บทที่ 3 สอนให้รัก

"น้ำเงี่ยนเจ้าคงไหลออกมาเปียกเยิ้มแล้ว ข้าต้องการให้เจ้ารู้สึกเช่นนี้ จากนั้นนำสิ่งนี้ไปเล่นรักตรงที่ข้าบอก คนผู้นั้นจะมาตรงนั้นเขาจะเห็นเจ้าและตกหลุมรักเจ้า"

หลี่เหมียนเหมียนเลียหัวนมของอาหมินไม่หยุด ทำเอาอาหมินครางกระเส่าแน่นอนว่านางทำเรื่องพวกนี้กับอาหมินมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วตั้งแต่นางมาอยู่ที่นี่ได้หนึ่งเดือน อาหมินก็กลายเป็นของนางไปอย่างเรียบร้อย

"ฮูหยิน ผู้ชายคนนั้นเขาจะเลียให้บ่าวหรือไม่เจ้าคะ"

อาหมินแยกขาของตัวเองออก บัดนี้เพราะนางใส่ชุดนอนไม่ได้นอนบางเบา ที่หลี่หมินหมินกับนางช่วยกันเย็บขึ้นมา บริเวณนั้นจึงเผยเนินเนื้ออูมที่ถูกโกนขนจนเกลี้ยง ทั้งยังมีน้ำไหลเยิ้มออกมา

หลี่เหมียนเหมียนจับมือของอาหมินแล้วกดลงไปบนโหนกเนื้ออวบจากนั้นก็คลึงเม็ดเสียวเบา ๆ

"เขาย่อมทำทุกอย่างที่เจ้าปรารถนา ลิ้นของเขาจะหนาและสากกว่าลิ้นของข้า อาหมินเจ้าจะน้ำเงี่ยนไหลไม่หยุด"

"อา...ฮูหยินขอหมินอยากจูบเจ้าค่ะ ฮูหยินขอลิ้นได้หรือไม่อาหมินเสียวใจจะขาดแล้ว อยากเลียนมฮูหยินจังเลยเจ้าค่ะ"

หลี่เหมียนเหมียนต้องการให้อาหมินเงี่ยนกระหายเซ็กส์ที่สุด นางจึงไม่ยินยอมแม้ว่าตัวเองก็ต้องการเช่นกัน

"ไม่ได้...อดทนหน่อยแล้วเจ้าจะได้ในสิ่งที่ต้องการ เวลานี้ล่ะไปได้แล้ว"

อาหมินสวมเสื้อผ้าจากนั้นก็สวมเสื้อคลุมอย่างว่าง่าย เนินเต่าของนางเปียกแฉะอยากได้นิ้วและลิ้นของฮูหยินจนตัวสั่น แต่เมื่อนางคิดถึงสิ่งที่รออยู่ท่อนเอ็นใหญ่ที่จะกระแทกเข้ามาในรูสวาทของนางตามที่ฮูหยินบอกนั้นจะให้ความรู้สึกที่ดีมากกว่า อาหมินที่รอคอยมาเนิ่นนานแล้วจึงอดใจเอาไว้

กระทั่งมาถึงประตูทิศใต้ที่ฮูหยินบอก เพราะติดสินบนบ่าวที่เฝ้าระวังพวกนางจึงผ่านไปได้อย่างง่ายดาย สิ่งที่อาหมินติดสินบนนั้นไม่ใช่เงินทอง แต่เป็นปากเล็ก ๆ ของนางดูดอมเอ็นของบ่าวทั้งสองคน ดังนั้นเมื่อเห็นอาหมินพวกเขาจึงยอมผ่านให้แต่โดยดีโดย

เป็นไปตามที่หลี่เหมียนเหมียนพูดเอาไว้ไม่ผิด ในที่สุดนักพรตจูกังคนนั้นก็มาทำพิธีขับไล่ผีสางที่ประตูทิศใต้เพียงลำพัง อาหมินอยู่ในตำแหน่งลับตาแต่เป็นตำแหน่งที่สายตาของนักพรตจะเห็นเงารางเลือนและเขาจะเดินมาด้วยความสงสัย และเขาจะได้เห็นอาหมินพอดี

และในที่สุดนักพรตก็เดินมาตามเสียง อาหมินกำลังช่วยตัวเองด้วยแท่งหยกที่หลี่เหมียนเหมียนทำให้นาง จากนั้นปากของอาหมินก็ร้องครางแผ่ว

"ซี้ด เสียว อา ข้าอยากได้ของบุรุษสักคนที่จะช่วยข้าได้ อา ซี้ด ของสิ่งนี้ทำให้ข้าไม่พอใจ ช่างเล็กยิ่งนัก ซี้ด"

เมื่อเห็นสภาพของสตรีที่อยู่ในชุดวาบหวิวโปร่งบางเห็นเต้านมใหญ่อวบล้นกระเพื่อมและนางยังถ่างหอยอ้าออกจนเห็นหอยแดง ๆ เนินเนื้อเต่าอวบอูมเผยออกและยังมีแท่งหยกผลุบเข้าออกไปในเนินเนื้อนั้น ทำให้นักพรตถึงกับตกตะลึง ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่นมคู่ใหญ่และหอยสีแดงไม่วางตาจนลืมกระทั่งการทำพิธี และแล้วเขาก็ได้ยินเสียงคนเดินตามมาข้างหลังที่แท้เป็นลูกศิษย์ของเขานั่นเอง

"อาจารย์"

"ชู่ว์ เจ้าอย่าเสียงดัง ข้ากำลังดูคน"

ลูกศิษย์ของนักพรตมองตามดวงตาของอาจารย์จากนั้นเขาก็ตกใจยิ่งนัก ท่อนเอ็นในร่มผ้าแข็งขึ้นมาภายในพริบตา

"นะ นางผู้นั้น"

อาจารย์ผู้นั้นเห็นอาหมิ่นโก้งโค้งก้น ขยับแท่งหยกรัวแรงก็เกินจะอดทนแล้ว

"เจ้าเห็นนมนั่นหรือไม่ อา ใหญ่ยิ่งนักห้อยลงมาแล้วข้าอยากกินจนทนไม่ไหว ดูต้นทางเอาไว้อย่าให้ผู้ใดมารบกวน ข้าจะสนทนากับนางผู้นั้นแรง ๆ สักหน่อย"

"ขอรับอาจารย์ ในที่สุดท่านก็เจอของดีที่ตามหาแล้ว นางผู้นั้นตรงตามตำราของท่านทุกอย่าง นางจะส่งเสริมท่านให้ได้ดี"

สตรีที่ไร้ขน นมใหญ่เท่าภูเขา ลิ้นสีแดงฉ่ำ ท่วงท่ายั่วยวนนางนั้นจะทำให้อาจารย์ของเขาขึ้นสู่จุดสูงสุดของการเป็นนักพรตดั่งคำทำนาย