-06- ทำความรู้จัก

-06- ทำความรู้จัก

เช้าวันนี้พนักงานในบริษัทได้เปิดหูเปิดตาไม่น้อย เอวารินทร์เจ้านายสาวสุดเนี๊ยบมีหนุ่มหน้าหยกรูปหล่อมาส่งถึงห้องทำงานแถมหายเข้าไปในห้องด้วยกันตั้งนานสองนานกว่าจะเดินกลับออกมางานนี้เหล่าคนช่างมโนคิดเป็นอื่นไม่ได้นอกจากเจ้านายคนสวยกำลังอินเลิฟ~~

"ฉันขอดูรายละเอียดงานบริษัทคุณศตายุด้วยนะมาลี"

"ค่ะคุณเอวา" มาลีวรรณพยักหน้ารับคำสั่งแล้วรีบไปจัดเตรียมเอกสารทันที เป็นที่รู้กันว่าเอวารินทร์จริงจังกับงานมากหากไม่อยากให้องค์แม่ลงก็ไม่ควรผิดพลาดบ่อยๆ

J-WA Design เป็นบริษัทตกแต่งภายในที่เพิ่งเปิดตัวเมื่อสองปีก่อน ด้วยความสามารถและความพยายามอย่างหนักของเอวารินทร์ทำให้ได้รับการยอมรับและมีงานโปรเจคใหญ่ๆจากบริษัทชื่อดังอยู่พอตัว พนักงานในบริษัทส่วนใหญ่เป็นคนที่รักในงานด้านออกแบบและมีความคิดสร้างสรรค์แต่ไม่ได้รับโอกาสจากบริษัทใหญ่ๆ แน่นอนว่าบอสใหญ่แห่ง J-WA เปิดโอกาสให้คนเหล่านั้นได้พิสูจน์ฝีมือตัวเอง ทุกคนที่นี่จึงจงรักภักดีอยากให้เจ้านายมีความสุขบ้างไม่ใช่หมดเวลาไปกับงานเหมือนที่ผ่านมา

"ฉันละอยากจะจุดพลุฉลองจริงๆที่เห็นคุณเอวามีแฟนกับคนอื่นเสียที"

"นั่นสิ คุณเอวาออกจะสวยแต่ทำไม๊ถึงเพิ่งจะมีหนุ่มมาจีบก็ไม่รู้"

"ฮื้มมม พี่นกกับน้องหมูแดงจ๋า คุณเอวาขอดูแบบงานบริษัทคุณศตายุด่วนจ้า" มาลีวรรณรีบขัดการสนทนาของสองสาวขาเม้าส์อย่างเอือมระอาแม้ในใจจะเห็นด้วยเรื่องที่ได้ยินก็เถอะ

"จ๊ะๆ พูดถึงคุณศตายุนี่ก็หล่อเนอะ ทีแรกนึกว่าจะมาจีบเจ้านายเรา ที่ไหนได้เป็นอีแอบซะงั้น"

"ใช่ๆ คนอะไร๊ยิ้มทีโลกเป็นสีชมพู"

"เบาได้เบานะพี่นก คุณเอวารอตรวจงานอยู่ค่ะ"

"แหะๆ นี่จ๊ะงานของคุณศตายุพี่แก้ให้เรียบร้อยแล้ว"

"ขอบคุณค่ะ"

"ตาซี เรากับหนูนิลคบหากันนานแล้วเมื่อไหร่จะมีข่าวดีละลูก แม่อยากอุ้มหลานแล้วนะ" แพรทองเอ่ยถามลูกชายคนเดียวด้วยความหวัง

"ผมยังไม่พร้อมครับคุณแม่" ซีเกมส์ตอบกลับด้วยท่าทางหนักใจ ช่วงนี้มารดารบเร้าอยากมีหลานมากขึ้นทุกวันถึงแม้จะคบหากับนิลนารถมาตั้งแต่สมัยเรียนแต่ยังไม่มีแผนที่จะแต่งงานเร็วๆนี้

"เอาหน่าคุณ ปล่อยให้ลูกมันจัดการเองเถอะ" ศรัณย์พูดขึ้นอย่างเข้าใจ ลูกชายยังสนุกกับงานคงไม่อยากมีครอบครัวตอนนี้

"เข้าข้างกันตลอดคุณก็รู้ว่าฉันอยากมีหลานตัวเล็กๆมาคอยเรียกคุณย่านี่นา" แพรทองได้แต่ตัดพ้อน้อยใจ สมัยสาวๆร่างกายไม่แข็งแรงจึงทำให้มีแค่ซีเกมส์คนเดียว หากมีหลานตัวน้อยๆมาอยู่ในบ้านท่านคงมีความสุขไม่เบา

"ผมเข้าใจ แต่ให้เวลาเจ้าซีมันหน่อยสิคุณ เอ๊ะ หรือเราจะไปทำน้องสาวให้เจ้าซีซักคน"

"บะ...บ้า แก่แล้วไม่เจียมจริงๆเลย" ซีเกมส์ได้แต่มองบิดามารดาด้วยรอยยิ้ม แม้ท่านทั้งสองจะอายุอานามไม่น้อยแต่ความรักที่มีให้กันไม่เคยลดน้อยลง หวังว่าเขาและนิลนารถจะมั่นคงในรักเหมือนดั่งท่านทั้งสองเช่นกัน

เจตรินนั่งมองร้านเบเกอรี่ชื่อดังตามแผนที่ในมือด้วยสายตายากเกินคาดเดา เป้าหมายของเขาคือควักหัวใจของคนที่ทำร้ายพี่สาวให้เจ็บปวด

"นิลลา เบเกอรี่ ยินดีต้อนรับค่ะ" เสียงหวานเอ่ยทักทายลูกค้ามาใหม่ด้วยรอยยิ้ม

"ทานที่นี่หรือกลับ..."

"ผมอยากได้เมนูอร่อยที่สุดในร้าน ทานที่นี่ครับ" เจตรินเอ่ยบอกสิ่งที่ต้องการแล้วเดินไปหามุมสงบนั่งรอด้วยความพึงพอใจ

เราเจอกันเร็วกว่าที่คิดนะ ...นิลนารถ

เค้กมะม่วงสีสวยกับเอสเพรสโซร้อนถูกเสิร์ฟโดยพนักงานของร้านในเวลาต่อมา เจตรินไม่อย่างบุ่มบ่ามแม้จะรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องแต่อดใจเอาคืนแทนพี่สาวที่ต้องเจ็บช้ำเพราะความไม่รู้จักพอของซีเกมส์ไม่ได้

"ผมอยากพบเจ้าของร้าน"

"คะ? เอ่อ มีอะไรแจ้งกับดิฉันได้เลยค่ะคุณลูกค้า" พรทิพย์ผู้จัดการร้านบอกลูกค้าหนุ่มด้วยท่าทางสุภาพ

"ผมสนใจอยากเหมาเค้กไปเลี้ยงพนักงานที่บริษัท"

"ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปแจ้งคุณนิลให้ อ้าว คุณนิลมาพอดีเลย"

"มีอะไรหรอคะพี่พร"

"คุณลูกค้าสนใจเค้กสูตรใหม่ของคุณนิลไปเลี้ยงพนักงานนะค่ะ" นิลนารถพยักหน้ารับแล้วเดินออกไปพูดคุยรายละเอียดด้วยตัวเอง

"ผมสนใจเค้กของคุณ...?"

"นิลนารถ เรียกฉันว่านิลก็ได้ค่ะ"

"อ่าา ผมเจ เจตริน ยินดีที่ได้รู้จักครับ" เจตรินใช้ความเป็นสุภาพบุรุษพูดคุยพร้อมแลกนามบัตรก่อนจะเดินออกจากร้านด้วยรอยยิ้ม แผนขั้นแรกเป็นไปด้วยดี นิลนารถหัวอ่อนกว่าที่คิด!

'เจอกันคืนนี้'

เอวารินทร์ยิ้มขื่นให้กับข้อความของชายหนุ่มที่ส่งมาย้ำเตือน หลายครั้งที่เธอพร่ำบอกเขาให้ยุติสิ่งที่กระทำอยู่ตอนนี้ แต่เปล่าเลยซีเกมส์ไม่ได้รู้สึกผิดกับเรื่องที่ทรยศหักหลังคนรักอย่างนิลนารถ หรือแม้แต่ความเจ็บปวดที่เขามอบมันให้กับเธอ

"คุณเอวาคะ คุณเอวา!"

"หือ? มีอะไรหรอมาลี"

"มาลีเรียกตั้งนานแล้วแต่คุณเอวาเอาแต่นั่งเหม่อ สงสัยคงคิดถึงคุณสุดหล่อคนเมื่อเช้าอยู่แน่ๆ" มาลีวรรณเอ่ยแซวเจ้านายสาวยิ้มๆ

"คุณสุดหล่อ ใครกัน?"

"ก็คุณสุดหล่อที่มาส่งคุณเอวาเมื่อเช้าไงคะ"

"ไปกันใหญ่แล้ว หมอนั่นมะ..." ไม่ทันได้อธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเจตรินให้เลขาสาวได้ฟังก็มีใครบางคนเปิดประตูพรวดพราดมาเสียก่อน

"เอ่อ พะ...พี่บอกคุณเขาแล้วค่ะ แต่ว่า..." พนักงานสาวได้แต่ทำหน้าอึดอัดกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับสถานการณ์ตรงหน้า

"เขาเป็นเพื่อนฉันเอง ไม่มีอะไรหรอก" ทันทีที่เจ้านายสาวบอกแบบนั้นสองพนักงานรีบกุลีกุจอออกไปจากห้องแทบจะทันที

ภายในห้องทำงานตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง เอวารินทร์จ้องเขม็งคนไร้มารยาทนิ่งๆ ซีเกมส์เองก็ไม่ปริปากพูดอะไรออกมาแม้แต่น้อย

"มาทำไม?" เป็นเอวารินทร์ที่เปิดประเด็นถามออกไป

"ทำไมไม่ตอบกลับ หรือไม่เห็นข้อความของฉัน?"

"หึ่! ฉันควรตอบกลับว่าอะไรหรอ นายต้องการคำตอบแบบไหน"

"ดูเหมือนเธอจะปีกกล้าขาแข็งขึ้นนะ"

"ฉันต้องเป็นแบบไหนกัน ถึงจะทำให้คนอย่างนายพอใจ"

"อยากไปจากฉัน?"

"นายเก็บฉันไว้ทำไมละ หรือว่านายรักฉัน?" เป็นคำถามที่โง่เง่าสิ้นดีเอวารินทร์ได้แต่นั่งยิ้มอย่างสมเพชตัวเองที่เผลอใจไปรักคนที่ไม่ควรรักแบบซีเกมส์ผู้ชายต้องห้ามคนนี้

________________________