หากจะเข้าไปสานสัมพันธ์คงยากพอตัว

เขาอยากจะรู้เหมือนกันว่าอคินเพื่อนชายผู้เพอร์เฟคทุกอย่าง เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นไม่สนไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่นจะทำสำเร็จไหม หรือบางทีผู้หญิงคนนี้แหละจะเป็นคนมอบบทเรียนราคาแพงให้

"ว่าไงไอ้อคินรับคำท้ากูไหม หรือว่าปอดจริง ๆ" วินถามย้ำอคินอีกครั้ง ก่อนจะยกยิ้มออกมาเพราะรู้จักนิสัยเพื่อนดีว่าเขาไม่ชอบให้ใครมาดูถูกที่สุด และมันก็เป็นไปตามคาด

"กูรับคำท้า พวกมึงสามตัวเตรียมเป็นเบ๊กูได้เลย" อคินขบกรามตอบด้วยน้ำเสียงดุดัน ยกนิ้วขึ้นชี้หน้าเพื่อนทั้งสามอย่างคาดโทษ

"ให้ไวพวกกูรออยู่" วินไหวไหล่ตอบอย่างกวนประสาท ส่วนลีโอกับเขตแดนเพียงพยักหน้ารับ

"..." อคินตวัดสายตามองไปยังเป้าหมายหลังจากตกลงกับเพื่อน ๆ จนเป็นอันเข้าใจ

ดวงตาคมกริบไล่มองหญิงสาวในชุดนักศึกษาตัวใหญ่โต ใส่แว่นตาหนาเตอะ มัดผมต่ำราวกับป้าที่ยืนคุยกับเพื่อนตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าก่อนเค้นหัวเราะในลำคอ

ในชีวิตของเขามีแต่ผู้หญิงหน้าตาสวย หุ่นสะบึมเซ็กซี่เข้ามาพัวพันเพียงแค่เขาส่งสายตาให้ผู้หญิงทุกคนก็พร้อมถวายตัวแล้ว

ใครจะคิดว่าวันหนึ่งเขาจะต้องมาตามจีบมนุษย์ป้าในคราบเด็กผู้หญิงกัน คิด ๆ ก็น่าตลกสิ้นดีหากไม่ใช่เพราะคำท้าของเพื่อนเขาคงไม่มีวันเห็นผู้หญิงแบบนี้อยู่ในสายตา

เขาไม่มีความกลัวหรือกังวลสักนิดว่าจะจีบเธอไม่ติด หนำซ้ำเขายังมั่นใจมากด้วยว่าใช้เวลาเพียงไม่กี่วันก็สามารถจีบติดเพราะเขาเป็นผู้ชายที่ได้รับการโหวตจากผู้หญิงในมหาวิทยาลัยว่าเป็นผู้ชายที่สาว ๆ ใฝ่ฝันอยากจะได้มาเป็นแฟน

และผู้หญิงคนนี้ก็คงไม่ต่างกันเธอไม่ได้มีความสวย หรืออะไรอยู่ในตัวสักนิดเมื่อมีผู้ชายหน้าตาดี เพรียบพร้อมอย่างเขาไปจีบมีหรือเธอจะปฏิเสธอาจจะรีบตกลงปลงใจเลยก็ได้

"พวกมึงเตรียมตัวไว้เลย" อคินละสายตาจากผู้หญิงตรงหน้าหันกลับมายกนิ้วชี้หน้าเพื่อน ๆ อีกครั้งอย่างคาดโทษ ก่อนหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเก็บโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋ากางเกงแล้วเดินตรงเข้าไปหาเป้าหมายทันทีโดยมีเพื่อน ๆ นั่งมองอยู่ที่โต๊ะ