เมียหลวง -3

กลุ่มผู้ใหญ่พูดคุยกันเรื่องเรื่อยเปื่อย ส่วนกลุ่มเด็กๆ ก็พากันเล่นอย่างสนุกจนถึงขั้นไม่ยอมเลิกมากินข้าวกันเลยทีเดียว ลูกชายของเฟย์คนนี้ชื่อเซนแถมเจ้าตัวกำลังตั้งท้องลูกอีกคนได้ห้าเดือนแล้วด้วย

บนโต๊ะอาหาร

“แล้วนี่ไอ้โซ่มันหายหัวไปไหน” ทามเอ่ยถามอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก

“คงติดธุระน่ะป๊า” ฟางตอบเสียงแผ่ว พร้อมคลี่ยิ้มบางๆ ให้ผู้เป็นพ่อ

“ธุระอะไรดึกๆดื่นๆ รู้จักบอกมันบ้างนะฟาง ก่อนที่ป๊าจะหมดความอดทน”

“ค่ะป๊า” ฟางรับคำหน้าจ๋อย ก่อนจะรีบก้มลงกินข้าว

“ป๊าก็รู้ว่าฟางเป็นคนแบบไหนพูดไปเฮียโซ่ก็ไม่ฟังหรอก” ฟร้องผู้เป็นพี่ชายพูดเสริมอย่างรู้นิสัยของทั้งสองคนดี

“แกแหละตัวดี เมื่อไหร่จะหาเมียเป็นตัวเป็นคนสักที ถ้าแกหาเองไม่ได้ป๊าจะหาให้เอง”

“โห่ป๊า ของแบบนี้มันต้องค่อยๆค้นหา”

“เหรอเฮีย” เฟย์ยิ้มแซวอย่างเจ้าเล่ห์

“ใช่ไหมอาซัน” ฟร้องที่รู้สึกเหมือนถูกรุมก็รีบหันไปหาพวกบ้าง

“อาไม่เกี่ยว ฮ่าๆ” ซันไหวไหล่พร้อมกลั้วหัวเราะ

“นั่นไง!!” เฟย์ตบเข่าฉาด คิดไม่ผิดว่าสามีต้องไม่เข้าข้างพี่ชาย

จากนั้นสถานการณ์บนโต๊ะอาหารจากเดิมที่กำลังตึงเครียดก็ค่อยๆ เริ่มอบอวลไปด้วยเสียงหัวเราะ

หลังจากกินข้าวเสร็จทุกคนก็ลากันกลับบ้าน

ณ คฤหาสน์บ้านของฟาง

พอกลับมาถึงเจ้าซอลน้อยก็หลับปุ๋ยทันที วันนี้คงจะเล่นหนักจนเหนื่อย

“ป้านิ่มคะ ฝากเอาซอลขึ้นไปบนห้องก่อนนะคะเดี๋ยวฟางตามขึ้นไป” ฟางส่งลูกชายให้กับป้านิ่ม ซึ่งป้านิ่มก็รับไปอุ้มอย่างเต็มใจ แล้วพาเด็กน้อยขึ้นไปนอนข้างบนห้อง

ฟางยืนมองไปทางหน้าบ้านก็พบว่าโซ่ยังไม่กลับมา ไร้เงาของรถเขาจอดอยู่ในโรงรถ เห็นแบบนี้แล้วเธอก็นึกเป็นห่วงเขาขึ้นมา

“ป้านิ่มคะ เฮียยังไม่กลับอีกเหรอคะ” เธอเอ่ยถามป้านิ่มเมื่อเดินเข้ามาในห้อง หางตาเหลือบไปเห็นเจ้าตัวเล็กนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง

“ยังเลยคะคุณฟาง” ป้านิ่มส่ายหน้าตอบเบาๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป

ฟางทิ้งตัวลงนอนข้างๆ ซอลน้อย มือเรียวค่อยๆ โอบกอดลูกสาวสุดที่รักเบาๆ เธอจำได้ว่าครั้งหนึ่งเจ้าตัวเล็กเคยขอให้โซ่มานอนด้วย แต่เธอเลือกที่จะปฏิเสธ

ทุกอย่างมันเป็นของมันแแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว เธอไม่อยากให้โซ่เข้ามาทำให้เธอรู้สึกรักเขาไปมากกว่าเดิม เพราะนั่นเท่ากับว่าเธอกำลังสร้างความเจ็บปวดเพิ่มให้กับตัวเอง

มีเรื่องของเฮียฟร้องอยู่นะคะ ชื่อเรื่อง เด็กเสี่ย จิ้มมาลองอ่านในนามปากกาได้เล้ยย ️