2 คุณแม่จำเป็น (2)

ภาคินขับรถไปเขาก็คิดหาคำตอบให้กับตัวเอง และในที่สุดเขาก็เลือกที่จะรักษาบริษัทของพ่อไว้ จึงตัดสินใจลาออกจากงาน

วันนี้ดีแลนโอนเงินก้อนใหญ่มาให้กับพี่ภรรยาเพื่อใช้ในการชำระหนี้และส่งคนของบริษัทเขาที่เก่งเรื่องการตลาดลงมาช่วย มารดาที่ภาคินเคยคิดว่าเธอทิ้งเขาสองคนพี่น้องไปอย่างไม่ใยดี แต่ความจริงแล้วแม่ของเขาติดต่อกับดารินตลอด และเงินห้าล้านก็ถูกโอนมาอีกก้อน จนตอนนี้ภาคินสามารถใช้หนี้ได้หมด ทำงานอย่างสบายใจไม่ต้องกังวลเรื่องดอกเบี้ย

ชายหนุ่มกลับบ้านด้วยหัวใจที่เปลี่ยนไป วันนี้เขาจะเริ่มต้นใหม่แม้หัวใจจะบอบช้ำก็ตาม

“ขนมจีนคนสวยอ้อนอาเฌอหรือเปล่าครับลูก”

เฌอเอมมองชายหนุ่มที่ถือถุงผักและเนื้อหมูมาเต็มมือ และเดินเข้ามาหอมแก้มลูกสาวที่อยู่ในอ้อมกอดเธอด้วยความแปลกใจ

“พี่ภาคินโอเคแล้วใช่ไหมคะ”

ชายหนุ่มส่งยิ้มแบบฝืน ๆ แต่ก็ดูดีกว่าสภาพเมื่อคืนเยอะมาก

“ก็ไม่นะ แต่เพื่อลูก พี่คงล้มนานไม่ได้ เราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่า เดี๋ยววันนี้พี่จะลงมือทำกับข้าวเอง พี่ทำอร่อยนะ ส่วนคุณแม่กับคุณลูกก็ไปนั่งรอที่โต๊ะอาหารนอกบ้านได้เลย”

เฌอเอมรู้สึกใจวิบวับอย่างบอกไม่ถูกที่ได้ยินภาคินเรียกแทนเธอว่าแม่และเรียกขนมจีนว่าลูก มันทำให้ความรู้สึกดี ๆ ที่เธอเคยแอบมีให้เขามันเริ่มจะกลับมาอีกครั้ง

ขนมจีนอาบน้ำแต่งตัวระหว่างรอคุณพ่อทำกับข้าวเสร็จ เด็กน้อยอยู่ในชุดนอนที่ดูน่ารัก ทาหน้าด้วยแป้งจนแก้มยุ้ยดูน่าฟัดมาก

“กับข้าวมาแล้ว เมนูง่าย ๆ ของพ่อหม้ายลูกติด รับรองความอร่อย”

ภาคินไม่เคยทำกับข้าวมานานทั้งที่เขาทำได้อร่อยมาก เพราะเขาต้องใช้เวลาไปกับการทำงานเสียส่วนใหญ่

ภาพสามคนนั่งกินข้าวและพูดหยอกล้อกันไป ถ้ามีใครมาเห็นคงคิดว่าทั้งสามคนเป็นพ่อแม่ลูก ครอบครัวที่แสนอบอุ่น

“เฌอมาทำงานกับพี่นะ เพราะพี่มองไม่เห็นใครแล้วที่จะดูแลขนมจีนแทนพี่ได้ ดารินเองก็อยากให้เฌอเป็นคนเลี้ยงหลานเรื่องเงินเดือนพี่จ่ายให้เท่าที่เก่าเลย มองหน้าตัวน้อยสิดูแล้วจะติดเฌอแล้วนะ”

หญิงสาวนั่งเงียบเพราะเธอกำลังคิดหาคำตอบ งานที่ทำก็ไม่ได้ทำให้เธอมีความสุขเท่าไหร่ แต่การออกมาเลี้ยงขนมจีนมันไม่ใช่อาชีพที่มั่นคงเลย

สมองของเธอมันคิดแต่หัวใจมันก็ดื้อกลับ จนในที่สุดเสียงของหัวใจก็ดังกว่า เธอจึงตอบตกลง

คืนนี้ทั้งสามคนนอนห้องเดียวกันและเตียงเดียวกัน มีเด็กน้อยตากลมนอนคั่นกลางอยู่

“พี่ภาคินใส่นมสามช้อนพอค่ะ”

ชายหนุ่มไม่เคยชงนมให้ลูกจึงทำท่าเหมือนจะชงให้เต็มขวด จนเฌอเอมต้องร้องห้าม

“ค่อย ๆ สอนพี่ไปนะ การเป็นพ่อคนไม่ง่ายเลย แต่พี่จะทำให้ได้”

ท่าทางจริงจังของภาคินทำให้เฌอเอมรู้สึกเบาใจขึ้น เพราะเธอไม่อยากเห็นภาคินคนเมื่อคืนอีก มันดูอ่อนแอ ดูปกป้องใครไม่ได้ ซึ่งมันไม่ใช่พี่ภาคินที่เธอรู้จักเลย