ตอนที่ 2

เขาระบายยิ้มออกมา ในขณะที่หล่อนหลับตา และกัดฟันอดทนรอรับความเจ็บปวดที่กำลังจะเกิดขึ้นจากการเคลื่อนไหวของเขา แต่...

เขาเคลื่อนไหว โยกคลึงแล้ว แต่หล่อนกลับไม่ได้เจ็บเหมือนเมื่อกี้นี้เลย หล่อนลืมตาขึ้นมองเขา ก่อนจะเผลอตัวครางออกมาเบาๆ

“อู๊ยยยยย...”

“เธอเป็นไงบ้าง ละอองดาว”

“ไม่... ไม่เจ็บแล้วค่ะ แค่... อื้อ... อึดอัด”

เขาเคลื่อนไหวด้วยจังหวะเนิบนาบหนักหน่วง กระแทกกระทั้นลงมาแต่ละทีหล่อนแทบจมหายลงไปในฟูกที่นอน

“ก็เธอยังซิงนี่ โอ้ว... โอ้ว... รูเธอรัดแน่นมาก... โอ้ว... โอ้ว...”

จากจังหวะเนิบนาบเมื่อกี้นี้ เปลี่ยนแปลงเป็นเร่าร้อนรวดเร็วและทรงพลัง เขากระแทกแล้วก็กระแทกเข้าใส่หล่อนอย่างดุเดือด ในขณะที่หล่อนกรีดร้องทุกครั้งที่ถูกอัดกระหน่ำเข้าใส่ร่องแคบ

“อ๊า... อู๊ยยยย... ซี๊ดดดด... อ๊า... เสียวววว อ๊า... คุณบาส... อ๊า...”

เขาสาวท่อนเอ็นยาวๆ ชักเข้าชักออก แทงลึกล้ำด้วยความหื่นกระหาย บั้นเอวของเขาช่างเคลื่อนไหวได้รวดเร็วจนน่าอัศจรรย์ใจ มันกระแทกเอากระแทกเอาจนหล่อนแทบแหลกเละคาเตียง

“โอ้ว... โอ้ว... รูแน่น... ทั้งแน่นทั้งตอด โอ้ว... โอ้ว...”

เขากระซวกเอ็นยาวใส่หล่อนไม่หยุด แทงลึกล้ำ และชักออกมาทั้งตัว ก่อนจะปักเสียบลงไปใหม่จนมิดด้าม

“โอ้ว... โอ้ว... จะแตกแล้ว...”

เขาแค่ใกล้จะถึงสวรรค์ แต่หล่อนเสร็จล่วงหน้าเขาไปแล้วถึงสองรอบ และรอบที่สามก็กำลังจะมาถึง แค่เขากระซวกอีกครั้งหนึ่งเท่านั้น

“อ๊ายยยยยย... อู๊ยยยยย... อ๊า...”

หล่อนเกร็งกระตุกไปทั้งร่าง เสียวกระสันไปทั่วทั้งตัว ร่องสาวตอดขมุบขมิบรัดรึงท่อนชายที่ยังเคลื่อนไหวไม่หยุดแรงๆ

“โอ้ว... ตอดอีกแล้ว... ทำไมเธอตอดดีแบบนี้ ละอองดาว โอ้ว... ฉัน... โอ้ว...”

หล่อนเห็นบาสเตียนเงยหน้าขึ้นสูง คำรามออกมาไม่ใช่ภาษาคน ก่อนที่อะไรบางอย่างจากเขาที่ร้อนระอุจะฉีดพ่นเข้าใส่ภายในของหล่อนสุดแรง

“อ๊ากกกกกกก... โอ้ว...”

เขากระตุกเกร็งอยู่เหนือร่างของหล่อนอยู่หลายอึดใจ ก่อนจะซบลงมาหา เสียงลมหายใจของเขาช่างไพเราะเหลือเกิน หล่อนน้ำตาริน กอดเขาเอาไว้แน่น

เมื่อก่อนรักบาสเตียนมากแค่ไหน ตอนนี้ตกเป็นภรรยาของเขาแล้ว หล่อนก็ยิ่งรักเขามากขึ้น แล้วเขาล่ะ รู้สึกรักหล่อนหรือยัง

“คุณบาส...”

“ว่าไง”

น้ำเสียงของเขาห้วนจัด จนหล่อนอดแปลกใจและใจคอไม่ดีไม่ได้

“คุณบาส... มีความสุขไหมคะ” หล่อนทำใจกล้าหน้าด้านถามออกไป

“มาก”

หล่อนระบายยิ้มด้วยความดีใจ ก่อนจะรวบรวมความกล้าถามต่อ

“คุณบาส... อยากมีลูกสักกี่คนคะ”

เขาเงยหน้าขึ้นจากซอกคอของหล่อน และพลิกกายออกไปทันที

ความอ้างว้างโจมตีเข้าใส่หล่อนอย่างจังจนใบหน้าชาดิก

“ลูกไม่เคยอยู่ในหัวของฉันมาก่อน”

“คุณบาส”

เขาลุกขึ้นนั่ง และตวัดตามองหล่อน มองด้วยสายตาห่างเกินจนหล่อนปวดใจ

หล่อนรีบลุกขึ้นตาม และพยายามคิดในแง่ดี

“เอาไว้... คุณบาสพร้อมก่อนก็ได้ค่ะ”

“ฉันไม่มีวันพร้อมหรอก เพราะฉันไม่เคยอยากมีครอบครัว”

น้ำคำของเขาทำให้หล่อนถึงกับสะอึก

“คุณบาส...”

เขามองสบตากับหล่อน มองด้วยสายตาที่ดุดัน ไม่เหลือความหื่นกระหายอยู่อีกแล้ว

“ไปกินยาคุมเสียด้วยล่ะ ฉันไม่อยากทำบาปด้วยการสั่งให้เธอไปทำแท้ง”

แล้วเขาก็ลุกขึ้นจากเตียง ในขณะที่หล่อนหน้าตาซีดเผือด น้ำตาไหลทะลัก

“คุณบาส... พูดแบบนี้ได้ยังไงกันคะ ทำไมพูดกับดาวแบบนี้...”

เขาที่กำลังใส่เสื้อผ้าอยู่เอี้ยวตัวหันกลับมามอง ก่อนจะแค่นยิ้ม

“ฉันพูดผิดตรงไหน”

“ก็...”

“ฉันไม่อยากมีลูก ฉันก็บอกเธอตรงๆ ไง อย่ามาเรื่องมาก ทำให้ฉันปวดหัว ไปหายาคุมฉุกเฉินกินซะ”

เขาใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้ว ก็หยิบกระเป๋าเงินและโยนธนบัตรสีเทาสี่ห้าใบเอาไว้บนเตียง

หล่อนช็อกราวกับถูกค้อนทุบแรงๆ ที่หัว อ้าปากค้างพูดไม่ออก

“นี่ค่าตัว ฉันไปล่ะ”

“คุณบาส...”

“อ้อ แล้วอย่าลืมไปบอกพี่เบสล่ะว่าเธอนอนกับฉันเรียบร้อยแล้ว”

หล่อนสะอึกเป็นคำรบที่สอง มองเขาด้วยสายตาผิดหวังอย่างรุนแรง

“คุณบาส... หมายความว่ายังไงคะ”

เขาหันมายิ้มเยาะให้กับหล่อน ก่อนจะพูดความจริงออกมา

“ที่ฉันนอนกับเธอ ก็เพราะฉันต้องการแย่งเธอมาจากพี่เบสยังไงล่ะ”

เขาแค่นยิ้ม ดวงตาเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราดและคลั่งแค้น

“ก็สาสมกันแล้วไงกับที่พี่เบสเคยแย่งคนรักไปจากฉันยังไงล่ะ”

นี่หล่อนกลายเป็นเหยื่อที่บาสเตียนใช้แก้เผ็ดพี่ชายของตัวเองอย่างนั้นเหรอ

หล่อนช็อกอีกครั้ง ดวงตากลมโตฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำตา แทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

“ไหนคุณบาส... บอกว่าจะรักดาวยังไงล่ะคะ”

เขายิ้มเยาะ มองหล่อนอย่างดูแคลน

“มันก็แค่เกมระหว่างฉันกับพี่เบสเท่านั้นแหละ เผอิญเธอดันเป็นผู้หญิงที่พี่เบสหมายตาพอดี ฉันก็เลยต้องดึงเธอเข้ามาเป็นเหยื่อยังไงล่ะ”

“คุณบาส...?!”

“แต่เธอไม่ต้องกังวลหรอกนะ ถ้าพี่เบสรักเธอจริง พี่เบสก็คงจะรับเดนต่อจากฉันได้ ขอตัวล่ะ”

แล้วเขาก็เดินออกไป เดินออกไปจากห้องนอนที่เพิ่งขยี้หล่อนจนยับเยินอย่างไม่แยแสอะไรอีก

หล่อนร้องไห้ด้วยความปวดร้าวทรมาน เสียใจที่ตัวเองโง่งมเชื่อคำพูดหวานหูของบาสเตียน เชื่อคำโกหกหลอกลวงของผู้ชายไม่มีหัวใจคนนั้น

หลังจากวันนั้นหล่อนก็หนีออกมาจากบ้านของเขา และหายจากชีวิตของเขามาตลอดสี่ปีเต็ม พร้อมกับเลือดเนื้อเชื้อไขที่เขาฝากฝังเอาไว้ในร่างกายของหล่อน โดยที่เขาจะไม่มีวันได้ล่วงรู้ความลับนี้เด็ดขาด