เด็กมาเฟีย -01- ยากล่อมประสาท

"อย่าคิดว่าไม่รู้ว่าแอบดูอยู่ ถ้าปากมากจุดจบเธอก็อาจจะเป็นเหมือนมันก็ได้!"

ประโยคเดิมซ้ำๆวนเวียนในหัวของฟาริน จนเธอไม่เป็นอันจะทำอะไร ใบหน้าสวยหวานซีดเผือดทุกครั้งเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้น ถึงมันจะผ่านมาแล้วหลายวันแต่เธอก็ไม่อาจลืมภาพวันนั้นได้ เคยเจอแต่ในหนัง ในละครไม่คิดว่าสักวันจะเจอเข้ากับตัวเอง

เสียงเพลงดังกระหึ่มในผับดัง แสงไฟสปอร์ตไลท์หลากสีสาดส่องไปมาทั่วบริเวณชวนให้ตาลายไม่น้อย ในมุมหนึ่งของผับ มีร่างบอบบางนั่งเหม่อลอยแม้เสียงเพลงจะฟังดูแล้วสนุกแต่มันก็ไม่ได้ทำให้คนตัวเล็กมีอารมณ์สนุกร่วมไปด้วยเลย

"ริน ริน!"

"วะ...ว่าไง" ฟารินสะดุ้งตัวขึ้นเมื่อเสียงเพื่อนสาวมาตะโกนเรียกข้างหู เพราะเสียงเพลงในนี้ดังมากทำให้คุยกันในโทนปกติไม่ได้

"เธอเป็นอะไรเนี่ย เห็นนั่งเงียบนานแล้วนะ" อันนาถามพลางเทน้ำสีอำพันลงแก้วแล้วหยิบกระดาษสีน้ำตาลที่ห่อบางอย่างอยู่ออกมา

"นั่นอะไรเหรออัน" เธอเลือกที่จะไม่ตอบอันนา แต่เลือกจะถามกลับในสิ่งที่สงสัย

"มันคือสิ่งที่จะทำให้เธอสนุกจนลืมหูลืมตาไม่ขึ้นเลยแหละ"

"สนุกจริงเหรอ"

"จริงสิ อยากลองไหม?" อันนาเทผงสีขาวลงผสมกับน้ำสีอำพันพลางเลื่อนมาวางตรงหน้าฟาริน เพียงเสี้ยววินาทีอันนาเหยียดยิ้มมุมปากโดยที่ฟารินไม่รู้ตัว

"...." เธอมองแก้วตรงหน้าสลับอันนาที่ตอนนี้กำลังจูบกับแฟนตัวเองอย่างดูดดื่มไม่อายใคร เธอหยิบแก้วแอลกอฮอล์ขึ้นมาแล้วกระดกเข้าปากพรวดเดียวจนหมดแก้ว

"เป็นไง?"

"ขมปี๋เลย"

"เดี๋ยวก็ชิน กินบ่อยๆเดี๋ยวมันก็หวาน" พูดจบอันนาก็กระตุกยิ้มมุมปากออกมา

ความจริงเธอกับฟารินไม่ได้สนิทกันหรอก แค่วันนี้เป็นวันเกิดของเธอเลยชวนฟารินมาด้วย เธอเกลียดฟารินยิ่งกว่าอะไรดีแต่ฟารินไม่รู้ตัวหรอกโง่หัวอ่อนขนาดนี้ตามใครทันที่ไหน

"อะ...อันนาระ...รินขอไปห้องน้ำก่อนได้ไหม"

"อืม แล้วรีบมานะยังมีอะไรสนุกๆให้เราทำกันอีกเยอะเลย" อันนาแกล้งตีหน้าพูดดีด้วย แต่พอฟารินหันหลังเดินออกไปก็หันไปหัวเราะกับเพื่อนสนิทอย่างสะใจ

ทางด้านฟาริน เธอเดินคลำผนังกำแพงมาด้วยอาการมึนที่ศีรษะ นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มมองทุกอย่างเห็นพอเลือนราง มันพร่ามัวไปหมด แถมอุณหภูมิในร่างกายก็เหมือนจะสูงขึ้น มันร้อนรุ่มราวกับว่าเธอกำลังเดินเข้ากองไฟ

"....." เธอเปิดน้ำจัดการล้างหน้าตัวเอง บางทีความเย็นจากน้ำอาจจะทำให้ความร้อนในร่างกายลดลงได้บ้าง แต่มันก็เย็นแค่ในช่วงแรก พอผ่านไปไม่ถึงหนึ่งนาทีก็กลับมาร้อนรุ่มเหมือนเดิม

ร่างบอบบางเดินขาสั่นเทาออกจากห้องน้ำ ดวงตาคู่สวยมองเลิ่กลักไปมาพลางกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอ ความร้อนในร่างกายทำให้เธอมีความรู้สึกแปลกประหลาดที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน

หมับ

"อันเห็นรินมาห้องน้ำนานเลยให้เรามาตาม" ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาคว้าเข้าที่ต้นแขนเธอ เธอพยายามเพ่งสายตาที่พร่ามัวมองผู้ชายที่อ้างว่าอันนาให้มาตาม

"ริทเหรอ?"

"ใช่ เราริท" ริทคือแฟนของอันนาที่จูบกันตอนนั้นแต่ทำไมอันนาต้องให้แฟนตัวเองมาตามผู้หญิงคนอื่นถึงห้องน้ำด้วยล่ะ ปกติแค่ริทเข้าใกล้ผู้หญิงคนอื่นหรือมองก็หึงแล้วแต่นี่ให้มาตามเธอถึงห้องน้ำมันดูยังไงอยู่นะ

"ปะ...ปล่อยรินก่อนนะ" เธอแกะมือของริทที่จับแขนไว้อออก แต่เหมือนยิ่งแกะเขาก็ยิ่งจับแน่นกว่าเดิม

"ดูเหมือนรินจะไม่ไหวนะ ให้เราพาไปนั่งก่อนไหม"

"มะ...ไม่ต้องระ..รินฝากบอกอันนาด้วยนะว่ารินกลับแล้ว"

"จะกลับแล้วเหรอ พวกเราทุกคนยังสนุกอยู่เลยนะ รินเข้าไปสนุกด้วยกันก่อนสิ หรือว่าจะนั่งพักก่อนก็ได้นะ" ริทไม่พูดเปล่าเขาใช้มือของตัวเองลูบไล้โคนขาอ่อนของเธอ สัมผัสนั้นของเขาทำเธอขนลุกซู่และหายใจไม่ทั่วท้อง

"ระ..ริทปล่อยริน"

"เหมือนรินจะไม่ไหวนะ ให้เราช่วยอะไรไหม"

"มะ...ไม่อื้อ!" มือของริทเลื่อนสูงขึ้นเรื่อยๆจนมาหยุดที่ใต้ราวนมของเธอ

"เราว่ารินต้องการมันนะ"

"ตะ...ต้องการ...ต้องการอะไร" ฟารินหายใจหอบถี่ปรือตาขึ้นมองริทอย่างไม่เข้าใจ

"ก็..."

ริทยกยิ้มร้ายกาจ สายตามองต่ำที่หน้าอกใหญ่กำลังกระเพื่อมขึ้นลงอยู่อย่างหื่นกระหาย กระดุมชุดเดรสสีขาวถูกปลดลงจนเริ่มเห็นร่องอกสีขาว ริทลอบกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอไม่ทันที่ริทจะได้ทำอะไรก็มีเสียงบางคนดังขึ้นเสียก่อน

"ถามผู้หญิงแล้วเหรอ ว่าเขาเต็มใจให้ทำรึเปล่า"

"เธอเป็นใคร?" ริทถามเสียงห้วน ใบหน้าที่มองเจ้าของเสียงเมื่อกี้เต็มไปด้วยความไม่พอใจ

"เป็นคนที่รู้แผนการชั่วๆของเพื่อนเลวๆอย่างพวกนายไง"

สาวสวยในชุดเดรสรัดรูปสีดำขรึบพูดพร้อมกอดอกเอนตัวพิงผนังกำแพงมองริท เธอไล่มองตั้งแต่หัวจรดเท้าของผู้ชายตรงหน้าพลางเหยียดยิ้มริมฝีปากสีแดงสดออก หน้าตาก็ดีแต่นิสัยไม่น่าเลวทรามเลย

"เธอพูดเรื่องอะไร เรารู้จักกันเหรอ"

"ไม่ได้อยากรู้จักขนาดนั้น แต่บังเอิญไม่ชอบเห็นคนดีๆตกเป็นเหยื่อของคนเลวๆ"

"ถ้าไม่รู้จักกันก็ช่วยกรุณามีมารยาทบ้างนะ"

"แล้วสิ่งที่กำลังทำกับผู้หญิงอยู่เขาเรียกมีมารยาทแล้วเหรอ"

"มึงอย่าให้กูหมดความอดทนกับมึงนะ ถ้าไม่อยากโดนดีก็อย่ามาแส่!" ริทเปลี่ยนสรรพนามพร้อมกับชี้หน้าขู่เจด้า แต่แทนที่เธอจะกลัว เธอกลับเหยียดยิ้มอย่างเย้ยหยันใส่ริท

"หึ...ใครกันแน่ที่จะโดนดี ฉันว่าเด็กอย่างนายเลิกขอเงินพ่อแม่ให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาขู่ฉันดีกว่านะ"

"กูชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ!" ริทผละตัวออกจากฟารินตรงปรี่ไปหาเจด้าที่ยืนยั่วโมโหตนอยู่ ใบหน้าที่เคยมีแต่โทสะค่อยๆซีดเผือดลงเมื่อบางสิ่งกำลังจี้อยู่ที่หน้าท้อง

"เข้ามาอีกนิดไม่รับรองนะว่าอวัยวะข้างในของเด็กอย่างนาย ตรงไหนมันจะทะลุ"

"....." ริทกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ สายตาก้มมองวัตถุสีดำที่จี้ตนอยู่ด้วยความกลัว

"หึ...นี่แหละนะที่เขาบอกว่าเก่งแต่กับคนไม่มีทางสู้ ฉันลืมบอกไปปืนนี้...ของปลอม" เจด้าฉีกยิ้มเยาะเย้ยใส่ริท ก่อนจะเดินกระแทกไหล่คว้าตัวฟารินไปด้วย

"จะ...จะพาหนูไปไหน"

"ถูกมอมเหล้าผสมยากล่อมประสาทแล้วยังไม่รู้ตัวอีก"

เจด้าส่ายหน้าไปมาหากเธอไม่ดันไปได้ยินสิ่งที่เด็กนรกพวกนั้นคุยกัน ป่านนี้แม่เด็กน้อยคนนี้ก็คงกลายเป็นคนดังชั่วข้ามคืนแน่ มีที่ไหนบอกแฟนตัวเองมาทำไม่ดีกับเพื่อน แล้วจะแอบถ่ายคลิปปล่อยลงให้ว่อนเน็ต