ผลของมัน(2)

ชายหนุ่มล้างหน้าจนเปียกชุ่มก่อนท้าวแขนกับอ่างล้างหินราคาแพง เขามองตัวเองในกระจก รู้สึกโกรธตัวเองที่ทำเรื่องบ้าๆลงไป ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะกดเข้าไปในกรุ๊ปไลน์บริษัท ภาพของเขาและรินรดาถูกหุ้นส่วนใหญ่ผู้หนึ่งปักหมุดไว้ด้านบนเพื่อให้ทุกคนนั้นได้เห็น อิศราโกรธมากเขาตัดสินใจสั่งให้แอดมินลบกลุ่มทิ้งทันที และออกคำสั่งให้ทุกคนลบรูปของเขากับรินรดาออกจากโทรศัพท์ หากใครไม่ทำตามจะถูกไล่ออกสถานเดียว!

ชายหนุ่มโกรธเคืองหญิงสาวที่เป็นต้นเหตุให้เก้าอี้ประธานบริษัทของเขาต้องสั่นคลอน เขาเรียกอรัญญาเข้ามาในห้องก่อนจะสั่งเธอให้ไปตามอันดามาที่นี่ เพราะเขาจำได้คลับคลาว่าเคยเห็นน้องสาวของเลขาคลุกคลีกับรินรดามากกว่าใครๆ

“เพื่อนคุณอยู่ที่ไหน”

เขารู้มาว่ารินรดาไม่มาทำงานคงจะหนีกลับไปตั้งแต่เช้าแล้ว ดีจริงๆผู้หญิงคนนี้ ทิ้งปัญหาไว้ให้เขาแล้วหนีเอาตัวรอดงั้นเหรอ!

“ริน น่าจะไม่มานะคะวันนี้”

อันดาเอ่ยตอบพร้อมกับหลุบตาลง เธอรู้สึกประหม่าเมื่อเห็นสายตาดุดันของอีกฝ่ายจ้องมองมา ไม่อยากเชื่อว่าเพื่อนของเธอจะมีความสัมพันธ์ลับกับอิศรา เขาน่ากลัวขนาดนี้รินรดานั้นชอบไปได้อย่างไรกัน

“ที่อยู่ ผมของที่อยู่รินรดา”

ชายหนุ่มเลื่อนกระดาษให้หญิงสาว อันดารีบจดด้วยมือที่สั่นเทาทำให้ตัวหนังสือโยกโย้ไปมาคล้ายลายมือเด็กอนุบาล อิศราส่ายศีรษะก่อนสะบัดมือไล่อีกฝ่ายออกไป เขารำคาญท่าทางงกๆเงิ่นๆของอันดาเต็มทน ไม่รู้ว่ารินรดาจะนิสัยแบบนี้หรือไม่!

การประชุมผู้ถือหุ้นเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด ทุกคนต่อว่าอิศราที่ละเมิดกฎเหล็กของบริษัทแอบลักลอบคนหากับพนักงานของตัวเอง ชายหนุ่มไม่รู้จะโต้แย้งอย่างไรได้แต่นิ่งเงียบ ครั้นจะบอกความจริงไปว่าเขาและรินรดาไม่ได้คบหากันและพลาดพลั้งมีความสัมพันธ์ ก็เกรงว่าฝ่ายหญิงจะเสียหายไปมากกว่านี้ แต่หากยอมรับไปตามน้ำว่ากำลังคบหากับรินรดาอยู่ก็เท่ากับว่าเขานั้นทำผิดกฏของบริษัทและสมควรที่จะถูกปลดออกจากตำแหน่งประธาน ซึ่งเขายอมไม่ได้! บริษัทนี้ปลุกปั้นมาโดยบรรพบุรุษของเขา สืบทอดกันเองภายในครอบครัว ในช่วงที่บริษัทมีปัญหาก็เป็นเขาที่ลุยแก้ไขเพียงลำพัง ส่วนผู้ถือหุ้นคนอื่นๆนั้นพากันลอยตัว

ชายหนุ่มจึงไม่คิดว่านี่เป็นเหตุผลที่ดีพอที่จะทำให้เขาหลุดจากตำแหน่งนี้ ซึ่งฝ่ายบริหารเกินครึ่ง ก็เห็นด้วยกับเขาเช่นกัน

ผู้ถือหุ้นอาวุโสไม่พอใจที่สุดท้ายแล้วก็ไม่สามารถปัดอิศราให้พ้นทางได้ เพราะจำนวนคนที่ต้องการปลดเขานั้นน้อยกว่าคนที่ต้องการให้เขาอยู่

ชายหนุ่มถอนหายใจโล่งอกที่สุดท้ายแล้วเขาก็ยังรักษาสิทธิ์ชองตัวเองได้อยู่ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ลดความโกรธที่เขามีต่อรินรดาลดน้อยลง

อิสราขับรถสปอร์ตคันหรูเข้าไปจอดเทียบหน้าอพาร์ทเม้นท์เกรดกลาง เขาเดินเข้าไปด้านในแต่ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยขวางเอาไว้เสียก่อน อิศราควักเงินออกมาจำนวนหนึ่งก่อนยื่นส่งให้อีกฝ่ายและโกหกไปว่ามาเยี่ยมเพื่อน เพียงเท่านี้เขาก็เดินผ่านเข้าประตูได้อย่างง่ายดาย

ขณะนั้นรินรดากำลังหมกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม เธอปิดม่านจนห้องมืดสนิท ดวงตาเหม่อมองไปยังโทรทัศน์ที่กำลังฉายซีรี่ย์ที่เธอชื่นชอบแเต่ทว่ายามนี้เธอกลับไม่มีความสุขเลยสักนิด ช่วงเวลาที่ควรผ่อนคลายกลายเป็นว่าเธอนั้นกำลังแบกรับความเครียดเอาไว้ หญิงสาวตัดสินใจกดปิดโทรทัศน์ก่อนจะวางรีโมทลงบนโต๊ะข้างเตียง

เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำให้หญิงสาวลุกจากเตียงและใช้สายตาสอดส่องรูเล็กหน้าประตู ร่างกายเธอชาวาบเมื่อเห็นว่าคนที่ยืนอยู่หน้าประตูเป็นใคร หญิงสาวหันหลังก่อนจะกรอกตาไปมา เธอทำตัวไม่ถูกไม่กล้าเปิดประตูให้อีกฝ่าย

รินรดายังไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้าเจ้านายหนุ่มในยามนี้ เธออยากอยู่คนเดียว

“ผมรู้ว่าคุณอยู่ข้างใน เปิดประตูให้ผมเดี๋ยวนี้”

ชายหนุ่มออกคำสั่ง เมื่อเห็นว่าหญิงสาวนั้นปล่อยให้แขกอย่างเขายืนรอนานเกินไปแล้ว เขาเคาะประตูเรียกเธออีกครั้งและคราวนี้ดังกว่าเดิม รินรดากลัวว่าห้องข้างๆจะรำคาญและตำหนิเอาได้ เธอจึงสูดลมหายใจลึกก่อนจะค่อยๆเปิดประตูอย่างช้าๆ

“บอส”

ชายหนุ่มผลักประตูให้เปิดกว้างก่อนถือวิสาสะเดินเข้ามาสำรวจโดยไม่สนใจคำทักท้วงของหญิงสาว รินรดาพยายามหยุดยั้งตอนที่เขานั้นคว้าโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาและพยายามล้วงข้อมูลส่วนตัว

“บอสคะ!”

“หยุด! ผมจะดูว่าคุณถ่ายรูปนั้นไปทำไม”

หญิงสาวส่ายหน้ารัวพร้อมกับปฏิเสธเสียงแข็ง

“ฉันไม่ได้เป็นคนปล่อยภาพและฉันก็ไม่ได้จ้างใครมาถ่ายด้วย ขอโทรศัพท์ฉันคืนเถอะค่ะบอส”

หญิงสาวพยายามยื้อแย่งสิ่งที่อยู่ในมือชายหนุ่ม แต่เขากลับเลือกที่จะหย่อนโทรศัพท์ของหญิงสาวลงในเหยือกน้ำ ดวงตากลมเบิกกว้าง เธอรีบล้วงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและใช้ผ้าเช็ดด้วยความรีบร้อน

“บอสทำแบบนี้ทำไมคะ!” เธอไม่เข้าใจว่าเขาเป็นบ้าอะไร

“ในเมื่อฉันเข้าไปดูไม่ได้ งั้นฉันก็ต้องทำลายทิ้ง”

อิศราเอ่ยเสียงกดต่ำ เขาเดินเข้าหาหญิงสาวจนเธอถอยกรูดหลังชิดผนัง ดวงตาคมกริบนั้นเต็มไปด้วยเพลิงโทสะ เขาเกือบสูญเสียหน้าที่การงานเพราะผู้หญิงตรงหน้า เขาไม่รู้ว่ารินรดานั้นต้องการอะไร เธออาจจะอยากจับเขาเพราะหวังความสุขสบายก็เป็นได้

อิศราเกลียดผู้หญิงแบบนี้ที่สุด เขาคิดว่ารินรดาจะแตกต่างแต่สุดท้ายแล้วเธอก็เป็นเหมือนพวกผู้หญิงหิวเงิน

“อย่าคิดว่าเรื่องแค่นี้จะทำให้ฉันยอมแต่งงานกับเธอ!”

รินรดาขมวดคิ้วเธอไม่เคยคิดถึงขั้นนั้นและต่อให้อิศราเป็นฝ่ายเอ่ยปากขอรับผิดชอบ เธอก็จะไม่ยอมแต่งงานกับเขาเด็ดขาด!

ผู้ชายอะไรทั้งปากร้ายทั้งป่าเถื่อน น่ากลัวเป็นที่สุด!

“ผู้หญิงแบบเธอฉันเจอมาเยอะ ถ้าคิดจะ จับฉันด้วยรูปภาพพวกนั้น บอกเลยว่าเธอพลาดแล้ว รินรดา!”

อิศรายังคงใช้น้ำเสียงข่มขวัญหญิงสาว แต่รินรดานั้นไม่เกรงกลัว เธอใช้ความนิ่งสยบทุกอย่าง เมื่ออิศราเห็นว่าหญิงสาวไม่ตอบโต้เขาจึงถอยออกมา ชายหนุ่มเดินไปที่ระเบียงหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบทั้งที่ ความจริงเขาเลิกมาได้สักพักแล้ว แต่เพราะวันนี้มีเรื่องให้ต้องเครียดมากมาย จึงงต้องกลับไปพึ่งมันอีกครั้ง

หลังจากอัดควันเข้าปอดจนหนำใจ เขาก็กลับเข้ามาในห้อง รินรดานั่งอยู่ที่ปลายเตียงมองเขาด้วยสายตาเรียบนิ่ง อิศราหยุดอยู่ตรงหน้าหญิงสาวก่อนจะเอ่ยกับเธอ

“คุณเป็นแค่พนักงาน อย่าคิดทำอะไรเกินตัว เพราะต่อให้คุณเสียตัวให้ผม ก็ไม่ได้แปลว่าผมจะยอมรับคุณเป็นเมียได้”

หญิงสาวหน้าชาที่ถูกคนตรงหน้าดูถูก เธอหลบตาลงก่อนจะเบือนหน้าไปทางอื่น

“ผมเป็นใคร คุณเป็นใคร จำใส่สมองไว้ด้วย อย่าคิดเอาตัวเข้าแลกอีก!”