หึง
นับดาว....
อยากจะบอกว่าเมื่อคืนฉันนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่อาจจะเพราะต่างที่ด้วยตอนที่ฉันย้ายมาคอนโดทิศเหนือใหม่ๆฉันก็นอนไม่หลับไปหลายคืนเหมือนกันกว่าจะชินกว่าจะนอนหลับสนิทก็นานเป็นเดือน อ่อฉันลืมบอกไปว่าเมื่อคืนห้องพักมันเหลือแค่ห้องเดียวฉันกับนนท์ก็เลยต้องพักห้องเดียวกันแต่เขาเป็นสุภาพบุรุษมากเขาคงรู้ว่าฉันรู้สึกยังไงเขาก็เลยยอมที่จะออกไปนอนตรงระเบียงห้องแล้วให้ฉันนอนในห้อง ซึ่งก่อนที่เขาจะขนหมอนกับผ้าห่มออกไปนอนด้านนอกเขาบอกให้ฉันล็อกห้องให้เรียบร้อย
หลังจากเช็คเอ้าท์แล้วฉันกับนนท์ก็เดินลงมาที่จุดจอดรถเพื่อจะเข็นรถลงไปให้ร้านด้านล่างซ่อม แต่พอเดินออกมาก็เจอทิศเหนือที่ยืนกอดอกพิงประตูรถของมันอยู่ ฉันไม่รู้ว่ามันมาตั้งแต่เมื่อไหร่ตอนไหน แต่ที่รู้แน่ๆก็คือมันแสดงสีหน้าโกรธจัดพอมันเจอหน้าฉันมันก็เดินมากระชากแขนฉันขึ้นรถแล้วปิดประตูเสียงดังจนฉันสะดุ้งจากนั้นมันก็้เดินไปคุยอะไรบางอย่างกับนนท์ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าเขาสองคนคุยอะไรกันแต่ฉันเห็นนนท์หันมามองหน้าฉันแวบนึงก่อนจะยิ้มใส่หน้าทิศเหนือแล้วพูดอะไรบางอย่างจนทิศเหนือต่อยเข้าไปที่หน้าของนนท์จนนนท์ล้มลงไปกองกับพื้นฉันตกใจกับภาพที่เห็นรีบเปิดประตูรถแล้วลงไปประคองนนท์ขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง
"นนท์นายเป็นยังไงบ้าง ไอ้เหนือมึงเป็นบ้าอะไรถึงมาทำตัวเป็นอันธพาลแบบนี้" ถ้าฉันได้เรียกมันว่าไอ้นั่นก็แปลว่าฉันโกรธมันขั้นสุด
"ทำไมจะทำไม่ได้ หรือมึงห่วงผัวของมึงมาก"
"ผัว??ผัวอะไร"
"หึ เมื่อคืนมึงกับมันนอนค้างห้องเดียวกันไม่ใช่หรือไง คงจะฟินน่าดูเลยสิ หึ"
เพี๊ยะ!!!! ฉันทนไม่ไหวกับคำพูดดูถูกของมัน ฉันตบหน้ามันจนสุดแรง พอมันหันกลับมาฉันก็เห็นรอยแตกตรงมุมปากที่มีเลือดซึมออกมา ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะมือหนักได้ขนาดนี้และไม่คิดว่าตัวเองจะกล้าตบหน้ามันเพราะตั้งแต่รู้จักกันมาถึงฉันจะโกรธมันมากแค่ไหนฉันก็ไม่เคยลงไม้ลงมือทำร้ายร่างกายมันแบบนี้
"กู..ขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจจะตบหน้ามึง" ฉันขอโทษมันด้วยน้ำเสียงสั่นแต่ดูเหมือนมันจะไม่ฟังอะไรทั้งนั้นมันเดินกลับไปที่รถก่อนจะขับออกไปด้วยความเร็วจนฉันอดเป็นห่วงมันไม่ได้เพราะทางมันชันแถมถนนยังลื่นมากด้วยเพราะเมื่อคืนฝนตก
"เธอไม่น่าทำแบบนั้นกับมันเลยมันคงโกรธเธอมากแน่ๆ"
"ไม่เป็นไรไว้ถึงห้องแล้วเราค่อยขอโทษมันอีกที"
"เธออยู่กับมันสองต่อสองเหรอ"
"อื้มมใช่"
"แปลกนะเธอรอดมือมันมาได้ไง"
"ก็เหนือกับเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแล้วมันกับเราเป็นเพื่อนกันมันไม่คิดเกินเลยอะไรกับเราหรอก"
"แต่เราคิดว่ามันไม่น่าจะคิดกับเธอแค่เพื่อหรอกนะแสดงออกขนาดนั้น หึ" ฉันไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเพราะสิ่งที่ทิศเหนือทำมันก็ทำของมันเป็นประจำอยู่แล้วเรื่องหวงฉันน่ะ หวงทั้งๆที่มันบอกว่าให้เราเป็นแค่เพื่อนกัน
"ว่าแต่นายเจ็บมากไหมเข้าไปทำแผลข้างในก่อนดีมั้ย"
"ไม่อ่ะแค่นี้เองไกลหัวใจเยอะ"
จากนั้นนนท์ก็เดินจูงรถลงไปข้างล่างส่วนฉันก็เดินตามเขาไปแต่ใจของฉันตอนนี้รู้สึกเป็นห่วงทิศเหนือมากฉันกลัวเขาเรื่องขับรถเร็ว ขณะที่เรากำลังเดินไปใจฉันก็มีเรื่องที่ยังคาใจอยากถามนนท์ว่าเมื่อครู่นี้นนท์ไปพูดอะไรกับทิศเหนือมันถึงโมโหจนชกนนท์แบบนั้น
"นนท์"
"หืมมม"
"เอ่อเมื่อกี๊นายพูดอะไรกับทิศเหนือมันเหรอมันถึงชกนายจนปากแตก"
"พูดยั่วมันนิดหน่อยมันก็เลยหึงเธอจนเลือดขึ้นหน้าแล้วชกหน้าเรานี่ไง หึ"
"หึงเรา" หวงฉันพอจะเข้าใจแต่หึงมันไม่น่าจะเป็นไปได้เท่าไหร่
"อืมมม"
ทิศเหนือ...
ผมแม่งไม่มีสมาธิในการขับรถเลยเพราะเอาแต่คิดเรื่องที่ไอ้เชี่ยนนท์มันพูดเมื่อกี๊
"กูจะบอกมึงให้นะว่าเมื่อคืนกูกับดาวเรานอนห้องเดียวกัน โคตรฟินเลยว่ะ หึ"
"มึงโกหก"
"กูจะโกหกมึงเพื่ออะไรไม่เชื่อมึงก็เดินเข้าไปถามที่หน้าฟร้อนดิว่าเมื่อคืนกูจองกันกี่ห้อง อย่าว่างั้นงี้เลยนะหุ่นนับดาวนี่แม่ง.....ซี๊ดดอื่มมม" น้ำเสียงของมันคำพูดของมันทำให้ผมฟิวขาดชกเข้าที่มุมปากของมันเต็มแรง ไหนจะมาโดนนับดาวต่อว่าแล้วก็ตบหน้าผมต่อหน้าไอ้เชี่ยนนท์อีก ผมก็ยอมรับแล่ะว่าปากหมาไปว่ามันทั้งที่ผมไม่มีสิทธิ์เพราะเราเป็นแค่เพื่อนกัน พอตั้งสติได้พอรู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์ผมก็เลยถอยออกมา
นับดาว.....
หลังจากซ่อมรถเสร็จนนท์ก็ขับรถมาส่งฉันถึงหน้าคอนโด อ่อฉันลืมบอกไปเรื่องรถของนนท์ยางรถเขามันไม่ได้รั่วแต่รถของเขาถูกปล่อยลมจนแบนทั้งสองล้อเหมือนมีคนมาปล่อยลมซึ่งก็ไม่รู้ว่าใครทำ ฉันแนะนำให้นนท์กลับขึ้นไปขอดูกล้องลงจรปิดเพพื่เอาเรื่องคนทำแต่นนท์บอกไม่เป็นไรเขาไม่อยากเสียเวลาฉันก็เลยไม่ได้พูดอะไรต่อ
"ขอบคุณนะที่มาส่ง"
"อื้มม แต่เราก็ขอโทษนะที่วันนี้ทำให้เธอไม่ได้ไปเรียน"
"ไม่เป็นไรเราก็ไม่ได้ไปกันทั้งคู่ เอ่อถ้าไม่มีอะไรแล้วเราขอตัวขึ้นห้องก่อนนะเหนียวตัวมากเลย"
"อื้มม ไว้เจอกันพรุ่งนี้ที่มหาลัยนะ"
"โอเค^^"
ฉันเปิดประตูเข้ามาในห้องก็เจอทิศเหนือนอนหลับอยู่ที่โซฟาพอเห็นเขาอยู่ที่นี่ไม่ได้เป็นอะไรฉันก็รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก พอฉันเดินไปใกล้ๆก็เห็นกระป๋องเบียร์วางเรียงรายเต็มพื้นแปลว่าเขากินเบียร์จนเมาแล้วก็หลับไปสินะ ฉันค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆอย่างช้าๆก่อนจะทำการเก็บกระป๋องเบียร์ใส่ถุงขยะเพื่อจะเอาไปทิ้ง ในขณะที่ฉันกำลังก้มเก็บกระป๋องเบียร์จู่ๆตัวของฉันก็ลอยหวือด้วยฝีมือของคนที่ฉันคิดว่าหลับอยู่
"ว๊ายยยย ไอ้เหนือปล่อย" ตอนนี้ตัวฉันอยู่ในอ้อมกอดของมันมันรัดเอวฉันแน่นมากฉันพยายามเอามือทุบมันด้วยแรงทั้งหมดที่มีแต่ก็ไม่เป็นผล
"กูปล่อยมึงมานานแล้ว กูจะไม่ยอมปล่อยมึงไปอีก"
"อื้มมมมมมมมม"
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ