5 แซบกับพี่ทองกรรมกรก่อสร้าง

บรรดานักเปย์จอมหื่นที่ต้องการจะซัดสวาทกับหอมด่วน ต่างดาหน้าเข้ามาหาแล้วมอบเงิน รวมทั้งของมีค่าแก่เธอไม่ขาด ทว่าผู้ชายเหล่านั้นไม่ตรงสเปกของหญิงสาวแม้แต่คนเดียว เพราะส่วนใหญ่จะมีรูปร่างที่อ้วนฉุ หรือไม่ก็ไร้คุณภาพทางสุขลักษณะ คือ ดื่มเหล้าจนกลิ่นคลุ้ง และสูบบุหรี่จัดราวกับจะเผาปอดให้หายไปทั้งอัน

กลิ่นตัวพวกเขาเหม็นอย่างร้ายกาจ รวมทั้งลมหายใจที่พ่นออกมาอีกด้วย หอมด่วนทนนั่งคุยด้วยก็ถือว่าเป็นบุญมากแล้ว

อีกทั้งผู้ชายหน้าหื่นเหล่านี้ต่างหลบหนีเมียมาหาเธอ ถ้าไม่เมาก็ไม่มา บ่งบอกถึงนิสัยที่ใช้ไม่ได้ เรื่องมีเมียเธอไม่เกี่ยง แต่รูปลักษณ์ภายนอกที่ไม่ได้ตามมาตรฐานที่เธอกำหนดไว้ และกลิ่นเหม็นที่ติดเสื้อผ้า เธอสุดจะทน จนต้องเสาะหาผู้ชายมาสนองสวาทด้วยตัวเอง

ช่วงเย็นของวันศุกร์ที่สุดรื่นเริงของสาวเอ็กซ์ เพราะได้เงินจากเถ้าแก่ร้านขายปุ๋ยจนกระเป๋าตุง เธอจะเข้าไปในตลาด หาซื้อของกินแสนอร่อยกับเสื้อสายเดี่ยวเอาไว้สวมใส่ยั่วผู้ชายให้ลุ่มหลง

ขณะเดินผ่านแคมป์คนงามก่อสร้างถนน หอมด่วนชะงักเมื่อได้ยินเสียงคนตักน้ำราดตัวดังใกล้ ๆ เธอหันไปดู

และแล้ว ดวงตาคู่งามเบิกกว้างเมื่อเห็นชายหนุ่มร่างใหญ่ เนื้อตัวเต็มไปด้วยกล้าม เขาสวมแค่เพียงกางเกงในตัวน้อยรัดสากตุง ๆ เอาไว้

เมื่อสายน้ำราดกระทบลงถูกเนื้อตัว แล้วฟูฝอย บางส่วนสาดกระเซ็น เป็นภาพที่ตรึงร่างหอมด่วนให้ชะงักด้วยความตื่นเต้น ราวกับเจอขุมทรัพย์มหาศาล

หนุ่มคนงานก่อสร้างคนนี้ทำให้เธอถึงกับเสียวซ่านไปทั้งตัว ตั้งแต่มีเซ็กซ์กับชัยพ่อค้าส้มตำ เธอก็ไม่ได้หลับนอนกับใคร เพราะไม่เจอคนที่ตรงตามความต้องการ

ผู้ชายคนนี้ ใช่เลยที่ตามหา เพื่อสนองความต้องการทางเซ็กซ์ ในเมื่อเจอแล้วก็ต้องทำตามความเรียกร้องของหัวใจ เธอต้องลุยและเดินหน้าเพื่อให้ได้ผู้ชายคนนี้มาเสพสวาทให้ได้

การยืนนิ่งอยู่กับที่ของหอมด่วน ทำให้กรรมกรหุ่นแซบหันมามอง จนเผลอทำขันน้ำพลัดตกจากมือ หญิงสาวสุดเซ็กซ์ยกมือปิดปากหัวเราะอย่างขำ ๆ

“อุ๊ย ! ขอโทษค่ะ”

หอมด่วนขอโทษหนุ่มกรรมกรที่ก้มลงหยิบขันขึ้นมาถือก่อนจะเอาไปลอยในถังน้ำ จากนั้นทำท่าตกใจ เมื่อก้มมองหว่างขาของตัวเอง และเห็นสากเปียกน้ำเป็นลำนูนขึ้นมาอย่างชัดเจน

“อ่า ขอโทษครับ”

“ฮื้อ ขอโทษหอมด่วนทำไม พี่ไม่ได้ทำอะไรผิดนี่”

“ก็อาบน้ำแล้วไอ้ตรงนั้นมันโด่ขึ้นมา ไม่สุภาพ”

“เหรอ ไม่เห็นเป็นไร เดี๋ยวมันก็ล้มเองแหละ”

หอมด่วนพูดออกไปเพราะคะนองปาก กรรมกรหนุ่มแซบคนนั้นหัวเราะ แล้วยกแขนทั้งสองข้างขึ้น พร้อมกับแอ่นสะโพกให้เธอดู

“คนอย่างทองไม่เคยล้มอยู่แล้ว อยากพิสูจน์ไหมล่ะ”

พี่ทองหรือทองกรรมกรที่มีรูปร่างน่าค้นหากล่าวอย่างติดตลก แต่เขาไม่รู้ว่าท้าคนผิดแล้ว คงคิดว่าหอมด่วนไม่กล้า น้อยไปสิ เธอเดินหน้าอยู่แล้ว ในเมื่อชอบก็ต้องลุยให้ถึงที่สุด

“ได้สิ ที่ไหน เมื่อไหร่ บอกเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

หอมด่วนพูดทีเล่นทีจริงกับหนุ่มกรรมกรก่อสร้าง ซึ่งทองก็ไม่อาจเดาความรู้สึกของเธอได้ เขาอึ้งครู่หนึ่ง เหมือนคิดอะไรบางอย่าง

ในที่สุดทองคว้าผ้าขาวม้ามาพันรอบเอวแล้วก้มลง ดึงกางเกงในออก พร้อมกับซักจนสะอาด หอมด่วนจึงส่งเบอร์โทรศัพท์ให้เขา

“เบอร์ฉัน ฉันชื่อหอมด่วน”

“ครับ ผมชื่อทอง ยินดีที่ได้รู้จัก และเราจะได้รู้จักกันมากกว่านี้”

ทองเอาโทรศัพท์มือถือที่วางใกล้ ๆ มาบันทึกเบอร์โทรศัพท์ของหอมด่วนเอาไว้ จากนั้นหญิงสาวเดินไปซื้อของตามต้องการ

หอมด่วนติดต่อกับทองโดยตลอด เพราะไม่ลืมความต้องการของตัวเองว่าอยากได้รสสวาทจากทอง จนที่สุดเธอก็สมความตั้งใจ เมื่อเป็นช่วงวันหยุด คนงานกลับบ้านต่างจังหวัด แต่ทองไม่ไป เขาจะอยู่กับหอมด่วน โดยพากันไปกินเที่ยวในตลาด จากนั้นหิ้วเบียร์มากินต่อที่ห้องพักของเขา ซึ่งเป็นแค่เพียงสังกะสีมุงหลังคากับตีแปะเป็นฝาทั้งสี่ด้าน

ที่นอนบาง ๆ กับหมอนลูกเล็กและแบน แต่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับการจะมีอะไรกัน บนพื้นกระดานหอมด่วนก็เคยมาแล้ว นับประสาอะไรกับแค่เครื่องนอนเพียงเท่านี้

หอมด่วนกับทองชนแก้วกันจนเบียร์หมดขวด และถึงเวลาที่ทั้งสองรอคอย หอมด่วนไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือไปแต่อย่างใด เธอจะต้องทำให้เขาประทับใจให้มากที่สุด

นิ้วเรียวค่อย ๆ ปลดตะขอกระดุมเสื้อของทองออกจากตัวช้า ๆ จนไม่เหลืออะไร นอกจากหน้าอกที่แกร่งไปด้วยมัดกล้าม และเบื้องล่างซึ่งเป็นกางเกงยีนส์ เขาเป็นผู้ถอดออกเองจนหมด หญิงสาวมองสากใหญ่ของหนุ่มก่อสร้างแล้วส่งเสียงอุทานเบา ๆ