2/2 พระเอกของสาวบ้านนอก
ราเชนยังคงอยากตรวจตราทุกอย่างให้เรียบร้อย จึงให้หญิงสาวออกไปตรวจของที่ยกมา
เมื่อถูกทิ้งให้อยู่ในห้องนี้คนเดียว ชายหนุ่มมองไปรอบๆ ก่อนแต่งงานเขาเคยอยู่ที่นี่ เคยมีความสุข เคยอิสระ เคยรู้สึกว่าตัวเองมีค่า แต่ตั้งแต่แต่งงานทุกอย่างในชีวิตก็เปลี่ยนไป
“เรียบร้อยค่ะ” แพทส่งเสียงขัดจังหวะเอกลับมารายงาน
“เธอไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ออกไปหาอะไรกินและซื้อของใช้กันเถอะ ถ้าไปทั้งสภาพแบบนี้ คนคงมองเธอทั้งห้างแน่ๆ”
ตอนนี้ยังเพิ่งสองทุ่ม ในเมืองหลวงแบบนี้ ข้างนอกผู้คนยังเดินไปเดินมากันอยู่ บางคนที่เดินก็มีรอยยิ้ม บางคนก็แบกความทุกข์ไว้ เมืองที่ดูสวยงามแต่ความจริงมันเป็นแค่เพียงแหล่งทำมาหากินเท่านั้น
ราเชนมองนาฬิกาข้อมือราคาหลายแสนที่ภรรยาซื้อให้เมื่อวันเกิดปีที่แล้วอีกรอบ เวลานี้ภรรยาของเขาคงกำลังออกจากบ้านเพื่อไปสังสรรค์กับเพื่อน กว่าจะกลับก็เกือบเช้ามืดทุกวัน
ร้านอาหารญี่ปุ่นถูกเลือกให้เป็นมื้อย้อมใจคนอกหัก แพทไม่เคยกินมาก่อนจึงต้องให้ราเชนเป็นคนสั่งและสอนเธอกิน
“ชอบไหมอาหารญี่ปุ่น”
ชายหนุ่มถามเพราะเห็นคนที่เขาพามากินทำหน้าเหมือนฝืนกินแปลกๆ
“ไม่ค่อยชิน รสชาติมันแปลกๆค่ะ”
คำตอบซื่อ ๆตามแบบสาวบ้านนอกที่รู้สึกแบบไหนก็พูดแบบนั้น
“ไว้วันหลังให้เธอเป็นคนเลือกดีกว่าว่าจะกินอะไร”
คนพูด พูดโดยไม่คิดอะไร แต่คนฟังรู้สึกเหมือนเขาจะพาเธอมาหาอะไรกินอีกเหรอหลังจากวันนี้
“เธอเลือกของใช้ที่ร้านตรงนี้นะ เดี๋ยวผมจะไปร้านขายยา เลือกเลยเดี๋ยวผมมาจ่ายเงินให้ ถือว่าเป็นสวัสดิการพิเศษ”
ราเชนกลัวลูกน้องจะไม่ยอมรับความช่วยเหลือจึงต้องอ้างว่าเป็นสวัสดิการ
“ซื้อยาอะไรมาคะ เต็มถุงเลย” หญิงสาวถามเพราะเห็นราเชนถือของมาเต็มมือ
“ก็ยาแพทนั่นแหละ ทั้งยาทาและยากิน สภาพแบบนี้ไม่ต้องไปทำงานนะพรุ่งนี้ เดี๋ยวผมบอกฝ่ายบุคคลให้”
หญิงสาวรู้สึกแปลกๆ ไม่ชินเลยกับการที่ผู้จัดการมาเรียกชื่อเธอเฉยๆ แต่เธอก็ไม่กล้าบอกเขาว่าเรียกเธอเหมือนพนักงานคนอื่นจะดีกว่า
กว่าจะถึงคอนโดก็เกือบห้าทุ่มแล้ว ตอนลงรถแพทเห็นชายหนุ่มเอาเสื้อผ้าลงไปด้วยสองชุด เธออดสงสัยไม่ได้ว่าคืนนี้เขาจะนอนที่นี่เหรอ ถึงจะสงสัยแต่ก็ไม่กล้าถามเพราะมันคือคอนโดของเขา ดังนั้นเขามีสิทธิ์ที่จะนอนหรือไม่นอนก็ได้
“คืนนี้ผมนอนเป็นเพื่อนคุณนะ ดึกแล้วด้วย ที่สำคัญผมไม่อยากทิ้งให้คุณอยู่คนเดียว”
ราเชนมองตาก็รู้ ว่าหญิงสาวกำลังสงสัยกับเสื้อผ้าของเขาที่ถูกถือขึ้นไป เหตุผลที่เขาบอกเธอเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่ง แต่เหตุผลที่สำคัญเขากลัวว่าหญิงสาวจะทนไม่ไหวแล้วกลับไปง้ออดีตแฟนหนุ่ม
“เดี๋ยวแพทนอนตรงโซฟาเองค่ะ”
“ไม่ต้องเดี๋ยวผมนอนเอง” ราชันเสียงดัง
“แต่คุณเป็นเจ้าของห้อง ถ้าต้องมานอนลำบากแบบนี้ แพทคงไม่สบายใจ”
“ถ้าอย่างนั้นเรานอนในห้อง บนเตียงเดียวกัน ตกลงนะ เพราะแบบนี้ผมจะสบายใจที่สุด ไปอาบน้ำได้แล้วจะได้รีบมานอน เดี๋ยวจะเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ใหม่”
แพททำตามที่นายจ้างสั่งทุกอย่าง ตอนนี้หญิงสาวรู้สึกสับสนไปหมด เมื่อเย็นเธอโดนแฟนบอกเลิก แถมทำร้ายทุบตี แต่ตอนนี้เธอกลับรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอกและได้มาเจอกับพระเอกเหมือนในหนัง