บทที่1

ช่วงเช้าของวันนั้นอากาศยามเช้าดูสดใส ท้องฟ้าเป็นใจ สาวน้อยทั้งสองที่พักอาศัยที่คอนโดแถวกรุงเทพต่างเร่งรีบแต่งตัวเพื่อที่จะไปมหาลัยเหมือนเช่นทุกวัน ศิรินภา หรือปลายฟ้าสาวน้อยที่มีน่าตาจิ้มลิ้มน่ารักสมวัยเดินวนเวียนอยู่ในห้องกว้าง จนกระทั่ง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"แต่งตัวเสร็จรึยัง สายมากแล้วเดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทันหรอก" รสาเพื่อนสาวของปลายฟ้าร้องเรียกเพื่อนจากนอกห้องนอนห้องของหญิงสาวเป็นห้องชุดขนาดกระทัดรัดถูกแยกสัดส่วนไว้ให้พอดี

"เสร็จแล้วๆ เร่งอยู่ได้"

ปลายฟ้ากระชับเท้าให้ไวขึ้น พร้อมหยิบจับของใส่กระเป๋า เมื่อเสร็จแล้วก็ยกมือขึ้นมารวบผมแบบลวกๆ แล้วเดินมาที่หน้าประตูห้อง

“รสาแกว่าวันนี้จะโดนอาจารย์ทำโทษเรื่องส่งงานช้าไหมฉันกลัวเหลือเกิน” ปลายฟ้าแอบเป็นกังวลอยู่บ้าง เมื่อคิดถึงเรื่องงานที่ส่งล้าช้า

"ไม่หรอกมั้ง" รสาพูดพลางยิ้มน้อยๆ เพราะไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่นัก ทั้งคู่หันหน้ามองกันนิ่งไปสักพัก แล้วปลายฟ้าก็พูดขึ้น

"ไปๆ สายมากแล้ว"ปลายฟ้าสะกิดแขนเพื่อนเพื่อรีบออกจากห้องจากนั้นเสียงประตูถูกปิดดัง ปั้ง!

#มหาลัย

"ยัยรสา ยัยฟ้า" เสียงเรียกของนุ่น นุ่นเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกันกับทั้งสอง ที่เรียกได้ว่าสนิทกันพอสมควร

"เป็นไงแก ชั่วโมงแรกของอาจารย์ มาร์ พวกแก2คน เตรียมตัวรึยัง"

"ยัยนุ่นแกจะพูดให้คิดทำไมวะ" รสาเอ่ยขึ้น

"นี่แหละน่าพวกแก2คนเอาเวลาเรียนไปทำอาชีพเสริมจนส่งงานช้าตลอด”

นุ่นเอ็ดเพื่อนเบาๆ เพราะสิ่งที่เธอพูดนั้นมันเป็นความจริง เพราะสองสาวมีอาชีพเสริมเหมือนคำที่นุ่นบอก

"ฉันอยากแบ่งเบาภาระทางบ้านบ้างนี่นา" ปลายฟ้า แย้งขึ้น

"ช่างเถอะๆ ยังไงฉันก็ช่วยพวกแกอยู่แล้วแหละ"

นุ่นพูดขึ้นพลางถอนหายใจ เพราะงานทุกครั้งเธอเป็นคนช่วยเพื่อนตลอด นุ่นมีน้าที่อยู่ กรุงเทพฯ เธอเลยไม่ต้องเช่าห้องให้เสียเงินอีกทั้งทางบ้านก็พอมีฐานะกว่าทั้งเพื่อนทั้งสองเลยไม่เดือดร้อนเรื่องเงินทองเท่าไหร่นัก

ทุกอย่างเป็นไปตามที่คิด อาจารย์ ลงโทษด้วยเพิ่มรายงานให้ทั้ง2สาวอีก2ชุด ปลายฟ้าและรสา เมื่อโดนลงโทษมีหรือจะไม่โอดครวญ

"โอ๊ยยยยยย ตายๆๆ แค่ฉบับเดียวยังไม่ทันนี่ยังมาเพิ่มอีก" เสียงบ่นของสาวน้อยปลายฟ้า เมื่อถูกอาจารย์เพิ่มรายงานให้ถึงกลับเซ็ง พร้อมใบหน้าหวานที่บูดลงเล็กน้อย

"คืนนี้ฉันก็ต้องไปทำงานด้วยสิจะทำไงดี"ปลายฟ้าอดที่จะตัดพ้อไม่ได้ เพราะงานที่ว่าของเธอนั้นคืองานร้องเพลงที่ผับยาวราตรี

"แก..เหลือเวลาอีกตั้งหลายวันเดี๋ยวอันไหนช่วยได้ฉันก็จะช่วยแกเอง" นุ่นเอ่ยขึ้น

"ขอบใจแกมากนะ" ปลายฟ้าทำเสียงออดอ้อน

#ผับ

วีด..วิ้ว..เสียงผิวปากจากหนุ่มๆ ด้านหน้าเวทีที่กำลังยกแก้วดื่มกันอย่างสนุกสนาน

"น้องฟ้า คนสวยจ้ะวันนี้พี่ขอเพลงรักอกหักหน่อยนะ" ชายหนุ่มหน้าเวทีตะโกนบอกพร้อมกับยกแก้วขึ้นมาให้ สายตาที่ส่งขึ้นไปบนเวทีนั้นก็หวานซะหยดย้อย ปลายฟ้าผงกหัวรับก่อนจะพูดขึ้น

"วันนี้พี่ด้านหน้าเวทีขอเพลงช้าๆ ซึ้งๆ วันนี้ใครที่อกหักรักครุฑฟ้าขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ"

พูดจบ เสียงดนตรีที่เริ่มบรรเลงบทเพลงรักที่แสนเศร้าก็ดังขึ้น ส่วนคนที่อยู่ด้านบนนั้นเหมือนจะบิ้วอารมณ์คนฟังไม่น้อยทำเอาคนที่นั่งอยู่ด้านล่างตกอยู่ในภวังค์

เช้าของวันใหม่

#มหาลัย

"อีก2วันครบกำหนดส่งงานแล้วนะ แกสองคนทำเสร็จหรือยัง”

นุ่นเอ่ยขึ้นถามเพื่อน พร้อมกับนั่งจ้องหน้าของเพื่อนทั้งสอง

"ไม่มีปัญหาของฉันจะเรียบร้อยแล้วช่วงนี้ฉันงดขายของในเพจเอาเวลามานั่งทำรายงานแทน" รสา บอกกับเพื่อน ส่วนนุ่นก็พยักหน้ารับรู้

"ฟ้าส่วนแกละ เป็นไง "

ฟ้าเอาแต่เงียบเพราะยังเหลืออีกหลายหน้า ใบหน้าหวานงุดหน้าต่ำลงเล็กน้อย

"เอางี้ ส่วนไหนให้ช่วย บอกมา" นุ่น บอกเพื่อนสาว เพราะถ้าปล่อยไปแบบนี้กลัวจะส่งไม่ทัน ยิ่งมาเห็นหน้าเพื่อนตอนนี้ก็พอที่จะเดาได้ว่าเพื่อนของตนคงทำงานยังไม่เสร็จ

"ขอบใจนะฉันคิดว่าฉันทัน ฉันอาจจะขอหยุดงานกับทางร้านสัก2วัน "

เมื่อได้ยินเพื่อนบอกแบบนั้น นุ่นและรสา ก็พยักหน้าแทน

#สองวันต่อมา

"เย้......ในที่สุดฉันก็ทำสำเร็จ" ปลายฟ้าเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจรอยยิ้มหวานโดดเด่นขึ้นบนใบหน้า

"งั้นเราไปฉลองที่เราส่งงานทันดีไหม" รสา เป็นคนเสนอเพื่อน พร้อมรอยยิ้มแล้วมองหน้าของปลายฟ้าและนานสลับกันไปมา

"ไปสิ ไปร้านที่ฉันทำงานก็ได้"

"แล้วแกละนุ่น..แกไปไหม"

ปลายฟ้าหันไปชวนนุ่นพร้อมกับยิ้มหวานออกมา

"หึ....ไม่ละ วันนี้ฉันนัดกับน้าจะไปช่วยงานที่ร้าน"

นุ่นบอกเพื่อนสาวทั้งสองที่รอคำตอบอยู่ น้าสาวของนุ่นทำธุรกิจร้านขายเครื่องสำอางดังนั้น เวลาว่างซะส่วนใหญ่ของเธอคือเข้าร้านเพื่อช่วยน้าสาวทำงาน

"เออ งั้นไม่เป็นไร" รสาตอบแล้วมองไปทางเพื่อนสาว

ตอนนี้คนที่พอจะไปได้คือปลายฟ้าและและรสา สองสาวเท่านั้น

#ผับ

รสานั่งที่โต๊ะ สั่งเครื่องดื่มพร้อมกับแกล้มมานั่งดื่มแบบ ชิวๆ ที่โต๊ะ เพราะว่าปลายฟ้านั้นต้องทำงานของตัวเองก่อน ในเมื่อสาวสวยต้องนั่งคนเดียวมีหรือจะไม่มีหนุ่มมานั่งด้วย

พลึบ!

"นั่งด้วยคนได้ไหมครับ"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพร้อมส่งยิ้มหวานให้รสา

"อ้าวว..พี่แทนคุณ สวัสดีค่ะ "รสายิ้มตอบกลับหนุ่มหน้าคมเข้มตรงหน้า

"วันนี้พี่แทนไม่ได้ทำงานรึคะ"รสาถามคนตัวสูงที่นั่งอยู่ตรงหน้า ใบหน้าชายหนุ่ม หล่อเข้ม เขามีผิวสีแทนสมชื่อ แทนคุณเป็นหนึ่งในนักร้องของวงที่ปลายฟ้าทำงานอยู่

"ทำครับแต่ฟ้าให้พี่มานั่งคุยเป็นเพื่อนเรา”

ดูเหมือนชายหนุ่มที่เป็นนักร้องนำจะมีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้ามไม่น้อย แทนคุณที่นั่งยิ้มหวานให้รสาอยู่นั้น อยู่ๆ ก็มีสาวสวยเดินเข้ามาหา

"พี่แทนคะ"เสียงหวานเรียกจากด้านหลัง สาวสวยในชุดเดรสสั้นสีครีมเปิดไหล่ ยืนอยู่ข้างหลังเขา ทำให้ชายหนุ่มต้องหันตามเสียงเรียก

“ครับ”

"วันนี้พี่แทนขึ้นร้องเพลงไหมคะ"

"ขึ้นครับ"เสียงทุ้มเอ่ยบอกหญิงสาวพร้อมยิ้มหวานให้

"กิ๊ฟ เป็นกำลังใจให้นะคะ"สาวสวยพูดแทนตัวเองด้วยชื่อเล่น พร้อมส่ง สายตาให้อย่างไม่เขินอาย หมายจะให้ชายหนุ่มรู้ตัวเองกำลังสื่ออะไรอยู่ ส่วนคนที่นั่งมองอยู่นั้นคงไม่ต้องบอกว่า สายตาที่ส่งกลับไป ก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน

"แหมๆ .....ยังไม่ดึกเลย มาแล้ว1"

รสาแซวผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ตัวเอง ชายหนุ่มยิ้มพร้อมยักคิ้วดกให้รสาพร้อมกับยิ้มมุมปากเล็กน้อย

"นี่แหละ ที่ทำให้พี่หนักใจ เพราะหน้าตาและเสียงเพลงของพี่ สาวๆ เลยติด แต่พี่รักเดียวใจเดียวนะ" พูดแล้วก็ยิ้มขึ้นอีก ถึงแม้จะเป็นการสปอยตัวเองอยู่บ้างแต่รสาที่นั่งฟังกับหัวเราะขึ้น เพราะรู้นิสัย ชายตรงหน้า เขาเป็นคนขี้เล่น ขี้หยอก และขี้อ่อยเก่งมาก แต่ใครจะรู้ว่า ในใจเขาอาจมีคนจองแล้วก็ได้

**ฝากเป็นกำลังใจให้เรื่องนี้บ้างนะคะ