บทนำ

บทนำ

“คุณทรงวุฒิเรียกผมมาคุยมีธุระอะไรสำคัญหรือเปล่าครับ”

ทนายความส่วนตัวของครอบครัวภัทรจิรานนท์ ถูกทรงวุฒิเจ้าของโรงแรมชื่อดังในจังหวัดทางภาคเหนือ เรียกมาพบอย่างเร่งด่วน

“มี ฉันเป็นคนไม่ค่อยพูดอะไรอ้อมไปอ้อมมา ขอพูดตรงๆเลยแล้วกัน” ทรงวุฒิลุกนั่งตัวตรงอย่างจริงจัง

“ครับ ผมพร้อมที่จะรับฟังทุกเรื่องแล้ว”

“ฉันกำลังป่วยเป็นมะเร็งระยะที่สาม และฉันก็ปฏิเสธการรักษาทุกชนิด” ทรงวุฒิพูดด้วยสีหน้าเหมือนเขาไม่ได้รู้สึกอะไร

“ทำไมล่ะครับท่าน การแพทย์สมัยยนี้เก่งมากเลยนะครับ” ทนายความทำท่าตกใจ

“ฉันเรียกเธอมา ไม่ได้ต้องการพูดเรื่องนี้ ฉันต้องการยกสมบัติของฉันให้เธอทั้งหมด แต่เธอจะต้องแต่งงานกับน้ำผึ้งทายาทที่เหลือเพียงคนเดียวของฉัน”

“ทำไมต้องเป็นผม แล้วทำไมท่านไม่ยกให้คุณน้ำผึ้งไปเสียเลยล่ะครับ” ศรุตไม่เข้าใจ

“ศรุต ฉันดูแลเธอมาตั้งแต่พ่อของเธอเสีย ตลอดเวลาเธอเป็นคนดีที่ฉันไว้วางใจที่สุด ดังนั้นเธอจะช่วยน้ำผึ้งดูแลทรัพย์สมบัติทุกอย่างของฉันได้”

พ่อของน้ำผึ้งชื่อว่าทรงสิทธิ์ เขาเสียชีวิตไปตั้งแต่น้ำผึ้งลืมตาดูโลกได้แค่ไม่กี่ปี ทรงวุฒิตัดขาดจากลูกชายตั้งแต่เมื่อเขาตัดสินใจแต่งงานกับมะเดื่อซึ่งเป็นชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง

“แล้วคุณน้ำผึ้งจะยอมเหรอครับ” ชายหนุ่มถามทั้งที่เขาคิดว่าเป็นใครก็คงไม่ยอม

“นั่นไม่ใช่หน้าที่ฉัน เดินทางไปบนดอยภายในวันพรุ่งนี้ ฉันมีเวลาเหลือไม่มาก หรือเธอจะอกตัญญูกับฉัน”

เมื่อถูกเอาคำนี้ขึ้นมาขู่ ศรุตจึงจำใจต้องทำตาม ถึงแม้เขาจะมีคนรักอยู่แล้วก็ตาม