บทที่10 คนงอแง

ขอ"เพื่อนรักขอกันดื้อ ได้รางวัลเป็นตาเขียวๆ ของคนตาคม

"เดี๋ยวมึงจะโดนกูเตะ.. มันใช่เรื่องมาล้อเล่นมั้ยวะไอ้เขม.. ไอ้@#$%"คำสบถด่าเป็นชุด

"กูไม่ได้ล้อเล่น ถ้ามึงเบื่อมึงโยนมาให้กูนะ.. นะๆๆ กูไม่ถือ" ไม่พูดเปล่ายังใช้มือลูบหน้านวลผ่อง ดวงตาหวานโศกมีความเซ็กซี่ปนไร้เดียงสา.. ริมฝีปากอิ่มสวย..แค่คิดว่าโดนริมฝีปากแสนสวยจัดการ..เขาก็แข็งแล้ว คราวนี้อัคนีโกรธจริง.. ดึงมือถือออกจากเพื่อนรัก ทำท่าจะมีเรื่องมีราว.. ดีวายุห้ามทันก่อน

"มึงจริงจังเหรอวะคนนี้"เพื่อนรักอีกคนถาม

"ก็ไม่ขนาดนั้น.. แค่กูรู้สึกว่ากูหวงเขา..แค่คิดว่าน้องทรายไปนอนใต้คนอื่น กูก็แทบคลั่งละ" อัคนีร่ายยาว ดวงตาคมมีแววเศร้าจางๆ

"กูอยากให้เขาโทรหากูบ้าง นัดเจอกูบ้าง..ไม่ใช่ปล่อยเบลอขนาดนี้"

"..."

"พวกมึงเชื่อมั้ย ขนาดอาทิตย์นี้นัดกูไว้.. แม่มยังมายกเลิกเฉย.. เห็นกูเป็นตัวอะไรวะ.. ขนาดกูงานยุ่งขนาดนี้ กูยังหาเวลาโทรหา..หาเวลาเตรียมไปรับเลย"น้ำเสียงท้ายออกแนวน้อยใจ

"มึงจริงจัง..ไอ้เพลิง"วายุตอบทันที เขมราชพยักหน้าเห็นด้วย

"..."

"ถ้ามึงไม่จริงจัง.. มึงไม่รู้สึกขนาดนี้หรอก..ทำไมมึงไม่ขอน้องเขาเป็นแฟนเป็นเรื่องเป็นราวเลยละ" เพื่อนรักให้คำแนะนำ อัคนีได้แต่หลุบตาลง

"สำหรับกูนะ น้องทรายตรงสเป็คกูทุกอย่าง.. กูชอบผมเขา.. กูชอบหุ่นเขา..กูชอบน้ำเสียงเขา .. กูชอบตอนเขาอยู่ใตัตัวกูแล้วครวญครางชื่อกู"

"มึงได้น้องเขาแล้ว!!"

เพื่อนรักสองคนตะโกนพร้อมกัน ก่อนที่เขมราชจะบ่นพึมพำอิจฉาซ้ำไปซ้ำมา

"อื่อออ เราเข้ากันได้ดีมาก.. จนกูรู้สึกว่าเขาเกิดมาเพื่อกู"

"แล้วนิสัยใจคอ?" วายุเลียบถาม

"ก็น่ารัก ขี้เกรงใจ.. ออกจะซื่อบื้อๆ นิด.. เวลาอยู่กับคนอื่นจะนิ่งๆ ..แต่เวลาอยู่กับคนสนิทจะพูดเก่ง..ขี้อ้อน"

"ทำกับข้าว.. ทำงานบ้านเก่งมั้ยมึง" เขมราชชักสนใจ เพราะคาแรกเตอร์ของน้องทราย ออกฟิลสาวในฝันเหมือนในนิยายสมัยก่อนเป๊ะๆ อัคนีมองหน้าเพื่อนรักแบบเอือมระอา

"มึงกูไม่ได้หาแม่บ้าน หรือแม่ครัวเปล่าวะ ถามโง่ๆ" ชายหนุ่มเงียบไปครู่นึง ดวงตาคมเสมองไปที่อื่น

"กูไม่สนว่าน้องทรายจะทำเป็นมั้ย.. เพราะกู 'รวย'.. กูจะจ้างแม่บ้านแม่ครัวสักกี่คนก็ได้..ขนาดแม่กูยังทำอาหารไม่เป็นเลย.. แล้วจะไปคาดหวังทำไมว่าผู้หญิงต้องทำอาหารเป็น" เพื่อนรักสองคนตาโต ก่อนจะอึ้งในคำพูดของเพื่อนในประโยคต่อมา

"หรือถ้าน้องทรายเบื่อ.. กูทำอาหารให้กินเองก็ได้.. พวกมึงก็รู้..กูทำอาหารเก่ง" อยู่ต่างประเทศต้องดูแลตัวเองตั้งหลายปี ทำกับข้าวไม่เป็นก็แย่ละ

"มึงหลงน้องเขา"วายุสรุปสั้นๆ

"กูว่านะ ..มึงก็ขอน้องเขาเป็นแฟนก็จบละ.. บางทีน้องเขาอาจไม่ชอบความสัมพันธ์ฉาบฉวยหรือเปล่าวะ"เขมราชมองอีกมุมนึง

"น้องทรายติดอยู่เรื่องเดียวคือเรื่องฐานะ.. สำหรับกูนะ ..พวกมึงก็รู้กูไม่แคร์หรอกว่า ผู้หญิงจะรวยจะจนจะมีอำนาจชาติตระกูลมั้ย..ขอแค่ให้เข้ากันกูก็พอใจละ.. แต่พ่อกับย่ากูไม่ใช่" เพื่อนๆ เงียบอย่างเข้าใจ

"ถ้าเกิดกูคบน้องเขาเป็นแฟนจริงจัง..ผู้หญิงคาดหวังเรื่องแต่งงาน..แล้วกูให้ไม่ได้.. แม่ม..โคตรผิดเลยนะมึง.. วิธีเดียวคือต้องคุยกันแต่แรก..แล้วน้องทรายเธอก็ยอมรับความสัมพันธ์เองด้วย" น้ำเสียงคนพูดคะนึงหา.. ก่อนไอ้เพื่อนตัวแสบจะเย้าแรงๆ ให้ขำ

"เป็นความสัมพันธ์แบบน้ำแตกก็แยกทางงี้ป่ะ"

"ไอ้เขมมึงนี้นะ.. ไม่ช่วยอย่าชักใบให้เรือเสียซิวะ"วายุเตือนเบาๆ

"ก็กูยังไม่เข้าใจอารมณ์นี้นิหว่า.. กูจะบอกให้นะ.. ไอ้เพลิงมึงคิดมากไป.. ทำไมมึงไม่ปล่อยให้เป็นธรรมชาติ..เหมือนทุกทีไง.. คบได้ก็คบคบไม่ได้ก็เลิก.. จะไปสร้างเงื่อนไขอะไรเยอะแยะ"

".."

"กูบอกเลยนะ..ถ้าเป็นกู..กูจะคบไปก่อน ..พอถึงเวลาที่เป็นทางตัน..ค่อยเลิกรากันไป..จะบอกอะไรให้มึงฟังนะ.. ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง..ไม่มีใครหรอกที่เสียเวลา.."

".."

"คนส่วนใหญ่แม่ม..ชอบคิดถึงผลลัพธ์ไง แต่ลืมไปว่า ระหว่างทางมีเรื่องดีๆ เยอะแยะ เลิกกันก็มีความทรงจำดีๆ ร่วมกัน ได้มีประสบการณ์การเดินทางด้วยกัน..ไม่แน่นะ..วันนั้นถ้าความรู้สึกที่มึงรู้สึกเป็น 'ความรัก' จริงๆ มึงอาจไฟท์เพื่อเขาก็ได้" เพื่อนรักเงียบไปก่อนจะเสริมเพิ่ม

"กูแนะนำมึงไปขอเขาเป็นแฟนก็จบละ" อัคนีนิ่งคิดตาม ก่อนทำหน้าละห้อย

"ไม่ทันละวะ กูไปให้สัญญาน้องเขาแล้ว" ก่อนที่อัคนีจะเล่าเรื่องสัญญา2ข้อให้ฟัง

"ไอ้โง่ มึงไปสัญญาได้ยังไงว่าไม่ให้บอกยัยน้ำ"เขมราชด่าให้ ก่อนวายุจะเสริม

"ข้อ2กูว่าโอเคแหละแฟร์ๆ ดี"

"แต่ข้อ1มึงโง่เปล่า.. ไม่ให้น้ำรู้..แม่ม..ก็หมายความว่าไม่ให้คนอื่นรู้ด้วยไง.. ไอ้โง่"เขมราชยังด่าต่อ เมื่อเห็นหน้าเพื่อนรักยังงงๆ

"มึงคิดตามกู..ถ้าสมมติคนอื่นรู้แล้วเอาไปบอกน้ำ..แปลว่า 'ผิดสัญญา' ละปะ ..แปลว่าความสัมพันธ์ของคู่มึงสองคน เป็นความสัมพันธ์แบบซ่อนเร้น.."

"..."

"ไม่ใช่แค่มึงเป็นอิสระ น้องทรายของมึงก็เป็นอิสระด้วย สวยหวานๆ เซ็กซี่ขนาดนั้น ..มึงคิดว่าไม่มีคนต่อคิวรอจีบเหรอวะ..ไม่ต้องคนอื่นขนาดกูยังอยากเอาเลย" เขมราชถอนหายใจแบบเอือมๆ

ภาพข้อความไลน์ของผู้ชายยาวเป็นหางว่าว ทำหน้าหล่อเหลาถึงกับเหงื่อตก..

'หรือน้องทรายตั้งใจจะแค่แอบคบเขาอยู่แล้ว?'

"กูถามจริง.."ชายหนุ่มหันไปมองหน้าเพื่อนรักทั้งสองก่อนจะโน้มหน้าไปใกล้ๆ

"ไอ้บ้ามึงจะทำอะไร!!"วายุถึงกับหน้าแดง

"กูไม่หล่อเหรอวะ"

"..."

"กูรวยนะเว้ย"

"..."

"ระหว่างที่อยู่ใกล้กัน.. กูมั่นใจกูดูแลโคตรดีเลย..ไปรับไปส่ง..ขนาดไม่มีนัด..ยังเสนอหน้าไปหาเลย..กูทำอะไรพลาดไปตรงไหนวะ"หน้าหล่อเหลาชักเครียด

"เอาตรงๆ นะ พวกกูก็ไม่รู้ว่ามันผิดพลาดที่ตรงไหน.. แต่ที่บอกได้อย่าง..น้องทรายของมึงเป็นคนแปลก" วายุเสริมแบบอึกอัก ก่อนคิดในใจว่า

'ประหลาดตั้งแต่ส่งภาพสวัสดีวันจันทร์มาละ'

"กูทำอะไรพลาดไปวะ"

"..."

"พอมาคิดแบบที่พวกมึงพูด.. ก็จริงวะ.. มันอารมณ์แบบกูแอบคบน้องเขาเลย.. เหมือนเป็นชู้งี้.. โคตรเสียเหลี่ยมเลยวะ!"

"เออ.. มึงโง่เอง"เขมราชยังซ้ำ ก่อนจะตบหลังเพื่อนเบาๆ เพื่อปลอบ

"แต่กูว่านะ.. น้องทรายดูเป็นผู้หญิงฉลาดนะ รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร.. รู้ว่าต้องยืนอยู่จุดไหน.. กูฟันธงเลย..คนนี้มึงคบนานแน่"

"แล้วตอนนี้กูควรทำไงดีวะ"น้ำเสียงคนเมาเริ่มกลุ้มใจ

"ตอนแรก..มึงจีบน้องเขายังไงละวะ"เสียงจากวายุถาม

"กูถึงเนื้อถึงตัวน้องเขาอะดิ.. ไม่งั้นจะได้แอ้มเหรอ"

"ก็ใช้วิธีเดิม.. ผู้หญิงส่วนใหญ่ตกบ่วงแล้วหลุดยากแหละมึง"เขมราชเสริม

'แต่ใครติดบ่วงใคร..อันนี้อาจต้องดูยาวๆ'วายุคิดในใจ

"กูก็อยากทำวิธีเดิม.. แต่น้องแกไม่มีเวลาให้กูเลยมึงเห็นมั้ย.. กูโดนเทอยู่เนี่ย"คนหน้าหล่อเริ่มเศร้า

"มึงตามไปอยู่หอน้องเขาเลย.. หรือไม่ก็พาน้องมาอยู่คอนโดมึง"เขมราชแนะนำ

"น้องทรายอยู่หอหญิง"

"..."สองเพื่อนรักได้แต่เงียบ ก่อนที่วายุจะเสนอไอเดีย

"เห้ยย กูนึกออกแล้ว.. มึงพึ่งขึ้นคอนโดใหม่ที่เขตxx นี้ ก็กันไว้สักห้อง..พาน้องเขามาอยู่ด้วย..ก็จบละ"คำพูดของเพื่อนรัก ทำอัคนีตาสว่าง

"เออ กูลืมคิดไป..ขอบใจมากไอ้ยุเพื่อนรัก" ก่อนที่สองหนุ่มจะได้พูดอะไรต่อ ..เสียงเรียกเข้าที่สายชลตั้งไว้ก็ดังขึ้น

"~รับโทรศัพท์หน่อยค่ะ รับโทรศัพท์หน่อยค่ะพี่ชาย~~~"

"เสียงเรียกเข้าอะไรของมึงไอ้เพลิง"เพื่อนรักแซว

"ก็น้ำอะดิ ..มันดันมาตั้งสายเรียกเข้าไว้ให้"อัคนีถอนหายใจเซ็งๆ ก่อนตาคมจะดูว่าใครโทรมา

"เห้ย!!.. น้องทรายโทรมาวะ..พวกมึง" คนเมาเริ่มสร่างเมา

"อย่าพึ่งรับ!! มึงต้องเล่นตัว.. รับง่ายๆ เดี๋ยวผู้หญิงจะได้ใจ"เขมราชรีบห้ามเมื่อเห็นเพื่อนรักจะกดรับ.. วายุรีบพยักหน้าเห็นด้วย อัคนีมีแววลังเล

"~รับโทรศัพท์หน่อยค่ะ รับโทรศัพท์หน่อยค่ะพี่ชาย~~~"

"..."

"..."

"มึง..เงียบไปละวะ"วายุทัก

"เดี๋ยวก็โทรกลับมาอีกเชื่อกู"เขมราชพยักพเยิด แต่สามหนุ่มหล่อรอแล้วรอเล่า.. สาวเจ้าก็ไม่โทรกลับ อัคนีมือไม้สั่นก่อนเปิดอ่านไลน์ เพื่อนๆ ชะโงกหน้าดู

'พี่เพลิงนอนแล้วเหรอคะ'

'งั้นฝันดีนะคะ'

"แค่นี้อะนะ พึ่งโทรมาสองสายเอง!!!"เขมราชตะโกน อัคนีรีบโทรกลับทันที

"ตู๊ดด. ตู๊ดด.. ทรายยังไม่สะดวกรับสายมีอะไรฝากไว้ก่อนได้นะคะ.. ตู๊ดดด" เพื่อนรักสองคนมองหน้ากันนิ่ง

"กุไม่น่าเชื่อพวกมึงเลย!!"อัคนีแทบร้อง