ตอน 7

จับหญิงสาวให้นั่งลงกับพื้นเลอะเทอะ ไม่ต่างกันเสื้อเชิ้ตขาวสะอาด อดีต มันเคยสะอาด ตอนนนี้ไม่แล้วโว้ย อาเจียนสองครั้งติด อย่างหมดไส้หมดพุง แต่เธอก็พยุงตัวอยู่ได้ไม่นานทิ้งกายลงนอนกับพื้นทั้งที่เลอะแบบนั้น

“จะบ้าตาย” ชายหนุ่มสะบัดเสียง มองร่างบางที่นอนหมดสภาพและหันไปมองห้องน้ำ ก้มลงช้อนตัวหญิงสาวเดินเข้าห้องน้ำเอือมนิดๆ ครั้นจะปล่อยไว้แบบนี้ไม่ทำอะไรเนื้อตัวคงเหม็น

ดันตัวเธอลงในอ่างอาบน้ำ มองเธอที่อยู่ในอ่างปากขยับขึ้นลงไม่รู้บ่นอะไรบ้างเขาฟังไม่รู้เรื่อง มือหนาสะอาดเอื้อมไปยังตัวหญิงสาว เขาควรทำไหมแต่ถ้าไม่ถอดเสื้อของเธอเพื่อทำความสะอาด ปล่อยไว้อย่างนี้คงกลิ่นตลบอบอวลทั้งคืนแน่

“เอาวะ เป็นไงเป็นกัน เห็นมากกว่านี้ก็เห็นมาแล้ว ขนาดคงไม่ต่างกัน” สุดท้ายชายหนุ่มจึงลงมือถอดเสื้อยืดสีขาวผ่านศีรษะหญิงสาว ผู้ก่อกวนจิตใจตั้งแต่ได้ชิดใกล้กันในรถแล้ว ณ ตอนนี้ยังหมดสภาพให้เขาดึงนั่นถอดนี่ ไม่คิดบ้างหรือว่าเขามันพวกไวต่อความรู้สึก

ครั้นไอ้ที่ว่าเล็กอย่างเด็กอนุบาล พอโดนลอกคราบ จนเห็นเนื้อในนั่นไม่ใช่อย่างที่คิด สรีระในร่มผ้าของเธอดีมาก ดีที่สุด เนียนขาวกว่าที่เขาเคยสัมผัสทางสายตาและเคยประโลมมาแล้ว ตายๆๆ ชายหนุ่มหมุนคว้างอยู่กลางห้องน้ำ คิดถูกหรือผิดที่ถอดเสื้อของเธอ ร่างกายเขาร้อนขึ้นมาในบัดดลและไม่ใช่แค่ร้อน ความรู้สึกหนักหน่วงกลางกายกำลังสร้างปัญหา เขาไม่ใช่นักบวชหรือผู้ทรงศีล มีหัวจิตหัวใจเกินร้อยกับเรื่องพรรค์อย่างว่า มือหนายกขึ้นลูบหน้าตัวเองขึ้นลงเพื่อไล่อาการไม่พึงประสงค์

ขณะนิ้วเรียวยิ่งกว่าผู้หญิงยื่นมือ จัดการปลดกระดุมกางเกงยีนขาสั้น ด้วยอาการสั่นนิดๆ ยังปลดไม่เสร็จกลับดึงมือกลับ ยกมือตบหลังตัวเองที่ออกอาการสั่น ทีนี้กกลับลงไปปลดกระดุมเม็ดสุดท้าย เลื่อนมือที่สั่นอย่างไม่เป็นท่ามาถอดกางเกง ดึงร่นลงมาตามเรียวขา ไปทีละนิดๆ ราวกับว่ามันยากเย็น เขาต้องจับยกสะโพกน่าขย้ำขึ้น ยกข้างซ้ายทีขวาที จนกระทั่งสามารถดึงกางเกงผ่านก้นออกไปได้ ช่างเป็นเวลาที่ยากลำบาก กว่าจะลอกกางเกงออกสำเร็จ

ภาพที่หนุ่มทั้งแท่งเห็นกับตาคือความเนียนแน่นของผิวสาว ช่างสมส่วนอวบอิ่มไปทุกตารางนิ้ว คราวนี้ถึงกับพ่นลมหายใจยาวๆ ตั้งใจใช้สะกดอารมณ์เบื้องลึก ฉิบหาย ! ทุกสิ่งเกือบปริแตกแหลกสลาย ทำไมเขาต้องมาทนกับความต้องการมากอย่างนี้ด้วย ตัวเองไม่เคยอด ไม่เคยต้องทนกับอะไรแบบนี้ มีก็กิน ไม่มีก็มีมาส่งถึงปาก ธุรกิจที่เขาทำอยู่เกี่ยวกับข้องกับผู้หญิงสวยๆ ทั้งนั้น กระดิกแป๊บเดียวก็มานอนรอบนเตียง มือสั่นร้อนระอุเหงื่อซึม ปลดตะขอบราเซียของหญิงสาว เพื่อปลดปล่อยสิ่งที่ถูกกดอยู่ภายใต้กรวยครอบ รูปร่างบอบบางแต่หน้าอกตรงข้าม เขากำลังจะตาย ไม่น่าช่วยเธอถอดชุดเลย ไม่น่าจริงๆ

คราวนี้ชายหนุ่มที่ต้องอดกลั้นความรู้สึก ปวดหนึบหนับในส่วนลึกจนแทบระเบิด ทันทีที่ต้องเจอกับความกระจุ๋มกระจิ๋มของเนื้อนุ่มซ่อนเร้นในตัวสาว มิจังต้องเป็นจำพวกสาวใส่ใจสุขภาพแน่ๆ ทั่วทุกตารางนิ้วปะทะต่อสาย สัมผัสช่างมีแต่ความมีเสน่ห์ ชายหนุ่มไม่สามารถเบือนสายตาหนีไปจาก ความสวยงามเบื้องต่อหน้าต่อตาได้ ปากอิ่มขยับบ่นอุบอิบไม่ได้สติ ราวกับต่อว่าใครสักคน เขากวาดสมาธิกระเจิงมารวมกันแล้วลงมือชำระล้างร่างกายของเธอ หลังจากถอดเสื้อที่เปื้อนอาหารของเธอขว้างทิ้งเพราะมันส่งกลิ่นไม่พึงประสงค์จนเขาจวนหมดอารมณ์สวาทกับแม่เนื้อบาง

มันเป็น โอ้ยยย มันเป็นการอาบน้ำ แสนทรมานที่สุดเลยก็ว่าได้ เปิดน้ำเต็มอ่างเทสบู่เหลวลงบนฝ่ามือ จัดการอาบน้ำให้สาวสวย ค่อยถูอย่างละเอียดทุกซอก ระหว่างจิตนาการสลับกับมือที่อาบน้ำ แอบคิดว่าส่วนแข็งยึงกลางกายแทรกผ่านความนุ่มสัมผัสความลื่นหยุ่นในตัวเธอ ไม่สิ เขาต้องไม่คิด ทางที่ดีควรเอาชนะอารมณ์อยาก ในตัวเองให้ได้ ห้ามคิดกับคนที่ไม่รู้จักเด็ดขาด มิจัง ใช่เธอชื่อมิจัง ที่น่ารักของเขา แล้วสิ่งที่เขาต้องอดทนปวดหนึบหนับตอนนี้ จะจัดการอย่างไรให้มันหายจากความต้องการ ในแบบผู้ชาย

คนชำนาญศึกรักรสสวาท ต่อสู้กับอารมณ์หื่นในตัว ที่กำลังเดือดพล่าน ยิ่งกว่าหม้อต้มน้ำเดือดๆ จัดการกับหญิงสาวกว่าจะเสร็จ เขาจึงก้าวไปใต้ฝักบัว อาบน้ำให้กับตัวเองบ้าง อาบอย่างเร่งรีบ พอทำให้กลิ่นเหม็นจางหาย คว้าผ้าขนหนูพันสะโพก เดินมาช้อนอุ้มคนที่นอนในอ่าง ทำเก่งดื่มไม่บันยะบันยัง นึกว่าตัวเองเก่งนักหรือไง

วางร่างนุ่มนิ่มขาวเนียนละเอียด กระตุ้นความหื่นลงบนเตียง แล้วจึงเช็ดตัวให้เธอ ดึงผ้าห่มมาคลุมรูปร่างยอดเยี่ยมไว้ หมุนตัวตั้งใจไปทิ้งตัวลงนอนโซฟาตัวยาวมุมห้อง หากว่าพอก้าวขยับไปข้อมือโดนยึดไว้ หันกลับไปมองโดนมิจังจับไว้ ทั้งที่ยังหลับตามือกลับจับข้อมือเขาไว้ได้ ทันใดนั้นข้อมือโดรกระตุก ตัวเขาเซลงทับตัวคนหลับตาบนเตียง

“ฉันอยากมีคืนพิเศษกับคุณ” เธอเอ่ยกับเขา แม้ยังหลับตาอยู่

“อะไรนะ” หูฝาดไปแน่ๆ เธอคงเพ้อเพราะเมา เขาเองก็อยากมีอะไรกับเธอ ตั้งแต่อยู่ในห้องน้ำด้วยซ้ำ

“ได้มั้ย ฉันต้องการคุณ” เธอรบเร้า ตาปรือมองเขาอย่างอ้อนวอน ราวกับขาดสติ ฤทธิ์ยังมีหรือถูกล้างด้วยน้ำไปหมดแล้ว

“รู้ตัวหรือเปล่า เธอพูดอะไรออกมา” ความต้องการในตัวเขาอาจจะมากกว่าเธอซะอีก

“งั้น...ลืมไปซะ คิดซะว่าฉันไม่ได้พูดก็แล้วกัน” มิ่งขวัญตัดปัญหา เธอเองก็อาจที่พูดออกไปแบบนั้น ซ้ำยังโดนปฏิเสธ เวรล่ะ น่าอายมาก หน้าแตกยับเลย