เลิกคบ

​

ทิศเหนือ....

"หวัดดีไม่คิดว่าจะเจอมึงที่นี่" ผมทักไอ้นนท์ด้วยภาษาดอกไม้

"หึ กูก็ไม่คิดว่าจะเจอมึงที่นี่เหมือนกัน" มันไม่ได้มีท่าทีตกใจเลยสักนิดที่เจอหน้าผม

"เอ่อเดี๋ยวนะนี่รู้จักกันเหรอ" นับดาวทำหน้างงถามผมกับไอ้นนท์ ถามว่าทำไมผมถึงเรียกมันว่าไอ้น่ะเหรอเพราะมันเคยสร้างวีระกรรมสุดเหี้ยให้ผมได้เห็นยังไงล่ะ

"ฉันก็ไม่ได้อยากรู้จักหรอกแต่เหตุการณ์มันบังคับ" ไอ้เชี่ยนนท์ตอบนับดาว

"งั้นก็เลยงั้นคนรู้จักกันทั้งนั้น นายมานั่งกินข้าวด้วยกันสินนท์"

"ขอบจะ..." ไอ้เชียนนนท์กำลังจะอ้าปากพูดผมเลยชิงพูดตัดบทไปก่อนเพราะผมคงกินอะไรไม่ลงถ้ามีมันมานั่งด้วย

"กูไม่ชอบนั่งกับคนแปลกหน้า" ผมตอบนับดาวก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะที่ตอนนี้พนักงานเอาอาหารกับเครื่องดื่มมาเสริฟแล้วซึ่งโต๊ะที่นับดาวเลือกมันสามารถมองเห็นสองคนนั้นยืนคุยกันพอดิบพอดี

"ฉันว่าฉันไปเดินถ่ายรูปตรงโน้นดีกว่าเธอไปกินข้าวเหอะ" ผมใช้หางตามองไปที่คนทั้งคู่ที่ยังคุยกันไม่จบ

"อื้มมมถ้างั้นเดี๋ยวฉันตามไปนะ"

"อื้มมม^^" มุมปากผมกระตุกไม่รู้ตัวตอนที่เห็นไอ้เชี่ยนนท์ยิ้มให้นับดาว

พอมันเดินไปนับดาวก็เดินกลับเข้ามาในร้าน

"ทำไมมึงกับนนท์ถึงดูไม่ถูกกัน" 

"มึงมองออก??"

"ใครมันจะมองไม่ออกบ้าง"

"กูขอสั่งมึงว่าให้เลิกกับมันซะ"

"เลิก??"

"เออ ก็มึงบอกกูว่ามันขอมึงเป็นแฟนแล้วมึงก็ตอบตกลงไปแล้วไม่ใช่??" พอผมพูดแบบนั้นนับดาวมีท่าทีอึกอักดูมีพิรุจ

"หรือว่ามึงโกหกกูว่ามึงกับมันเป็นแฟนกัน"

"ก็..เออกูโกหกมึงเองแล่ะ"

ถามว่าผมโกรธไหมที่นับดาวสารภาพแบบนั้นผมไม่โกรธเลยสักนิดผมกลับดีใจซะมากกว่าเพราะไอ้เชี่ยนนท์มันไม่ได้เป็นคนดี อยากจะบอกว่าตอนที่ผมเจอมันที่ผับมันก็ไม่ได้แต่งตัวสุภาพใส่แว่นตาหนาเตอะแบบนี้ด้วย

"กูบอกมึงด้วยความหวังดีมึงเลิกคบกันมันซะเพราะมันไม่ใช่คนดี"

"กูไม่รู้หรอกนะว่ามึงกับนนท์จะเคยมีเรื่องอะไรกันมาก่อนหรือเปล่ามึงถึงบอกว่านนท์ไม่ดีแต่สำหรับกูแล้วนนท์คือเพื่อนที่ดีที่สุดของกูคนนึงเพราะฉะนั้นกูคงทำตามที่มึงบอกไม่ได้"

"ดาว!!!" ผมโมโหมากที่นับดาวไม่เชื่อที่ผมบอกเลยเผลอตะคอกเธอไปจนคนทั้งร้านหันมามอง

"ก็เหมือนกับมึงนั่นแล่ะนิสัยมึงก็ไม่ได้ดีอะไรแต่กูยังคบกับมึง" ผมถึงกับพูดไม่ออกเมื่อได้ยินนับดาวพูดแบบนั้น

นับดาว....

ฉันไม่รู้หรอกนะว่าทิศเหนือกับนนท์จะเคยเจอกันแล้วมีเรื่องอะไรกันมาก่อนแต่ทิศเหนือก็ไม่มีสิทธิ์มาสั่งมาบังคับให้ฉันเลิกคบกันนท์เพราะนนท์คือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันในตอนนี้

ระหว่างที่กินข้าวฉันกับทิศเหนือก็ไม่ได้คุยกันมันคงโกรธฉันที่ไม่ฟังมันส่วนฉันก็โกรธมันเหมือนกัน พอฉันกินข้าวเสร็จฉันก็เดินตามหานนท์จนกระทั่งมาเจอเขาที่นั่งอยู่ที่ร้านกาแฟอีกร้านหนึ่งโดยที่ฉันไม่สนใจทิศเหนือเพราะมันเองก็ไม่ได้สนใจฉันเหมือนกันมันเอาแต่คุยโทรศัพท์ถ้าให้เดาก็คงคุยกับผู้หญิงของมันนั่นแล่ะฉันรู้เพราะเห็นมันคุยไปยิ้มไป พอมันหันมาเจอหน้าฉันมันก็หันไปทางอื่น 

"นนท์!!" ฉันทักนนท์จากทางด้านหลังซึ่งนนท์กำลังถ่ายรูปวิวด้านหน้าที่เป็นวิวภูเขาซึ่งเป็นวิวที่สวยมาก ภาพมุมนี้แล่ะที่ทำให้ฉันอยากมาที่นี่

"มาเป็นนางแบบให้หน่อยดิ" 

"อื้มมม^^" นนท์บอกฉันฉันก็ไม่รอช้าเพราะตัวเองก็อยากได้รูปสวยๆ ไปลงไอจีเหมือนกัน

นนท์ถ่ายรูปให้ฉันไปหลายสิบรูปเลยล่ะอยากจะบอกว่าฝีมือถ่ายรูปของเขาดีมากรูปฉันออกมาสวยทุกรูปจนไม่รู้ว่าจะเลือกรูปไหนลงไอจีดี

"กลับได้ละ" ฉันที่กำลังดื่มด่ำกับบรรยากาศสวยๆจู่ๆก็ถูกขัดด้วยคนที่ชวนฉันมา 

"ยังไม่อยากกลับอ่ะ" ฉันหันไปบอกทิศเหนือเพราะฉันไม่รู้ว่าจะโอกาสมาที่นี่อีกเมื่อไหร่เพราะถ้าให้ฉันมาเองฉันก็ไม่กล้ามา

"แต่ฉันมีธุระ"

"ธุระกับสาวๆสิท่า หึ" นนท์พูดขึ้นลอยๆแต่ฉันรู้ว่าเขาหมายถึงใคร

"มึงอย่าเสือก" ทิศเหนือก็คงรู้ตัวเลยสวนกลับไปทันทีทันใด ฉันที่ไม่อยากให้มีเรื่องก็เลยตัดสินใจให้ทิศเหนือกลับก่อนส่วนฉันจะขอนนท์ไปส่งซึ่งฉันรู้ว่านนท์เต็มใจไปส่งฉันอยู่แล้ว

"มึงมีธุระก็ไปเลยเดี๋ยวกูกลับกับนนท์ก็ได้ นนท์เดี๋ยวฉันขอนายไปส่งฉันทีนะฉันยังไม่อยากกลับเลยอ่ะ" ฉันหันไปขอร้องนนท์

"ดะ.."

"ไม่ได้มึงมากับกูมึงก็ต้องกลับกับกู" ทิศเหนือไม่ยอมท่าเดียวเขาดึงแขนฉันให้ไปกับเขา

"ดาวไม่อยากกลับกับมึงมึงจะมาบังคับทำไมปล่อยแขนดาวเดี๋ยวนี้" นนท์เดินมาดึงแขนฉันอีกข้างกลายเป็นว่าตอนนี้ฉันโดนผู้ชายสองคนยื้อแย่งกัน

"กูไม่ปล่อยดาวเป็นของกู" ทิศเหนือออกอาการหวงฉันอีกแล้ว เขาจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่มีผู้ชายเข้ามาใกล้ฉันจนฉันเริ่มไม่โอเคในเมื่อเขาคิดกับฉันแค่เพื่อนเขาก็ไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้

"มึงจะกลับก็กลับไปเลยกูจะกลับกับนนท์"  ฉันสะบัดแขนออกจากเกาะกุมของทิศเหนือก่อนจะเดินจูงมือนนท์ไปอีกทาง ฉันไม่สนใจว่าตอนนี้ทิศเหนือจะทำหน้ายังไงจะโกรธมากแค่ไหน

สปอยล์....

"ดาวมึงเป็นอะไรแล้วตอนนี้มึงอยู่ที่ไหน"

"กูไม่รู้ แต่ตอนนี้กูต้องการมึงมึงมาหากูที"

​