EPISODE 1 [ทุกจุดเริ่มต้นล้วนมีจุดจบ]

เ(ฉ)พาะช่างขังรัก (SS2)

ผู้เขียน : ตัวตึงดึงปฐพี

ช่องทางติดต่อ :

เฟซบุ๊ก Darling Rome

Tiktok Darling Rome

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามมิให้ทำซ้ำ คัดลอก ลอกเลียน ดัดแปลง ตีพิมพ์ เผยแพร่ส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมด โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด

--------------------------------------------------

เ(ฉ)พาะช่างขังรัก MDL STORY (SS2)

EPISODE 1

[ทุกจุดเริ่มต้นล้วนมีจุดจบ]

ณ โกดังติดท่าเรือ

รถสปอร์ตคันหรูที่เลี้ยวตามกันมาจอดเทียบคันปูนเลียบแม่น้ำ ซึ่งเป็นท่าเรือและจุดขนส่งสินค้าของเจ้าสัวชื่อดัง สายลมเย็นที่พัดผ่านผิวน้ำมากระทบร่างไม่สามารถทำให้เรื่องขุ่นข้องในใจผู้มาเยือนให้คลายลงได้แม้แต่น้อย

ร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มเจ้าของฉายา ‘พ่อสถาบันเฉพาะช่างMDL’ และกลุ่มเพื่อนสนิทของเขา หยุดยืนมองสถานที่ที่เพิ่งมาเยือนครั้งแรก

โกดังสินค้าเปล่าที่คิลเคยเล่าว่าถูกสั่งรีโนเวทเป็นสถานกักกันชั่วคราวมาตั้งแต่สมัยผู้เป็นมารดา คือ ที่ที่หยกพาตัวใครบางคนมากักขังไว้

“ข้างนอกก็ดูปกตินะฮะ”

หยินที่เพิ่งหยิบบุหรี่จากกล่องมาจุดสูบว่าจบก็คาบมวนบุหรี่ไว้ที่ปาก ก่อนเดินไปกดรหัสผ่านที่ล็อคประตู เพียงอึดใจเดียวบานประตูเหล็กแบบม้วนขนาดความกว้างราวเมตรครึ่งก็ค่อย ๆ ขยับม้วนขึ้นสูง

เห็นแบบนั้นภารัณจึงเดินนำเข้ามาภายในโกดัง แสงสีแดงสลัวจากดาวไลท์ที่ติดเรียงรายไว้ตามผนัง ฉาบบรรยากาศของพื้นที่โกดังให้ดูหดหู่อึมครึมจนน่าพิศวงใจ

มือเรียวขาวประดับด้วยแนวเส้นเลือดปูดนูนแหวกผ่านม่านสีดำ เผยให้เห็นกรงขังเหล็กขนาดใหญ่ใจกลางพื้นที่ ในนั้นมีร่างของชายหนุ่มนักศึกษาสามคนกำลังนั่งพิงลูกกรงเหล็กกันอยู่คนละมุม ด้วยสีหน้าอิดโรย

เสียงฝีเท้าที่ย่างเยื้องมาอย่างเชื่องช้าทว่ามั่นคงส่งผลให้คนที่นั่งหลับตาอยู่ลืมตาตื่น เมื่อเห็นว่าแสงสลัวสะท้อนเส้นผมสีเทาควันบุหรี่ คนมองก็ถึงกับเบิกตาโพลงอย่างตื่นตระหนกด้วยคาดไม่ถึง

“ไอ้รัน! มึง…เป็นมึงจริง ๆ ไอ้ชั่ว!”

ธันละล่ำละลั่กปากคอสั่น ลุกพรวดมาเกาะลูกกรงแน่น มองจ้องตากับภารัณราวอยากจะกินเลือดกินเนื้ออีกฝ่าย

“ดูมึงดีใจที่เห็นกู รีบส่ายตูดมาหาเลยนี่หว่า” ภารัณที่ยืนหยุดอยู่ข้างกรงขังเปรยขึ้น ขณะที่เดี่ยวและบาสเดินไปนั่งลงที่โซฟาใกล้ ๆ

“ถุย! ดีใจพ่อมึงดิ ปล่อยพวกกูออกไป ไม่งั้นมึงจบไม่สวยแน่” ธันถมน้ำลายใส่อีกฝ่ายที่พลิ้วตัวหลบอย่างง่ายดาย ในใจเดือดดาลจนอยากฆ่าคนตรงหน้าให้ได้

“มึงนี่แม่งชอบอะไรสกปรก ๆ สินะ ถึงได้กล้าเล่นสกปรกกับคนของกู เห็นกูไม่อยู่หน่อย หมาง่อย ๆ อย่างมึงเลยได้ใจขึ้นมารึไง” ชายหนุ่มว่าเสียงหยัน ขณะที่สองเดินไปย่อตัวนั่งลงข้างกรงตรงจุดที่ดินนั่งอยู่

หมับ!

มือที่สอดเข้าไปคว้าลำคอไอ้จิตป่วยที่ทำราวไม่สนใจอะไรตรึงกับลูกกรงไว้แน่น ทำให้ดินดิ้นพล่านร่างกระตุกอย่างคนดิ้นรนหาอากาศหายใจ

“ฮึก! ปล่อยกู”

ชายหนุ่มร้องอย่างตระหนก ไม่คิดว่าจะโดนจู่โจมกะทันหัน

“กลัวตายเหมือนกันเหรอมึง ตอนเอาคลิปสาว ๆ ไปขายมึงเคยกลัวอะไรบ้างไหม” สองพึมพำ มือกำคออีกฝ่ายแน่นจนเห็นว่าดินที่ดิ้นพล่านอยู่เส้นเลือดที่คอกำลังปูดนูนขึ้นมา มือที่ทั้งทุบทั้งจิกทึ้งพยายามจะแกะมือสองออกจากคอให้ได้

“กูจะไม่ทำอีก ปล่อยกูไปเถอะ”

ดินเว้าวอนเสียงแหบพร่า คอที่ถูกบีบมันเจ็บจนลมหายใจที่มีแทบจะไม่ไหลผ่านอยู่แล้ว

“ปล่อยมึงไปสร้างความเดือดร้อนต่อเหรอวะ คิดว่ากูใจดีขนาดนั้นเลย”

เดี่ยวที่คว้ากุญแจมาไขประตูลูกกรง ย่างสามขุมตรงเข้าไปหาดิน จากวันนั้นที่รู้ว่าใครเป็นคนเอาคลิปของหญิงสาวที่เขาเฝ้าถนอมอยู่ห่าง ๆ มาตลอดหลายปีไปขายในดาร์คเว็บ ทั้งยังสร้างความจัญไรและความหวาดกลัวจนจิตใจเธอบอบช้ำหนัก เดี่ยวก็ไม่สามารถอภัยให้ไอ้อีหน้าไหนได้ทั้งนั้น

“ทุกจุดเริ่มต้น ล้วนมีจุดจบ มึงเคยได้ยินคำนี้ไหม มึงเริ่มก่อน ตอนนี้พวกกูมาจบให้แล้วไง” เดี่ยวเปรยขึ้น ก่อนจะหมุนตัวมาคว้าเข้าที่คอของไนท์ ที่จงใจพุ่งตัวมาหาเขาจากทางด้านหลัง

พลั่ก!

แรงหมัดของชายหนุ่มที่ซัดเข้าสีข้างของไนท์อย่างแรง ทำไนท์เข่าทรุด รู้สึกจุกจนลุกขึ้นต่อไม่ไหว

“มึงอยากปะทะต่อว่างั้น ไอ้บาสยังป้อนมึงไม่พองั้นดิ” เดี่ยวที่ตามมาคว้าคอไนท์หิ้วขึ้นมาจากพื้นทำท่าจะซัดอีกหมัดใส่ไอ้หน้าตัวเมียที่กล้าคิดจะเอาเพื่อนมารุมขืนใจบีบี

ไอ้เวรพวกนี้…สารเลวเกินทน!

“มึงออกมา!”

ยังไม่ทันที่หมัดจะซัดหน้าไนท์อย่างใจคิด เสียงของภารัณก็ห้ามเดี่ยวไว้เสียก่อน นั่นทำให้เดี่ยวได้แต่คลายมือออกอย่างช่วยไม่ได้

“เป็นรอยเยอะจะราคาไม่ดีนะฮะเฮียเดี่ยว” หยินพูดขึ้น แล้วสูดอัดควันเย็น ๆ เข้าปอด และคำพูดของไอ้เด็กนักเรียนที่ธันเคยเจอที่ทริปเปิ้ลเอ็กซ์คลับ ทำเอาพวกเขาทั้งสามคนหันมองหน้ากันเลิ่กลั่ก

“มึงหมายความว่าไงไอ้รัน” ธันรีบร้อนถามทันที ในใจตื่นตระหนกไปหมด

“ลานประมูลกำลังจะเปิด กูจะพาพวกมึงไปบันเทิงเอง” ภารัณเอ่ยน้ำเสียงเย็นเยียบ หยัดยิ้มร้ายกาจไม่ต่างจากยมทูตถือเคียวที่ผุดขึ้นจากขุมอเวจีเลย