อย่ายุ่ง...!!

"หือ...? มีอะไรหรือเปล่าครับ ..."ขันทองถามขึ้น หลังจากที่เขาออกมาจากห้องนํ้า แล้วเจอรุ่นพี่ปีสี่มองหน้าของเขานิ่งอยู่ เขาก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่พอเขาจะเดินออกไป รุ่นพี่คนเดิมก็ยังมองเขานิ่งอยู่

"น้องอยู่ปีหนึ่งใช่ไหม ขันทองใช่ไหม พี่ ..."

แกร๊ก

"อ้าว...เดชคุณ ได้คุยกับน้องแล้วเหรอวะ หึหึ ..."ฟีฟ่าที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องนํ้าถามขึ้น ก่อนที่เดชคุณจะพูดจบ เขามองหน้าของเพื่อนอย่างล้อเลียน

"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ ..."ขันทองพูดพร้อมกับจะเดินออกมาจากห้องนํ้าชาย

"เดี๋ยวน้อง...ขันทองใช่ไหม เพื่อนพี่มันอยากคุยกับน้องนานแล้ว แต่มันไม่กล้า ..."โชยุพูดพร้อมกับเดินไปขวางทางของขันทองเอาไว้ ไม่ยอมให้ขันทองออกไปจากห้องนํ้าชาย

"คุยกับผม...? ..."ขันทองมองหน้าของคนที่มาขวางทางของเขาเอาไว้ ก่อนที่เขาจะมองหน้าของผู้ชายทั้งห้าคน ที่เขาคิดว่าน่าจะเป็นเพื่อนกัน ด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจ ว่าเพื่อนของผู้ชายคนที่มายืนขวางทางเขา มีอะไรจะพูดกับเขา เพราะเขามั่นใจ ว่าเขาไม่รู้จักกับผู้ชายกลุ่มนี้มาก่อน ถึงเขาจะเคยเห็นหน้าผ่านๆบ้าง แต่ไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัวแน่นอน

"ตอนเข้าค่ายรับน้อง...พวกพี่มีธุระ พวกพี่เลยไม่ได้ไปด้วย เราเลยยังไม่ได้รู้จักกัน ..."เดชคุณพูดขึ้น ในขณะที่ขันทองหันมาสบตากับเขาพอดี

"รู้จักกัน...? เอ่อ...อ แล้ว...? ..."ขันทองก็ยังไม่เข้าใจรุ่นพี่กลุ่มนี้อยู่ดี ว่าต้องการจะคุยอะไรกับเขา

"เดชคุณ...มึงก็บอกน้องมันตรงๆไปเลยสิวะ ว่ามึงอยากรู้จักน้องมันให้มากกว่านี้ ..."เอ็มพูดพร้อมกับยิ้มกริ่มไปด้วย

"เดชคุณ...!! ..."ขันทองทวนชื่อเดชคุณเบาๆ เพราะว่าเขาคุ้นกับชื่อนี้มาก เหมือนกับว่าเขาเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน

"หลังเลิกเรียนแล้ว เราไปดื่มเพื่อเป็นการทำความรู้จักกับรุ่นพี่ ให้มากกว่านี้ไหม เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง...ไปไหม ..."เดชคุณมองหน้าของขันทองแล้วถามขึ้น

"ผมไม่ว่างครับ ผมเลิกเรียนแล้วผมต้องกลับไปช่วยงานที่บ้าน แล้วผมก็ไม่ดื่มด้วยครับ ..."ขันทองปฏิเสธด้วยนํ้าเสียงที่สุภาพ พร้อมกับเดินนำทั้งห้าคนออกมาจากห้องนํ้าชายด้วย เพราะมีคนอื่นเข้ามาใช้ห้องนํ้าเรื่อยๆ

"กลับไปช่วยงานที่บ้าน...!! ..."กีตาร์มองหน้าของขันทอง ด้วยสายตาที่เป็นคำถามปนแปลกใจ

"ไม่ดื่ม...!! ..."ฟีฟ่าเองก็มองหน้าของขันทอง ด้วยความตกใจปนแปลกใจ ในขณะที่คนอื่นๆก็มองหน้าของขันทองแบบเดียวกัน

"ครับ ทำไมเหรอครับ ..."ขันทองเองก็มองหน้าของทุกคนด้วยความสงสัยไม่ต่างกัน ว่าทุกคนจะตกใจทำไมกัน ก็แค่เขาบอกว่าหลังเลิกเรียนแล้วกลับไปช่วยงานที่บ้าน แล้วเขาก็ไม่ดื่มเท่านั้นเอง ซึ่งทุกคนต่างก็เข้าใจความหมายของคำว่าดื่มดี ว่ามันหมายถึงดื่มอะไร 

"ขันทองทำงานช่วยที่บ้านเหรอ ทำไมถึงทำงานล่ะ หมายถึงยังเรียนอยู่ ทำไมต้องทำงานด้วยล่ะ เพราะว่าเรียนที่นี่ ทุกคนก็รู้อยู่แล้วว่า ถ้าฐานะไม่ดีพอ คงจะเรียนที่นี่ไม่ได้ ..."โชยุรีบอธิบายอย่างรวดเร็ว เพราะขันทองมองมาที่เขา ด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจในคำถามของเขา

"ใช่...แล้วไม่ดื่มอีก เป็นไปได้เหรอ มันก็ต้องมีดื่มบ้างแหละ หรือว่าพ่อแม่ห้ามไม่ให้ดื่ม เด็กดีนะเนี่ย เดชคุณ...มึงตาถึงว่ะ ขยันทำงาน แถมยังไม่ดื่มอีก ..."เอ็มพูดพร้อมกับยิ้มที่มุมปากไปด้วย

"ผมขอตัวนะครับ ..."ขันทองพูดพร้อมกับจะเดินหนีรุ่นพี่กลุ่มนี้ เพราะเขารู้สึกว่ามันมีอะไรแปลกๆ แล้วเขาก็ไม่จำเป็นต้องตอบคำถาม หรืออธิบายอะไรเกี่ยวกับตัวเขา ให้คนกลุ่มนี้ฟังด้วย 

"ขันทองเดี๋ยวสิ พี่ขอช่องทางการติดต่อเราหน่อยสิ ..."เดชคุณพูดขึ้น ก่อนที่ขันทองจะเดินไป

"รุ่นพี่คุยด้วยอย่าทำเป็นเล่นตัว ..."

"เอ็ม...เงียบ...!! ..."เดชคุณหันไปดุเพื่อนทั้งคำพูดและทางสายตา

"ผมถามหน่อยครับ พวกพี่ต้องการอะไรจากผมเหรอครับ ..."ขันทองหันไปมองหน้าของทุกคน แล้วถามด้วยนํ้าเสียงที่จริงจังและไม่พอใจ เพราะว่าเขาเริ่มจะรำคาญแล้ว 

"พี่อยากรู้จักขันทองให้มากขึ้น พอจะเป็นไปได้ไหม ถ้าพี่จะขอ ..."

"ผมว่ารู้จักกันในฐานะรุ่นพี่กับรุ่นน้องก็พอแล้วครับ ผมขอตัวนะครับ ..."ขันทองพูดแทรกขึ้น โดยไม่สนใจว่าเดชคุณจะขออะไรเขา เพราะเขาเห็นว่าไม่มีความจำเป็น ที่จะต้องรู้จักกันไปมากกว่ารุ่นพี่กับรุ่นน้อง

"เดี๋ยวสิ พี่ขอเบอร์ได้ไหม บางที...ถ้าขันทองมีเรื่องเดือดร้อน พี่อาจจะช่วยขันทองได้ พี่ไม่ได้ดูถูกขันทองนะ แต่พี่อยากรู้จักขันทองให้มากขึ้น และอยากช่วยเหลือขันทองด้วย ถ้าขันทองไม่อยากทำงาน อยากเรียนอย่างเดียว พี่สามารถช่วยทางการเงินได้นะ ..."เดชคุณเดินไปยืนขวางทางของขันทองเอาไว้ ไม่ยอมให้ขันทองเดินไปจากเขาง่ายๆ เพราะกว่าเขาจะมีโอากาสได้คุยกับขันทองส่วนตัวแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะว่าส่วนมากขันทองจะอยู่กับกลุ่มเพื่อนมากกว่า

"ขอบคุณนะครับที่อยากจะช่วยผม แต่ผมทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้ครับ ผมขอตัวนะครับ ..."ขันทองสบตากับเดชคุณแล้วยิ้มให้ ก่อนที่เขาจะหันหลังแล้วเดินออกมาจากกลุ่มนั้น เขาพยายามเก็บความไม่พอใจเอาไว้ เขาเข้าใจว่าคนเรา มีพื้นฐานทางครอบครัวที่แตกต่างกัน และถูกสั่งสอนมาจากครอบครัวไม่เหมือนกัน และเขาดูจากแววตาของเดชคุณแล้ว เดชคุณพูดด้วยความจริงใจ ไม่ได้ดูถูกเขา เขาก็เลยแค่ยิ้มให้ ไม่ได้ตอบโต้อะไรที่รุนแรง

หมับ...บ

"เดี๋ยวสิ จะไม่ให้เบอร์พี่จริงๆเหรอ ..."เดชคุณจับแขนของขันทองเอาไว้ แล้วถามขึ้นเสียงอ้อน

"ปล่อยครับ...!! ..."ขันทองพูดด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ พร้อมกับมองไปที่มือของเดชคุณ ที่จับข้อมือของเขาเอาไว้อยู่

"พี่ก็แค่จะ ..."

"พี่เดชคุณ...!! พี่จับแขนของขันทองทำไม ปล่อยแขนของขันทองเดี๋ยวนี้เลยนะ ..."นาดาวิ่งเข้าไปหาพี่ชายพร้อมกับพูดด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ

"น้องดา...!! ..."ทั้งห้าคนเรียกชื่อของนาดาออกมาเบาๆพร้อมกัน

"น้องดารู้จักขันทองด้วยเหรอ ..."เดชคุณถามน้องสาวด้วยความสงสัย

หมับ...บ 

"รู้จักสิคะ รู้จักดีด้วย เพราะว่าดาเป็นแฟนของขันทอง ..."

"เห๊ย...ย !! ..."ทุกคนอุทานออกมาพร้อมกัน รวมทั้งขันทองด้วย

"ไม่ใช่นะครับ คุณดาไม่ใช่แฟนผม ปล่อยครับ ..."ขันทองรีบปฏิเสธพร้อมกับพยายามสะบัดแขนของเขา ให้หลุดจากแขนของนาดาที่กอดเขาอยู่ นาทีนี้เขาเป็นสุภาพบุรุษไม่ได้หรอก เพราะว่าขนาดเขาพยายามหลีกเลี่ยงนาดามาตลอด นาดายังตามเขาไม่เลิกเลย แล้วถ้าเขาปล่อยตามนํ้าไป เขาคงได้เป็นแฟนจริงๆของนาดาแน่

"ยังไงน้องดา...? ปล่อยแขนของขันทองเดี๋ยวนี้ แล้วพี่ก็ไม่เชื่อด้วย ว่าน้องดาเป็นแฟนกับขันทอง ..."เดชคุณพูดพร้อมกับมองหน้าของน้องสาวด้วยความสงสัย

"ใช่ ..."เพื่อนของเดชคุณก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับเดชคุณ เพราะทุกคนก็รู้จักนิสัยของนาดาดี นาดาไม่ยอมลดตัวเองลงมาประกาศเป็นแฟนกับผู้ชายแบบนี้หรอก นาดาเป็นคนที่เย่อหยิ่ง ผู้ชายจะต้องเป็นคนตามเท่านั้น ขนาดผู้ชายตามจีบ นาดายังไม่คุยด้วยเลย ถ้าฐานะไม่เท่าเทียมกัน หรือรวยมากกว่า 

"พี่เดชคุณอย่ายุ่งกับขันทอง อย่ายุ่ง...!! ..."นาดาเดินเข้าไปเผชิญหน้ากับพี่ชายใกล้ๆ แล้วพูดขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่จริงจังและเอาแต่ใจ

"พี่ว่าน้องดาก็น่าจะรู้นะ ว่าขันทองเขาไม่เล่นด้วย หยุดซะ ..."เดชคุณเองก็ไม่ยอมแพ้ 

"ขันทอง...มีอะไรหรือเปล่า ทำไมมาเข้าห้องนํ้านานจัง ..."ไทม์ถามขันทองด้วยนํ้าเสียงที่สงสัย ก่อนที่เขาจะมองหน้าของทุกคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของขันทอง

"กูก็รอมึง มึงไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม เดี๋ยวจะถึงเวลาเรียนแล้วเนี่ย ..."เจษพูดพร้อมกับเข้าไปสำรวจตามเนื้อตัวของเพื่อนด้วยความเป็นห่วง

"พี่เดชคุณ...!! อีขันทอง...มึงมีอะไรกับพวกพี่ๆเขาเหรอ ..."จิถามด้วยนํ้าเสียงที่ดีใจ โดยที่สายตาของเขาอยู่ที่กลุ่มของเดชคุณตลอดเวลา เพราะว่าเพื่อนๆของเดชคุณ ก็สเปคของเขาทั้งหมด

"ไม่มีอะไร...รีบขึ้นไปเรียนเถอะ เดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน ..."ขันทองพูดพร้อมกับสบตากับเพื่อนๆ เขาสื่อทางสายตาให้เพื่อนๆรู้ว่า ต้องออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ซึ่งเพื่อนๆทุกคนก็เข้าใจ ยกเว้นจิ เพราะว่าจิไม่ได้สนใจขันทองเลย

"จิ...ไปเรียน ..."ณิชาดึงแขนของจิให้เดินไปพร้อมกัน ในขณะที่เพื่อนคนอื่นๆ เดินนำไปก่อนแล้ว

"พี่เดชคุณ...น้องดาห้ามพี่ไปวุ่นวายกับขันทองเด็ดขาด ..."นาดาพูดขึ้นทันที ที่กลุ่มของขันทองเดินพ้นรัศมีที่จะได้ยินแล้ว

"พวกมึงไปกันเถอะ ..."เดชคุณหันไปพยักหน้าชวนเพื่อนๆ ก่อนที่เขาจะเดินนำเพื่อนๆไป โดยที่ไม่สนใจจะฟังที่น้องสาวพูดเลย

"พี่เดชคุณ...หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ ถ้าพี่เดชคุณไม่ทำตามที่น้องดาบอก น้องดาจะฟ้องพ่อ ..."นาดาเดินไปดักหน้าของพี่ชายเอาไว้ เธอไม่ยอมให้พี่ชายเดินไปง่ายๆ 

"เชิญ...น้องดาก็รู้ ว่าพี่ไม่สนใจอยู่แล้ว หลบไป...!! ..."เดชคุณสั่งน้องเสียงดุ

"ไม่...น้องดาชอบขันทอง แล้วน้องดาก็บอกคุณพ่อแล้วด้วย พี่เดชคุณห้ามยุ่ง ..."นาดาบอกพี่ชายอย่างเอาแต่ใจ

"อย่าบอกนะ...ว่าพี่น้องชอบผู้ชายคนเดียวกัน ..."ฟีฟ่าหันไปสบตากับเพื่อนๆแล้วพูดขึ้นเสียงเบา

"แน่นอน...บรรลัยเกิดแล้ว ..."กีตาร์พูดเบาๆ เพราะว่าพวกเขาก็รู้จักนิสัยของสองพี่น้องดี ว่าร้ายพอๆกัน คือเอาแต่ใจพอๆกัน ถ้าสามัคคีกันก็ดีไป แต่ถ้าทะเลาะกันเอง ก็พังพินาศไม่เหลือชิ้นดี

"น้องดาชอบคนที่ฐานะเท่ากัน หรือรวยกว่าไม่ใช่เหรอ ..."เดชคุณถามน้องสาวเสียงเข้ม

"น้องดาชอบขันทองค่ะ ..."นาดาเชิดหน้าขึ้นอย่างคนที่ไม่รับฟังอะไรทั้งนั้น

"แต่ขันทองไม่ได้รวยนะ เขายังต้องทำงานไปด้วย เรียนไปด้วยเลย ..."เดชคุณพยายามพูดหว่านล้อมให้น้องสาวเปลี่ยนใจ

"พี่เดชคุณพูดแบบนี้ แสดงว่าพี่ไม่รู้จักขันทองดีพอ พี่ช่วยดูนามสกุลของขันทองก่อนนะคะ แล้วค่อยมาบอกน้องดา น้องดาจะบอกให้นะคะ ขันทองตรงสเปคของน้องดาทุกอย่างค่ะ ไม่ว่าจะรูปร่างหน้าตา เรียนเก่ง ทำงานเก่งเหมือนพ่อ ไม่ดื่ม...ไม่เที่ยวกลางคืน อนาคตของน้องดาไม่มีทางอดตายค่ะ ถ้าน้องดาคบกับขันทอง แล้วพ่อก็ไม่ห้ามด้วยค่ะ ถ้าน้องดาจะคบกับขันทอง เพราะฉะนั้น พี่เดชคุณห้ามยุ่งกับขันทองเด็ดขาด ..."นาดาบอกพี่ชายด้วยนํ้าเสียงที่มั่นใจในตัวเอง

"มันอยู่ที่ตัวของขันทองไหม เป็นผู้หญิงที่เอาแต่ใจ และทำตัวไม่น่ารักให้สมกับหน้าตาก็แย่พอแล้ว ยังจะตามตื้อผู้ชายอีกเหรอ พี่ว่าไม่ดีมั้ง ถ้านาดายังไม่เลิกตามตื้อขันทอง พี่จะฟ้องแม่ ว่านาดาตามตื้อผู้ชาย ..."เดชคุณเองก็ไม่ยอมน้องสาวเหมือนกัน ก่อนที่เขาจะเดินออกมาจากตรงนั้นทันทีที่พูดจบแล้ว

"พี่เดชคุณ...!! ..."นาดาอยากจะร้องกรี๊ดออกมาด้วยความไม่พอใจ แต่เธอก็ทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะว่าเธอต้องรักษาความเป็นผู้ดีและเป็นดาวของมหาวิทยาลัยเอาไว้

...

"อีขันทอง...!! มึงคุยอะไรกับพวกพี่เดชคุณ แล้วมึงไปรู้จักกับพวกพี่เขาตอนไหน ..."จิคาดคั้นถามด้วยนํ้าเสียงที่ต้องการคำตอบอย่างจริงจัง หลังจากที่พวกเขาเข้ามาอยู่ในห้องเรียนกันแล้ว และแยกย้ายจากกลุ่มของไทม์แล้ว

"กูไม่รู้จักพวกนั้น แล้วกูก็ไม่รู้ด้วยว่า พวกนั้นต้องการอะไรจากกู ..."ขันทองส่ายหน้าปฏิเสธ เพราะว่าเขาไม่รู้จริงๆ แล้วเขาก็ไม่อยากรู้ด้วย

"แปลกนะ ดูนาดารู้จักกับคนกลุ่มนี้ ..."ณิชาพูดขึ้น

"จะไม่รู้จักได้ยังไง นาดาเป็นน้องสาวของพี่เดชคุณ คนบ้านนี้รวยมาก แม่เป็นผู้ดีเก่า แล้วสองพี่น้องก็ใช้นามสกุลของทางแม่ด้วย ซึ่งคนในสังคมก็สงสัยเหมือนกัน ว่าทำไมไม่ใช้นามสกุลของพ่อ ..."บอยพูดตามที่เขารู้มา 

"ทำไมเหรอ หรือว่าพ่อเป็นคนธรรมดา ก็เลยใช้นามสกุลของทางแม่แทน ..."เจษถามเหมือนกับชวนคุยมากกว่า ไม่ได้สนใจอะไร ในระหว่างที่รอให้อาจารย์เข้ามา

"อันนี้ก็ไม่แน่ใจ เพราะมีคนพูดกันหลายปาก แล้วก็ไม่เหมือนกันด้วย ว่าพ่อเป็นคนที่ทางครอบครัวทางแม่ไม่ปลื้ม บ้างก็บอกว่า พ่อเป็นพวกทำงานผิดกฏหมาย บ้างก็บอกว่าเรื่องทรัพย์สิน เรื่องเงินเรื่องสมบัติอะไรเนี่ยแหละ ไม่มีใครรู้เลยว่าจริงๆมันคือเรื่องอะไรกันแน่ ..."บอยพูดขึ้น

"คงจะเรื่องทรัพย์สมบัติแหละ พวกนี้รวยมาก ขนาดนาดามีบอดี้การ์ดส่วนตัวเลยนะ ..."จิพูดขึ้น

"ปล่อยพวกเขาไปเถอะอย่าไปยุ่งเลย อาจารย์มาแล้ว ..."ขันทองบอกกับเพื่อนๆ ก่อนที่พวกเขาจะเงียบเสียงลง แล้วตั้งใจเรียน