03 ท้าทาย

คำพูดของมาเฟียหนุ่มทำเอาเธอชะงักไม่เป็นท่า ก่อนจะหันหน้าไปสบดวงตาที่แข็งกร้าวคู่นั้นเอาไว้

"ฉันไม่ได้ขายตัว"หญิงสาวปฏิเสธเสียงแข็ง แต่ใครต่อใครหลายๆคนก็มองว่าเธอมาทำงานที่นี่เพราะเอาตัวเข้าแลกกับเงิน แต่ความจริงไม่ใช่เลย

"หึ มารยา!! อยากได้เท่าไหร่ล่ะเพื่อแลกกับร่างกายที่สกปรกโส'มมของเธอ"วาจาดูถูกเปล่งออกมาจากปากของมาเฟียหนุ่มเค้ามองหน้าของหญิงสาวด้วยสายตาที่หยาบโลนราวกับว่าราชสีห์กำลังจะขย้ำเหยื่ออันแสนโอชะ

"หยาบคาย ทุเรศที่สุด!!"หญิงสาวตะเบ็งเสียงด่ามาเฟียหนุ่ม แต่ทว่าเค้ากลับไม่สะทกสะท้านอะไรเลยกับคำพูดของหญิงสาว

"แล้วคนอย่างเธอมันวิเศษวิโสมาจากไหนกัน"ร่างหนาแสยะยิ้มร้ายเบาๆก่อนจะมองเหยียดร่างกายของเธอ

"อย่างน้อยๆฉันก็ไม่คิดอะไรสกปรกๆอย่างคุณก็แล้วกัน"เธอยืนกรานเสียงแข็ง มาเฟียหนุ่มแค่นหัวเราะออกมาเพื่อเห็นท่าทีที่หญิงสาวแสดงออกมา ดูเหมือนว่าเธอกำลังท้าทายคนอย่างเขา แต่ทว่ามาเฟียหนุ่มกลับชอบความท้าทายเสียด้วยสิ

"สกปรกตรงไหน คนเอากันมีถมเถไป บางคนมีผัวเอากันทีหลายๆคนยังอยู่กันได้เลย"

"ทุเรศ! ไอ้บ้า...อึก"มาเฟียหนุ่มเลื่อนมือไปบีบที่คอของหญิงสาวอย่างแรงอีกครั้งก่อนจะยื่นหน้าไปใกล้ๆเธอพ่นลมหายใจร้อนใส่ใบหน้าหวานครั้งแล้วครั้งเล่า ลมหายใจที่ร้อนดั่งไฟสุมอยู่เหมือนกับใจของเขาที่กำลังเต้นเร่าเมื่อกำลังถูกใจของเล่นชิ้นใหม่ ยิ่งท้าทายเขายิ่งชอบ ยิ่งยากเขายิ่งอยากได้ และไม่มีอะไรในโลกนี่ที่เขาต้องการแล้วไม่ได้

"เธอรู้มั้ยว่าฉันเกลียดผู้หญิงพวกนี้ที่สุด"น้ำเสียงเย็นยะเยือกถูกเปล่งออกมาพร้อมกับส่งสายตาที่ดุดันแข็งกร้าว

"อึกก เกลียด..ก็..ปล่อย..ฉัน..ไป..สิ"หญิงสาวตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่น้อยเต็มทีเพราะเธอถูกมาเฟียหนุ่มบีบที่คอเอาไว้

"ฉันเป็นคนที่ชอบความท้าทายเสียด้วยสิ อยากได้อะไรต้องได้"มาเฟียหนุ่มพูดอย่างเอาแแต่ใจก่อนจะก้มหน้าลงไปซุกไซร้ตามลำคอขาว กลิ่นน้ำหอมและกลิ่นแป้งเด็กจางๆลอยมาเตะจมูกของเขา มันช่างเย้ายวนและเร้าใจดีเหลือเกิน

"ฉันเกลียดคุณ"

"ขอให้เธอได้ลิ้มลองรสเซ็กส์ที่ฉันจะมอบให้เถอะ เธอจะไม่มีวันลืมเลยดาวเหนือ"มาเฟียหนุ่มกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาวเบาๆก่อนจะขบลงไปที่ใบหูของเธอจนขนลุกไปทั้งตัว

"...."หญิงสาวชะงักเล็กน้อยเมื่อชายหนุ่มนั้นรู้จักชื่อของเธอ

"เอาเป็นว่าวันนี้ฉันจะปล่อยเธอไปก่อน แต่คราวหน้าถ้าฉันเจอเธออีกเธอไม่รอดแน่ดาวเหนือ"มาเฟียหนุ่มปล่อยตัวเธอให้เป็นอิสระก่อนจะยืนล้วงกระเป๋ากางเกงของตนเองแล้วมองจ้องที่หน้าของเธอเอาไว้

"ไม่มีวัน ฉันกับคุณเราจะต้องไม่ได้เจอกันอีก"หญิงสาวพูดอย่างดดุดันพร้อมกับจ้องหน้ามาเฟียหนุ่มเอาไว้ก่อนจะหันหลังเดินออกไปแแต่ทว่ากลับถูกลูกน้องของเขายืนขวางเอาไว้

"ปล่อยเธอไป แต่คราวหน้าเธอจะไม่มีสิทธิ์เดินออกไปแบบนี้อีกแล้ว" สิ้นสุดคำพูดของมาเฟียหนุ่มลูกน้องที่ยืนขวางหญิงสาวไว้ก็หลีกทางให้ทันทีก่อนที่หญิงสาวจะรีบสาวเท้าออกจากห้องนั้นอย่างเร็ว

"ไม่มีอะไรที่ผมอยากได้แล้วไม่ได้ ยิ่งยากยิ่งท้าทายผมยิ่งชอบ"