EPISODE4 พี่ซุงคนจริงจัง

เถื่อน.คลั่ง.รัก

[Mad Engineer]

EPISODE4 พี่ซุงคนจริงจัง

“อะไรเหรอหญิง” หนึ่งในเพื่อน ๆ ส่งเสียงถาม

“คืนนี้เป็นวันเกิดเดหลีจ้า เพราะงั้นเลยจะชวนเธอ ๆ ทั้งหลายไปปาร์ตี้วันเกิดกันที่คิวคลับ ตกลงไหมเอ่ย” เดหลีเอ่ยด้วยรอยยิ้มสดใส

“เพิ่งวันจันทร์เนี่ยนะ จะชวนเพื่อนเมาตั้งแต่ต้นอาทิตย์เลย”

“แหม! ฉันก็ครบรอบปีละครั้งไหมล่ะหล่อน ทีของหล่อนฉันยังไปเลยนะ ใครไม่ไปฉันจะไม่ส่งผู้ชายให้แล้ว งอน!” เดหลีว่า แล้วทำท่างอนใส่ ทำให้เพื่อน ๆ ต่างหัวเราะชอบใจออกมา

“โอ๋เอ๋นะจ๊ะสาว! ใครกันจะไม่ไปวันเกิดเธอ จัดกี่ทุ่มว่ามาเลย ถ้าทุกอย่างฟรีพวกเราถึงไหนถึงกัน”

“เริ่มสามทุ่มเลิกเที่ยงคืนก็พอ เผื่อพวกหล่อนอยากมีโอกาสหิ้วปีกตัวเองกลับห้อง” เดหลีว่า แล้วหันมาควงแขนเพื่อนสาว

“บัวจ๋าเธอก็ต้องมานะสาว เธอเป็นเพื่อนรักของฉัน ถ้าเธอไม่มาฉันจะไม่เป่าเทียน” เดหลีเอ่ย ทำให้ใบบัวขยับยิ้มตาหยีใส่

“งั้นไม่ไปดีกว่า”

“เอ้า! พวกหล่อนดูยัยบัวทำกับฉันสิ”

“ฮ่า ๆ ยัยบัวเหรอจะไม่ไป ถ้ายัยบัวไม่ไปยัยเดหลีคงกินน้ำตาแทนเค้กแล้ว” เพื่อน ๆ ว่า เพราะทั้งสองคนสนิทกันมาก เรียกว่าเรียนมาด้วยกันตั้งแต่อนุบาลและเห็นการเปลี่ยนแปลงของกันและกันมาตลอด

“ไปสิ! จะไม่ไปได้ไง บัวซื้อของขวัญไว้แล้วด้วย” ใบบัวเอ่ย

“หญิงอะ! ฉันรักหล่อนที่สุดเลย” ว่าแล้วเดหลีก็ทำหน้าซึ้งใส่

“ไม่รักพวกฉันเหรอ”

“รักย่ะ! เดหลีรักทุกคน และจะคอยช่วยเหลือประชาชนค่ะ” เดหลีจีบปากจีบคอทำท่าราวกำลังตอบคำถามนางงามไม่มีผิด

คืนนั้น...ณ คิวคลับ เวลา 20.55 น.

‘เฮียปาร์ค’ ชายหนุ่มวัย 29 ปี เจ้าของรูปร่างสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาทรงเจ้าพ่อมาเฟียเกาหลีที่เดินมายังโต๊ะวีไอพี 5 ทำให้กลุ่มชายหนุ่มที่กำลังนั่งดื่มกันอยู่รีบลุกขึ้นยืนทันที

“เฮียปาร์คสวัสดีค๊าบ!” เซฟส่งเสียง ทำให้เพื่อน ๆ ค้อมศีรษะให้ศิษย์เก่าวิศวะอย่างปาร์ค

“มึงแดกกันตั้งแต่วันจันทร์เลย?” ปาร์คเอ่ยถาม พลางเดินมานั่งลงข้างซุง ทำให้ชายหนุ่มยื่นแก้วเหล้าให้เฮีย

ถ้าถามถึงความเป็นมาของความสัมพันธ์ ซุงรู้จักกับปาร์คครั้งแรกผ่านทางเทรย์เมื่อ 2 ปีก่อน เพราะเฮียทั้งสองคนเรียนรุ่นเดียวกัน หลังจากวันนั้นมา คิวคลับจึงเป็นที่สิงสถิตอีกที่หนึ่งของพวกซุง

“เบา ๆ อะเฮีย เมื่อวันศุกร์ไอ้ซุงก็มาถลุงเหล้าทีละ แม่งอกหัก” ฉลามเล่า ทำให้เฮียหันมองไอ้เด็กแล้วส่ายหน้า อย่างไอ้ซุงอะนะอกหัก

“ฮั่นแน่! ทำหน้าเหมือนไม่เชื่อผม” ซุงเอ่ยหยอก

“มึงเอาสาวไม่ซ้ำหน้า จะอกหักได้ไงวะ” ปาร์คแย้ง

“โมเม้นท์ไงเฮีย ก่อนเอาก็ดูโอเค ผมก็กะว่าเอาแล้วจะคบต่อ แต่แม่งเทผมเฉย ไม่เสียใจได้ไง” ซุงเล่าเสียงเซ็ง

“ไม่เทดิแปลก สาวที่มึงคั่วมีแต่ตัวท็อปเรื่องผู้ชาย แรก ๆ ก็ทำเล่นตัวให้มึงตามจีบ พอได้มึงแล้วเธอก็ไปจดแต้มมากกว่า” ปาร์คเอ่ย

“โอ้โห! เฮียมีร่างอวตารในมอป่ะเนี่ย รู้ลึกรู้จริง” ซุงประชดเฮีย

“กูรุ่นพี่มึงไง อีกอย่างผู้หญิงพวกนั้นก็มาเที่ยวที่คลับกูทั้งนั้น ถ้ามึงอยากรู้ว่าเธอเปลี่ยนผู้ชายอาทิตย์ละกี่คน มึงไปขอดูกล้องกับไอ้โต๊สได้” ปาร์คเห็นว่าไอ้เด็กดูหงอย ๆ จึงต้องบอกให้มันเข้าใจว่าสาวที่มันคิดว่าจะคบนั้น ไม่ใช่สาวประเภทที่อยากมีแฟนเป็นตัวเป็นตน

“เฮ้อ! คิดแล้วเซ็ง เสียตัวฟรีว่ะ” ซุงส่งเสียงงอแงให้ได้ยิน

“ไม่ใช่มึงล่อจนถุงยางหมดกล่องแล้วถึงเลิกเหรอวะ” รุ่นพี่หนุ่มเอ่ยราวรู้ทัน ทำให้ซุงไม่มีอะไรจะเถียงเลย

“พอแล้วคนสวย ผมจะไม่ยุ่งกับพวกสวยแต่รักสนุกแล้ว ตอนนี้ผมมีเป้าหมายใหม่ ที่ทั้งสวย น่ารัก ตัวเล็ก และดูเหมือนจะไม่ใช่สายล่าแต้มด้วย” ซุงเอ่ยออกมา ทำให้ปาร์คขมวดคิ้วมุ่น

“ใครวะ?”

“ใครอะเหรอ ก็...” ซุงกำลังจะเอ่ย ทว่าวัยรุ่นกลุ่มใหญ่ที่เดินมายังโต๊ะวีไอพี 3 ก็ทำให้เขาต้องเงียบเสียงลง

“ก็อะไร พูดมากูจะไปดูบัญชีแล้ว” ปาร์คถามย้ำ

“นั่นไง! ว่าที่แม่ของลูกผม” ซุงชี้ไปยังเจ้าของร่างเล็กที่คืนนี้มาในชุดเดรสเอวลอยสีดำสุดเซ็กซี่ เผยให้เห็นว่าใต้สะดือสวย ๆ นั่นมีรอยสักลายกราฟฟิกเสียด้วย สมแล้วที่เป็นน้องเฮียเทรย์ แม่สาวช่างสัก น้องใบบัวของพี่ซุง ว่าที่สามีนั่งอยู่นี่ไง

“หนูบัว?” ปาร์คย้อนถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“คนนั้นเลย น้องใบบัว ว่าที่เมียผม” ซุงเอ่ยย้ำอย่างชอบใจ

“นั่นแหละเป้าหมายใหม่มัน” ฉลามเอ่ยสำทับคำเพื่อน

“เดี๋ยวนะ! นั่นน้องเดหลีสาวสองนิเทศนี่หว่า” เซฟโพล่งขึ้น เขาจำหน้าเดหลีได้ เพราะเคยเจอเธอที่ตึกธุรการ ตอนแรกว่าจะไปตามจีบเธออยู่หรอก แต่มารู้ว่าเธอไม่ใช่สาวแท้เซฟจึงยอมตัดใจ

“มึงบอกว่าน้องเดหลีนิเทศ นิเทศมอเราเหรอวะ งั้นแปลว่าน้องใบบัวก็เรียนที่เดียวกับเราอะดิ” ฉลามเอ่ยหลังจากได้ฟัง

“อะไรวะ อยู่แค่ปลายจมูกเองนี่หว่า เรียนที่เดียวกันก็หวานกูดิ” ซุงพึมพำออกมาอย่างมีเลศนัย เรื่องตามจีบเช้าเที่ยงเย็น ท่าทางจะได้เริ่มเร็ว ๆ นี้แน่นวล

“มึงอย่าหาเรื่องโดนไอ้เทรย์กระทืบ” ปาร์คเตือนไอ้เด็ก

เทรย์รักน้องสาวจะตาย ถึงจะเป็นแค่ลูกพี่ลูกน้องแต่ใบบัวก็โตมากับเทรย์ที่เป็นลูกคนเดียว เมื่อปีที่แล้วเขายังจำได้เลยว่ามีคนมาจีบใบบัวและตามตื้อราวสตอล์กเกอร์จนเธอรู้สึกกลัว เพียงเธอเล่าบอกเทรย์เท่านั้นแหละ ไอ้เด็กนั่นได้ไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาลทีเดียว

“จะบอกว่าผมจริงจังนะ” ซุงแย้ง

“ไอ้เทรย์มันหวงน้อง ปีที่แล้วมีคนโดนมันกระทืบจนต้องไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มมาแล้ว กูไม่อยากให้มึงเป็นผู้ประสบภัย” ปาร์คว่า

“จริงจังนะเนี่ย ผมไม่กลัวโดนตีนหรอก กลัวน้องไม่เล่นด้วยมากกว่า” ซุงเอ่ย สายตาคู่คมมองไปยังโต๊ะที่สาวน้อยนั่งกันอยู่

“น้องไม่น่าเล่นกับมึงอะ ดูจากที่มึงหลีน้องวันนั้นดิ” เซฟว่า

“แต่น้องเขินกูอยู่นะ” ซุงยังคงมั่นหน้า ถึงจะเมาแต่เขาก็จำได้กว่าแก้มเธอแดงตลอดเลยตอนที่สักลาย ‘69’ ให้เขา

“มึงคิดไปเอง ไอ้สัตว์มึงเมา” ฉลามอดเบรกไม่ได้

“ไอ้หลามมึงขัดกูมากนะเรื่องน้องใบบัว” ตอนนี้ซุงชักจะสงสัยแล้วว่าทำไมฉลามถึงคอยขัดคอเขาอยู่เรื่อยเลย ขอร้องอย่ามาเล่นบทเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด ไม่งั้นพี่ซุงคงได้โฉดให้เพื่อนดู

“เพราะกูไม่อยากให้มึงโดนเฮียเทรย์กระทืบไง ถ้าผิดพลาดขึ้นมาเราเสียความเป็นพี่น้องกับพวกเฮียเลยนะ มึงคิดดี ๆ” ฉลามเตือน