ตอนที่ 2 : (NC20++)เจ้านายของบ่าว
พิเชษฐ์ชัยเปลี่ยนท่าให้เธอนอนหงาย
"ว้ายคุณพิเชษฐ์จะทำอะไรคะ"
แม้จะรู้แต่เพียงใจก็ทำเป็นแกล้งถาม
"ก็ทำเหมือนที่เคยทำทุกคืนนั่นแหละ แต่วันนี้เพียงใจโมโหพี่ก็เลยจะทำหนักๆ หน่อย"
"เดี๋ยวลูกตื่นค่ะ"
"งั้นเอาลูกไปนอนที่เตียงของเขาก่อนสิ"
"แต่..."
"ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้นแหละ เร็วสิพี่ไม่ไหวแล้วนะ"
"ค่ะ"
เพียงใจทำตามอย่างว่าง่าย
อุ้มลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอไปวางไว้ในเปลเด็กอย่างแผ่วเบา
เมื่อหันมาพิเชษฐ์ชัยก็เหลือแต่ตัวเปล่าล่อนจ้อนแล้ว
"ว้าย คุณพิเชษฐ์บัดสีบัดเถลิง"
"ทำพูดไปเห็นมาตั้งกี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว มาสนุกกันต่อเถอะ"
"ค่ะ"
เพียงใจรับถอดชุดนอนซีทรูของเธอออกเหลือแต่ตัวเปล่าล่อนจ้อน คลานเข้าไปอยู่หว่างขาของพิเชษฐ์ชัยโลมเลียดูดทึ้งท่อนเอ็นร้อนนั้นของพิเชษฐ์ชัยอย่างชำนิชำนาญจนเขาถึงกับดิ้นพล่านเพราะรู้สึกดีเหลือเกิน
"อา เพียงใจยังคงใช้ปากเก่งเหมือนเดิมเลยนะ พี่แทบจะเสร็จแล้ว อา..."
"อย่าเพิ่งสิคะ ถ้าจะแตกก็แตกในใส่เพียงใจสิคะ ห้ามแตกนอกเด็ดขาดค่ะ อ้า"
ชึบ
"โอ้ว เพียงใจมันดีมากมันดีมากจริงๆ อา..."
พิเชษฐ์ชัยร้องเสียงหลงออกมาเมื่อหญิงสาวขึ้นคร่อมและกลืนกินแท่งเนื้อขนาดแปดนิ้วของเขาเข้าไปทีเดียวจนสุดลำ
"ชอบไหมคะ เจ้านาย"
"ก็ต้องชอบอยู่แล้วสิ"
พิเชษฐ์ชัยจับสะโพกผายของเพียงใจไว้แน่น จากนั้นกดมันลงมาเพื่อตอกอัดความความกระชับอีกครั้ง และขยับมันขึ้นลงอย่างทั้งเร็วและแรงเสียงดัง พั่บๆ ๆ ทั่วห้อง
"อ้า เจ้านายขาบ่าวเสียวเจ้าค่ะ"
"แบบนี้แหละที่เจ้านายชอบ แรงกว่านี้ได้ไหม"
"ได้ค่ะเจ้านาย ได้ค่ะ"
พั่บๆ ๆ พิเชษฐ์ชัยจับสะโพกผายตอกอัดลงมาที่ตัวเขาแบบถี่ๆ จนเสียงเนื่อกระทบกับเป็นจังหวะ
"อ้า เจ้านายขาบ่าวจะเสร็จค่ะ"
หญิงสาวร่างบางตัวเกร็งกระตุกหงึกๆ จนหนุ่มใหญ่ยิ้มไม่หุบ ภูมิใจในผลงานของตัวเองที่ทำให้ภรรยาคนที่สามถึงสวรรค์ชั้นเจ็ดได้โดยไม่ต้องเพิ่งตัวช่วย
"ตอดรัดดีเหลือเกินนะเพียงใจของพี่อา..."
"มาเถอะเปลี่ยนท่ากัน"
พิเชษฐ์ชัยจับหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างพลิกคว่ำในท่านอน กระดกก้นเธอขึ้นมาจากนั้นสอดแท่งเนื้อร้อนของเค้าใส่เข้าไปในช่องทางนักของเธอจนเพียงใจร้องเสียงหลง
"โอ้ อะ อา เจ้านายขา"
"หึ ชอบใช่ไหมแบบนี้งั้นพี่ก็จะกระแทกให้แหกไปเลย นี่แน่ะ"
'พั่บๆ ๆ'
พิเชษฐ์ชัยขยับเอวเร็วและแรง กระแทกใส่เพียงใจอย่างไม่ปรานี จนหญิงสาวใต้ร่างร้องครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน ดิ้นพล่านๆ เหมือนเจ็บปวดและทรมาน แต่ความจริงแล้วมันไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย
"โอ้ โอ อา... เจ้านายขา เจ้านายของบ่าว ดีเหลือเกินค่ะเจ้านายขา"
หนุ่มใหญ่วัยหกสิบยังคงพึงพอใจขยับเอวต่อไปอย่างไม่ลดละจนสุดท้ายเพียงใจก็แตะขอบสวรรค์อีกครั้ง
"อะ อ้า เจ้านายบ่าวเสร็จอีกแล้วเจ้าค่ะ เจ้านายเก่งจัง ทำไมเก่งอย่างนี้ ซี้ด"
"งั้นมาต่อกันเลยก็แล้วกัน"
พิเชษฐ์ชัยเปลี่ยนท่าให้เธอนอนตะแคงจากนั้นเขาก็สอดใส่ท่อนเอ็นร้อนของเขาเข้าไปโดยที่เพียงใจไม่ทันได้พัก
"โอ้ พักก่อนเถอะค่ะ พักก่อนบ่าวเหนื่อยแล้วค่ะเจ้านาย"
"จะพักได้ยังไงในเมื่อเพียงใจร้องเสียงหลงขนาดนี้ แปลว่าชอบมากใช่ไหม"
"ชอบมากค่ะ แต่ก็เหนื่อยมาก ๆ เช่นกัน"
"พี่จะเอาให้เธอขาดใจตายเลยคอยดู เพียงใจ โทษฐานขัดขืนคำสั่งของพี่"
"อ้า ไม่นะ อ้า"
พิเชษฐ์ชัยไม่พูดอย่างเดียว เขาจับเพียงใจพลิกคว่ำพลิกหงายจนเธอถึงสวรรค์ไปหลายต่อหลายครั้งในช่วงเวลาแค่ชั่วโมงกว่า ๆ จนหญิงสาวหลับคาอกของเขาเพราะเหนื่อยมาก เขานั่งมองดูเธอปัดปอยผมแสยะยิ้มพูดออกมาเบา ๆ
"เธอควรอยู่ในที่ของเธอนะเพียงใจ วันนี้ฉันจะให้อภัยที่เธอทำตัวไม่น่ารัก แต่ถ้ามีครั้งต่อไปเธอต้องได้รับโทษทัณฑ์เหมือนกับ 'แซ่มมี่' หึ"
พูดเสร็จหนุ่มใหญ่วัยหกสิบก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องของเพียงใจไป
สาวเท้ามายังอีกห้องหนึ่งที่คุ้นเคยแต่ล็อกกุญแจไว้หลายชั้นแน่นหนา ประหนึ่งกลัวว่าคนในห้องจะหนีหายเร้นกายออกไปได้ยังไงยังงั้น
"เปิดประตู"
หนุ่มใหญ่สั่งคนที่อยู่เฝ้าอยู่หน้าห้องด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน
'แกร่ก' ประตูเปิดออก เผยให้เห็นหญิงสาวร่างบางวัยใกล้ห้าสิบที่นอนอยู่บนเตียงนอนสีขาวสะอาดตาใส่ชุดนอนที่ทำจากผ้าแพรชั้นดีสายเดี่ยวสีขาว ที่ข้อเท้ามี 'โซ่ตรวน' มัดตรึงเอาไว้
"หึ ยังคงอยู่ แบบนี้ก็ค่อยโล่งใจหน่อย"
พิเชษฐ์ชัยนั่งลงข้างๆ เธอ ใช้มือลูบปอยผมที่หน้าผากมองดูเธออย่างรักใคร่และเอ็นดู
"อะ คุณ ฉันนอนแล้วพรุ่งนี้ค่อยมาใหม่เถอะนะคะ คืนนี้ฉันไม่ไหวจริงๆ"
หญิงสาวร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงตกใจตื่นเมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรมาสัมผัสเธอ รีบขยับกายร่นหนีพูดขึ้นเป็นภาษาอังกฤษ
"ก็ตื่นแล้วนี่ไง"
พิเชษฐ์ชัยขยับตัวตามหอมเข้าไปที่ซอกคอของเธอหนึ่งที มองเข้าไปในตาของเธอทำสายตาเจ้าเล่ห์
"ก็กำลังจะหลับต่อ"
เธอยังคงหาทางหลีกเลี่ยง และหลบตาเขา
"มามีความสุขกันเถอะนะ คืนไหนฉันไม่มีอะไรกับเธอแล้วนอนกอดเธอฉันนอนไม่หลับ"
"คนอื่นก็มีคุณไปอยู่กับพวกเธอไม่ได้เหรอ"
"ทำไม! ขยะแขยงฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ มีอะไรกับฉันทุกคืนฉันนอนกอดเธอทุกคืน มันยังไม่สามารถลบล้างความรู้สึกของเธอได้อีกเหรอ"
พิเชษฐ์ชัยรู้สึกหัวเสีย ใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีที่หญิงสาวใต้ร่างปฏิเสธ
"มะ มันไม่ใช่อย่างนั้น อะ"
"ต่อให้เธอปฏิเสธเป็นร้อยครั้งพันครั้ง แต่ฉันก็จะทำมันอยู่ดี"
"ไม่ อย่า"
.......
