ตอนที่ 1

เพื่อนพ่อ

หนูขอขย่ม

สิงหาคม พุทธศักราช 2564

เวลาประมาณสี่ทุ่ม ภายในห้องคาราโอเกะของร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่งในอำเภอหัวหิน

“วันนี้เพิ่งมีเด็กใหม่เข้ามาค่ะ… สนใจไหมคะเสี่ยเดี๋ยวเจ๊จะเรียกมาให้… รับรองว่ายังสดยังซิง… ”

เจ๊ ‘หลิน’ สาวใหญ่วัยสี่สิบ ผิวขาว เรือนร่างอวบอัด หน้าอกภูเขาไฟบั้นท้ายดินระเบิด เจ้าของร้านอาหารและคาราโอเกาะชื่อดังที่นักท่องราตรีรู้ดีว่าธุรกิจนี้เป็นแค่เพียงฉากบังหน้า

เพราะว่าเบื้องหลัง… หล่อนคือแม่เล้าที่คอยหาเด็กสาวไว้บริการบรรดาอาเสี่ยเงินหนา เอ่ยถามกับ ‘เสี่ยรุตน์’ หรือชื่อจริงว่า ‘วิศรุตน์’ เป็นเจ้าของบริษัทรับเหมาก่อสร้างรายใหญ่ เคยชนะประมูลงานก่อสร้างของภาครัฐและเอกชนมาแล้วมากมาย กิจการรุ่งเรืองขึ้นทุกวันจนฐานะร่ำรวยเข้าขั้นเศรษฐี

ตอนนี้เสี่ยรุตน์หันมาสร้างบ้านจัดสรรขายเอง มีหลายโครงการทั้งในหัวหิน ชะอำ และจังหวัดท่องเที่ยวชื่อดังหลายแห่ง

“ไม่ดีกว่า… ผมกำลังจะกลับแล้ว… ”

เสี่ยรุตน์หันมากล่าวกับเจ้าของร้าน…

วันนี้เสี่ยรุตน์พาพนักงานในแผนกเซลล์ขายบ้านจัดสรรของโครงการร่วมสิบคนมาเลี้ยงฉลองยอดขายที่ได้เกินเป้า

หลังจากนั่งมองจอโปรเจคเตอร์รายงานสรุปการขายของทีมงานที่นำมาพรีเซนต์ เสี่ยรุตน์ก็ออกมานั่งอยู่ในห้องเล็กๆ ที่อยู่ติดกัน

ปล่อยให้พนักงานได้ดื่มกินและร้องคาราโอเกะกันอย่างสนุกสนานเต็มที่ หลังจากทำงานกันอย่างหนักเพื่อดันยอดขายให้ได้ตรงตามเป้าที่ตั้งไว้

“จะรีบกลับไปไหนคะเสี่ย… นานๆ จะแวะมา เดี๋ยวหลินเรียกเด็กมาให้นะคะ คนนี้ไม่ธรรมดาค่ะ”

เจ๊หลินเจ้าของร้านไม่อยากให้เสี่ยรุตน์รีบกลับ เพราะว่าปกติเสี่ยรุตน์ไม่ใช่คนชอบเที่ยวกลางคืน

“ไม่เป็นไร… ”

เสี่ยปฏิเสธ

“อุ๊ย… ลองดูก่อนนะคะ รับรองว่าเสี่ยจะไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน เชื่อเถอะว่าเห็นแล้วจะต้องชอบ”

เจ๊หลินคอนเฟิร์มเด็กใหม่ของร้านที่วันนี้มาเริ่มงานสดๆ ร้อนๆ

เสี่ยรุตน์ทำท่าว่าจะยกมือห้าม…

แต่ไม่ทัน…

เจ๊หลินรีบก้าวยาวๆ ออกไปจากห้อง ไม่นานก็กลับมาพร้อมกับหญิงสาวใบหน้าสะสวยสะดุดตา

“มาแล้วค่ะ… คนนี้ชื่อ ‘น้ำหวาน’ ค่ะ… ”

เสี่ยรุตน์ตะลึงมองหญิงสาวที่เจ๊หลินแนะนำ

หล่อนมีรูปโฉมสะสวยสะดุดตา ใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาคมประกาย ผมสีดำเป็นมันขลับราวกับเส้นไหม ยาวสลวยลงมาถึงกลางหลัง

ผิวพรรณนวลเนียนเปล่งปลั่งไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง ทำเอาเสี่ยรุตน์แทบไม่อาจละสายตาจากหล่อน

และที่สะดุดตาของเสี่ยอย่างแรง…

ก็คือทรวงอกคัพเอฟอวบใหญ่ มหึมาจนแทบล้นออกมาจากเสื้อยืดแขนกุดคอกว้างอวดร่องเต้า เอวคอดรับกับสะโพกผาย กลีบก้นเต็มตึงอยู่ในกางเกงขาสั้นรัดง่ามขา ช่วงขาเรียวยาวราวกับนางแบบยังไงยังงั้น

“เป็นไงคะ… อย่าเพิ่งรีบกลับนะคะ… น้ำหวานจ๊ะรีบชงเหล้าให้เสี่ยสิจ๊ะหนู… ”

เจ๊หลินเอามือรุนหลังหญิงสาว…

หล่อนจึงก้าวมาทรุดร่างลงนั่งเคียงข้างเสี่ยรุตน์ ลงมือชงเหล้าให้เขา

เจ๊หลินรีบก้าวออกมาจากห้อง เมื่อเห็นว่าแรงดึงดูดของหญิงสาวสามารถเหนี่ยวรั้งเสี่ยรุตน์เอาไว้ได้ ทั้งที่เมื่อครู่เขาพูดเองว่ากำลังจะกลับ

แม้ในความจริงเสี่ยรุตน์จะเป็นนักธุรกิจ แต่ลึกๆ แล้วเขาก็มีความแปลกที่ไม่ค่อยชอบเข้าสังคม ปกติเสี่ยรุตน์ไม่ใช่ผู้ชายชอบเที่ยวกลางคืน

เขาเป็นคนเก่ง ขยันทำงาน พนักงานทุกคนในบริษัทต่างก็รู้ว่าเสี่ยรุตน์คนนี้บ้างานขนาดไหน

วันนี้เมื่อมีโอกาสออกมาเจอโลกในอีกมุมของราตรีกาลที่เขาไม่ได้ออกมาสัมผัสบ่อยนัก อารมณ์ก็พาไปตามธรรมชาติของผู้ชายที่ยังเวียนว่ายอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยกิเลสตัณหา

“น้ำหวานจ๊ะ… นั่งตักเสี่ยสิจ๊ะ… บริการเสี่ยให้เต็มที่… ”

เจ๊หลินสั่งหญิงสาวเมื่อเปิดประตูเข้ามาแล้วเห็นว่าน้ำหวานยังนั่งห่างๆ ชงเหล้าอยู่ข้างเสี่ยรุตน์ด้วยท่าทางหวงเนื้อหวงตัวจนเห็นได้ชัด

“คนนี้ลูกค้าวีไอพี… บริการให้มันถึงใจหน่อยสิ อย่าให้เสียชื่อเด็กเจ๊หลิน… ”

เจ๊หลินทำเสียงดุข้างหูหญิงสาวเมื่อได้โอกาสตอนที่เสี่ยรุตน์เดินไปเข้าห้องน้ำ

และตอนที่เสี่ยเดินออกมา…