พนันรักเดิมพันใจ บทที่3.
บทที่3.หวง ห่วง หึง...มันคืออะไร?
ไรหนวดเหนือริมฝีปากกระตุกยึกๆ เขาทอดสายตามองไปที่ชายหาด บริเวณนั้นมีคนชุมนุมอยู่หนาตาผิดปกติ!!
เสียงร้องวี๊ดว้าย!! คุ้นหู...นาธานสาวเท้าให้เร็วขึ้น เขาไม่อยากนึกเข้าข้างตัวเองเลย...สิ่งที่คนเหล่านั้นกำลังให้ความสนใจ...อาจจะเป็นคนใกล้ตัว!!
ดาเรียเริงร่าเหมือนเงือกน้อย หล่อนใส่ทูพีชสีขาว มันไม่โป้ในสายตาตัวเอง เมื่อในหมู่เพื่อนสาว ใครๆ ก็นิยมใส่แบบนี้
แต่คนมองแบบมีอคติอย่างนาธานแทบเต้น...
เขานึกตำหนิหญิงสาวในใจ...ดาเรียไม่สมควรใส่เศษผ้านั่นลงมาเล่นน้ำท่ามกลางสายตาผู้คน…โดยเฉพาะผู้ชายทั้งฝูงริมหาด
แต่เขาห้ามเธอได้เหรอ? เขาเป็นแค่พี่ชายเพื่อน...ไม่มีสิทธิ์มีเสียงไปตำหนิ ถึงความไม่เหมาะไม่ควร
ชายหนุ่มจิปาก!! เขาควรแก้ปัญหาเฉพาะหน้าแบบไหนถึงจะดี...
“พี่ชายฉันมาอะ ดาช่า...” คริสติน่าสะกิดเพื่อน หล่อนสวมชุดว่ายน้ำทรงสปร์อต แขนยาวจรดข้อมือสีกรมท่า กับกางเกงสี่ส่วนถึงหัวเข่า มันทะมัดทะแมงและเหมาะสมกับสาวห้าวแบบเธอที่สุด
ดาเรียสะดุ้ง!! เธอชำเลืองมองชายหนุ่มที่ยืนนิ่งแมกาซีนเหมือนปูนปั้นที่ชายหาด เขาดูเด่นกว่าทุกคน ออร่าของนาธานเปล่งแสงมลังเมลือง จนคนรอบข้างแทบจะไร้ความหมาย...
“ขึ้นดีมั้ยแก?” หญิงสาวหน้าแหย เมื่อชายหนุ่มที่ตัวเองหมายปองยืนหน้าตึงเปรี๊ยะ...
ดาเรียอยากตะโกนบอกเขาเหลือเกิน...ผู้ชายคนอื่นไร้ความหมาย หากมีนาธานอยู่ตรงนี้
“บ้าสิ!! กำลังสนุก แกจะอ่อยพี่ฉันเพื่อพิสูจน์เกย์ ทำใจเสาะไปได้...”
คริสติน่ารีบแย้ง หล่อนโผใส่คลื่นลูกใหญ่ที่ซัดเข้าหาฝั่ง พลางหัวเราะเสียงลั่น ปล่อยให้ดาเรียละล้าละลัง จนเมื่อหล่อนตัดสินใจได้ จึงค่อยๆ ว่ายน้ำตามคริสติน่าไปติดๆ ...
“นางฟ้าหรือนางกินรีวะ สวยฉิบหาย!!”
เสียงกระเส่าของไอ้หนุ่มข้างตัวนาธาน หมอนั่นพูดกับเพื่อนๆ ที่กำลังจับตามองไปที่ดาเรียเช่นกัน
“สวยไปก็แค่นั่นแหละวะ หล่อนไม่แลพวกเราหรอกมีไอ้ทอม!! นั่นเฝ้าไม่ห่าง...” มีเสียงแย้ง เนื่องจากดาเรียอยู่กับคริสติน่าตลอด
“นิ้วเย็นๆ สู้เอ็นอุ่นๆ ได้ไงวะ!!” มันพูดหน้าตาย แถมหัวเราะลงลูกคอร่วน
“แก้ทอม ซ่อมดี้ งานถนัดกูว่ะ!! ฮ่าๆ” ไอ้หน้าเหลี่ยมรีบตอบเสริม พร้อมกับหัวเราะร่าไม่ต่างจากเพื่อนของเขา แต่มันกระตุ้นอารมณ์สงบนิ่งของนาธานให้ไม่สงบเหมือนเดิม...
เขาอยากคัดง้างคำพูดเหล่านั้น... แต่มาคิดอีกที คนพวกนี้ก็เป็นเหมือน ‘สุนัข’ เห็นปลากระป๋อง ได้แต่เห่า... ไม่มีปัญญาครอบครอง ต่อให้มองไปอีกนานเท่านานก็คงไม่สึกหรอ ชายหนุ่มเหยียดยิ้ม เขากำลังจะโบกมือทักน้องสาวกับดาเรีย เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเสียก่อน!!
วินด์เซิร์ฟของใครไม่รู้? คนเล่นเหมือนจะไม่ดูตาม้าตาเรือ ไอ้หนุ่มที่ยืนอยู่บนกระดานนั่น ไสกระดานวินด์เซิร์ฟตรงเข้าใส่ คริสติน่า จนหญิงสาวหัวทิ่มจมลงไปในน้ำ แม้จะแค่น้ำตื้นๆ แต่นาธานก็อดเป็นห่วงไม่ได้ เขาสะบัดรองเท้าสวมสบายหลุดกระเด็น กระโจนพรวดพราดลงไปในน้ำ ควานมือลงไปใต้น้ำ ก่อนจะคว้าตัวคริสติน่าขึ้นมา โดยที่คู่กรณีทำแค่นั่งอ้าปากค้าง
“เป็นไงบ้างคิตตี้ เจ็บตรงไหนมั้ยคะ?”
นาธานถามน้องสาวเสียงร้อนรน สำรวจภายนอกของคริสติน่าคร่าวๆ
หญิงสาวส่ายหน้าหวือ...ไอคอกแคก เนื่องจากสำลักน้ำทะเล
นัยน์ตาของคริสติน่าแดงก่ำ กระบอกตาร้อนผ่าว ไม่เจ็บตัว แต่เจ็บใจ!!
เมื่อไอ้คนที่ทำให้เธอตกน้ำตกท่า ไม่ใช่ใครเลย...วิคเตอร์ คอร์โลฟ... ไอ้เพื่อนชายตัวแสบที่ตามจิกเธอมาตลอด4ปี
“ไอ้หมาวิค!!” หญิงสาวกัดฟันพูด ดวงตาเหมือนมีกองเพลิงในนั้น เมื่อแววตาของคริสติน่าน่าหวาดหวั่นจนดาเรียสยอง
“ไฮ!! ดาช่า คิตตี้...เป็นไงบ้างล่ะ? ไม่คิดว่าจะบังเอิญได้เจอกันนะ...ที่นี่สวยมากเลย ฉันมาเที่ยวอะ เธอล่ะมาทำไมกัน?”
เป็นคำทักทายรัวๆ ที่พ่วงท้ายมาด้วยคำถาม วิคเตอร์ทำเหมือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันแสนปกติ จนไม่จำเป็นต้องเอ่ยปากขอโทษ
“ไปตายซะ ไอ้หมาวิค!!”
ช่างเป็นคำตอบที่ไม่ต้องเดาอารมณ์คนพูด เพราะหลังจากพูดจบ คริสติน่าก็เดินลุยน้ำกลับเข้าฝั่ง มีดาเรียเดินตามคอยพยุงเพื่อนสาวไปด้วย