เมียหลวง -7

ก๊อกๆ

“ป๊าค้า ม๊าค้า เปิดประตูให้หนูหน่อย” เสียงของซอลดังขัดการกระทำป่าเถื่อนของโซ่ให้หยุดนิ่ง เขามองไปที่ประตูแล้วถอนหายใจออกมา

ฟางพยายามข่มอารมณ์ให้ปกติ ดีใจที่ซอลมาได้ทันเวลาพอดี เธอกับเขารีบจัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วเปิดประตูให้ซอล

“ไงลูกก หิวยังคะ” ฟางโน้มตัวลงไปลูบหัวสาวน้อย

“ยังค้า” ซอลตอบพร้อมกับวิ่งขึ้นเตียงนอน

“ดื้อไหมวันนี้ หื้ม” โซ่เอ่ยถามขณะนั่งลงข้าง ๆ ซอล

“ม๊ายยดื้อ” ซอลฉีกยิ้มตอบเสียงใส

“เดี๋ยวม๊าลงไปอาบน้ำก่อนนะ ซอลอยู่กับป๊าไปก่อนนะลูก”

“ค้าม๊า”

เสร็จแล้วฟางก็รีบเดินออกมาจากห้องของอีกฝ่าย พอคิดถึงเหตุการณ์เมื่อกี้หน้าก็แดงขึ้นมาทันที นี่เขาหึงเธอรึเปล่านะ

ฟางสลัดหัวไล่ความคิดบ้า ๆ ของตัวเอง พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จเธอก็ลงไปกินข้าวพร้อมกับโซ่และซอลที่รออยู่ด้านล่าง

ระหว่างที่กินเธอกับเขาไม่ได้คุยอะไรกันสักคำ หลังจากกินข้าวเสร็จเธอก็พาลูกขึ้นมานอน ส่วนเขาก็เข้าห้องนอนตัวเองไป

ดึก ๆ เธอรู้สึกหิวเลยลงไปข้างล่างหาผลไม้กินเสียหน่อย แต่พอกินเสร็จกำลังจะกลับขึ้นห้องไปก็เจอเขายืนขวางอยู่หน้าประตู

“ถอยค่ะ ฟางจะเข้าไปนอน”

“ทำไม โกรธเฮียเหรอที่เฮียไปกับผู้หญิง”

“เฮียจะทำอะไรมันก็สิทธิ์ของเฮียค่ะ และฟางจะทำอะไรมันก็สิทธิ์ของฟาง” เธอดันตัวเขาให้ออกห่างจากหน้าประตู

“จำไว้นะฟาง อะไรที่มันเป็นของเฮียใครหน้าไหนก็ห้ามยุ่ง” พูดเสร็จเขาก็เดินเข้าห้องไปทันที ส่วนฟางก็ได้แต่ยืนอึ้งกับคำพูดเมื่อกี้อยู่

นี่เขามองเห็นเธอเป็นสิ่งของงั้นเหรอ สำหรับเขาเธอมีค่าแค่นี้ใช่ไหม อยู่ ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาเอง

อีกแล้วนะฟางอ่อนแออีกแล้วนะ สุดท้ายเธอก็ได้แต่เดินเข้าห้องไปนอนกอดลูกทั้งน้ำตา

เช้าวันใหม่วันนี้โซ่ออกไปไหนไม่รู้แต่เช้า

“ม๊า หนูอยากไปหาคุณตา คุณยาย” ซอลทำหน้าอ้อน ๆ

“ได้ค่ะลูก แต่ซอลต้องกินข้าวให้หมดนะ”

พอเธอบอกไปแบบนั้นซอลก็กินใหญ่เลย หลังจากกินเสร็จฟางก็พาซอลมาหาคุณตากับคุณยายตามสัญญา

“ไงตัวแสบ มาหาตามา”

พอป๊าของฟางเรียกปุ๊บซอลก็วิ่งเข้าไปกอดคุณตาตรงหน้าปั๊บ

“ไม่เข้าบริษัทเหรอวันนี้” ม๊าเองก็เดินเข้ามาเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม

“ไปค่ะม๊า นี่ว่าจะเอาซอลมาฝาก”

“เดี๋ยวป๊าจ้างพี่เลี้ยงให้เอาไหมฟาง” ผู้เป็นพ่อแทรกขึ้น

“ไม่ต้องหรอกป๊า ป้านิ่มก็พอแล้ว”

“ตามใจแล้วกัน”

“งั้นฟางขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ ซอลม๊าไปก่อนนะเย็น ๆ ม๊าจะมารับ”

“บ๊ายยย” ซอลฉีกยิ้มขณะโบกมือให้ฟาง

ไม่นานเธอก็ขับรถมาถึงบริษัท วันนี้ก็ไม่ค่อยมีอะไรให้ทำมาก แม้แต่การประชุมก็ไม่มี เธอแค่ต้องอ่านแล้วก็เซ็นอนุมัติเอกสารอย่างเดียวเท่านั้น