เมียหลวง -14
เช้าวันใหม่ วันนี้เธอมีนัดคุยงานกับนนท์อีกเช่นเคย
“จะไปไหนแต่เช้าฟาง”
ในตอนที่ฟางกำลังจะออกจากบ้านโซ่ก็ทักขึ้น
“ไปบริษัทค่ะ” เธอหันไปตอบแค่นั้นก็ขับรถออกมาเลย
ณ บริษัท g
“สวัสดีค่ะพี่นนท์ แหม มาเช้ากว่าเจ้าของบริษัทอีกนะคะ” ฟางอดเอ่ยปากแซวอีกฝ่ายไม่ได้
“งานด่วนน่ะฟาง” เขาตอบกลับหน้าเครียด
“มีอะไรคะ” เธอเอ่ยถามขณะเดินไปนั่งตรงโซฟา
เขาก็พูดเรื่องงาน อธิบายว่าต้องการให้บริษัทเธอแก้ตรงไหนให้บ้าง
“เรื่องแค่นี้ให้เลขามาคุยก็ได้นะคะ” เธอเอ่ยปนขำ
“พี่อยากเจอฟางด้วยไง”
“…”
ฟางนิ่งเงียบไปอย่างไม่รู้จะพูดอะไร แต่ในตอนที่จะลุกไปเอาเอกสาร ฟางเสียหลักเซเกือบล้ม ดีที่อีกฝ่ายพุ่งตัวมารับไว้ได้ทัน
แกร็ก~~ เสียงเปิดประตูเข้ามา
“เฮีย!!” ฟางร้องออกมาอย่างตกใจ เพราะถ้ามองจากทางประตูจะเหมือนว่าเธอกับอีกฝ่ายกำลังกอดกันอยู่
“ไอ้สัส” โซ่พุ่งเข้ามาต่อยนนท์ เขาโมโหจนแทบคลั่ง
“เฮียหยุดนะคะ” ฟางรีบเอาตัวเองไปขวางไว้ไม่ให้โซ่ต่อยนนท์อีก
“รักกันจังเลยนะ ปกป้องกันดีจริง” โซ่แขวะอย่างโมโห
ฟางไม่สนใจรีบพยุงนนท์ขึ้นมา แต่เขากลับคว้าเเขนเธอลากออกมาจากห้องแล้วตรงไปที่ห้องทำงานของโซ่ทันที
ห้องทำงานโซ่
“เฮียฟังก่อนสิ มันไม่ใช่แบบที่เฮียคิดนะ” ฟางพยายามอธิบาย
“ถ้าเฮียไม่ตามมาเฮียจะรู้ไหมว่าเมียเฮียแอบนัดเจอชู้ในที่ทำงาน”
“เฮีย!!” ฟางขึ้นเสียงเริ่มโมโหที่เขาไม่รับฟังอะไรบ้างเลย
“เห็นเต็มสองตาขนาดนั้นยังจะมาปฏิเสธอีกรึไงฮะ” โซ่ตวาดกลับเสียงดัง
“ถ้าเฮียไม่ฟังก็ตามใจ ฟางขอตัวนะคะ” พูดเสร็จเธอก็เดินออกจากห้องทันทีไม่สนใจอะไรอีก
“ฟาง ฟาง!!” เขาตะโกนเรียกเธอสักพัก แต่พอโทรศัพท์โซ่ดังขึ้นเขาก็กดรับสายพร้อมกับไปไม่สนใจอะไรเธออีก
ณ คฤหาสน์
ฟางเหม่อมองผ่านหน้าต่าง ดึกป่านนี้แต่โซ่ยังไม่มีวี่แววว่าจะกลับบ้านอีก ถึงปกติเขาจะเป็นแบบนี้อยู่แล้วก็เถอะ
ปกติเธอก็ไม่เคยมานั่งรอแบบนี้ แต่ไม่รู้ทำไมวันนี้ถึงได้มารอก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่สุดท้ายเขาก็ไม่กลับมาสักทีจนเธอเผลอหลับไป
เช้าวันใหม่
พอตื่นมาฟางก็รีบมาดูรถโซ่แต่เขาก็ยังไม่กลับ ไม่รู้ไปไหนของเขากัน
“ม๊า ป๊าอยู่ไหน” ซอลตื่นมาก็ถามหาป๊า
“ป๊าไปทำงานแล้วลูก ปะเราไปอาบน้ำกัน”
ซอลเดินตามฟางเข้าไปในห้องน้ำอย่างว่าง่าย ฟางต้องรีบไปทำงานนิดหน่อย เพราะวันนี้มีงานต้องเคลียร์ที่บริษัทค่อนข้างเยอะ
“อย่าดื้อกับป้านิ่มนะคะ” เธอพูดพร้อมกับเอามือลูบหัวซอลเบา ๆ
“ค้าาม๊า บ๊ายย” ตัวน้อยโบกมือให้ฟางจนเธอขับรถไปบริษัท