บทที่4 พบเจอ

3 วันต่อมา

@มหาวิทยาลัย

ใต้ตึกคณะนิติศาสตร์สาขากฎหมายระหว่างประเทศมหาวิทยาลัยชื่อดังที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองฮ่องกงเผยให้เห็นร่างบางระหงของพีชกับจินเพื่อนสาวชาวไทยที่เพิ่งรู้จักยืนคุยกันด้วยความสนิทสนม อาจเพราะทั้งสองเป็นคนไทยเหมือนกันเลยสนิกกันเร็ว การมาอยู่ต่างประเทศคนเดียวครั้งแรกของเธอก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรเธอสามารถปรับตัวได้ดีเลยทีเดียว

 "พีชคืนนี้ไปเที่ยวคลับเดอะเบสกันนะ" 

"เที่ยวคลับเนี่ยนะ" พีชขมวดคิ้วเป็นปมเมื่อเพื่อนสาวชวนเธอไปเที่ยวคลับไม่ใช่ว่ามันเป็นสถานที่ไม่ดี ทว่าเธอแค่ไม่ค่อยชอบสักเท่าไรมันดูวุ่นวายเสียงดังจนน่าปวดหัว

"จินอยากไปดูสักครั้งเห็นเขาบอกว่าหรูหรามากเลยนะ แถมเจ้าของหล่อมากด้วย"

"แต่พีชไม่อยากไปเลยอะ"

"หื้อออ ไปนะน่าา" จินเอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อนพร้อมทั้งทำหน้าเว้าวอนสุดฤทธิ์เมื่อเห็นท่าทางอิดออดของเพื่อนสาว และมันก็ได้ผลสุดท้ายพีชก็ทนต่อแรงรบเร้าของเพื่อนสาวไม่ไหวจนต้องตกปากรับคำไป "อือๆ ก็ได้แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ" 

"น่ารักที่ซู๊ดด" จินยิ้มร่าออกมาอย่างอารมณ์ดีใจเมื่อได้ยินคำตอบ มือเล็กเอื้อมไปดึงแก้มเพื่อนสาวเบาๆ อย่างมันเขี้ยวจนพีชต้องจับมือเธอออกแล้วขอแยกตัวกลับคอนโด "พอเลยฉันกลับคอนโดละ เจอกันคืนนี้"

“จ้า สองทุ่มเจอกันจินไปรับหน้าคอนโดนะ” หลังจากนัดแนะเสร็จทั้งสองก็แยกย้ายกันกลับคอนโดของตัวเองทันที

@คอนโดพีช

พีชใช้เวลาในการเดินทางเพียงสิบนาทีก็กลับมาถึงห้องพักเพราะมหาวิทยาลัยกับคอนโดห่างกันแค่หนึ่งกิโลเมตร

"จริงๆ เลยยัยจินชวนเที่ยวไหนไม่เที่ยวดันชวนเที่ยวคลับ" เสียงหวานพึมพำออกมาเบาๆ เมื่อนึกถึงนัดในคืนนี้เธอหยิบชุดเดรสที่แขวนในตู้เสื้อผ้าออกมาเตรียมไว้ ก่อนจะเดินไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มๆ แล้วหลับตาลงเพื่อพักผ่อนสายตาหลังจากที่ใช้สายตาจดจ่อกับหนังสือมาทั้งวัน และเพียงไม่นานเธอก็ผล็อยหลับไปรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีในช่วงค่ำ

มือเล็กคว้าโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างตัวขึ้นมาเปิดหน้าจอดูเวลาเมื่อเห็นว่าตอนนี้เป็นเวลาทุ่มกว่าแล้วเธอจึงลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวลงมารอเพื่อนสาวหน้าคอนโด

คืนนี้เธอเลือกใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวรัดรูปสั้นเหนือเข่าสีเทาอ่อนเรียบหรูดูดี ยืนรอสักพักจินก็ขับรถมาจอดลงตรงหน้า ขาเรียวเล็กส่าวเท้าเดินไปขึ้นรถเพื่อนสาวอย่างไม่รอช้า

"สวยไม่เบาเลยนะเนี่ย" จินมองเพื่อนสาวที่ก้าวขึ้นมานั่งบนด้วยแววตาลุกวาวเธอเป็นคนสวยอยู่แล้วพอแต่งตัวแบบนี้ยิ่งเสริมความสวยของเธอให้เด่นชัดขึ้นไปอีก

"แกก็ไม่เบายัยจิน" พีชเอ่ยชมตามความจริงเพราะความสวยของจินก็ไม่น้อยหน้าเธอเลยทีเดียว คนโดนชมถึงกับยิ้มร่าออกมาก่อนจะเริ่มขับรถต่อ

@คลับเดอะเบสท์

"ว้าว! ใหญ่โตหรูหราเหมือนที่แกบอกจริงๆ ด้วยเจ้าของต้องรวยขนาดไหนเนี่ย" พีชร้องว้าวทำตาลุกวาวด้วยความตื่นเต้นเมื่อรถจอดลงยังลานจอดรถของคลับ

ตาคู่สวยกวาดมองไปรอบๆ คลับที่ตั้งอยู่บนเนื้อที่ไม่ต่ำกว่าร้อยไร่ใหญ่โตโออาหรูหราสมคำบอกเล่าจริงๆ ทว่าเธอหารู้ไม่การมาเที่ยวในคืนนี้จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอไปตลอดกาลเพราะเธอกำลังได้เจอกับพญาเสือที่รอตะครุบเธออยู่

ภายในห้องทำงานที่ตั้งอยู่บนชั้นสองของคลับสามารถมองเห็นบรรยากาศภายในคลับได้ทุกซอกทุกมุมเพราะห้องถูกกั้นด้วยกระจกใสเผยให้เห็นร่างสูงโปร่งของมาเฟียหนุ่มเจ้าของคลับเดอะเบสที่กำลังนั่งจิบไวน์ราคาแพงอยู่

ดวงตาคมกริบกวาดมองไปรอบๆ คลับที่มีนักท่องราตรีจำนวนมากเดินกวักไก่วไปมาจนสายตาสะดุดเข้ากับร่างบางระหงของสาวสวยสองคนที่กำลังเดินนวยนาดเข้ามา

"หึ"

"ในที่สุดก็ได้เจอกันสักทีนะสาวน้อย" ดวงตาคมกริบจ้องมองสาวสวยทั้งสองคนอย่างไม่วางตา ก่อนแสยะยิ้มร้ายออกมาเมื่อได้เห็นใบหน้าของสาวสวยทั้งสองคนชัดๆ เพราะหนึ่งในนั้นคือคนที่เขาหมายตาไว้โชคช่างเขาข้างเขาเสียจริงไม่คิดว่าจะบังเอิญได้เจอเธอที่นี่

"ไปเชิญผู้หญิงสองคนนั้นขึ้นมาดื่มกับฉันที่ห้อง" เขาออกคำสั่งกับอาเหว่ยที่ยืนอยู่ริมประตู ขณะยังจับจ้องหญิงสาวไม่วางตาราวกับกลัวเธอจะหายไป

"ครับนาย" สิ้นคำสั่งเจ้านายหนุ่มอาเหว่ยก็เดินลงไปยังชั้นล่างของคลับที่สาวสวยทั้งสองคนยืนอยู่ทันที

"สวัสดีครับคุณผู้หญิง" เสียงทุ้มดังขึ้นจากด้านหลังทำให้พีชกับเพื่อนสาวที่กำลังมองหาโต๊ะนั่งหันกลับไปมองทางต้นเสียง

"สวัสดีค่ะ" พีชตอบกลับชายแปลกหน้าตามมารยาท ดวงตากลมโตชำเลืองมองหน้าเพื่อนสาวเชิงตั้งคำถาม จินส่ายหน้าเล็กน้อยเชิงบอกว่าเธอก็ไม่รู้เช่นกันว่าเขาเป็นใคร

"ผมชื่ออาเหว่ยครับเป็นลูกน้องของเจ้าของคลับ เจ้านายผมอยากชวนคุณทั้งสองไปนั่งดื่มด้วยกันครับ" อาเหว่ยพูดแนะนำตัวและบอกจุดประสงค์ในทันทีเมื่อเห็นทีท่าของสองสาวที่แสดงออกมาอย่างชัดเจนว่ากำลังสังสัยกลับการมาของเขา

“ไม่ดะ..”

“ได้ค่ะ”

พีชรีบปฏิเสธทันควันเมื่อได้ยินจุดประสงค์ของชายแปลกหน้าแต่ไม่ทันจะได้พูดจบเสียงของจินก็ดังแทรกขึ้น ดวงตากลมโตตวัดมองหน้าเพื่อนสาวอัตโนมัติมือเล็กยกขึ้นจับแขนเพื่อนสาวแล้วกระตุกเบาๆ เชิงบอกให้เธอปฏิเสธ

“งั้นไปกันเลยดีกว่าค่ะเดี๋ยวเจ้านายคุณจะรอนาน” ทว่ามีหรือที่จินจะยอมทำตามเพื่อนสาวเธอรีบเอ่ยต่อเพราะกลัวเพื่อนสาวจะทำเสียเรื่อง โอกาสดีๆแบบนี้ใครจะปล่อยให้หลุดมือไปมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่ได้ทำความรู้จักกับหนุ่มหล่อเจ้าของคลับที่รวยระดับประเทศ

"เชิญครับ" สิ้นเสียงพูดของจินอาเหว่ยก็เชื้อเชิญทั้งสองสาวให้เดินตามขึ้นไปยังชั้นบนของคลับทันทีสุดท้ายพีชก็จำใจต้องเดินตามเพื่อนสาวไปอย่างเลี่ยงไม่ได้

"ยัยจินทำไมตกปากรับคำง่ายจังไว้ใจได้รึเปล่าก็ไม่รู้" เธอเอ็ดเพื่อนสาวเบาๆ ในขณะกำลังส่าวเท้าเดินตามอาเหว่ยขึ้นไปยังชั้นสอง หน้าก็ไม่เคยเจอกันด้วยซ้ำหากไม่มีอะไรแอบแฝงจู่ๆ จะมาเชื้อเชิญเธอกับเพื่อนสาวไปนั่งดื่มด้วยทำไม

"ไม่มีอะไรหรอกน่า แกอย่าคิดมากสิเจ้าของที่นี่เขาอุตส่าห์ส่งลูกน้องมาเชิญ เราจะปฏิเสธน้ำใจเขาได้ยังไง" จินหาได้สนใจคำเตือนของเพื่อนสาวสักนิดไม่เธอหาข้ออ้างไปน้ำขุ่นๆ คนฟังถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เหตุผลมันฟังไม่ขึ้นเอาซะเลย เธอเลือกที่จะไม่พูดอะไรต่อเดินเคียงคู่กับเพื่อนสาวไปเงียบๆจนถึงห้องทำงานของมาเฟียหนุ่ม

แกร็ก!

เสียงเปิดประตูดังขึ้นมาเฟียหนุ่มที่กำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่บนโต๊ะทำงานรีบใช้นิ้วขยี้ไฟจนดับ ก่อนลุกเดินไปหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาแทน

"เชิญนั่งครับ" ใบหน้าหล่อเหลาระบายยิ้มให้สาวสวยทั้งสองคนอย่างเป็นมิตร ก่อนเชื้อเชิญให้นั่ง

ดวงตาสีดำขลับจับจ้องใบหน้าบึ้งตึงของสาวสวยที่เขาหมายตาไว้นิ่งๆ ดูจากท่าทางแล้วเธอคงไม่ค่อยเต็มใจขึ้นมานั่งดื่มกับเขาสักเท่าไรต่างจากอีกคนที่กระดี้กระด้าจนออกนอกหน้า

"ขอบคุณค่ะ " จินเอ่ยด้วยท่าทางเหนียมอายพร้อมกับหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟา มือเล็กเอื้อมไปดึงแขนเพื่อนสาวที่ยืนหน้านิ่วคิ้วขมวดให้นั่งลงข้างๆ

“อะไรของแกยัยจิน” พีชดุเพื่อนสาวอย่างงอนๆโดยหารู้ไม่ว่าทุกท่าทาง และการกระทำของเธออยู่ในสายตาของใครบางคนตลอด

มาเฟียหนุ่มกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจกับท่าทางของหญิงสาวเธอแตกต่างจากผู้หญิงที่เขาเคยพบเจออย่างสิ้นเชิงไม่หลงระเริงกับความหล่อ และความรวยของเขาถือดีแบบนี้สิเขาชอบดูไม่ง่ายดี

ดวงตาคมกริบละออกจากใบหน้าสวยกลับมามองหน้าจินก่อนเอ่ยต่อ "ขอบคุณที่ให้เกียรติขึ้นมานั่งดื่มด้วยกันนะครับ อยากดื่มอะไรสั่งลูกน้องผมได้เลย"

"ขอบคุณอะไรกันคะ จินกับเพื่อนต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณ"

"ด้วยความยินดีครับ"

"จินขอเหล้าเบาๆ ก็ได้ค่ะ แกละยัยพีช" หลังจากหันไปบอกอาเหว่ยเสร็จจินก็เอี่ยวหน้าถามเพื่อนสาวต่อ

"พีชขอโค้กดีกว่าค่ะ" พีชหันไปบอกพร้อมกับระบายยิ้มบางๆ ให้อาเหว่ยอย่างเป็นมิตรโดยไม่คิดจะสนใจหนุ่มหล่อที่นั่งตรงข้ามสักนิด เธอรู้สึกไม่ถูกชะตากับเขาตั้งแต่แรกเห็นถึงเขาจะหล่อมากก็ตามเถอะ

"น้องจินกับน้องพีชเป็นคนไทยใช่ไหมครับ" เสียงทุ้มเปล่งออกจากริมฝีปากหนาอีกครั้งเมื่อสองสาวสั่งเครื่องดื่มเสร็จ ความจริงเขารู้อยู่แล้วว่าทั้งสองเป็นคนไทยแต่แค่แสร้งถามไปพอเป็นพิธี

"ใช่ค่ะจินกับพีชเป็นคนไทยมาเรียนต่อป.โทที่นี่"

"อ่อครับ" ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มมุมปากเล็กน้อยเมื่อได้ยินที่จินบอกเขาเลือกผู้หญิงไม่ผิดจริงๆ ดวงตาคมกริบปรายมองร่างบางที่นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดนิ่งๆ ในขณะที่พูดคุยกับจินไปด้วย

บทสนทนาระหว่างมาเฟียหนุ่มกับจินดำเนินไปอย่างครึกครื้นโดยมีพีชนั่งฟังเงียบๆ ไม่ออกความคิดเห็นใดๆ ดวงตากลมโตชำเลืองมองมาเฟียหนุ่มกับลูกน้องของเขาอย่างระแวดระวังพร้อมทั้งก้มมองเวลาบนนาฬิกาข้อมือเป็นระยะๆ เมื่อเห็นว่าเกือบเที่ยงคืนแล้วเธอจึงเอ่ยปากชวนเพื่อนสาวที่ตอนนี้สติเริ่มเลือนลางเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ลกลับ "จินกลับกันเถอะดึกแล้ว "

“ขออีกหน่อยได้ไหม” คนโดนขัดจังหวะหน้าหงิกหน้างออัตโนมัติ ก่อนจะส่งสายตาอ้อนวอนเพื่อนสาวเพื่อขออยู่ต่ออีกนิด

“ไม่ได้พรุ่งนี้มีเรียนอีก”หญิงสาวยืนกร้านเสียงแข็งพร้อมทั้งหยัดกายลุกขึ้นยืน

“ฉันขอพาเพื่อนกลับก่อนนะคะ ขอบคุณสำหรับเครื่องดื่ม” เธอกล่าวขอบคุณมาเฟียหนุ่มตามมารยาทก่อนจะประคองเพื่อนสาวให้ลุกขึ้นแล้วพาเดินออกไปไม่รอให้เขาได้ตอบอะไร ทว่าท่าทางถือดีไม่แคร์ไม่สนอะไรของเธอกลับทำให้มาเฟียหนุ่มถูกใจยิ่งนัก เขากระดกเหล้าเข้าปากอึกใหญ่ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นส่าวเท้าเดินตามเธอไป

“ผมช่วยพยุงเพื่อนคุณไปส่งที่รถดีกว่า” เขาเดินเข้าไปช่วยประคองร่างของจินอย่างถือวิสาสะทำให้มือหนาแตะโดนมือบางอย่างตั้งใจ เจ้าของมือบางรีบดึงมือออกด้วยความตกใจ

“ขะ..ขอบคุณค่ะ” เสียงหวานกล่าวขอบคุณอีกครั้งตามมารยาทถึงแม้ภายในใจจะรู้สึกไม่ชอบเขาก็ตามหลังจากนั้นทั้งสองก็ไม่ปริปากพูดอะไรกันอีกเลยจนมาถึงรถพีชโค้งศีรษะให้มาเฟียหนุ่มเชิงขอบคุณเมื่อเขาช่วยประคองเพื่อนสาวเข้าไปนั่งในรถเรียบร้อยแล้ว ทว่าเขากลับเดินเข้าประชิดตัวเธอก่อนจะเอ่ยประโยคที่ชวนขนลุกออกมา "แล้วเราจะได้เจอกันอีกแม่สาวน้อย"

ร่างบางรีบถอยหลังกรูดทันทีที่หายตกตะลึงดวงตากลมโตมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างหวาดระแวงก่อนจะรีบส่าวเท้าเดินอ้อมไปขึ้นรถฝั่งคนขับแล้วบึ่งออกจากลานจอดรถของคลับด้วยความเร็ว