2| สายฟาด

"อันนาทางนี้" ฉันรีบเดิน ไม่สิ พยายามเดินให้ปกติมากที่สุด มัวตกใจจนลืมไปเลยว่าเจ็บตรงนั้นและร้าวระบมไปทั้งช่วงล่าง

มันต้องหนักหน่วงมากแน่ๆ ! ก่อนมาฉันแวะซื้อยาคุมฉุกเฉินกินเม็ดแรกแล้วเรียบร้อย

พอมาถึงยัยเกี๊ยวก็รีบโบกไม้โบกมือแล้วกวักเรียกให้เดินไปหายิกๆ

"ทำไมมาสายพี่อินเทิร์นแกมาแต่เช้าเลยรู้มั้ย "

"ตื่นสายอะ เมื่อคืนแกกลับยังไง "

"พ่อมารับ แล้วแกอ่ะ " ฉันอึกอักแล้วรีบตอบไปว่าป๊ามารับทันทีเพราะกลัวเพื่อนสงสัย สักพักพี่อินเทิร์นก็เดินมาทางเรา

มาทำไม!

"พี่ไคล์สวัสดีค่ะ " ยัยเกี๊ยวรับบทน้องที่น่ารักแทนไปละ วันนี้อารมณ์ไม่ดีไม่ไหว้ก็แล้วกัน เพิ่งแยกย้ายกันเมื่อเช้านี้เอง ไม่ต้องไหว้หรอก

"น้องอันนาเป็นอะไรรึเปล่าครับ ดูไม่ค่อยดี " ฉันไม่ตอบแล้วหันหนีไปทางอื่น เป็นฝ่ายบอกให้เขาเลิกแต่ไม่รู้ทำไมงอแงอยากตะโกนใส่หน้าให้เขาไปไกลๆ มากกว่านี้ ฉันต้องอยู่ใกล้พี่อินเทิร์นคนนี้อีกตั้งนาน เฉาตายเข้าสักวัน

"สงสัยจะเฮิร์ทค่ะ อย่าไปถือสาเลยนะคะพี่ไคล์ " เฮิร์ท!? ฉันรีบดึงแขนยัยเกี๊ยวออกจากตรงนั้นแล้วหามุมสงบๆ เค้นสอบความจริงทันที! มีอะไรร้ายแรงไปกว่าฉันกับพี่อินเทิร์นพลาดมีอะไรกันอีกเหรอเนี่ย!?

คิดว่าน่าจะมี! เพราะอยู่ๆ รู้สึกไม่บายใจยังไงก็ไม่รู้ ต้องมีอะไรมากกว่านี้ อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่แค่พลาดมีอะไรกับพี่อินเทิร์นในห้องนอนของตัวเอง ต้องมีชนวนเหตุมากกว่านี้สิวะ!

"อะไรเนี่ยอันนา เบาๆ ก็ได้ " ยัยเกี๊ยวโวยวายบ่นอุบ ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น สนแค่ว่า กูเฮิร์ทอะไร?!

"เมื่อคืนฉันเฮิร์ท? "

"แกจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ?! " ยัยเกี๊ยวขมวดคิ้วแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนแทบขยับหนีไม่ทัน เว่อเกินไปมั้ง!

"ก็จำได้แหละ อยากรู้ว่าหนักขนาดไหน!? " ที่จริงจำไม่ได้เลยต่างหาก ตื่นมาก็อย่างที่เห็น มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่

เฮิร์ทอะไร?! ทำไมถึงจำอะไรไม่ได้เลย หนักถึงขั้นจำไม่ได้เลยเหรอว่าเมื่อคืนแอบแซ่บกับพี่อินเทิร์น โธ่เอ๊ยชีวิต! ไม่น่าเกิดเป็นลูกปาป๊าเลย ทุกคนในบ้านฉลาดหมด ยกเว้นเจ้าหญิงอย่างอันนา! ห้ามยัยอันปันรู้เด็ดขาด ไม่งั้นฉันต้องโดนล้อแน่ ๆ

"พอแกจับได้ว่าพี่เอกมีผู้หญิงคนใหม่ แกก็อาละวาด ฟาด ฟาด ฟาด จนทุกคนหนีกระเจิงกันไปหมด " พี่เอก? พี่เอกไหนวะ?! ช่างมันเถอะ ปล่อยก่อน ตอนนี้ฉันอยากรู้ต่อ

"ฉันไม่คีฟลุคเลยเหรอ "

"ปีศาจชัดๆ " เริ่มกลัวตัวเองแล้วล่ะสิ สรุปฉันถูกผู้ชายเทไปมีหญิงอื่นจนเสียสติฟาดงวงฟาดงา ฟาดพี่อินเทิร์นไปอีกหนึ่งคน! จิตใจทำไมไม่อยู่กับเนื้อกับตัววะเนี่ย เสียสติจนลืมเรื่องทุกอย่าง แล้วไงต่อฉันอยากรู้

"พี่เอก เป็นไงบ้าง "

"ชั้นสิบ " ฉันรีบยกมือปิดปาก

"ตายเหรอ"

"ตายบ้าอะไร หัวแตกเลือดอาบยันตีน! ขอหยาบหน่อยเถอะ แกนี่มันสุดยอดไปเลยอันนา ทุกคนพร้อมใจลุกพึบปรบมือให้แกใหญ่เลย " ดี๊ด๊ามากยัยเกี๊ยว ในขณะที่ฉันจำอะไรไม่ได้เลย ความทรงจำช่วงนั้นหายไปไหน ผู้ชายที่ชื่อเอกมีอิทธิพลกับหัวใจของฉันขนาดนั้นเชียวเหรอ

"อยู่โรงพยาบาลนี้ด้วยเหรอ "

"พี่เอกของแกรีเควสอยากมารักษาโรงพยาบาลนี้ หวังมาเรียกคะแนนจากคนแถวนี้ด้วยมั้ง เนี่ยเมื่อกี้ฉันเห็นป๊าม๊าแกเพิ่งขึ้นไป ของเยี่ยมยาวเป็นหางว่าว บอดี้การ์ดสามคนหาม "

"ม๊าคนเดียว ป๊าไม่เกี่ยว " ป๊าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับของเยี่ยมที่หอบมาแน่นอน

"เออเนอะลืมไปบ้านแกหญิงเป็นใหญ่ " ยัยเกี๊ยวหัวเราะแหะๆ ป๊าม๊ารู้เรื่องนี้แล้วเหรอ? อีกไม่นานฉันคงถูกตามตัว ถ้าพี่เอกนั่นดีจริงคงไม่ถูกฟาดหัวแตกเลือดอาบเข้าโรงพยาบาลแบบนั้นหรอก ใช่มั้ย?

"แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะ "

"นี่ไง " ฉันก้มมองหน้าจอมือถือที่ยัยเกี๊ยวยื่นมาตรงหน้า

'ดาราสาวฉาว แอบนัดแซ่บผู้ชายที่โรงแรมดัง! จนเกิดเรื่องทะเลาะวิวาทเพราะแฟนของผู้ชายแอบตามมาจับได้ ซัดกันนัวจนผู้ชายเลือดโชก! '

"ตายจริงมีภาพประกอบด้วยเหรอเนี่ย "

"วิ่งหางจุกตูดเลยจ้า ปล่อยให้พี่เอกโดนฟาดอยู่คนเดียว " ดาราคนนี้ฉันรู้จักเคยเห็นตามข่าวอยู่บ่อยครั้ง ชอบแอบแซ่บกับผู้ชายที่มีเจ้าของแล้ว ยัยเกี๊ยวยืนพากษ์ตลอดน้ำเสียงฟังแล้วออกแนวสะใจมากกว่าสงสาร

"จะโดนตำรวจจับป่าววะ เลือดอาบซะขนาดนั้น "

"ไม่หรอก ป๊าแกใครๆ ก็รู้จัก " ฉันไม่อยากใช้อำนาจและบารมีของป๊าเลยสักนิด ในคลิปจากกล้องวงจรปิดทำให้รู้ว่า ไม่มีใครบ้าเท่ากูอีกแล้ว! ขวดในมือนั่นไปหยิบมาจากไหน งงมาก!

แล้วดูนั่นสิฟาดไม่ยั้งจนพี่เอกล้มลงไปกองกับพื้น เดี๋ยวๆ ฉันหยิบมือถือยัยเกี๊ยวมาถือแล้วใช้นิ้วสัมผัสวนกลับไปก่อนหน้าที่พี่เอกจะล้มลง

"เหี้ย! "

"เออ เหี้ยจริง พี่เอกแม่ง แกรีบเซฟคลิปเอาไว้เลยนะ เพราะอีกไม่กี่วินาทีป๊าแกจะต้องสั่งลบแล้วก็ปิดปากเพจดังกับสำนักข่าว" ฉันพยักหน้าแล้วรีบกดดาวน์โหลดคลิปทั้งหมด สักพักเว็ปที่กดเข้าไปดูคลิปและภาพก็ขึ้นคำว่าError ตัวใหญ่

ก่อนหน้าที่พี่เอกจะล้มลงไปฉันแอบเห็นพี่อินเทิร์นเดินผ่านและเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดด้วย

"น้องๆ ครับ จะคุยกันอีกนานมั้ยคนไข้รอไม่ได้นะ "

"ค่ะๆ พี่อินเทิร์นไปแล้วค่ะ แกไปๆ ตรวจเสร็จค่อยขึ้นไปเยี่ยม " ไม่ได้ห่วงไอ้คนที่อยู่ชั้นสิบ ห่วงตัวเองมากกว่าจะโดนอะไรมั่งวะเนี่ย! เสียตัว เสียความทรงจำ ประสาทจะกิน

Line กลุ่มครอบครัว

อันปัน : ไปก่อเรื่องอะไรไว้อีก เบื่อแล้วก็เหนื่อยตอบคำถามแทนตัวแล้วนะอันนา

ชิณณ์ : อันนาจะเป็นมาเฟียเหมือนป๊าเหรอ เท่ห์อะ

ฉันถอนหายใจมองบน เหลือแค่ป๊ากับม๊าที่ยังไม่ได้เข้ามาในกลุ่มอีกไม่นานก็คงมา

"ถ้ายังไม่เก็บโทรศัพท์ พี่จะยึดแล้วนะ ตั้งใจหน่อยสิ "

"ค่ะ"

"เลิกเรียนเจอกันหน่อยนะ พี่มีเรื่องจะคุยกับน้อง "

"ค่ะ " เฮ้อ! อะไรอีกวะเนี่ย?! คุยเรื่องงานฉันโอเคแต่ถ้าคุยเรื่องเมื่อคืนไม่โอเคด้วยนะ แค่นี้ก็หนักจนรับไม่ไหวอยู่แล้ว

______________