บทที่ 5

"คุณ.." ถึงแม้เธอจะทำงานกลางคืน แต่ก็ไม่เคยให้แขกถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ "หยุดนะ" เสียงห้ามแผ่วเบามาก คงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่กำลังรุมเร้า

ด้วยแรงอันน้อยนิดไม่สามารถที่จะดึงมือของเขาออกมาได้ ยิ่งตอนนี้มันไม่ได้อยู่แค่รอบนอก

ขณะที่ขยับนิ้วริมฝีปากหนาได้พรมจูบไหล่ขาวเนียนไปด้วย ดวงตาคมเหลือบมองขึ้นดูใบหน้างามเล็กน้อย ยิ่งเห็นว่าเธออยู่ในอารมณ์ไหนเขาก็ยิ่งได้ใจ

"อยากออกไปข้างนอกกับผมไหม" ริมฝีปากหนายื่นเข้ามาจูบข้างใบหูพร้อมกับกระซิบถาม

หญิงสาวแทบจะฟังไม่รู้เรื่องว่าเขาถามอะไร เขาทำอะไรกับเธอกันแน่ เมขลาพยายามดึงสติตัวเองให้กลับมา แต่แค่เขากระตุ้นเพียงเล็กน้อยเธอก็คล้อยตามไปอีกแล้ว "อื้อ"

ทีแรกแค่อยากจะหยอกเธอเล่นๆ แต่ตอนนี้ไอ้เจ้านั่นมันไม่อยากจะเล่นด้วยแล้ว..เพราะมันพร้อมจะเอาจริงมาก

แต่พอมีคนเดินผ่าน เพลิงก็เลยต้องได้เอามือออกมาก่อน และเขาไม่ลืมที่จะจัดกระโปรงของเธอให้เรียบร้อย

"จะรับอะไรเพิ่มไหมครับ"

"คุณอยากทานอะไรอีกไหม" ชายหนุ่มถามหญิงสาวที่ยังคงนั่งอยู่บนตัก

"ฉันสั่งเพิ่มได้เหรอคะ"

"ตามสบายเลย"

"ถ้างั้นทางร้านขอเช็คบิลก่อนหน้านั้นก่อนนะครับ"

ได้ยินแบบนั้นเพลิงก็ล้วงเอาบัตรเครดิตออกมาส่งให้

"รวมทั้งหมดหนึ่งแสนสองหมื่นบาทนะครับ"

เขาไม่ได้รับบิลนั้นมาดูหรอก แต่เพลิงทำแค่มอง..อะไรจะไปแพงขนาดนั้น

เมขลาคิดว่าเสี่ยคนนี้เงินคงจะหนาจริง ถ้าไม่งั้นถูกเธอเล่นงานขนาดนี้คงรีบออกจากร้านไปแล้ว แต่นี่ยังสั่งอีกชุด สงสัยว่าเธอคงเล่นงานเบาไป

"เสี่ยขาดื่มหน่อยนะคะ" พออาหารชุดใหม่มาหญิงสาวก็เริ่มชงเหล้าแล้วส่งให้

"ผมไม่อยากจะดื่มจากแก้วแล้ว"

"ไม่ดื่มจากแก้วจะดื่มจากขวดเลยหรือคะ"

"อยากดื่มจากปากคุณมากกว่า"

"??" คนบ้าอะไรลื่นยิ่งกว่าปลาไหล

"หรือคุณอยากจะดื่มจากปากผม" ว่าแล้วมือหนาก็เอื้อมไปยกเหล้าเป็นขวดขึ้นมา หญิงสาวรีบแย่ง..ให้เธอป้อนใส่ปากเขายังจะดีกว่า

เมขลายกเหล้าขวดนั้นกรอกใส่ปากตัวเอง คิดค่าดริ้งค์กับเขาเป็นแสนไปแล้ว ก็เลยต้องได้บริการลูกค้าถึงใจหน่อย

ริมฝีปากงามยื่นมาใกล้เพื่อจะป้อนเหล้าให้เขาจากปาก ส่วนหนึ่งที่เมขลากล้าทำแบบนี้ก็เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ในร่างกายด้วยแหละ แต่คิดว่ามันก็สนุกดี

"ผมลืมถามเลยคุณทำงานที่นี่นานหรือยัง"

เอื้อก~ "แอะๆ" มือเรียวรีบคว้าเอาน้ำมาดื่ม ..ไอ้บ้าเอ้ยเล่นฉันแล้วไหมล่ะ! ไม่พ่นเหล้าใส่หน้าก็บุญเท่าไรแล้ว "เมื่อกี้คุณถามว่าอะไรนะคะ"

"ผมถามว่าคุณทำงานที่นี่นานหรือยัง" มันเป็นคำถามยอดฮิตของลูกค้าอยู่แล้ว เพราะถ้ายิ่งทำนานงั้นแสดงว่าผู้หญิงคนนั้นคงเจอมาหลายรูปแบบแล้ว

"ก็ตั้งแต่จำความได้ค่ะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับยกขวดเหล้าขึ้นมาใหม่ สายตาเธอจิกไปที่เขาเล็กน้อย โดยไม่มีคำพูด แต่อีกฝ่ายก็รู้แหละว่าเธอจะเอาจริงแล้วนะ

ชายหนุ่มก็เลยยื่นใบหน้ามาเล็กน้อยเพื่อรอรับเหล้านั้นจากปากเธอ

"เออ..ว่าแต่คุณทำงานที่นี่ตั้งแต่จำความได้จริงเหรอ?"

เอื้อก!! "แอ๊ะ แอ๊ก!"