01 อ้อนหน่อยอร่อยแน่

"ป๋าโฮปขาา"เสียงใสๆของเด็กสาวดังมาจากหน้าบ้านก่อนที่ร่างนั้นจะวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้ามาแล้วกระโดดเกาะชายหนุ่มแน่น

"อึ๊บบบ....ไม่ใช่เด็กแล้วนะเรา"

"หนูนานาหน้ายังเด็กอยู่เลยค่ะยังไม่โตเลย.."เด็กสาวพูดเสียงอู้อี้อยู่ข้างหูของชายหนุ่ม

"ลงก่อนนะครับทำแบบนี้มันไม่ดี"

"หนูนานาไม่ลงค่ะหนูนานาอยากอยู่แบบนี้ป๋าโฮปอุ้มหนูนานาเข้าไปด้านในหน่อยสิคะ"

"ก็ได้ค่ะ"ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาก่อนจะพาร่างของเด็กสาวเข้าไปในบ้านท่ามกลางสายตาของแม่บ้านหลายคน แต่ก็ไม่ได้มีใครตกใจหรือแปลกใจอะไรเลยเพราะเด็กสาวทำแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้วจนแม่บ้านพากันชินหมดแล้ว

"ถึงแล้วค่ะหนูนานาลงได้แล้วนะคะ"

"ก็ได้ค่ะ"เด็กสาวยอมลงแต่โดยดี ก่อนจะทำหน้าบูดบึ้งถอยตัวลงนั่งบนโซฟาอย่างแรง

"เป็นอะไรไปคะ"

"หนูนานาเพิ่งนึกขึ้นได้ค่ะ...เพื่อนที่โรงเรียนของหนูนานาบอกว่าหนูนานาโตแล้วหนูนานาจะต้องมีแฟน..จะมาทำตัวติดป๋าโฮปแบบนี้ไม่ได้เพราะป๋าโฮปก็ต้องมีแฟนเหมือนกัน"

"มันก็จริงอย่างที่เพื่อนหนูว่านะคะ...หนูนานาโตแล้วจะมาทำตัวติดกับป๋าแบบนี้ไม่ได้นะคะ"

"หนูนานายังไม่โตค่ะหนูนานายังเด็กอยู่เลย ป๋าโฮปจะให้หนูนานาโตและหนูนาก็จะได้ไม่ต้องตัวติดกับป๋าโฮปและป๋าโฮปก็จะไปมีแฟนใช่ไหมคะ"เด็กสาวพูดพร้อมกับทำแก้มป่องๆยกแขนขึ้นมากอดอกเอาไว้

"เปล่านะคะ...ป๋าไม่ได้จะมีแฟนแต่ป๋าแค่บอกว่าหนูนาโตแล้วเดี๋ยวใครจะมองหนูนานาไม่ดีเอา"

"ก็ช่างคนมองสิคะหนูนานาไม่ได้สนใจสักหน่อย"

"แล้วไม่กลัวเขาว่ากระทบไปถึงพ่อและครอบครัวของหนูนานาเหรอ"

"...."

"เห็นไหม...หนูนานาก็กลัวเหมือนกันป๋าก็กลัวแบบนั้นกลัวว่าจะมีคนมาพูดถึงหนูนานาในทางที่ไม่ดี"

"ลูกน้องของป๋าก็มีนี่คะสั่งลูกน้องของป๋าไปจัดการเลย"

"หนูนานาฟังป๋าดีๆนะคะ ที่ป๋ามีลูกน้องเยอะไม่ใช่ว่าป๋ามีเอาไว้ทำในเรื่องที่ไม่ดีนะคะป๋ามีลูกน้องเอาไว้ทำงานค่ะ"

"ก็หนูนานาเคยเห็นในหนังนี่คะ....คนที่มีลูกน้องเยอะเวลาใครทำอะไรให้ไม่พอใจก็จะสั่งให้ลูกน้องไปจัดการ"

"หนังก็ส่วนหนังนะคะแยกแยะกันให้ออก"

"ค่ะป๋าโฮป"

"เอาล่ะค่ะ...ไปอาบน้ำทานข้าวแล้วพักผ่อนนะคะป๋าจะไปทำงาน"

"โห่...ป๋าอะ...อะไรก็ ทำงาน ทำงานทำงาน ไม่เห็นสนใจหนูนานาบ้างเลยอย่างนี้หนูนาเรียนจบแล้วไปเรียนต่อกับพ่อที่เกาหลีดีกว่า"เด็กสาวพูดจบก็คว้ากระเป๋าขึ้นไปบนห้องของตนทันที ชายหนุ่มจึงรีบเดินตามขึ้นไปเมื่อเห็นเด็กสาวนั้นกำลังงอน

"หนูนานาขา...อย่าเพิ่งงอนคุณป๋าสิคะคุณป๋าทำงานก็เพื่อจะเก็บเงินพาหนูนานาไปเที่ยวไงคะ"

"ป๋าโฮปไม่ต้องมาพูดเลยค่ะ...ป๋าโฮปไม่เคยสนใจหนูนานาเลยปล่อยให้หนูนานาอยู่กับแม่บ้านอย่างเดียว"

"ก็ป๋าต้องทำงานนี่คะ"

"ค่ะ....ป๋าโฮปไปทำงานเถอะค่ะหนูนานาจะไปอาบน้ำแล้ว"

"พี่หนูนางอนป๋าเหรอคะ"

"เปล่าค่ะ....หนูนานาไม่ได้งอน"เด็กสาวตอบกลับไปถึงปากเธอจะพูดออกไปแบบนั้นแต่มันตรงข้ามกับการกระทำของเธอมากเลย

"นี่เหรอคนไม่ได้งอน....แล้วป๋าจะต้องทำยังไงดีล่ะหนูนานะถึงจะหายงอนป๋า"

"ป๋าโฮปอยากให้หนูนานาหายงอนจริงๆเหรอคะ....หนูนานามีวิธีค่ะ"

"....."ชายหนุ่มขมวดคิ้วเข้าหากันพลางมองใบหน้าของเด็กสาวด้วยความสงสัย

"ป๋าโฮปต้องพาหนูนานาไปที่ทำงานด้วยหนูนานาทีถึงจะหายงอน"

"ไม่ได้นะคะที่ทำงานป๋ามันอันตราย...มันเป็นร้านเหล้าคนเมามากมายเลย..."ชายหนุ่มรีบปฏิเสธทันที

"ถ้าอย่างนั้นหนูนานาก็ไม่หายงอนป๋าโฮปหรอกค่ะ"เด็กสาวตอบกลับไปก่อนจะทำท่าเหมือนจะปิดประตูใส่หน้าของชายหนุ่มแต่กลับถูกแขนแกร่งดันเอาไว้ก่อน

"ก็ได้ค่ะ...ป๋าพาหนูนานาไปด้วยก็ได้...แต่ต้องสัญญากับป๋าก่อนว่าจะไม่ดื้อไม่ซน"

"หนูนานะสัญญาค่ะ...รักษาสัญญาด้วยเกียรติของลูกเสือเลย"เด็กสาวทำท่าเหมือนกับทหารกำลังเคารพหัวหน้า

"โอเคๆ...ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้านะคะห้ามใส่ชุดโป๊ด้วย"

"โอเคค่ะ"เด็กสาวรีบวิ่งเข้าไปในห้องพร้อมกับคว้าผ้าขนหนูวิ่งเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็วชายหนุ่มจึงเดินเข้าไปนั่งรอในห้องของเธอ

​​​​​​10 นาทีผ่านไป

เด็กสาวใช้เวลาในการอาบน้ำเร็วมากเธอนุ่งผ้าขนหนูออกมาหน้าอกของเธอถูกผ้าขนหนูคลุมได้เพียงครึ่งเดียวเพราะมันใหญ่เกินวัยของเธอมาก ชายหนุ่มมองภาพนั้นก่อนจะกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอด้วยความยากลำบาก

เด็กสาวเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องแต่งตัวก่อนจะเดินออกมา

"ไปกันค่ะหนูนานาเสร็จเรียบร้อยแล้ว"ชุดที่เธอใส่เป็นเพียงชุดกระโปรงสีโอรส แต่พอได้อยู่บนเรือนร่างของเธอมันกลับสวยอย่างบอกไม่ถูก

"ค่ะ...ไปกัน"ชายหนุ่มมองภาพนั้นอย่างไม่ละสายตาชุดมันรัดที่หน้าอกของเด็กสาวจนล้นออกมา

"ป๋าโฮปขาาา...ปิดเทอมนี้ป๋าโฮปจะพาหนูนานาไปเที่ยวไหนดีคะ"

"แล้วหนูนานาอยากไปไหนดีล่ะคะ"

"หนูนานาอยากไปเที่ยวทะเลค่ะ...เพื่อนของหนูนานาบอกว่าปีที่แล้วไปเที่ยวเกาะของจังหวัดภูเก็ตมันสวยมากๆเลยค่ะเพื่อนของหนูนานาถ่ายรูปมาให้ดูด้วยหนูนานาอยากไปจังเลยค่ะ"

"เหรอคะ...ถ้าอย่างนั้นปิดเทอมนี้เราไปเที่ยวทะเลกันนะคะ"

"เย้ๆๆๆ...ป๋าโฮปใจดีจังเลยค่ะ"

"หึๆๆๆๆ"ชายหนุ่มมองเด็กสาวที่กำลังแสดงอาการดีใจออกมาพร้อมกับหัวเราะในลำคอเบาๆ

"แล้วปิดเทอมพ่อจะกลับจากเกาหลีไหมคะ"

"ป๋าก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะหนูนานาก็ลองโทรถามดูสิคะ"

"ทำไมพ่อถึงไปทำงานนานจังเลยหลายปีถึงกลับมาหาหนูนานาทีนึง"

"ที่พ่อไปทำงานก็เพราะหาเงินส่งให้หนูนาได้เรียนสูงๆไง...หนูนานาต้องตั้งใจเรียนนะคะ"

"ค่ะ....หนูนานาจะตั้งใจเรียนให้สมกับที่พ่อทำงานหนักส่งหนูนานาเรียนเลย"

"ดีมากค่ะคนเก่ง"

"คริๆๆๆ"