1 ผู้ชายในคืนนั้น

ณิชากลับมาคอนโดมิเนียมในสภาพไม่สู้ดี เธอยังคงนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อคืน ทันทีที่เดินถึงเตียงนอน ร่างกายบอบช้ำได้ทรุดลงอัตโนมัติ สายตามองรอยเขียวช้ำตรงแขนตัวเองผ่านม่านน้ำตา

แม้พยายามปลอบใจตัวเองว่าไม่ใช่เรื่องจริง ทว่าหลักฐานบนตัวชัดเจนแถมเธอยังรู้สึกได้ว่าช่วงล่างถูกรุกล้ำ ผู้ชายแปลกหน้าคนนั้นได้ทำการขโมยสิ่งที่เธอหวงแหนมากที่สุดไปจากเธอแล้ว...

ครืด ครืด~

เสียงโทรศัพท์ช่วยดึงเธอออกจากภวังค์ความคิด มือเล็กเช็ดน้ำตาบนพวงแก้มลวกๆ ตั้งสติแล้วกดรับสายเจ้าของเบอร์

"คะแม่"

(วันนี้ไม่ลืมนัดของเราใช่ไหม)

"นัด? นัดอะไรคะ" เธอเลิกคิ้วถามคนเป็นแม่กลับอย่างไม่เข้าใจ

(ก็นัดลองชุดแต่งงานไง อีกสองวันลูกต้องเข้าพิธีแต่งงานแล้วนะ)

"เลื่อนออกไปก่อนไม่ได้เหรอคะ ณิไม่อยากแต่งงานในนามพี่ณัชชา ถึงณิกับพี่ณัชชาจะเป็นฝาแฝดกัน แต่แม่อย่าลืมสิคะ เจ้าสาวของคุณแม็กซ์เวลล์ตัวจริงไม่ใช่ณิ ไม่กลัวว่าทางนั้นจะจับได้เหรอคะว่าเราย้อมแมวขายให้เขา"

(แม่รู้ แต่ว่าเรามีทางเลือกอื่นด้วยเหรอ)

"ทำไมจะไม่มีคะ เรารอจนกว่าพี่ชาจะกลับมาก็ได้หรือจะบอกทางนั้นว่าพี่ชาหายตัวไป มีทางเลือกตั้งเยอะแยะ..."

(บริษัทเรากำลังถูกครอบครัวแม็กซ์เวลล์ยึด)

"อะไรนะคะ" เธอชะงักทันทีที่ได้ยินปลายสายพูดแบบนั้น จนต้องขอทวนคำตอบอีกรอบ

(ถ้างานแต่งงานไม่ถูกจัดขึ้นในอีกสองวัน เราจะไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่ที่ซุกหัวนอน แต่ถ้าณิยอมแต่งงานกับแม็กซ์เวลล์แทนณัชชา บริษัทเราก็จะอยู่รอด)

"...."

(เมื่อไหร่ที่ณัชชากลับมา ณิก็แค่คืนตำแหน่งภรรยาให้พี่ ส่วนณิอยากทำอะไร แม่กับพ่อจะไม่ขัด แต่ขอแค่ช่วยทำหน้าที่ตรงนี้แทนพี่สาวลูกก่อนจะได้ไหม)

น้ำเสียงสั่นเครือของวนิดาดังออกจากลำโพงเข้าโสตประสาทณิชา หญิงสาวถอนหายใจพร้อมกลอกกลิ้งดวงตาไปมา ราวกับต้องการสั่งให้น้ำตาไม่ไหลลงมาตอนนี้

"...."

(แม่กับพ่อไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ แม่รู้มันยากสำหรับณิ แต่เราไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ ถ้าอีกสองวันไม่มีเจ้าสาวในพิธีแต่งงาน บริษัทเราคงกลายเป็นของครอบครัวแม็กซ์เวลล์ไปโดยปริยาย)

สาเหตุเธอดื่มหนักจนเมาไม่ได้สติ มาจากเรื่องแต่งงานกับผู้ชายที่ชื่อแม็กซ์เวลล์นี่แหละ เพิ่งเรียนจบแล้วกลับมาจากประเทศได้หนึ่งอาทิตย์ ต้องเดินเข้าพิธีแต่งงานกับใครก็ไม่รู้ รู้จักแค่ชื่อเสียงเรียงนามแต่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตามาก่อน

เธอสนทนากับคนเป็นแม่ราวครึ่งชั่วโมง จากนั้นคว้ายาคุมฉุกเฉินมากิน ไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นสวมเครื่องป้องกันหรือเปล่า อย่างน้อยกินไว้ก่อนเพื่อความสบายใจ

เธอยืนมองร่างกายตัวเองผ่านกระจกภายในห้องน้ำอีกครั้ง ทุกครั้งที่มอง น้ำเสียงของชายแปลกหน้าที่กระทำอุกอาจกับเธอเมื่อคืนดังก้องในหัว พานทำน้ำตาเธอไหลรินลงอาบแก้มพร้อมทั้งเจ็บแปลบที่หัวใจ

"ฮึก...สารเลว" ด่าทั้งที่ไม่รู้ว่าเขาคนนั้นคือใคร เธอใช้ผ้าชุบน้ำ พยายามเช็ดรอยสักนั้นออกอย่างบ้าคลั่ง เสียงร้องไห้ดังระงมไปทั่วห้องน้ำ ยอมรับว่าเป็นการกระทำที่โง่เขลา เพราะต่อให้เช็ดยังไงรอยสักนี้ก็ไม่มีวันหายไปจากร่างกาย

ณิชาเดินออกจากห้องน้ำในชุดคลุมสีขาว ดวงตาทั้งสองบวมช้ำจากการร้องไห้ เธอคว้าโทรศัพท์มา หมายจะโทรหาเพื่อนสนิทแต่ดันมีข้อความหนึ่งชูขึ้นมาเสียก่อน

'เมื่อคืนสนุกไหม'

'อย่าลืมกินยาคุมด้วยล่ะ ฉันปล่อยใน'

"!!!!" เจ้าของข้อความปริศนาตบท้ายด้วยวิดีโอที่ถูกจับภาพหน้าจอเป็นรูปภาพส่งมา มือไม้สั่นระริก ทั้งโกรธและทั้งกลัวว่าเขาจะปล่อยคลิปวีดีโอนั้นลงโซเชียล เธอตอบกลับชายคนนั้น แต่ก็ไร้วี่แววที่เขาจะตอบกลับมา ความเงียบของเขาทำให้เธอรู้สึกกระวนกระวายใจไม่น้อย

ครั้นจะแจ้งตำรวจก็ไม่มีความกล้าพอ...กลัวว่าหากทำเช่นนั้น คลิปอาจจะหลุดได้

ครืด ครืด~

เสี้ยวแรกเธอเผลอสะดุ้งเฮือกกับเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ตัวเอง เบอร์แปลกไม่มีชื่อกำกับทำหัวใจข้างซ้ายเต้นรัว

กลัว..กลัวว่าเป็นเบอร์ผู้ชายคนนั้น เธอตั้งสติแล้วกดรับทันที

"ฮะ...ฮัลโหล"

(....)

"แกคือคนที่ส่งข้อความมาเมื่อกี้ใช่ไหม"

(หึ..) ปลายสายส่งเสียงเบาๆ ในลำคอ เธอเริ่มมั่นใจแล้วว่าเขาคือผู้ชายที่ขโมยความบริสุทธิ์เธอไปเมื่อคืนแล้วเป็นเจ้าของข้อความดังกล่าว

"สารเลว แกทำแบบนี้ทำไม!"

(ตบมือข้างเดียว…มันไม่ดังหรอกนะ)

"หมายความว่ายังไง"

(เธอเองไม่ใช่เหรอ ที่ขอให้ฉันช่วยสนองความต้องการให้)

"ไม่จริง!" ตอบกลับทันควัน ความโกรธปนกลัวถาโถมใส่เธอจนทำให้เนื้อตัวสั่นระริก "กะ...แกจะปล่อยคลิปนั่นไหม"

(เก็บไว้ดูคนเดียวไม่ดีกว่าเหรอ)

"อย่ามาเล่นลิ้น! ลบคลิปนั้นทิ้งซะ"

(ฉันไม่ถนัดทำตามคำสั่งของใคร เพราะฉันชอบให้คนอื่น...ทำตามคำสั่งของฉันมากกว่า)

"แกต้องการอะไรกันแน่"

(ไว้ถึงเวลา แล้วจะบอก)

กำลังอ้าปากพูด แต่สายกลับโดนตัดทิ้งไปอย่างไม่ไยดีเสียก่อน เธอกำโทรศัพท์แน่น ปาลงเตียงนอนแล้วทรุดตัวร้องไห้อีกครั้ง

ร่างกายตอนนี้เหมือนถูกกดทับด้วยหินขนาดใหญ่ ครั้นอยากเอาออก หินก้อนนั้นก็หนักและใหญ่เกินกว่าตัวเธอ ทางเดียวทำเอาออกได้ คือเธอต้องรู้ให้ได้ว่าผู้ชายที่นอนกับเธอเมื่อคืน...เป็นใคร!