EP:03 ตัวแทน NC20+

ไลลาได้รับมอบหมายไปให้รับคน ซึ่งน่าจะเป็นผู้หญิง ที่สถานบันเทิงแห่งหนึ่ง พร้อมกับคนของเจย์เลอร์ พอมาถึงเธอก็เดินเข้าไปข้างใน ทุกคนที่ยืนอยู่หน้าประตูต่างพากันจับจ้องมองราวกับว่าเธอมันน่ากินอะไรอย่างนั้น

แต่พอเห็นว่าเธอมากับใคร ก็ไม่มีใครกล้ายุ่ง แม้กระทั่งจะพูดแซวก็ยังไม่กล้า

"สวัสดีค่ะคุณหยีใช่ไหมคะ?" เธอเดินเข้าไปทักทายหญิงสาวคนนึง ที่ดูเหมือนว่าจะยืนรอใครอยู่

"เธอเป็นใคร?" หญิงสาวเอ่ยถาม พร้อมกับไล่สายตามองเหมือนดูถูก ก็แหงล่ะเธอมาที่นี่ทั้งที่ยังใส่ชุดนักศึกษานี่นา

และสิ่งที่เธอทำก็ไม่ต่างอะไรจากแม้เล้าเลยสักนิด

"ฉันเป็นคนของคุณเจย์ค่ะ ฉันมารับคุณ" ไลลารีบแสดงตัว

"อะไรกัน นี่ให้เด็กเหลือขอมารับฉันงั้นเหรอ?" สายตาที่มองเหมือนดูถูกมันก็น่าโกรธแล้วนะ นี่ยังใช้คำพูดแบบนี้อีก โกรธแหละแต่ข่มอารมณ์ไว้อยู่ เธอเป็นคนนิสัยแบบนี้อยู่แล้ว ไม่ได้ยอมคนขนาดนั้นสักหน่อย

"....." ไลลาไม่ได้ตอบ เธอได้แต่ท่องไว้ว่านี่คืองาน ข่มอารมณ์ และกัดฟันพูดประโยคต่อไป "เชิญขึ้นรถค่ะ"

"ฉันไม่ไป ให้เด็กแบบนี้เนี่ยนะมารับฉัน?"

"แล้วคุณหยีจะให้ทำยังไงคะ?"

"ให้เจย์มารับฉันเอง"

"เรื่องนี้คุณคงต้องไปคุยกับเจย์เองนะครับ แต่ผมคงให้คำตอบได้เลยว่าคุณคงถูกเฉดหัวทิ้ง ไม่ไปก็ตามใจครับ"

"....."

"ขอตัวนะครับ"

คนของเจย์เลอร์พาไลลากลับไป ไม่มีการง้อผู้หญิงที่หยิ่งยโสคนนั้น เธอแอบกลัวเหมือนกันนะ กลัวว่าจะทำให้เจ้านายไม่พอใจ เพราะเขาสั่งให้เธอมารับผู้หญิงของเขา แต่ตอนนี้กลับไม่ได้ผู้หญิงกลับมา

คอนโดแห่งหนึ่ง

"ทำไมเป็นเธอ?" ชายหนุ่มเอ่ยถาม เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วกลับไม่พบเด็กของเขา แต่กลับเป็นไลลาแทน

"เอ่อ...เกิดเรื่องนิดหน่อยค่ะ"

"เธอนี่นะ มาทำงานวันแรกก็วุ่นวายซะแล้ว มีเรื่องอะไรอีกล่ะ" เขาพูดอยางไม่สบอารมณ์ เหมือนไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้ดูโมโหอะไรขนาดนั้น

"คือว่าผู้หญิงที่คุณเจย์ให้ไปรับเธอไม่ยอมมาค่ะ เธอบอกว่าต้องให้คุณเจย์ไปรับเองเท่านั้น ถึงจะยอมมาค่ะ พี่ทอลเลยพาหนูกลับ แล้วให้หนูมารายงานกับคุณเจย์ตามตรงค่ะ"

"อืม..."

"ขอตัวนะคะ"

"เดี๋ยวสิ..."

"คะ?"

"เธอทำให้เด็กของฉันไม่มา เธอต้องรับผิดชอบสิ"

"รับผิดชอบ?"

"เธอต้องทำหน้าที่นั้นแทน"

"ดะ เดี๋ยว แต่นี่มันไม่ได้อยู่ในข้อตกลงนะคะ!" การที่เด็กของเขาไม่ยอมมามันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอเลยสักนิดนะ มันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยล่ะ

"ฉันให้คนของฉันไปสืบมา เธอต้องรีบใช้เงินไม่ใช่เหรอ ถ้าเธอยอมทำ ฉันจะให้เงินเธอ ไม่รวมกับเงินเดือน รับรองว่ามันมากพอที่เธอจะสบายไปอีกนาน"

"....." จะว่าเธอเห็นแก่เงินก็ได้ แต่ในสถานการณ์นี้เธอต้องการเงินจริงๆ และข้อเสนอของเขามันก็น่าสนใจไม่น้อย

เธอไม่ใช่ผู้หญิงหัวโบราณที่จะรักนวลสงวนตัวเป็นผ้าที่พับไว้เรียบร้อยขนาดนั้น นี่มันยุคไหนแล้ว มันหมดยุคที่ผู้หญิงถูกมองว่าต่ำกว่าผู้ชายแล้ว ตอนนี้ทุกคนเท่าเทียมกันหมด

"หนึ่งแสน ถ้าเธอยอม"

"ได้ค่ะ"

"ง่ายขนาดนั้นเลย?"

"เงินดีขนาดนี้ จะเล่นตัวไปทำไมล่ะคะ" เธอปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของตัวเองออก เพื่อเตรียมพร้อมอุ่นเตียงกับเขา

"....." เจย์เลอร์ยกยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจ เขาไม่คิดว่าเธอจะตกลงแบบไม่ปฏิเสธอะไรเลยอย่างนี้

มันดีกว่าที่คิดไว้อีกนะ

"เธอจะทำก่อน หรือให้ฉันทำ?"

"....." พอได้ยินอย่างนั้นเธอก็ชะงักไป ลืมไปเลยว่านี่เป็นครั้งแรก เธอไม่มีประสบการณ์มาก่อน แล้วจะทำแบบนั้นได้ยังไง แม้กระทั่งจะจูบเธอก็ยังทำไม่เป็นเลย "เอ่อ..."

"คิดลังเลอะไรอีก บอกไว้ก่อนนะ มาหยุดตอนนี้มันไม่ทันแล้ว" พูดจบชายหนุ่มก็ดึงผ้าขนหนูที่ห่อพันช่วงเอวของตัวเองอยู่ออกไป เผยให้เห็นความเป็นชายแสนใหญ่โตมโหฬารตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าของเธอ

อะไรมันจะใหญ่ขนาดนั้น ตอนแม่เขาแพ้ท้องกินไม้เบสบอลเข้าไปหรือไง นี่มันเกินมาตรฐานไปไกลแล้วนะ ยิ่งแข็งมันยิ่งใหญ่ เหมือนข่มเธอยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็สมส่วนกับตัวของเขาแหละ สูงใหญ่บึกบึนก็ไม่แปลกที่ตรงนั้นจะใหญ่ตามด้วย

"มะ มันเป็นครั้งแรกของหนู คุณเจย์...ทำได้ไหมคะ"

"หึ! ไม่อยากจะเชื่อ" สีหน้าของเขาดูพึงพอใจมากกว่าเดิม ไม่คิดว่าผู้หญิงที่ดูมั่นใจเหมือนคนชำนาญในเรื่องอย่างว่าจะไม่เคยผ่านมือผู้ชายมาก่อน

"ตะ แต่ว่า อย่าทำแรงได้ไหม"

"ฉันไม่รับปาก"

ร่างบางถูกผลักให้นอนลงกับเตียง ไม่นานนักเสื้อผ้าของเธอก็ถูกถอดออกไปจนหมด เธอเขินอายอยากจะปกปิดส่วนสงวนของตัวเอง แต่ก็ถูกเขาจับจ้องไปหมดทุกส่วนแล้ว ปิดไปมันก็เท่านั้นแหละ

ชายหนุ่มเล้าโลมอยู่ได้พักใหญ่ๆ เขาเอื้อมหยิบถุงยางพร้อมกับเจลหล่อลื่น บีบหยดมันลงไปบนนิ้วของตัวเอง และสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแคบของหญิงสาว

เธอสะดุ้งเพราะไม่เคยมีใครรุกล้ำเข้าไปถึงส่วนนั้นมาก่อนเลย แม้กระทั่งตัวเธอเองก็ไม่เคย

"จะ เจย์!"

"ฉันแค่ใส่เจลหล่อลื่น ตอนใส่เข้าไปมันจะได้ไม่ฝืด เธอจะได้ไม่ต้องเจ็บมาก"

"......" หญิงสาวกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เธอเฝ้าจ้องมองการกระทำของเขาทุกทวงท่า ยิ่งได้เห็นส่วนนั้นของเขาขยับไปมา ทุกครั้งที่เขาขยับตัว มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกกลัว จนกระทั่งมาถึงช่วงเวลา ที่เขาจะสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาแล้วจริงๆ

"ถ้าไม่อยากเจ็บมากก็อ้าขาให้มันกว้างๆ และก็อย่าเกร็ง ถ้าฉันใส่เข้าไปแล้วเธอขัดขืน ฉันไม่รับรู้ด้วยนะ ถ้ามันเจ็บมากกว่าเดิม"

สวบ!

"......" ร่างบางเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ริมฝีปากอ้าพะงาบๆ รับรู้ถึงความรู้สึกเจ็บ รับรู้ถึงความใหญ่โตที่สอดใส่เข้าไป ข้างในท้องน้อยของเธอ มันรู้สึกเหมือนมีอะไรอัดแน่นอยู่ในนั้น

นี่สินะที่เขาเรียกว่า sex นี่สินะ คือรสชาติของความเจ็บปวด การถูกเปิดซิง

"แน่นฉิบหาย!"

"มะ มันใหญ่เกินไป"

"ใหญ่แบบนี้ อีกหน่อยเธอต้องชอบ"

"อยะ อย่าเพิ่งขยับ นะคะ หนูเจ็บ.."

"ยิ่งปล่อยเอาไว้นานต่างหากเล่าที่จะยิ่งทำให้เธอเจ็บ!"

"......"

"เธอนี่...ดีกว่าที่ฉันคิดไว้อีกนะ รูแน่น เนื้อเยอะ กระแทกมันส์ล่ะคราวนี้!"