ตอนที่ 5 ยาปลุกเซกส์

ตอนที่ 5 ยาปลุกเซกส์

" ผู้หญิงของกูมึงยุ่งอะไรด้วยวะ!!? " อาเล็กตวาดถามเสียงสั่น เขาปฏิเสธตัวเองไม่ได้เลยว่ากำลังหวาดกลัวมาเฟียหนุ่มตรงน่ามากแค่ไหนยามไม่มีการ์ดคอยคุ้มกันจนเม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามแผ่นหลัง

" หึ แน่ใจว่าผู้หญิงของมึง? " มาเฟียหนุ่มเค้นเสียงผ่านลำคออย่างเย้ยหยัน ก่อนจะย้อนถามด้วยน้ำเสียงเรียบ ในขณะที่สายตาของอาเล็ก เลิ่กลั่กหาวิธีเอาตัวรอด

" มึงไม่ต้องมาเล่นลิ้นกับกูผู้หญิงคนนี้ไม่เกี่ยวกับมึงถอยไปซะ!! "

" กูไม่สน ส่งยัยนั่นมาให้กู! ถ้าไม่อยากให้คลิปหลุด "

" คลิปอะไรวะ?!! "

" เมื่อกี้มึงทำอะไรยัยนั่นล่ะ? " มุมปากยกขึ้นเล็กน้อยขณะย้อนถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงสบายอารมณ์ ก่อนจะยื่นโทรศัพท์เครื่องหรูให้อาเล็กดูคลิปที่เขากำลังใช้แรงอันมากกว่ากระทำกับร่างเล็ก

พรีนค่อย ๆ ก้าวฝ่าเท้าเข้าหาชายหนุ่มตรงหน้า ซึ่งนัยน์ตาคมนั้นแฝงรอยยิ้มเยาะฉายชัด จนอาเล็กหน้าซีดไม่เหลือสีและเขาลังเลกับประโยคของมาเฟียหนุ่มผู้น่าเกรงขามอยู่นานพอสมควร

พรึบ!

ก่อนจะโยนร่างเล็กให้มาเฟียหนุ่มกะทันหัน จนเขาเกือบรับเธอไว้ไม่ทัน อาเล็กจึงใช้โอกาสนั้นรีบวิ่งกระแทกการ์ดของพรีนหนีออกไปทันที

" ให้ตามไปไหม? " ลูกน้องคนสนิทถาม

" ไม่ต้อง " พรีนปฏิเสธเสียงเรียบขณะปรายตามองร่างเล็กในอ้อมแขนแกร่งด้วยแววตาเย็นชา ก่อนจะก้าวเดินออกจากห้องน้ำโดยมีการ์ดและลูกน้องคนสนิทตามหลัง

" ไอ้พรีนไปไหน? " เทวินถามหาพรีนเมื่อกลับเข้ามาในห้อง วีไอพี อีกครั้ง

" ไปเข้าห้องน้ำ " กรตอบ ขณะมีสาวนมโตซบอกแกร่งอยู่ข้าง ๆ เทวินจึงพยักหน้าเข้าใจก่อนจะหย่อนสะโพกนั่งตรงข้ามกับแพททริคพร้อมกับคว้าแก้วเหล้าขึ้นมาจิบ

" นายจะไปไหน ? " แบล็คถามเจ้านายหนุ่มทันทีที่ขึ้นมาบนรถยนต์หรู

" คอนโดกู "

พรีนตอบแค่นั้นเสียงเย็นชา ก่อนจะชำเลืองมองร่างเล็กที่นั่งสลบไม่รู้เรื่องอยู่ข้าง ๆ พลันให้คิ้วหนาขมวดเข้าหากันยุ่งอย่างเบื่อหน่าย ทว่าตาดำกลับเลื่อนต่ำมองหน้าอกใหญ่ของเธอที่มันแทบล้นทะลักออกมานอกชุดเดรสสายเดี่ยว จนเผลอรอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เพียงเสี้ยววินาทีจึงรีบดึงสติตัวเองกลับมาแล้วถอดเสื้อสูทสีดำคลุมท่อนบนไว้ทันที กลัวว่าถ้าหากไม่มีอะไรปกปิดเขาคงอดใจไม่ไหวที่จะขย้ำเธอเอา

คอนโดพรีน

ทันทีที่รถยนต์หรูจอดสนิทแบล็คจึงสาวเท้าลงจากรถเพื่อมาเปิดประตูให้เจ้านายหนุ่ม

" มึงจะทำอะไร? " พรีนถามลูกน้องคนสนิทเสียงแข็ง ขณะที่แบล็คกำลังจะโค้งตัวเข้าอุ้มเจลลี่ในยามที่เจ้านายหนุ่มออกจากรถเป็นต้องหันหลังกลับมาตอบเสียงเย็นชา

" จะอุ้มไปให้ไง "

" ไม่ต้องกูอุ้มเอง! "

คำตอบของเจ้านายหนุ่มทำให้แบล็คขมวดคิ้วยุ่งไม่เข้าใจ เมื่อพรีนเคยบอกเองไม่อยากอยู่ใกล้ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเธอ แต่การกระทำของเขาตอนนี้กลับตรงกันข้าม ทันทีที่เห็นว่าเธอเกิดอันตราย เขาจึงรีบปรี่ตัวเข้าไปช่วยเธออย่างไม่คิด ซึ่งเขาจะเลือกไม่เข้าไปยุ่งก็ได้ ปกติพรีนไม่ชอบเข้าไปยุ่งเรื่องของคนอื่นที่ไม่ใช่เรื่องตัวเอง แบล็คเก็บความสงสัยเหล่านั้นไว้ ก่อนจะเอี้ยวตัวหนี พรีนจึงซ้อนตัวเธอขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วเดินเข้าคอนโดทันทีโดยมี แบล็คตามหลัง

แกร๊ก ---

มาเฟียหนุ่มอุ้มร่างเล็กเข้ามาในห้องเขาค่อย ๆ วางเธอไว้บนเตียงใหญ่อย่างเบามือ

" มึงกลับไปได้แล้วไอ้แบล็ค ตามหาที่อยู่ยัยนี่ให้กูด้วย "

พรีนหันมาสั่งกับลูกน้องคนสนิท แบล็คจึงก้มหัวน้อมรับคำสั่ง ก่อนจะหันหลังเดินออกไป พรีนหันกลับมาจ้องใบหน้าจิ้มลิ้มที่นอนสลบอยู่บนเตียง สายตาเย็นชาที่มองเธอแฝงไปด้วยความรู้สึกอะไรบางอยากจะอธิบายเป็นคำพูด " ถ้าแม่ไม่ฝากฉันดูแล ฉันไม่สนใจเธอหรอกยัยแรด! "

หลายนาทีต่อมา ---

" อื้อออ~~ " ร่างเล็กบนเตียงใหญ่ส่งเสียงผ่านลำคอก่อนจะค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมาอย่างอยากลำบาก ทันทีที่รู้สึกตัวอาการจุกหน้าท้องและอาการมึนจากฤทธิ์สุราจึงแทรกเข้ามาทันที

เธอเห็นว่าเป็นเพดานสีขาวจึงสงสัยว่าที่แห่งนี้คือที่ไหน จึงใช้สายตาสำรวจรอบ ๆ ห้องโทนสีดำ ทว่ากลับต้องตกใจจนเด้งตัวลุกขึ้นนั่งอย่างกะทันหัน คราได้ปะทะเข้ากับสายตาเย็นชาของชายหนุ่ม เขานั่งเก้าอี้ปรายเตียงในท่าไขว่ห้างกอดอกจ้องเธอไม่ห่าง เธอฉีกยิ้มกว้างดีใจ จนลืมว่าตัวเองกำลังจุกและมึนอยู่

" ดะ...แด๊ดดี้ " เจลลี่ขานเรียกคนตรงหน้าเสียงดังด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะพรวดพราดวิ่งลงจากเตียงเข้าไปหามาเฟียหนุ่ม หวังจะสวมกอดแต่ต้องหยุดชะงักทันควัน

" หยุดอยู่ตรงนั้นห้ามเข้ามาใกล้ฉัน!!! " เมื่อเสียงห้าวตวาดสั่งลั่นพร้อมกับหยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูงชี้หน้าเธออย่างเอาเรื่อง

" ก็เจลคิดถึงแด๊ดดี้นิคะ ไม่เจอกันตั้งนาน " เธอกล่าวด้วยใบหน้ามุ่ย โดยไม่เกรงกลัวกับท่าทางน่าเกรงขามของมาเฟียหนุ่ม ก่อนจะค่อย ๆ สาวเท้าเข้าหา

" บอกว่าอย่าเข้ามาไง!!! " ฝ่าเท้าเล็กหยุดชะงักอีกครั้ง

" ใจร้าย! "

" ฉันใจร้ายได้กว่านี้อีกถ้าเธอยังไม่เลิกยุ่งกับฉัน! "

" เจลไม่กลัวหรอก แล้วเมื่อไหร่แด๊ดดี้จะกลับมาพูดดีกับเจลเหมือนเดิมคะ ? "

" ไม่มีทาง!! แล้วก็หยุดเรียกฉันว่าแด๊ดดี้ ฉันไม่ใช่พ่อเธอออกไปจากห้องฉัน!!! "

" แด๊ดดี้ไม่ได้แปลว่าพ่อค่ะ แปลว่าคนรักต่างหาก " คำต่อล้อต่อเถียงอย่างใสซื่อของเธอทำให้มาเฟียหนุ่มยิ่งหงุดหงิดและรำคาญ

" ออกไป!!! น่ารำคาญ!!! "

" รำคาญเหรอคะ? ถ้างั้นเจลก็จะอยู่ให้แด๊ดดี้รำคาญแบบนี้แหละค่ะ " หญิงสาวเชิดหน้ากอดอกบอกอย่างมั่นใจพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างมีความสุข ในขณะที่อีกคนขมวดคิ้วยุ่งไม่ชอบใจ

" หึ แน่ใจเหรอว่าอยากอยู่? " สีหน้าดุดันกลับกลายฉายแววเจ้าเล่ห์ทันทีที่นึกสนุก ขณะมุมปากแสยะยิ้มร้ายอย่างมีเลศนัย

" ค่ะ! "

" ดี..ถ้าจะอยู่ที่นี่ต่อเธอกล้ากินยาปลุกเซกส์อันนี้ไหมล่ะ ? "

เมื่อได้ฟังคำถาม เธอจึงจ้องซองยาปลุกเซกส์ที่มาเฟียหนุ่มหยิบออกมาจากกระเป๋ากางเกงสแล็คอย่างช่างใจ

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นมาบนใบหน้าอันหล่อเหลาเรื่อย ๆ ครั้นมองเห็นสายตาไม่มั่นใจของเธอ ก่อนจะสำรวจไล่มองตามสัดส่วนเว้าโค้งอย่างพึงพอใจ " ว่าไงกล้าไหมล่ะ? "

" กล้าอยู่แล้วค่ะถ้าแด๊ดดี้ต้องการ " น้ำเสียงหนักแน่นถูกเอ่ยออกมาจากปากเล็ก ทั้งที่แววตาคู่งามประหม่าในคำตอบไม่น้อย แม้นว่าเธอจะไม่มั่นใจอยู่มากก็ตาม หากวิธีนี้จะทำให้เขาไม่หนีไปไหนเธอก็จะยอมทำตามที่เขาบอก

" ฮึ ๆ " พรีนหัวเราะในลำคอเบา ๆ อย่างเย้ยหยัน เขาคงคิดผิดที่ลองใจเธอ ไม่คิดว่าเธอจะใจกล้าตอบตกลงยอมกินยาที่เขาพึ่งผลิตยังไม่ได้ทดลองกับสัตว์หรือมนุษย์

เจลลี่สาวเท้าเข้าหาชายหนุ่มอย่างใจกล้า ขณะสายตาคู่งามสบเข้ากับนัยน์ตาเจ้าเล่ห์ของเขาที่ไม่สามารถคาดเดาได้ พลั่กก! ก่อนจะผลักร่างสูงนั่งบนเก้าอี้ตัวเดิมพร้อมกับขึ้นขวับตักแกร่งไว้ทันที มือเล็กทั้งสองข้างคล้องคอชายหนุ่มไว้หลวม ๆ พลันให้มุมปากหนากระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อหน้าอกใหญ่ของเธอใกล้ใบหน้าเขาไม่ถึงคืบ

" ใจกล้าดีนิ "

" แน่นอนเจลกล้าได้กว่านี้อีก ป้อนยาให้เจลหน่อยสิคะ " เจลลี่กระตุกยิ้มมุมปากตอบด้วยน้ำเสียงสบายอารมณ์ ก่อนจะเอ่ยขอในประโยคต่อมา เมื่อรู้สึกว่าไอ้นั่นของเขานูนขึ้นมาโดนกับน้องสาว

" ฮึ ๆ " มาเฟียหนุ่มแค่นเสียงหัวเราะในลำคออย่างนึกขำ ครั้นได้เห็นแววตาของเธอที่ดูไม่มั่นใจเอาซะเลย ต่างจากถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ยออกมา หากเธอคิดเปลี่ยนใจตอนนี้คงสายไป เนื่องจากกามราคะกำลังพลุ่งพล่านไปทั่วร่าง รวมถึงเจ้ามังกรแท่งใหญ่ตื่นตัวแล้วยากจะสงบลง อีกทั้งร่างกายสุดเซ็กซี่ของเธอมันชั่งยั่วยวนตาซะขนาดนี้จะห้ามไหวได้อย่างไรกัน

“ อ้าปากสิ “ มือหนาจึงแกะซองยา ก่อนจะยัดนิ้วชี้เข้าปากตัวเองแล้วจุ่มลงในซองยาผงจนติดตามนิ้วยาวที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย ยื่นให้หญิงสาวเธอจึงอ้าปากงับนิ้วดูดเลียผงยาและกลืนลงคอทันทีจนหมด การกระทำของเธอสร้างความพึงพอใจให้มาเฟียหนุ่มเป็นอย่างมาก

พรึบบ!

มาเฟียหนุ่มตวัดรัดท่อนขาอ่อนเธอไว้ ก่อนจะดันตัวลุกอุ้มเธอขึ้นเดินไปที่เตียงใหญ่ ฤทธิ์ของยาเริ่มออกฤทธิ์ภายในไม่ถึงนาที เจลลี่จึงรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ วูบ ๆ ในอกพร้อมกับความต้องการบางอย่างเพิ่มขึ้น เธอจึงโน้มใบหน้างามซุกไซร้ซอกคอของชายหนุ่มทันที

" อื้มมม ~ " เธอขบเม้มซอกคอมาเฟียหนุ่มอย่างแรงพลันให้เกิดรอยแดง ขณะที่มาเฟียหนุ่มหลับตารับสัมผัสพร้อมกับค่อย ๆ วางร่างเล็กบนเตียงใหญ่แล้วจึงคร่อมตัวเธอไว้ทันที ก่อนจะกระตุกยิ้มอย่างพอใจ เมื่อสายตาหวานยั่วยวนส่งมาอย่างหนัก

" หึ ยาออกฤทธิ์เร็วดีว่ะ " มาเฟียหนุ่มเอ่ยชมผลงานตัวเองอย่างอารมณ์ดี ซึ่งคนใต้ล่างกำลังกัดริมฝีปากล่างเชิญชวนพร้อมกับเรียวขาเล็กเบียดเสียดถูไถเข้าหากัน คล้ายเร่งให้เขารีบจัดการ