สร้างตัวละคร

หลังจากฟางเทียนกลับมาบ้านก็รีบไปหาแม่ของตนในทันที..

" นี้พี่หายไปไหนมา? "

ฟางหลินน้องสาวของฟางเทียน..เป็นสาวงามอันดับต้นๆของโรงเรียนมักจะมีเด็กผู้ชายมาตามจีบอยู่เป็นประจำ..

ด้วยรูปร่างหน้าตาผิวพรรณราวกับคุณหนูผู้สูงศักดิ์ ดวงตาสีฟ้าครามเส้นผมสีเงินที่ได้มาจากผู้เป็นแม่ริมฝีปากอมชมพู..

" แม่เป็นอะไร!! แล้วแม่อยู่ที่ไหนทำไมพี่ไม่เห็นแม่อยู่ในบ้าน? "

ฟางเทียนเอ่ยถามขณะมองหาผู้เป็นแม่ทั่วบ้าน..

" เฮ้อ..พี่ลองออกไปดูข้างบ้านสิ..แม่ดื้ออีกแล้วทั้งๆที่บอกว่าให้พักผ่อนแท้ๆแม่ก็ไม่ยอม..ตั้งใจจะทำงานให้ได้ "

เด็กสาวกล่าวบ่นออกมาด้วยความเป็นห่วง..ฟางเทียนเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็เปิดประตูหลังบ้านก็เจอกับแม่ของตนที่กำลังสารตะกร้าหลากสีสัน...

" ฟางหลิน? ลูกกลับมาแล้วเหรอ..เป็นอะไรหน้าตาแตกตื่นเชียว "

ผู้เป็นแม่กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงอันอ่อนโยนก่อนจะขยี้หัวของฟางเทียนเบาๆด้วยความรักและเอ็นดู..

" แม่..ทำไมไม่พักผ่อน..ร่างกายของแม่กำลังป่วยอยู่นะ..หมอบอกว่าไม่ให้ทำงานหนัก.. "

" แม่ยังแข็งแรงดีเห็นไหม? ครอบครัวเราก็มีกันอยู่เพียงเท่านี้..แม่อยากจะช่วยแบ่งเบาภาระบ้าง "

ฟางเทียนโผกอดแม่ด้วยความโหยหาและความเป็นห่วงอย่างสุดหัวใจ..

" แล้วเป็นยังไง? เจ้าตัวแสบโดนไล่ออกจากงานอีกแล้วสินะเนี้ย..ไม่เป็นไรแม่รู้ว่าลูกของแม่เก่งที่สุด!! "

เด็กหนุ่มได้ยินเช่นนั้นก็เพียงยิ้มแห้งๆออกมา..

ตกเย็น...

" พี่..อีกหนึ่งสัปดาห์ข้างหน้าทางโรงเรียนเขาจัดกิจกรรมให้คนในครอบครัว1คนมาแข่งขันกีฬาเป็นทีม "

ฟางหลินเอ่ยขึ้นขณะใช้ตะเกียบคีบปลาเข้าปาก..

" ทำไมพี่ต้องไปด้วย? ไม่ต้องเข้าซะก็สิ้นเรื่อง "

ฟางเทียนผู้เป็นพี่กล่าวอย่างไม่แยแสเพราะปกติแล้วฟางเทียนจะใบ้เวลาส่วนใหญ่กับการทำงานหาเงินเสียมากกว่า..

ฟางหลินเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ได้โกรธเคืองอะไรแต่..

" แต่ผู้ที่ชนะการแข่งขันจะได้รับเงินรางวัลและสิทธิพิเศษในห้างที่โรงเรียนมีหุ้นส่วนอยู่ด้วยนะ..แต่ถ้าพี่ไม่สนใจก็ไม่เป็นไร!! "

ฟางเทียนที่กำลังจะนำข้าวเข้าปากยังต้องชะงักค้างวางตะเกียบลงก่อนจะนำมือขอวตนเองไปจับมือของน้องสาวอย่างไว..

" น้องรัก..สัปดาห์หน้าใช่ไหม...ตกลงพี่ไปแน่นอนยังไงเราก็เป็นพี่น้องกัน..มีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกันอยู่แล้วถูกไหม ฮ่าๆๆๆ "

แม่ของฟางเทียนได้แต่ส่ายหน้ากับลูกชายของตนเอง..ฟางหลินเพียงยกยิ้มขึ้นเท่านั้น..เพราะรู้นิสัยของพี่ตัวเองดีว่าเป็นเช่นไร..

ตกดึกหลังจากที่แม่ของฟางเทียนกินยาก็หลับในทันที..ฟางหลินที่นอนห้องเดียวกันกับแม่ก็เผลอหลับด้วยความเหนื่อยล้าจากการทำงานติดต่อกันหลังเลิกเรียน..

ถึงจะยังไงฟางเทียนและฟางหลินทั้งสองคนก็คือเสาหลักของครอบครัว..ฟางหลินเป็นพนักงานเสริฟแถวร้านข้างโรงเรียน..ด้วยหน้าตาและอุปนิสัยทำให้ไม่ยากที่จะทำงานในร้านเสิฟแห่งนั้น..

ฟางเทียนจงใจซ่อนกล่องนี้เอาไว้เพื่อไม่ให้แม่และน้องของตนเห็น..เกม VR อารค์เซอร์ไวเวอร์ ภายในกล่องบรรจุสร้อยคอสีดำหนึ่งเส้น..และแหวนสีเงินอีกหนึ่งวง

" ยังไงคืนนี้ก็ขอสร้างตัวละครก่อนก็แล้วกัน..เราพอมีเวลาอยู่ราวๆ3ชั่วโมงสินะกว่าจะเช้าเพราะนี้ก็ตี1กว่าๆแล้ว.."

เด็กหนุ่มสวมสร้อยคอสีดำพร้อมกับสวมแหวนสีเงินไว้ที่นิ้วชี้ข้างขวา..ฟางเทียนค่อยๆอ่านคู่มือการเล่นและการล็อคอินเข้าสู่เกม..ผ่านไปสักพักเด็กหนุ่มก็เก็บคู่มือเกมก่อนจะนอนเหยียดยาว..พร้อมกับเอ่ยคำพูดเพื่อเข้าเกม

" START "

เกิดแสงสว่างขึ้นบริเวณสร้อยคอก่อนที่สติของเด็กหนุ่มจะถูกตัดออกจากโลกแห่งความจริง...

..........................................................................................................

ภายในห้องสีขาวแห่งหนึ่ง..

" หืม? ที่นี้คือในเกมอย่างงั้นเหรอเนี้ย..กว้างขวางสุดๆไปเลยแฮะ "

เด็กหนุ่มมองซ้ายมองขวาก่อนจะมีเสียงของผู้หญิงเอ่ยขึ้นหรือเรียกให้ถูกก็ AI

" ยินดีต้อนรับสู่เกมอารค์ เซอร์ไวเวอร์ คะ มีคำถามจะถามไหมคะ คุณผู้เล่น? "

" ไม่ครับ "

สาเหตุที่ฟางเทียนไม่ถามเพราะว่าได้ศึกษาข้อมูลมาเบื้องต้นแล้ว...เหลือก็แต่เพียงสายอาชีพและเรื่องอื่นๆทั่วไป.

" แน่ใจนะคะ? ฟังไว้ก็ไม่เสียหายนะคะ ? "

ฟางเทียนคิ้วกระตุกก่อนจะยิ้มออกมา..ถ้าเป็นแบบนี้ก็มีแต่ต้องถามเท่านั้น..เด็กหนุ่มได้แต่คิดในใจ..

" งั้นคุณคือ AI แล้วหน้าที่ของคุณคือ? แล้วคุณมีรูปร่างหน้าตารึป่าว..คุยอยู่คนเดียวแบบนี้มันออกจะแปลกไปหน่อย.. "

" ก็ได้คะ!! "

สิ้นเสียงของAI สาว..อยู่ๆก็มีผู้หญิงคนนึงโผล่ขึ้นมาตรงหน้าของฟางเทียน..ปีกสีขาวนวลบนแผ่นหลังกับเส้นผมสีทอง...สร้างความแปลกใจให้กับฟางเทียนอยู่ไม่น้อย..

" นางฟ้า? นี้คือรูปลักษณ์ที่แท้จริงสินะ..ว่าแต่ว่าเกมนี้สุดยอดไปเลยนะเนี้ยสามารถตัดขาดจากโลกแห่งความเป็นจริงได้.. "

" คิดอย่างงั้นเหรอคะ? "

AI สาวกล่าวขึ้นราวกับมีจิตสำนึกเป็นของตัวเอง..ฟางเทียนกล่าวถามรายละเอียดยิบย่อยจนหมดก่อนจะถึงช่วงสำคัญในการเลือกอาชีพ..

" เชิญเลือกอาชีพได้เลยคะ "

" นักปราชญ์!! "

" หน้าตาต้องการจะปรับเปลี่ยนไหมคะ? ทางเราสามารถปรับแต่งหน้าตาให้ผู้เล่นได้อย่างอิสระแต่ต้องไม่ผิดไปจาก7ส่วน 10 ของใบหน้าปกตินะคะ”

" ไม่ครับ "

ฟางเทียนกล่าวตอบทันที..โดยไม่ต้องคิดเรื่องไร้สาระพวกนี้ทีนี้ก็มาถึงช่วงสำคัญคือการสุ่มสกิล..

" เอาละคะ..ช่วงสุดท้ายก่อนการเข้าเกมผู้เล่นจะสามารถสุ่มสกิล..หรือจะพูดให้ถูกก็คือระบบจะประเมินความสามารถทางร่างกายและทำการสุ่มสกิลให้ตามระดับความสามารถทางกายในชีวิตจริงคะ.. "

ฟางเทียนเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็นึกถึงแหวนสีเงินวงนั้นขึ้นมาในทันที....

" อ่อ..เป็นแบบนี้เองสินะ เจ้าเล่ห์ไม่เบานิระบบเกมแบบนี้..แต่ก็น่าสนใจเหมือนกัน "

ฟางเทียนยิ้มเยาะในใจหากเป็นแบบที่เขาคาดไว้ละก็..

" งั้นดิชั้นขออนุญาตินะคะ...กรุณายื่นมือซ้ายมาด้วยคะ..ต่อจากนี้ระบบจะทำการคำนวณและสุ่มสกิลให้ท่านผู้เล่นหนึ่งอย่าง.. "

ฟางเทียนทำตามที่AIสาวบอก..ก่อนจะปรากฏหน้าจอสีใสขึ้น..เมื่อฟางเทียนได้อ่านแถบข้อมูลทั้งหมดนั่นปรากฏว่าเป็นสกิลที่เด็กหนุ่มได้มานั้นเอง..

AI สาวทำหน้าฉงนด้วยกฏระเบียบของเกมทำให้AIไม่มีสิทธิในการดูสกิลที่ถูกสุ่มมาได้..นี้ก็ถือเป็นมารยาทอย่างหนึ่ง..

" มีแค่นี้ใช่ไหมครับ? "

" คะหน้าที่ของชั้นหมดเพียงเท่านี้..ขอให้โชคดีนะ..เด็กน้อย!! "

ฟางเทียนเมื่อได้ยินเช่นนั้นหันมามองAIสาวแต่ไม่ทันจะได้เอ่ยปากก็ถูกส่งตัวลงไปยังโลกแห่งเกมในทันที..

" เด็กนั่นได้สกิลอะไรกันแน่..ถึงทำหน้เรียบนิ่งขนาดนั้น..ขอแหกกฏบริษัทหน่อยก็แล้วกัน!! "

ความจริงแล้วผู้ที่ให้คำแนะนำฟางเทียนไม่ใช่AIแต่เป็นคนจริงๆที่ทำหน้าที่เปรียบเสมือนAI โดยไม่เจาะจงว่าใครจะได้AIหรือคนด้วยกันในการแนะนำ..

พนักงานสาวในคราบAI เปิดหน้าต่างข้อมูลเมื่อครู่ขึ้นมาก่อนจะเบิกตากว้างขึ้น..

" จะ..เจ้าเด็กนั่นยังเป็นมนุษย์จริงๆอย่างงั้นเหรอ!! ความสามารถทางกายมันเกินระดับที่!!!... "

จบ.....