บทที่ 3 แม่ก็ร้าย ลูกชายก็หื่น (แล้วฉันควรทำยังไง) 1

บทที่ 3

แม่ก็ร้าย ลูกชายก็หื่น

(แล้วฉันควรทำยังไง)

“สวัสดีครับคุณแม่” ธีรภัทรยกมือขึ้นพนมไหว้หลังจากที่เขาและวรัศยาทรุดลงนั่งบนโซฟาตรงกันข้ามกับผู้สูงวัยเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“อืม” คุณดาวรายรับคำในลำคอพลางปรายสายตามองมาที่วรัศยาด้วยสายตาที่ฉายแววของความสงสัยอย่างปิดไม่ปิด

“นี่แม่ผมเองครับ” ธีรภัทรกระซิบบอกวรัศยาเสียงเบาในขณะที่หญิงสาวยกมือขึ้นไหว้อย่างนอบน้อม

ตั้งแต่เดินทางมาถึงบ้านของธีรภัทรในกรุงเทพหลังนี้ หญิงสาวก็ได้แต่ตกตะลึงกับความหรูหราของคฤหาสน์หลังใหญ่ และดูเหมือนจะเพิ่มความตื่นเต้นมากขึ้นไปอีกเมื่อชายหนุ่มพาเธอมาแนะนำให้ผู้เป็นมารดาได้รู้จัก

คุณดาวรายมีใบหน้าที่ถูกตกแต่งไว้งดงามสมวัย การแต่งกายบ่งบอกได้ว่าอยู่ในสังคมชั้นผู้ดี แต่แววตาของเธอนี่สิ ที่ทำให้วรัศยารู้สึกไม่ชอบใจ เพราะมันเป็นดวงตาของคนที่อยู่สูงใช้มองคนที่อยู่ระดับต่ำกว่าอย่างเห็นได้ชัด

“แกหิ้วใครมาด้วยล่ะ” คุณดาวรายไม่ยอมรับไหว้แต่กลับตั้งคำถามขึ้นมา

“เมียผมครับ” ชายหนุ่มตอบเสียงเรียบแต่คุณดาวรายกลับยกมือขึ้นทาบอกด้วยความคาดไม่ถึง

“ตายแล้ววววว แกจะบ้าหรือไงตาธีร์” คุณดาวรายว่าเสียงแหลมพลางเบ้ปากอย่างไม่พอใจ

“ไหนเธอลองยืนหน่อยสิ”

“อะไรนะคะ” วรัศยาถามอย่างงงๆ

“ฉันบอกให้เธอลุกขึ้นยืนไง” คราวนี้คุณดาวรายตะเบ็งเสียงดังขึ้น จนหญิงสาวสะดุ้งก่อนจะลุกขึ้นยืน

“ตายๆๆๆ ตายแล้ว” คุณดาวรายทำท่าจะเป็นลมเมื่อเห็นบุคลิกของวรัศยาถนัดตา ดวงตาที่ถูกตกแต่งไว้กวาดมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าอย่างรังเกียจ

“นี่แกไปคว้าป้าที่ไหนมาทำเมีย ฮึ ผู้หญิงสวยๆก็มี ทำไมแกไม่เลือกเอาสักคน” คุณดาวรายเปิดปากต่อว่าลูกชายอย่างหนักอก แต่คำพูดเหล่านั้นและสายตาดูถูกเหยียดหยามก็ทำให้เส้นความอดทนของวรัศยาขาดลง

“ขอโทษนะคะที่หนูไม่สวย แต่ถึงหนูจะไม่สวยแต่ลูกชายแม่ก็รักนะคะ” วรัศยาจีบปากจีบคอพูด ความหวาดกลัวในช่วงแรกๆเริ่มหายไปกลายเป็นความท้าทายเข้ามาแทนที่

“ฉันไม่เชื่อ หน้าตาท่าทางเฉิ่มๆอย่างเธอ ลูกชายฉันไม่มีวันมองหรอก” คุณดาวรายกัดฟันพูด ในขณะที่วรัศยาฉีกยิ้มหวานก่อนจะเดินอ้อมไปยืนอยู่หลังโซฟาที่ธีรภัทรนั่งอยู่

“พี่ธีร์ขา ดูสิคะ คุณแม่ไม่เชื่อว่าพี่ธีร์จะรักไวน์จริงๆ” วรัศยาส่งเสียงออดอ้อนพลางเอาแขนมากอดบ่าชายหนุ่มจากทางด้านหลัง

“โธ่ ผมรักคุณนะครับ เชื่อใจผมนะ” ธีรภัทรรีบเล่นไปตามน้ำทันที ดวงตาคมพราวระยับอย่างพอใจที่เห็นวรัศยากล้าที่จะต่อกรกับมารดาของเขา

“ว้าย ออดอ้อนกันน่าเกลียด” คุณดาวรายลุกพรวดขึ้นอย่างทนที่จะดูต่อไปไม่ได้แล้วสะบัดหน้าพรืด เดินออกไปนอกห้องทันที

“เก่งมาก” ธีรภัทรกล่าวชมหลังจากที่คุณดาวรายเดินกระฟัดกระเฟียดลับสายตาไปแล้ว

“ตกลงคุณชื่อไวน์หรือญาญ่ากันแน่” ชายหนุ่มถามก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วหันไปประจันหน้ากับหญิงสาว

“ชื่อไวน์” เธอตอบเสียงอ้อมแอ้ม

“ไหนคุณบอกว่าชื่อญาญ่าไง”

“ก็ๆๆๆ เห็นคู่ขาของคุณชื่อรันย่า ฉันก็เลยใช้ชื่อว่าญาญ่า ผิดด้วยเหรอ”

“อ้อ งั้นแสดงว่าคุณก็อยากเป็นคู่ขาของผมด้วยล่ะสิ” สายตากรุ้มกริ่มของเขามองเธอตลอดทั้งตัวก่อนจะวกสายตามาหยุดอยู่ที่อกอิ่มที่ถูกซุกซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อราคาถูก

“มองอะไร” เธอถามเสียงแข็ง เท้าเล็กๆก้าวถอยห่างออกไปหลายก้าว

“มองในสิ่งที่ผมไม่มี” เขาตอบพร้อมกับสาวเท้าเดินเข้าหาเธอ

“ทะลึ่ง” วรัศยาถลึงตาใส่ชายหนุ่ม พลางขยับถอยห่างออกไปเรื่อยๆเมื่อเห็นสายตาไม่น่าไว้วางใจของอีกฝ่าย

“จะว่าไปแล้ว คุณก็...หน้าตาดีนะ” ธีรภัทรก้าวตามเรื่อยๆก่อนจะหยุดเท้าลงเมื่อแผ่นหลังของวรัศยาติดกับกำแพงห้องจนไม่สามารถก้าวถอยหนีได้อีกแล้ว

“คิ้วคุณก็โก่ง” เขาไล่ปลายนิ้วไปตามคิ้วเรียวของหญิงสาว แล้วใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางคีบแว่นออกจากใบหน้าของเธอแล้วโยนทิ้งไปกับพื้นพรม

“ตาคุณก็สวย ยิ่งตอนที่คุณโมโหผมนะ....ยิ่งชวนให้น่าปราบพยศเข้าไปใหญ่”

“เอานิ้วคุณออกไปนะ” หญิงสาวพูดตะกุกตะกักเมื่อเริ่มรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงขึ้นมาจนควบคุมไม่อยู่

“จมูกอย่างคุณ เขาเรียกว่าจมูกของคนรั้นนะ รู้หรือเปล่า” เขา อมยิ้มนิดๆเมื่อปลายนิ้วไล่มาตามสันจมูกโด่งเล็กของเธอ

“และก็.... ปากของคุณ น่าจูบเป็นบ้าเลย” ชายหนุ่มหยุดคำพูดของตัวเองลงเมื่อก้มหน้าลงประกบปากลงทับเรียวปากอิ่มที่เผยอค้างไว้อย่างตกใจ

ลิ้นร้อนๆถูกส่งเข้าไปควานหาความหวานจนทั่วโพรงปากมือใหญ่ลูบไล้แผ่นหลังของเธอพลางเลื่อนมือลงมาจับที่สะโพกกลมมน

“อื้อ....” หญิงสาวพยายามผลักไสร่างหนาๆของเขาออกไปแต่ก็ไม่เป็นผล อาจเป็นเพราะหัวใจของเธอยินยอมให้เขาจูบก็เป็นได้

“อีตาบ้า” หญิงสาวสบถใส่เขาเมื่อชายหนุ่มถอนปากออกแล้ว

“ไม่เป็นไรหรอกน่าทูนหัว ไม่มีคนเห็นหรอก ไม่มีใครกล้าเข้ามา ถ้าผมไม่เรียก” ชายหนุ่มพูดปลอบในขณะที่เธอได้แต่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความโมโห

“ฉันไม่ได้กังวลเรื่องนั้นแต่...” ยังไม่ทันจะพูดจบ ชายหนุ่มก็ก้มลงจูบปิดปากเธออีกครั้งจนหญิงสาวเคลิ้มไปกับรสชาติแปลกใหม่ที่เธอไม่เคยได้รับจากผู้ชายคนไหนมาก่อน

“อืมมมม” ชายหนุ่มครางในลำคอเมื่อมืออุ่นลูบที่ส่วนล่างของหญิงสาวไปมา

“......” เธอตาเบิกโพลงเมื่อรู้ว่ามือของเขาจับต้องอยู่ที่ใด ถึงแม้ว่าเธอจะสวมกระโปรงตัวยาวปิดอยู่แต่เธอก็อดที่จะหน้าแดงไม่ได้ ชายหนุ่มละมือออกก่อนจะกดสะโพกหญิงสาวให้ลำตัวของเธอแนบชิดกับเขามากยิ่งขึ้น ในขณะที่ลิ้นร้อนๆยังคงเกาะตวัดอยู่กับลิ้นอ่อนนุ่มอย่างหลงใหล