เด็กเนิร์ด

91.0K · จบแล้ว
น้ำผึ้งสีเลือด
55
บท
28.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

ธาม เด็กหนุ่มที่ใครๆ ก็ขนานนามว่าเด็กเนิร์ดประจำห้อง เพราะมันใส่แว่นกรอบหนาเตอะ และแต่งตัวค่อนข้างเรียบร้อย แถมไม่ค่อยยุ่งไม่สุงสิงกับใครเลย เป็นเด็กเรียนที่ไม่ได้มั่วสุมเหมือนกับเพื่อนคนอื่นๆ และที่สำคัญบ้านรวยมากเป็นลูกชายคนเดียวพ่อกับแม่เลยตามใจอยากได้อะไรก็ให้ แต่ใครจะไปรู้ภายใต้เด็กหนุ่มใส่แว่นกรอบหนาเตอะ 'มันทั้งหุ่นดีและเซ็กซ์จัดไม่เบา' เหมียว สาวสวยสุดฮอตประจำห้องเรียน ใบหน้าและรูปร่างถูกปั้นมาอย่างดีโดยไม่ต้องแต่งเติมตรงไหน และที่บ้านชอบเลี้ยงแมวก็เลยได้ชื่อว่าเหมียว มีผู้ชายเข้ามาให้เธอเลือกมากมายแต่เธอไม่ได้สนใจใคร นอกจากธามเด็กเนิร์ดในห้องเรียนของเธอ

นิยายรักโรแมนติกนิยายรักนิยายปัจจุบันนางเอกเก่งรักหวานๆโรงแรม/มหาลัยโรแมนติก

01 หนุ่มฮอต-สาวฮอต

โรงเรียนมัธยมแห่งนึง

"เห้ยๆ พวกเราดูนั่นดิ สองคนนี้แอบคบกันหรือเปล่าวะทำไมเดินมาพร้อมกันทุกครั้งเลย" ทุกคนหันไปมองที่ชายหญิงคู่หนึ่งพร้อมๆ กัน

มันก็ไม่แปลกที่สองคนนี้จะถูกมองว่ากำลังคบกันอยู่ คนนึงก็หล่อเหลาราวกับเทพบุตร อีกคนนึงก็สวยสง่าเพียบพร้อม

"หวัดดีเหมียว หวัดดีเลอา"

"หวัดดี" เหมียวทักทายเพื่อนสาว

"อืม หวัดดี" เลอายิ้มเจื่อนๆ ก่อนจะเดินเข้าไปด้านในเลย

"เป็นอะไรกันหรือเปล่า ทำไมเลอาดูเงียบๆ จัง"

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน มาเจอกันที่หน้าโรงเรียนพอดีก็เลยเข้ามาพร้อมกัน"

"อ๋อ"

"เข้าเรียนกันเถอะ"

"อื้อ"

เพราะความสวยของเหมียวทำให้นักเรียนหญิงต่างพากันอิจฉาริษยาที่มีแต่ผู้ชายให้ความสนใจ แต่ก็ไม่มีใครกล้ารังแกหรือแกล้งเธอและรู้ดีว่าถ้ารังแกเธอจะต้องเจอกับอะไร

"หวัดดีธาม"

"อือ..." ธามตอบสั้นๆ โดยที่ไม่หันมามองหญิงสาวที่ทักทายเลย

ทุกคนเลือกโต๊ะนั่งเรียนกันหมดแล้วเลยเหลือโต๊ะว่างอยู่ที่เดียวก็คือข้างๆ ของธาม แต่ใครๆ ก็รู้ดีว่าธามเป็นเด็กที่เรียนดีเรียนเก่ง แต่เป็นเพราะบุคลิกที่ไม่ค่อยสนใจรอบข้างธามก็เลยไม่ค่อยมีเพื่อน

ชายหนุ่มใส่แว่นหนาเตอะก้มลงอ่านหนังสืออย่างตั้งใจ ในขณะที่เพื่อนคนอื่นๆ ก็คุยกันเสียงดังอ้าวระหว่างรออาจารย์เข้ามาสอน

ดูเหมือนว่าเสียงเจื้อยแจ้วของเพื่อนๆ จะไม่สามารถทำลายสมาธิของเขาได้เลย

"เหมียว"

"ว่าไง?"

"ทำไมมานั่งตรงนี้ล่ะ?"

"ก็โต๊ะมันเต็มหมดแล้วนี่นา ฉันก็เลยมานั่งอยู่ข้างธาม"

"ธามมันพูดเป็นซะที่ไหนล่ะ แบบนี้แกไม่เหงาแย่หรอ?"

"ไม่เหงาหรอก"

"นี่ๆ ก่อนปิดเทอมอาจารย์จะจัดทริปให้นักเรียนม.6 ทุกคนไปเที่ยวค้างคืนกันด้วยนะ"

"ไปเอาข่าวมาจากไหน?" เหมียวถามเพื่อนสาวอีกคนที่วิ่งมาบอก

"ฉันแอบได้ยินอาจารย์คุยกัน แต่เดี๋ยวรออาจารย์มาบอกเองจะดีกว่าเนาะ"

"สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน" เสียงของอาจารย์ดังขึ้นมาทำให้นักเรียนทุกคนรีบวิ่งเข้าที่นั่งอย่างเป็นระเบียบสงบเสงี่ยมทันที "อีกไม่กี่อาทิตย์เราก็จะเรียนจบกันแล้วนะ ก่อนที่เราจะเริ่มสอบอาจารย์ได้ตกลงกับอาจารย์ท่านอื่นๆ เอาไว้ว่าจะให้นักเรียนทุกคนได้ไปเที่ยวพักผ่อนให้สบายใจก่อนจะกลับมาเริ่มสอบอย่างหนักหน่วงต่อ"

"ไปวันไหนหรอคะอาจารย์?"

"เสาร์อาทิตย์นี้ให้นักเรียนทุกคนกลับไปบอกกับพ่อแม่ขออนุญาตท่านให้เรียบร้อย แล้ววันจันทร์เช้าตรู่ก็มาเจอกันที่โรงเรียนเก็บเสื้อผ้าให้เรียบร้อยเราจะไปค้างคืน"

"เย้!!"

"ขออนุญาตครับอาจารย์ ผมขอไม่ไปด้วยนะครับ" ธามพูดแทรกขึ้นขณะที่เพื่อนๆ กำลังดีใจและมีความสุขที่จะได้ไปเที่ยว

"ทำไมล่ะธาม ไม่อยากไปเที่ยวกับเพื่อนๆ หรอ?"

"ไม่ครับผมอยากอยู่บ้านมากกว่า"

"ไปเที่ยวกับเพื่อนสักหน่อยก็ได้ เราไม่ค่อยไปไหนกับเพื่อนๆ เลยนะทุกครั้งที่มีกิจกรรมหรือทัศนศึกษา เรียนหนักมาทั้งเทอมแล้วไปพักผ่อนบ้างก็ได้"

"ครับอาจารย์"

"ตกลงไปนะ"

"ครับ"

"เย้!!"

"เอาล่ะๆ เรามาเรียนต่อกันดีกว่า"

__________________________

วันจันทร์ถัดมา

"มาครบกันหรือยังนักเรียน ช่วยกันดูเพื่อนๆ ด้วยนะว่ามากันครบหรือยังจะได้ออกเดินทาง"

"ครบแล้วครับ//ค่ะ"

"ถ้าอย่างนั้นก็ขึ้นรถกันได้เลย"

เพื่อนๆ ทุกคนพากันขึ้นรถหาที่นั่งกันครบหมดแล้ว เหมียวที่เพิ่งจะไปเข้าห้องน้ำมาก็รีบวิ่งมาขึ้นรถทันทีแต่ที่นั่งกลับเต็มหมดแล้วเหลือเพียงเบาะหลังที่มีธามนั่งอยู่คนเดียว

"หวัดดีธาม"

"อือ...."

มันก็น่าแปลกที่ผู้ชายหลายๆ คนในห้องต่างให้ความสนใจกับเธอมาก จะมีก็แต่ธามที่ไม่ได้สนใจอะไรเธอมากมายขนาดนั้น

"นี่เหมียวชอบธามรึเปล่าอะ เห็นนั่งใกล้กันตลอดเลย" เพื่อนผู้ชายคนนึงหันกลับมาถามก่อนที่จะมีเพื่อนคนอื่นๆ หันกลับมามองด้วย

"จะบ้าหรอ ก็ที่นั่งมันไม่มีแล้วนี่นาจะให้ฉันไปนั่งตรงไหน?"

"....." ไม่มีใครถามหรือออกความเห็นอะไรต่อ เพราะที่เหมียวพูดมันก็เป็นความจริง เบาะนั่งด้านหน้ามันเต็มหมดแล้วเหลือเพียงเบาะนั่งด้านหลังที่เดียว

เวลาผ่านไป

หลังจากถึงที่พักทุกคนก็แยกย้ายกันไปที่พักของตัวเอง ผู้หญิงก็อยู่อีกโซนนึงส่วนผู้ชายก็อยู่อีกโซนนึงเหมือนกัน

"เอาล่ะนักเรียนทุกๆ คน กลับเข้าห้องพักตัวเองไปก่อนตอนเย็นให้นักเรียนทุกคนมารวมตัวกันที่นี่ อาจารย์มีเรื่องจะประกาศให้ทุกคนได้ทราบพร้อมกัน ถึงกฎและข้อห้ามขณะที่ยังพักอยู่ที่นี่"

"ค่ะ//ครับอาจารย์" ทุกคนตอบรับอย่างพร้อมเพรียงกันจากนั้นก็แยกย้ายกันเข้าที่พักของตัวเอง

ตกเย็น

"เลอากับธามยังไม่มาเลย ครูขอคนอาสาไปตามเพื่อนมาทีสิ"

"...." มีแต่คนนั่งเงียบไม่มีใครรับอาสาเลยแม้กระทั่งเพื่อนผู้ชายที่ควรจะเสียสละ

"หนูเองค่ะอาจารย์หนูไปตามเพื่อนเองค่ะ" เหมียวยกมือขึ้นแล้วพูด

"ถ้าอย่างนั้นก็รีบไป"

"ค่ะ"

เธอรีบวิ่งไปยังห้องพักที่ทั้งสองอยู่ด้วยกัน ทว่า...กลับไม่พบใครเลย

"เลอา ธาม อยู่ในห้องหรือเปล่าอาจารย์ให้มาตาม ได้เวลาไปประชุมแล้ว"

"....." ภายในห้องก็ยังเงียบกริบ

"เลอา ธาม"

แกร้ก แอ๊ด~

เสียงประตูห้องน้ำเปิดออกพร้อมกับร่างของชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพที่นุ่งผ้าขนหนูเพียงผืนเดียว

"ธะ ธาม...." เหมียวมองภาพตรงหน้าอย่างไม่กระพริบตา ธามที่ถูกขนานนามว่าเป็นเด็กเนิร์ดประจำห้องในตอนนี้กลับกลายเป็นชายหนุ่มที่หุ่นดีมีซิกแพคกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ เรียงตัวสวยงาม และพอเขาไม่ใส่แว่นหนาเตอะมันก็ดูดีไปอีกแบบนึง หล่อในสเปคที่เหมียวชอบเลย "นะ นาย ไม่ได้สายตาสั้นหรอ?"

"เปล่า"

"อ่าว แล้วทำไมถึงใส่แว่นตาล่ะ?"

"กันฝุ่นเข้าตา"

"....."

"มีอะไร?"

"ถึงเวลาประชุมแล้วอาจารย์ให้มาตาม แล้วเลอาล่ะ?"

"ออกไปตั้งนานแล้ว น่าจะเข้าไปรวมกลุ่มแล้วมั้ง"

"งั้นก็เหลือนายคนเดียว"

"เดี๋ยวตามไปฉันแต่งตัวก่อน"

ธามเดินหันหลังไปเหมียวก็ได้แต่มองตาม แผ่นหลังกว้างนั้นมันช่างน่าโอบกอดซะจริงๆ

ไม่อยากจะคิดว่าเด็กเนิร์ดประจำห้องจะเป็นผู้ชายหุ่นดีหล่อได้มากขนาดนี้ นี่มันสเปคของเธอเลย