เพ้อรักนางบำเรอ

ตอนที่1

เมียไม่เต็มใจ

“ใจคุณอยากจะมีอะไรกับผม ถึงขนาดต้องแต่งชุดนอนยั่วขนาดนั้นเลยเหรอ”

ภาคินพูดกับหญิงสาวที่กำลังนั่งหวีผมอยู่ที่หน้ากระจก ชายหนุ่มยอมแต่งงานกับผู้หญิงที่เขาเพิ่งจะได้เห็นหน้า ก็วันแต่งงานเลย หลังจากที่เคยเจอกันแค่ตอนเด็กๆเท่านั้น เพียงเพราะวิธานพ่อของเขา บอกว่าป่วยเป็นโรคหัวใจ กลัวจะอยู่กับลูกต่อไปได้อีกไม่นาน จึงอยากเห็นลูกมีครอบครัวอยากมีโอกาสได้อุ้มหลานเหมือนคนอื่นเขา

“ทำเป็นพูด ใคร ๆ เขาก็รู้ว่าคุณไม่ได้ชอบผู้หญิง อย่าแอบเลย ฉันเข้าใจแสดงตัวออกมาเถอะ”

ธัญชนกพูดตามที่เธอได้ยินคนรอบข้างพูดกัน แต่เธอไม่รู้เลย คำพูดที่ไม่ได้คิดอะไร กำลังจะนำบางอย่างมาเปลี่ยนชีวิตเธอทั้งชีวิต

“อุ๊ย! คุณภาคิน ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ”

ร่างบางถูกยกลอยขึ้นจากพื้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะถูกชายหนุมโยนเธอลงบนที่นอนอย่างแรงด้วยความโมโหที่ถูกหยามว่าเป็นอีแอบไม่ใช่ผู้ชาย

“ปากดีนัก” คนร่างหนากัดฟันพูดด้วยความโกรธ

“ฉันเจ็บนะ คุณจะมาโกรธที่ฉันพูดความจริงไม่ได้ การที่คุณเป็นเกย์ มันเป็นเรื่องที่สังคมตอนนี้เขายอมรับแล้ว และตอนนี้ฉันก็แต่งงานกับคุณเพื่อรักษาหน้าตาของนามสกุลตามที่พ่อคุณต้องการแล้ว คุณควรจะขอบคุณไม่ใช่มาอุ้มฉันแล้วเหวี่ยงลงเตียงแบบนี้”

ธัญชนกพยายาจะดันตัวเองให้ลุกจากที่นอน แต่เธอกลับถูกร่างหนาผลักเธอให้ลงไปนอนราบลงกับที่นอนอีกครั้ง

ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้โวยวายอะไร ปากอุ่นได้รูปโน้มมาปิดริมฝีปากบางนุ่มแสนหวาน ลิ้นสากที่หาญกล้าของชายหนุ่มที่กำลังอยู่ในอารมณ์โกรธ ก็ชำแรกแทรกเข้ามาในโพลงปากสีชมพู

หญิงสาวพยายามขัดขืน ดิ้นให้พ้นจากการถูกรุกรานแต่มันกลับยิ่งทำให้อีกฝ่ายควบคุมร่างกายของเธอได้ถนัดมากขึ้น

ชุดนอนแสนสวยถูกดึงจนขาดหล่นลงมาอยู่ที่ปลายเตียง เผยให้เห็นเรือนร่างของหญิงสาวในวัยแรกแย้ม ดุจกล้วยไม้ป่าที่งดงาม ส่งกลิ่นหอมยั่วยวน

ภาคินปั่นป่วนในร่างกายไปหมด จากที่ตั้งใจจะสั่งสอนเธอที่กล้ามาดูถูกหาว่าเขาเป็นเกย์ แต่ตอนนี้ภาคินหน้ามืดไปหมดเพราะความงดงามของร่างเปลือยตรงหน้า

ชายหนุ่มเล้าโลมจนคนตัวเล็กสงบลงจากการขัดขืน เปลี่ยนเป็นการกอดรัดร่างหนาให้แนบชิดตัวมากขึ้น

ธัญชนกห้ามตัวเองไม่ได้ ถึงแม้เธอจะยังรู้สึกว่าสิ่งที่เขากำลังทำกับเธอมันไม่ใช่ความรักหรือความใคร่ แต่มันคือความโกรธ แต่ร่างกายของเธอก็ดันอ่อนระทวยไปกับเขา

เมื่อบุบผาอ่อนนุ่มแย้มบาน ส่งน้ำหวานไหลซึมออกมา คนร่างเล็กก็สะดุ้งเฮือกด้วยความเจ็บ ที่ถูกกายใหญ่ผลักดันความเป็นชายของเขา เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในร่างกายของเธอ

“ฉันเจ็บ”