05 แผนการ

เวลาผ่านไป

@บ้านวาดดาว

“เข้าเรื่องเลยนะครับ”ชายวัยกลางคนพูดขึ้นมา “คือผมจะมาสู่ขอหนูวาดดาวให้กับลูกชายคนเดียวของผมครับไม่ทราบว่าคุณวัฒนาจะติดขัดอะไรหรือเปล่า”

“แหมมาซะขนาดนี้แล้ว ไหนๆก็ไหนๆแล้วเด็กสองคนก็รักกันดีผมเองก็ไม่ปฏิเสธหรอกครับ ต้องถามยัยดาวแล้วแหละ”

“ค่ะ ดาวตกลง”หญิงสาวตอบรับคำไปอย่างไม่ลังเล เพราะทุกอย่างเธอและชายหนุ่มได้วางแผนเอาไว้หมดแล้ว

ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างยิ้มออกมาอย่างดีใจโดยเฉพาะวัฒนาพ่อของวาดดาวนั่งยิ้มกริ่มเมื่อรู้ว่าลูกสาวคนเดียวของตนกำลังจะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว

“เรื่องงานแต่งทางเราจะเป็นคนจัดการให้เองทั้งหมดเลย ส่วนเรื่องสินสอดก็ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับทางเราจะจัดให้อย่างสมเกียรติเลย คุณวัฒนาและหนูวาดดาวสบายใจได้”คำพูดของอีกฝ่ายทำให้วัฒนานั่งยิ้มกรุ้มกริ่มเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

“ขอบคุณครับ”

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วพวกเราขอตัวกลับก่อนนะครับ”

“ครับผม ยัยดาวไปส่งเขาสิลูก”วัฒนาพูด

“เอ่อ..ไม่เป็นอะไรหรอกครับ คุณดาวน่าจะเหนื่อยงานมาให้เธอพักเถอะครับ”ชายหนุ่มบอก

“ถ้าอย่างนั้นก็เดินทางปลอดภัยนะครับ”วัฒนาพูดกับทั้งสอง

“สวัสดีครับคุณลุง”

“เห้ย!! จะดองกันอยู่แล้วเรียกลุงได้ไง เรียกพ่อสิ”

“ครับพ่อ”

ทั้งสองส่งยิ้มให้กับวัฒนาและลูกสาวก่อนจะเดินออกมาที่รถของตัวเอง

......

บนรถ

“ทำดีมาก”ซองสีน้ำตาลพร้อมจำนวนเงินที่นับไม่ถ้วนถูกยื่นให้กับชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ

“ขอบคุณครับคุณโคล”

“นี่แค่ส่วนหนึ่ง...ที่เหลือฉันจะจ่ายให้หลังจากที่เสร็จงานแล้ว”

“ครับ”

“ออกรถ”ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบ

“ครับนาย”

รถหรูราคาแพงขับเคลื่อนออกไปจากตัวบ้านของวาดดาวอย่างช้าๆไม่นานก็มาถึงยังคาสิโนใหญ่ของชายหนุ่ม

“นายครับ ท่านสุเมธมารอพบครับ”ลูกน้องของชายหนุ่มวิ่งออกมาบอกอย่างรีบร้อน

“มาทำไม?”ร่างสูงเอ่ยถามเสียงเรียบพร้อมกับหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบอย่างใจเย็น

“ไม่ทราบครับ บอกว่าจะพบนายให้ได้ไม่งั้นจะพังที่นี่ให้เละครับ”

ฟู่วว ควันบุหรี่ถูกพ่นออกมาจากปากของชายหนุ่มก่อนที่บุหรี่มวนนั้นจะถูกทิ้งลงกับพื้นบดขยี้ด้วยรองเท้าหนังราคาแพง

ร่างสูงเดินเข้าไปด้านในอย่างใจเย็นก่อนจะหยุดยืนอยู่ตรงชายคนนึงที่นั่งหันหลังอยู่

“สงสัยโลกจะแตกซะล่ะมั้งวันนี้คุณสุเมธมาถึงที่นี่เลย หึ ๆ”ชายหนุ่มเค้นหัวเราะในลำคอเล็กน้อยพลางเลื่อนมือไปล้วงกระเป๋ากางเกงทั้งสองข้าง

“เรื่องนั้นไปถึงไหนแล้ว”เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมา

“เรื่องนี้ผมจัดการเองได้ คนที่มันทำให้แม่ของผมต้องตายมันจะต้องทุกข์ทรมานมากกว่านี้เป็นร้อยเท่าพันเท่า”

“ไม่ใช่แค่ทรมาน”เจ้าของเสียงหันหน้ากลับมา “แต่ทุกอย่างที่เป็นของพวกมันต้องกลับมาเป็นของพวกเราทั้งหมด”ดวงตาดำขุ่นของชายวัยกลางคนจับจ้องมาที่หน้าของชายหนุ่มอย่างไม่กระพริบตา

“เรื่องนี้ผมจะเป็นคนจัดการเองทั้งหมด พ่อห้ามยุ่ง”ชายหนุ่มพูดอย่างเด็ดขาด

“ฉันแค่จะมาเตือนแกแค่นั้น ว่าอย่าริอาจหลงรักลูกศัตรูเด็ดขาด”

“ไม่มีทาง!!”

ชายหนุ่มเฝ้าบอกตัวเองตลอดว่าเขาจะไม่มีทางหลงรักลูกศัตรูเด็ดขาด การแก้แค้นกำลังจะเริ่มต้นขึ้นในอีกไม่ช้านี้