ตอนที่ 1

เพื่อนพ่อ

ขอจัดหนัก

พฤศจิกายน พุทธศักราช 2562

กรุงเทพมหานคร ที่สระว่ายน้ำภายในอาณาบริเวณของบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ ตั้งอยู่ในหมู่บ้านจัดสรรของคนรวยย่านบางนา

บนบันไดสเตนเลสสีเงินพาดอยู่กับขอบสระว่ายน้ำ ร่างเอิบอิ่มของ ‘อัยยา’ นั่งอยู่บนบันไดขั้นที่สอง ทิ้งปลายเท้าน้อยๆ ห้อยลงน้ำ ใช้เท้าตีน้ำเล่นอย่างผ่อนคลายอารมณ์ ในสภาพร่างกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ก่อนจะโดดลงไปแหวกว่ายกลางน้ำในอ่างสีครามราวกับเงือกน้อยที่แอบมาเล่นน้ำในคืนจันทร์เต็มดวง

สาวน้อยฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี มือเรียวค่อยๆวักน้ำขึ้นมาไล้ลูบผิวกายขาวเนียน ทุกสรรพางค์กายของอัยยาเปล่งปลั่งไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง

หล่อนกำลังอ้อยอิ่งอยู่กับการลูบไล้เรือนร่างงดงามของตัวเองโดยหารู้ไม่ว่ามีสายตาคู่หนึ่งของใครบางคน… กำลังจับจ้องมองทุกความเคลื่อนไหวของหล่อนอยู่เบื้องหลังพุ่มไม้ริมสระน้ำ ที่กล้าแก้ผ้าเล่นน้ำก็เพราะเห็นว่าดึกมากแล้วคงไม่มีใครเห็น

“โอ้ว… หนูจ๋าน่ากระแทกสุดๆ”

ผู้ชายที่กำลังแอบมอง…

รู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาทันที เมื่อเห็นสาวน้อยใช้มือข้างหนึ่งลูบไล้เต้านมคัพอีอวบใหญ่สะดุดตา ค่อยๆ เคล้นคลึงเนื้อหนั่นปทุมถันเล่นเบาๆ

“โห… อีหนูเอ๊ย… ทั้งขาวทั้งใหญ่… สักวันจะจับกระแทกให้ร้องขอชีวิตเลยคอยดู”

ดวงตาของชายที่กำลังแอบมอง แทบถลนออกจากเบ้า จ้องมองสองเต้าขาวเนียนเปล่งปลั่งจนเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ภายใต้ความบอบบางของเนื้อหนั่น หัวนมสีชมพูชูชัน คัดแข็งขึ้นเป็นช่ออวดปลายยอดเย้ายวนเมื่อสายชมหนาวโชยมาไล้ลูบเรือนกาย

“ว้าว… น่าดูดเหลือเกิน”

เต้านมสาวและปลายถันสีชมพูที่ยังไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน ทำเอาชายวัยห้าสิบปีที่กำลังซุ่มซ่อนแอบดูอยู่หลังพุ่มไม้ ถึงกับร้องครางอยู่ในใจ แอบกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก

“น่าเอามากอีหนูเอ๊ย… ”

คนแอบดูตวัดลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองด้วยความอยากกินนมจากเต้า

ก่อนจะสอดมือล้วงเข้ามาใต้ซอกขากางเกงขาสั้น รูดชักลำเอ็นยาวใหญ่ของตัวเองขณะตากำลังจับจ้องมองความเซ็กซี่ของสาวน้อยลูกติดมากับเมียใหม่ กำลังแหวกว่ายราวกับเงือกน้อยอยู่ท่ามกลางสายน้ำสีครามใส ก่อนที่ทุกอย่างจะต้องสะดุดลงเพราะเสียงของผู้หญิงอีกคนที่ดังขึ้นจากทางด้านหลัง

“เสี่ย… ทำอะไรน่ะ”

‘ลินดา’ ที่บังเอิญเดินมาเห็นเหตุการณ์สุดอัปยศเข้าพอดี รีบถามสามีที่กำลังนั่งยองๆ อยู่หลังพุ่มไม้ใกล้สระว่ายน้ำด้วยท่าทางมีพิรุธ มือขยับรูดชักไม่หยุด

“เอ่อ… คือ… ”

เสี่ยอดุลย์ถึงกับอ้ำอึ้ง… ค่อยๆ หันมาทางลินดา ตอบออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักจนเป็นพิรุธให้คนถามรู้ว่าตนกำลังทำไม่ได้ ยืนยันด้วยหลักฐานของความหื่นก็คือมือที่กำลังกำท่อนเอ็นคัดแข็งของตัวเองโผล่พ้นออกมาจากชายขากางเกงขาสั้น ที่เอาเก็บเข้าไปไม่ทัน… ก็เพราะว่ามันกำลังแข็งตัวเต็มที่

“ทุเรศสิ้นดี… ไหนเสี่ยสัญญากันแล้วนี่นา… ว่าจะไม่รุ่มร่ามทำหัวงูกับลูกสาวหนู”

ลินดาว่าให้สามีใหม่อย่างเหลืออด สาเหตุที่หล่อนยอมตัดสินใจย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังใหญ่ของเสี่ย ‘อดุลย์’ ได้ไม่ถึงสัปดาห์ ก็เพราะเสี่ยสัญญาว่าจะดูแลลินดาและรักลูกสาวหล่อนเหมือนลูกในไส้

“โถ… เสี่ยก็ผู้ชายคนหนึ่งที่มีอารมณ์มีความต้องการ เสี่ยไม่ได้ตั้งใจจะมาแอบดู บังเอิญเดินผ่านมา ว่าจะมารดน้ำต้นไม้เท่านั้น… แต่พอเห็นหนูอัยย์แก้ผ้าอาบน้ำ… แหม… เสี่ยก็เลยมีอารมณ์เป็นธรรมดาของผู้ชาย”

เสี่ยอดุลย์หัวเราะแหะๆ จำต้องสารภาพตามตรง ด้วยจำนนต่อหลักฐานคาตา

“ก็ไหนเสี่ยบอกว่าจะรักจะเอ็นดูลูกสาวของลิลล์เหมือนลูก… แล้วทำไมเสี่ยทำทุเรศขนาดนี้ เสี่ยผิดสัญญา นี่ถ้ายัยอัยรู้คงมองหมดศรัทธามองหน้ากันไม่ติด”

ลินดามองสามีใหม่ด้วยแววตาผิดหวังอย่างแรง แม้รู้ว่าเสี่ยอดุลย์เป็นคนตัณหาจัด แต่ก็ไม่คิดว่าจะล้ำเส้นถึงกับคิดหื่นกับลูกสาวของหล่อน

“อย่าเสียงดังน่ะที่รักจ๋า… เราไปคุยกันตรงโน้นดีกว่า… อย่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่เลยนะ… เรื่องแค่นี้เอง เสี่ยก็ยังไม่ทันทำอะไรให้หนูอัยย์เสียหายสักหน่อย”