บทที่ 5/2

เกือบทุ่ม ที่เขาเดินลงมาด้านล่างมีทีมงานสี่ห้าคนรออยู่ก่อนแล้ว ทางเออีที่ประสานงานในครั้งนี้เดินมาเชิญเขาไปนั่งรอที่โต๊ะที่จองไว้

“เชิญคุณพีทนั่งรอตรงนี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวอ้อยไปเรียกพนักงานมาเสริฟ์ออร์เดิรฟ์รองท้องก่อน เห็นน้องน้ำหวานถ่ายภาพอยู่ริมหาด เดี๋ยวคงมาค่ะ”

นั่งไม่นานก็มีเครื่องดื่มมาเสริฟ์ เป็นเบียร์เย็นๆ ขึ้นวุ้นเห็นแล้วเปรี้ยวปาก กำลังจะหยิบมาดื่ม ก็พลันนึกถึงคำสั่งเมีย ว่าวันนี้ No alcohol เลยวางแก้วลง

‘ลืมไปดื่มไม่ได้’

มองหาทีมงานว่าจะขอน้ำเปล่ามาดื่มแทนเบียร์ ก็ไม่มีพนักงานที่อยู่ใกล้ๆ สักคน เหลือบเห็นกุ้งแช่น้ำปลาในจานที่ถูกยกมาเป็นกับแกล้มก่อนหน้า เลยตักเข้าปากรอเวลา รสชาติใช้ได้เลยที่เดียวแซ่บถึงใจ เลยตักเข้าปากไปอีกคำ กินไปกินมาก็รู้สึกเผ็ดขึ้นมามองหาบริกรจะขอน้ำดื่มก็ไม่เจอสักคน เลยตัดสินใจยกเบียร์ในแก้วขึ้นดื่มอั๊กๆ จนหมด

‘มันจำเป็นเมียคงไม่ด่า’

เขาคิดในใจ พอดื่มเบียร์หมดแก้วพนักงานก็นำยำหอยนางรมพร้อมเอ็นข้อไก่หอมฉุยมาวางตรงหน้า ท้องร้องขึ้นมานิดหน่อยเพราะกลิ่นหอมของเอ็นข้อไก่ในจานยั่วยวนชวนชิม เลยตักเข้าปาก รสชาติดีที่เดียว เผลออีกทีพนักงานก็เอาเบียร์แก้วใหม่มาวาง ยังไม่ทันจะเอ่ยปากขอน้ำเปล่าแทนเบียร์พนักงานก็เดินไปไหนไม่รู้เขาเลยตักหอยนางรมในจานมาชิม กินได้สองสามคำรู้สึกคาวในปากเลยยกเบียร์ขึ้นดื่มแก้คาว ดื่มไปดื่มมาเบียร์หมดไปอีกแก้ว

ผ่านไปสิบนาที เออีคนเดิมก็พาน้ำหวานกับช่างแต่งหน้าส่วนตัวมานั่งฝั่งตรงข้ามเธอใส่ชุดเดรสเกาะอกตัวยาวสีขาวดูเซ็กซี่แต่แฝงไว้ด้วยความน่ารัก เผลอเหลือบมองเนินอกขาวผ่องที่โผล่มาวับๆ แวมๆ ไม่ถึงกับโป๊ เสียงโอเล่ทักทายเขา ทำให้ต้องรีบละสายตาออกจากเนินอกขาวผ่องอย่างแนบเนียน

“คุณพีทมานานหรือยังคะ ขอโทษทีนะคะที่โอเล่กับน้ำหวานมาช้า พอดีเพิ่งลงไอจีสตอรี่เสร็จค่ะ”

“ไม่นานเลยครับเพิ่งมาถึงสักสิบนาทีได้พอดีผมลงมาเร็ว น้ำหวานกับคุณโอเล่ดื่มอะไรดีครับเดี๋ยวผมสั่งให้”

บริกรเข้ามาเตรียมรับคำสั่งอย่างรู้หน้าที่

‘ทีแบบนี้มาเร็วเชียว’ ชายหนุ่มคิดในใจ

“โอเล่ขอกามิกาเซ่ค่ะ ส่วนของน้ำหวานขอม็อกเทลเบาๆ ก็พอค่ะน้องดื่มไม่ได้”

“ได้ครับผมจัดการให้”

ชายหนุ่มสั่งเครื่องดื่มกับบริกรให้ตามที่โอเล่ร้องขอ ไม่นานเครื่องดื่มสองแก้วที่มีสีสันเหมือนกัน แต่อยู่ในแก้วคนละทรงก็มาเสริฟ์ตรงหน้า ทั้งคู่กินไปดื่มไปอย่างเพลิดเพลิน จากที่ภัทรพลตั้งใจจะไม่ดื่ม พนักงานก็ขยันเติมเบียร์ให้เขาเรื่อยๆ กินไปกินมา เลยติดลม

‘เผลอแป๊บเดียวกินไปห้าแก้วแล้ว โทรหานาหน่อยดีกว่า’

นึกถึงเมียขึ้นมาเลยกังวลกลัวเมียด่าเลยตั้งใจจะโทรไปสารภาพผิดกับเมีย เขาเลยขอตัวไปห้องน้ำจะได้โทรไปรายงานตัวได้สะดวกเพราะคิดว่าคุยหน้าห้องน้ำจะได้ไม่มีเสียงรบกวนเหมือนในผับ

“ผมขอไปห้องน้ำสักครู่นะครับ”

เขาเอ่ยขอตัวกับผู้ร่วมโต๊ะ

แต่พอเดินออกมาด้านนอก คลำหาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงก็ไม่พบ เลยคิดได้ว่าน่าจะลืมวางไว้บนเตียงตอนที่นั่งดูไอจีรูปน้ำหวานในชุดว่ายน้ำ

“เอ้า ลืมเอาโทรศัพท์ลงมาด้วย”

คิดว่าจะเดินกลับห้องเพื่อไปหยิบโทรศัพท์โทรหาเมียก่อน เดินออกมาเจอผู้กำกับโฆษณาที่มารอขอคุยกับเขาเพื่อบรีฟรายละเอียดเรื่องงานกันนิดหน่อย เพราะพรุ่งนี้ทีมงานโฆษณากลับกันคนละไฟล์ทเพราะมีงานกันต่อ ชายหนุ่มเลยคุยกับผู้กำกับอยู่ราวสิบห้านาที

“กลับไปถ่ายในสตูอีกหน่อยกับเก็บภาพนิ่ง ก็เรียบร้อยครับคุณพีท หลังจากนั้นใช้เวลาตัดต่อต้นเดือนก็น่าจะออนได้เลย”

คุยกับผู้กำกับเสร็จ ชายหนุ่มเลยกดลิฟท์ขึ้นไปยังห้องพักบนชั้น25 กะว่ารายงานตัวกับเมียเสร็จค่อยลงมาอีกรอบ

ขณะที่ชายหนุ่มเดินไปที่ห้อง ก็เห็นดาราสาวยืนเซๆ อยู่หน้าห้องฝั่งตรงข้ามกับห้องของเขา กำลังตั้งหน้าตั้งตาหาของในกระเป๋าถือใบเล็กๆ

“น้ำหวานหาอะไรครับ”