-04- หวงของเล่น

-04- หวงของเล่น

"เจคิดดีแล้วหรอ ผับนะไม่ใช่ร้านไอติมที่จะเปิดกันง่ายๆนะ"

"ผมลงทุนกับเพื่อน แต่หมอนั่นมันคงไม่ได้อยู่ประจำหรอก เอาหน่า พี่ไม่ต้องเป็นห่วง รู้ไหมน้องชายคนนี้ไม่ได้กระจอกหรอกนะ"

"เพราะรู้จักนิสัยนายดียังไงละ เห้อ เอาเถอะถ้าเจคิดว่าดีพี่ก็จะเป็นกำลังใจให้ มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ" เอวารินทร์เอ่ยบอกกับน้องชายด้วยน้ำเสียงอบอุ่น

"ครับ งั้นผมเอารถพี่ไปใช้ก่อนนะเอวา พรุ่งนี้ผมจะรีบมารับครับผม"

"อืม ขับรถดีๆละ" เอวารินทร์ยืนมองจนรถของตัวเองแล่นออกไปไกลจากสายตาก่อนจะเดินขึ้นห้องพักด้วยอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

"เอ๊ะ เจลืมปิดแอร์ ...ซีเกมส์!"

"ไง นึกว่าติดใจผัวใหม่จนลืมรสชาติผัวคนแรกซะแล้ว" ถ้อยคำทักทายของคนที่นั่งตีหน้าขรึมอยู่บนโซฟาทำเอาเอวารินทร์งุนงงไม่น้อย ผัวใหม่? หมอนี่พูดถึงใคร

"นายพูดอะไร ฉันไม่เข้าใจ"

"หึ่! มีหลายคน?"

"ถ้าจะมาหาเรื่องนายกลับไปเถอะซีเกมส์ วันนี้ฉันเหนื่อยไม่มีอารมณ์มาทะเลาะด้วยหรอกนะ"

"ไปเอากับมันมาจนเหนื่อยเลยรึไง ฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับคนอื่นหรอกนะ รู้ไว้ซะ!" น้ำเสียงและสีหน้าของซีเกมส์ทำเอาเอวารินทร์อึ้งไม่น้อย ตั้งแต่รู้จักกันมาเขาไม่เคยแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราดขนาดนี้มาก่อน นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!

"นายพูดอะไร ฉันไม่เข้าใจ!"

"ไอ้หน้าอ่อนนั่นไง ไอ้คนที่เธอถวายตัวให้มันไง ผัวคนใหม่ หรือคู่ขาแก้ขัดหรอเอวา" หยัดกายยืนเต็มความสูงพร้อมเดินเข้าไปหาร่างบอบบางอย่างคุกคาม เขามานั่งรอหญิงสาวออกไประเริงรักกับชายชู้กว่าสองชั่วโมง หนำซ้ำเธอยังมาตีหน้าซื่อไร้เดียงสาไม่รู้เรื่องราว แน่นอนว่าคนหวงของเล่นอย่างซีเกมส์ไม่พอใจกับสิ่งนี้มาก

"จะ...เจนะหรอ นายกำลังเข้า..."

"ถ้าอยากมากบอกฉันสิ หรือที่เอาอยู่ทุกวันมันไม่อิ่มถึงได้ออกไปหากินพร่ำเพรื่อ บอกกี่ครั้งแล้วว่าฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร!"

"แล้วฉันละ ฉันชอบใช้ของร่วมกับคนอื่นงั้นหรอซีเกมส์ ตอบฉันสิ นายคิดว่าฉันมีความสุขมารึไงที่ต้องนอนกับผู้ชายที่มีแฟนแล้วแบบนี้!" เมื่อจับต้นชนปลายถูกแล้วอดใจที่จะตอกกลับด้วยคำถามที่ค้างอยู่ในใจออกไปไม่ได้

"...."

"ฉันมีชีวิต มีความรู้สึกนะซี นายคิดบ้างไหมว่าฉันก็เจ็บเป็น" 'ซี' ชื่อที่ถูกหวงห้ามมีเพียงคนในครอบครัวที่ได้รับสิทธิ์เรียกยกเว้นแต่เพียงเอวารินทร์ที่เขาอนุญาตให้เธอร้องครางเวลาสุขสมอยู่บนเตียง เจ้าของชื่อเรียกมีเพียงความเงียบเป็นคำตอบ

"มีความรู้สึกงั้นหรอ เจ็บงั้นหรอ ทุกครั้งที่เธอโดนฉันเอาก็ไม่เห็นจะเจ็บปวดอย่างที่พะ..."

เพี๊ยะ!!!

ใบหน้าคมคายหันไปตามแรงตบอย่างแรงก่อนจะค่อยๆหันกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้าของฝ่ามือด้วยสายตาดุดัน

"เมื่อไหร่จะเลิกดูถูกฉันซักที เมื่อไหร่จะปล่อยฉันไป ...อื้อออ!!!!" ปากที่พ่นถ้อยคำตัดพ้อต่อว่าถูกประกบปิดด้วยปากหยักที่คุ้นเคยอย่างรวดเร็ว ร่างกายที่ควรต่อต้านกลับทรยศเผลอไผลไปกับสัมผัสที่เขามอบให้อย่างว่าง่าย เสื้อผ้าชุดสวยที่สวมใส่ถูกถอดออกจากเรือนร่างอย่างชำนาญก่อนจะตามมาด้วยเสียงร้องครวญครางสุขสมของคนทั้งคู่ที่มีสถานะเพียงแค่เพื่อนสนิทจนเกือบค่อนคืนโดยไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ทั้งหมดตกอยู่ในสายตาของใครบางคนอยู่ตั้งแต่ต้น

"แม่งเอ้ย! ทำไมต้องเป็นแบบนี้วะ!"

________________________