ตอนที่ 3 อดีตของแม่!!

ตอนที่ 3 อดีตของแม่!!

พลอยขวัญ ใช้ชีวิตมาเรียนตามปกติ เเต่อยู่ในช่วงสอบเสร็จแล้ว เเละจะปิดเทอมในวันพรุ่งนี้ เธอยังคงคุยกับรุ่นพี่อยู่เหมือนเดิมบางทีก็หวานจนในโรงเรียนพากันอิจฉา

ซึ่งขณะนี้เป็นเวลาสอบเสร็จแล้ว ในขณะที่เธอกำลังเดินกลับบ้านมาพร้อมกับเพื่อนสนิทเธอ ที่ชื่อว่า ลูกน้ำ พลอยขวัญและลูกน้ำค่อนข้างจะสนิทกันเพราะ ลูกน้ำเองนั้นเป็นคนซื่อๆ ไม่ค่อยพูดอะไร ลักษณะของเธอคือสายตาสั้น สวมแว่นตลอดโดยรวมเธอหน้าตาดีแหละ แต่น้อยกว่าพลอยขวัญ”

“กลับกันแล้วหรอครับสาวๆ ให้พี่ไปส่งไหม” รุ่นพี่ม.6ที่นั่งรออยู่หน้าประตูรั้ว เอ่ยปากแซวทันทีเมื่อพลอยขวัญและเพื่อนเดินมาถึง

“ไม่เป็นไรค่ะ มีปัญญากลับเอง” พลอยขวัญตอบไปแบบห้วนๆ

“หืมม เล่นตัวนักหรอน้องพลอยขวัญ” รุ่นพี่เริ่มสยบสีหน้าดูออกด้วยความไม่พอใจ

“แล้วพี่มายุ่งทำไมล่ะ ฉันเป็นแฟนพี่แฟร้งค์ไม่รู้หรอ อย่างพี่ขาอ่อนฉันก็ไม่ได้เห็นหรอก”

“เออ จะโดนหลอกไม่รู้ตัวหึ ไปหาจีบคนอื่นก็ได้ ” รุ่นพี่บ่นงึมงำและเดินกลับไปจนหมด เหลือเเค่พลอยขวัญกับเพื่อนที่กำลังรอรถมารับอยู่

“พลอยขวัญเธอพูดแรงใส่พี่เขาไปเปล่า” ลูกน้ำหันหน้ามาถามเพื่อนสาวด้วยน้ำเสียงนิ่มๆ

“ช่างเขาเถอะน่ะลูกน้ำ เขาจะได้ไม่มายุ่งกับเราอีก”

“จ้า”

“นั่นรถมารับแล้ว” รถเก๋งคันหรูจอดตรงหน้า นั่นคือคนงานของเเม่ฉันเอง

“บ๊ายบายจ้า”

“กลับกับฉันไหม ลูกน้ำเดี๋ยวแวะส่ง” พลอยขวัญหันมาถามเพื่อน

“ฉันเกรงใจน่ะ พลอยขวัญ”

“ไม่เป็นไรไปกับฉันนี่แหละ รอรถค่ำเเน่ๆ ไปๆ” สุดท้ายลูกน้ำก็ยอมขึ้นรถตามคำชวนของพลอยขวัญ ไม่นานรถก็เคลื่อนออกมาเรื่อยๆจนถึงบ้านของลูกน้ำ ฉันจึงบอกให้คนขับรถหยุด“ส่งลูกน้ำตรงนี้แหละ ขอบใจนะพลอย”

“จ้า บาย เจอกันพรุ่งนี้นะ” พรุ่งนี้กลุ่มเพื่อนๆ พี่แฟร้งค์มีนัดเลี้ยงส่งกันที่บ้าน พลอยขวัญเลยชวนลูกน้ำไปด้วย ทีแรกเธอจะไม่ยอมไปหรอก แต่พลอยขวัญนั้นอ้อนใส่

จ้า เเล้วเจอกัน” ส่งเพื่อนเสร็จรถก็มุ่งหน้ามายังบ้านของพลอยใส เมื่อมาถึงบ้านหรูหลังโต กลับพบเเต่ความว่างเปล่าไม่เจอเเม่อีกแล้ว เจอก็เเต่คนใช้ พลอยขวัญเลยหันมาถามคนขับรถ

“แม่ไม่อยู่อีกแล้วหรอคะ” นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอก ที่แม่ไม่อยู่บ้านเพราะเท่าที่จำได้มาตลอดคือแม่ไปทำงานกับพ่อ ในหัวมันเจอแต่คำว่าทำงานๆจนหลอน บางทีฉัน“ก็จำไม่ได้เลยว่าทานข้าวกับแม่ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่!!

“อ๋อ คุณนายกลับไปใหม่ได้สักพักละครับ รอบนี้อาจจะไปนาน”

“ค่ะ พลอยขวัญชินแล้ว” เธอตอบด้วยน้ำเสียงเบาๆเพราะความน้อยใจ

“คุณหนูอย่าโกรธคุณนายเลยนะครับ เดี๋ยวเรียนจบคุณนายก็มารับคุณหนูไปอยู่ด้วยแล้ว” นี่คือคำปลอบใจและความหวังซ้ำๆซากๆ

“ค่ะ พลอยขึ้นห้องก่อน” พลอยขวัญลงจากรถเดินถือกระเป๋ามาบนห้องนอนก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มๆ“พลอยขวัญคิดถึงแม่ บางทีก็อยากมีแม่และพ่ออยู่ใกล้ๆเหมือนครอบครัวคนอื่นเขาบ้าง” ได้แต่คิดน้อยใจคนเดียวที่ครอบครัวเธอนั้นไม่เคยได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันเลย”

ที่รู้ๆมาตลอดคือว่าคุณแม่ต้องไปทำงานอยู่กับคุณพ่อที่บริษัท เพราะคุณพ่อทำธุระกิจเกี่ยวกับที่พักอยู่ งานของท่านค่อนข้างจะยุ่งอยู่ตลอด

เมื่อสมัยก่อนคุณแม่ฉันเคยเป็นเมียน้อยของคุณพ่อจริงๆ โดยที่คุณพ่อนั้นมีภรรยาที่แต่งงานด้วยอยู่แล้ว แต่ไม่มีลูก คุณพ่อเป็นเจ้าของโรงแรมส่วนคุณแม่นั้นเป็นพนักงานในนั้น ทั้งสองได้ชอบคอพอกันจึงแอบมีความสัมพันธ์กันมาเรื่อยๆ จนภรรยาของคุณพ่อจับได้ก็ไปบอกคุณปู่กับคุณย่า จนไล่ให้แม่ของฉันออก และขอหย่าในทันที ในตอนนั้นคุณพ่อก็ยังแอบมาติดต่อกับแม่ฉันอยู่เรื่อย จนกระทั่งแม่นั้นเกิดตั้งท้องฉันขึ้นมา พ่อรักแม่ของฉันมากเลยตัดสินใจซื้อบ้านหลังนี้ที่ชานเมืองให้แม่เเละฉันอยู่ และก็ไปมาหาสู่กันแบบเปิดเผย เว้นแต่ทางปู่กับย่า ที่ไม่ยอมให้แม่และฉันไปเหยียบที่บ้าน ท่านเกลียดฉันกับแม่ ที่ทำให้พ่อเสื่อมเสียชื่อเสียงจนโรงแรมนั้นเงียบลง เเทบจะไม่มีคนพัก เพราะภรรยาของคุณพ่อที่หย่าไปแล้วเที่ยวไปประกาศให้เพื่อนๆ ในแวดวงในในรับรู้ในเรื่องที่ไม่ดี ทำให้ปู่กับย่านั้นรับไม่ได้ สุดท้ายพ่อเลยตัดสินใจขายโรงแรมแล้วนำเงินทั้งหมดไปลงทุนสร้างธุรกิจใหม่ขึ้น จนทำให้คุณพ่อนั้นโด่งดังและกลับมาร่ำรวยมากในปัจจุบัน

-ปัจจุบัน-

“พลอยขวัญนั้นรู้สึกว่าเหมือนอยู่บ้านหลังนี้เพียงคนเดียว คุณแม่ก็จ้างแม่บ้านและคนขับรถไว้คอยดูแลและรับใช้ฉัน หารู้ไม่ว่าฉันนั้นไม่ต้องการความสบายแบบนี้ฉันต้องการอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัวมากกว่า”

ซึ่งตอนนี้พลอยขวัญนั้นยังเหมือนเด็กอยู่ ที่ต้องการความอบอุ่นจากครอบครัว เหมือนเด็กทั่วไป แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เธอเจอคนที่ทำให้เธอมีความสุข เธออาจจะไม่ต้องการความรักจากพ่อแม่อีกก็ได้

-ตู้ด - มือถือที่กดต่อสายไปหาคุณแม่ ไม่นานก็ถูกปลายสายกดรับ

“ ว่าไงคะลูก” คุณแม่รับ

“ แม่ไหร่คุณแม่จะกลับมาหาพลอยขวัญบ้างคะ มาแปปเดียวไม่ทันได้เจอเลย”

“ แม่ทำงานอยู่จ้ะ ช่วงนี้กำลังยุ่งมากเเละที่เเม่รีบกลับเพราะคุณย่าเสียแล้วรู้ไหม” คุณย่าท่านอยู่กับลูกคนอื่นที่บ้านหลังเก่าส่วนคุณปู่เสียนานแล้ว ส่วนฉันเองก็ไม่เคยเจอท่านหรอกนะ เพราะคุณพ่อไม่เคยพาไปเลย

“หรอคะ ให้พลอยไปไหมคะ พลอยสอบเสร็จแล้ว”

“ไม่เป็นไรลูก ไม่ต้องมาหรอก เดี๋ยวแม่กับพ่อจัดการเองได้ แค่นี้นะ” ตุ้ดๆๆ แม่รีบวางสายไป

“เห้อ ทำไมไม่มีใครสนใจเราเลยว่าเราอยู่คนเดียวนี่ชอบไหม”

-สายแฟนหนุ่มโทรเข้ามา-

“ค่ะ” พลอยขวัญกดรับ

“พรุ่งนี้มาแต่เช้านะ”

“เอ้า ไหนว่าจัดตอนเย็นไงคะ”

“พี่อยากให้เรามีเวลาอยู่ด้วยกันนานๆไง พลอยขวัญออกมาก่อนเพื่อนนะ เดี๋ยวพี่ไปรับ”

“เอ่อ”

“นะพลอย พี่ขอเดี๋ยวพี่ไปเรียนต่อมหาลัย เราก็ไม่ค่อยได้เจอแล้ว”

“ก็ได้ค่ะ”