หวามรักนายตัวร้าย

หญิงสาวร่างเล็ก หน้าตาสะสวย ตามพิมพ์นิยมของหนุ่มไทย เร่งฝีเท้าเดินเข้าไปยังคอนโดหรูใจกลางเมืองหลวง ซึ่งเป็นที่พักอาศัยของผู้มีอันจะกินทั้งหลาย แต่สำหรับเธอแล้วคงไม่มีปัญญาแม้จะมาเหยียบด้วยซ้ำ หากไม่มีธุระกับคนที่พักอาศัยอยู่ในนี้

มิลค์ - มินลดา ธรรมวงศ์ นักศึกษาชั้นปีที่ 1 คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยชื่อดัง สาวน้อยผู้แสนดี ที่ตอนนี้ตกที่นั่งลำบากเพราะต้องเร่งหาเงินไปรักษาน้องชาย ที่ป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวเฉียบพลัน ซึ่งตอนนี้นอนป่วยอยู่ในโรงพยาบาล

“หากต้องเสียครั้งแรกให้ใครสักคน หนูขอเลือกพี่นะคะพี่คีย์” เธอเอ่ยเบา ๆ กับตัวเองขณะยืนอยู่หน้าลิฟต์ นิ้วเรียวกดที่ปุ่มซึ่งมีสัญลักษณ์ลูกศรชี้ขึ้น ยืนรอสักพักเสียงกริ่งเตือนก็ดังขึ้นมา เตือนให้เธอเตรียมตัวเข้าไปในห้องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ เพื่อโดยสารขึ้นไปหาคนที่เอ่ยถึงเมื่อสักครู่

ปิ๊งป่อง! ปิ๊งป่อง!

หลังจากกดกริ่งที่หน้าห้องแล้วเจ้าหล่อนก็ยืนรอ หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ เมื่อจะได้เข้าไปในห้องผู้ชายที่ฮอตที่สุดในมหาวิทยาลัย ผู้ชายที่มีแฟนคลับอย่างล้นหลาม และเธอคือหนึ่งในผู้หญิงที่คลั่งไคล้เขานั่นเอง

“เข้ามาสิ”

ผู้เป็นเจ้าของห้องยืนอยู่ในสภาพเปลือยท่อนบน ส่วนท่อนล่างสวมเพียงบ็อกเซอร์สีขาว มินลดาเบิกตามองด้วยหัวใจที่พองโต รูปร่างเขากำยำสมส่วน เต็มแน่นไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ กลิ่นน้ำหอมแบรนด์ดังโชยเข้าจมูก ราวกับมีมนต์สะกดให้เธออยู่ในห้วงแห่งความปรารถนา

“ค่ะพี่”

เจ้าหล่อนเดินเข้ามาข้างในห้องตามคำเชิญ ก่อนจะหยุดอยู่ที่กลางห้อง กวาดตามองรอบตัวอย่างตื่นตา เพราะคอนโดนี้หรูหราโอ่อ่า การตกแต่งภายในมีรสนิยมเข้ากับใบหน้าหล่อ ๆ ของเขาเหลือเกิน

คีย์ – คีตะ ดำรงยศสกุล หนุ่มหล่อวิศวะปี 3 ที่สาว ๆ ในมหาวิทยาลัยต่างก็คลั่งไคล้อยากได้เป็นแฟน ทั้งหล่อและรวย มีเสน่ห์ต่อทั้งเพศเดียวกันและเพศตรงข้าม แม้จะเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบทว่าเขาไม่เคยปักใจรักใคร เพราะเป็นคนรักสนุกและทำตัวเจ้าชู้ไปวัน ๆ

“คิดดีแล้วเหรอที่ทำแบบนี้ ฉันจะให้โอกาสเธอคิดให้ดี ๆ อีกครั้ง”

เสียงทุ้มดังขึ้นจากด้านหลังเจ้าหล่อนจึงหันขวับไปมอง ก่อนจะยืนยันคำตอบโดยไม่ต้องคิดอะไรให้เสียเวลา

“หนูคิดดีที่สุดแล้วค่ะพี่คีย์”

“รู้ใช่ไหมว่าหากมาเป็นผู้หญิงของฉันแล้ว เธอจะไม่มีอิสระใด ๆ ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธเวลาที่ฉันต้องการ” ชายหนุ่มสาวเท้าเข้ามาใกล้จนห่างกันแค่เพียงคืบ ยื่นมือไปคว้าหมับเข้าที่เอวคอด รั้งร่างบอบบางเข้ามาแนบชิด

มินลดาประหม่าไม่น้อยเมื่อดวงหน้าสวยซบลงที่แผงอกแกร่ง จนได้มีโอกาสสูดกลิ่นกายเขาอย่างเต็มปอด เงยขึ้นไปมองก็เห็นใบหน้าหล่อ ๆ กำลังจ้องมองมา นัยน์ตาคมกริบฉายไฟแห่งความปรารถนาออกมาอย่างแจ่มแจ้ง จนดวงหน้าสวยขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย

“หนูทราบดีค่ะ”

“คงงั้นสินะถึงได้เสนอตัวมาอย่างนี้ ปกติฉันไม่เคยเลี้ยงดูใครหรอกนะ เพราะมีผู้หญิงอ้าขาให้ฉันเอาฟรีอยู่บ่อย ๆ แต่ที่เรียกเธอเข้ามาก็เพราะเห็นว่าเดือดร้อนเรื่องเงินมาก พูดจริงหรือโกหก”

“เรื่องจริงค่ะ น้องชายหนูป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวจริง ๆ ตอนนี้กำลังนอนอยู่โรงพยาบาล”

“แล้วต้องการเท่าไหร่ถึงจะรักษาน้องเธอให้หายได้”

“เอ่อ...หนูก็ไม่ทราบตัวเงินเป๊ะ ๆ หรอกค่ะ เพราะมันต้องจ่ายไปเรื่อย ๆ”

“แล้วไม่มีพ่อแม่เหรอ ถึงได้ยอมเอาตัวเข้าแลกอย่างนี้”

“พ่อกับแม่เราเสียตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ” เมื่อกล่าวถึงเรื่องบิดามารดาเจ้าหล่อนตีหน้าเศร้าให้เขาเห็น

“พอ ๆ ฉันไม่ชอบเรื่องดราม่า เอาเป็นว่าอยากได้เท่าไหร่ตอนไหนก็บอกละกัน ถือซะว่าทำบุญทำทานไปด้วย”

“ขอบคุณค่ะพี่คีย์”

“ว่าแต่เธอชื่ออะไรนะ”

“มิลค์ค่ะ”

“มิลค์...ที่แปลว่านมงั้นเหรอ” คนพูดจ้องมองที่เนินอกเต่งตึงของเธอ ซึ่งดันเสื้อนักศึกษาออกมาจนสังเกตเห็นได้อย่างถนัดตา

“เอ่อ...ค่ะ” เธอก้มหน้าตอบด้วยความรู้สึกเขินอาย ใบหน้าสวยร้อนผ่าวเมื่อมือหนาเลื้อยลงไปที่สะโพกงอนงาม บีบเคล้นแรง ๆ จนรู้สึกเจ็บ

“แล้วที่ว่าซิงน่ะจริงไหม ถ้าฉันจับได้ว่าไม่ซิงเธอเดือดร้อนแน่ แม้แต่สตางค์แดงเดียวฉันก็ไม่มีทางให้”

“ซะ...ซิงจริง ๆ ค่ะ”

“งั้นวันนี้ฉันจะพิสูจน์ ถ้าจริงอย่างที่เธอว่าฉันจะให้เงินงวดแรกไปใช้เล่น ๆ ในวันนี้เลย” เขาโลมเลียเธอด้วยแววตาเป็นประกายวับ เลื้อยมือขึ้นมาบีบเคล้นเนินเนื้อเต่งตึงแรง ๆ ผ่านเสื้อนักศึกษาตัวบาง จนเจ้าหล่อนทำหน้าบิดเบี้ยวด้วยความรู้สึกเจ็บปนเสียว

“อะ....อื้อ พี่คีย์คะเบา ๆ”