ตอนที่2(เลิศ อลิศา)

โรงพยาบาล SA

11:45น.

อลิซ อลิศา....

เชิญคุณอลิศาที่ห้องตรวจ1ค่ะ”

“ค่า^_^”ฉันขานรับนางพยาบาลแล้วรีบลุกขึ้นยืนจัดชุดกระโปรงสีขาวยาวถึงหัวเข่าแขนตุ๊กตาพร้อมกับจัดทรงผมให้เรียบร้อยแล้วเอื้อมมือลงไปหยิบกระเป๋าข้าวกล่องสีชมพูหวานแหววที่ฉันทำเองขึ้นมาถือแล้วค่อยๆเดินแบบนางสาวไทยเข้าไปยังห้องตรวจ

“นายเเพทย์ คณาธิป ฤาฉัตรชัย”

“อื้ออออออ”ฉันอ่านชื่อนายแพทย์หน้าห้องตรวจหมายเลขหนึ่งแล้วยืนบิดตัวไปมาพลางยิ้มกว้างขึ้น จะได้เจอคุณหมอสุดหล่อแล้วดีใจจัง^~^

แอ๊ดดดดดดด

“สวัสดีครับ เชิญนั่งครับ”เสียงคุณหมอนุ่มนวลชวนน่าหลงใหลเอ่ยชวนฉันให้นั่งลงเมื่อฉันเปิดประตูห้องตรวจของคุณหมอเข้ามาแต่เขายังไม่ได้เงยหน้าจากจอคอมพิวเตอร์ขึ้นมามองหน้าฉัน ฉันอมยิ้มขึ้นเมื่อมองไปที่ใบหน้าขาวใสของผู้ชายในเสื้อกราวสีขาวเขานั่งพิมพ์อะไรสักอย่างดวงตาจ้องมองไปยังหน้าจอสี่เหลี่ยม เป็นแบบนี้ประจำที่ฉันเปิดประตูห้องตรวจเข้ามาแล้วเจอเขา กรอบแว่นตาสีดำไม่ได้ช่วยบดบังความหล่อของหมอกรูฟได้เลย

“สวัสดีค่ะ คุณหมอ^_^”ฉันเดินเข้าไปนั่งที่นั่งตรงหน้าของหมอกรูฟและเอ่ยกล่าวคำทักทายเขาพร้อมยกมือขึ้นไหว้ หมอกรูฟเงยหน้าขึ้นมามองฉันพร้อมกับยกมือขึ้นรับไหว้

“อ้าวน้องอลิซ สวัสดีครับ”พี่หมอกรูฟเอ่ยขึ้นปนตกใจที่เห็นฉัน จะไม่ตกใจได้ยังไงล่ะ ฉันมาที่โรงพยาบาลนี้ทุกวันอ่ะและทุกๆวันฉันจะใช้ข้ออ้างเดิมๆแต่วันนี้ฉันคงใช้ข้ออ้างเดิมๆไม่ได้แล้วแหละเพราะวันนี้เฮียเคไม่ได้เข้าเวรน่ะสิวันนี้ฉันเลยต้องใช้ข้ออ้างอย่างอื่นแทน

“แหะๆๆคือว่าวันนี้อลิซลืมนะคะว่าเฮียเคไม่ได้เข้าเวร แต่ว่าอลิซดั้นทำข้าวกล่องมาแล้ว”ฉันเอ่ยคำโกหกบอกพี่หมอกรูฟ ขออย่าให้เขาสงสัยอะไรฉันเลยนะ เฮียเคที่ฉันพูดถึงคือลูกพี่ลูกน้องของฉันเองส่วนพี่หมอกรูฟคือเพื่อนรักสุดซี้ของเฮียเคและที่สำคัญคือฉันชอบพี่หมอกรูฟน่ะสิ

“อ้าวเหรอครับ แล้วที่นี้จะทำยังไงดีล่ะครับ”

“แต่ว่าอลิซทำมาแค่ที่เดียว พี่หมอช่วยรับข้าวกล่องของอลิซไว้จะได้ไหมคะ”ฉันเอ่ยบอกพี่หมอไปพลางยกกระเป๋าข้าวกล่องสีชมพูขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะทำงานของพี่หมอกรูฟ พี่หมอกรูฟมองหน้าฉันสลับกับกระเป๋าข้าวกล่องสีชมพู

“ไหนๆพี่หมอก็ใกล้จะพักเที่ยงแล้ว”

“อืม เอาแบบนั้นก็ได้ครับ ขอบคุณนะครับ^_^”พี่หมอกรูฟบอกฉันพลางยื่นมือมารับกระเป๋าข้าวกล่องไป ฉันยิ้มขึ้นมาทันที พี่หมอกรูฟน่ารักที่สุดริมฝีปากบางๆสีชมพูนั้น อื้อออออยากจะสัมผัสจังเลย เห้ย!ไม่ได้ฉันต้องเรียบร้อยพี่หมอกรูฟชอบผู้หญิงเรียบร้อยแม่ศรีเรือนอะไรทำนองนี้อ่ะ แต่หน่วยข่าวกรองยังไม่ชัวร์อ่ะ

“งั้นอลิซไม่กวนแล้วนะคะ สวัสดีค่ะพี่หมอ^_^”ฉันเอ่ยลาพี่หมอและรีบชิ่งออกมาจากห้องของพี่หมอทันที แล้วรีบวิ่งเข้าไปสงบสติในห้องนำ้สักหน่อย

“ตื่นเต้นที่สุดดดดด อื้ออออ พี่หมอทำไมน่ารักอย่างนี้ล่ะคะ น่ารักขึ้นทุกวันเลยอ่ะ”ฉันยืนอยู่หน้ากระจกพลางดีดดิ้นตัวไปมาอย่างเขินอาย แล้วฉันก็เดินเข้าไปในห้องนำ้เพื่อทำธุระส่วนตัว เนี่ยมันเป็นแบบนี้ทุกทีอยู่ใกล้พี่หมอกรูฟทีไรตื่นเต้นปวดฉิ่งฉ่องทุกทีเลยอ่ะ

“นี่ๆๆเธอๆๆ”

“ฮึ ว่าไงจ๊ะ”

อยู่ๆก็มีเสียงของผู้หญิงสองคนเอ่ยขึ้นอยู่ตรงหน้ากระจกเหมือนพวกเธอจะเพิ่งเดินเข้ามา ดีนะที่ไม่มีใครเห็นท่าทางกระดี้กระด้าของฉันเมื่อกี้นี้อ่ะ ถ้าเกิดมีใครเอาไปบอกพี่หมอกรูฟล่ะก็โอ้ย!ไม่อยากจะคิด

“เมื่อคืนนี้ฉันไปนอนกับหมอกรูฟมาด้วยล่ะเธอ”

“เหรอจ๊ะ เพิ่งจะเคยไปรึไง”

เห้ยๆๆ!เดี๋ยวๆๆพวกเธอพูดถึงหมอกรูฟไหนว่ะ คงไม่ใช่คนเดียวกันหรอกมั้ง

“งั้นก็เป็นเรื่องจริงน่ะสิ”

“เรื่องจริงอะไรของเธอ?”เออนั้นน่ะสิ เรื่องจริงอะไรวะฉันที่นั่งส้วมอยู่ยังต้องยกมือขึ้นมาเกาหัวแกรกไปมาอย่างงงๆ

“เรื่องข่าวลือน่ะสิ”

“อ้อ ข่าวลือเรื่องที่ว่าตอนกลางคืนคุณหมอสุดหล่อสุดมาดขรึมกลายเป็นเสือที่พร้อมขยำ้เหยื่อสาวๆน่ะเหรอจ๊ะ ฮิๆๆๆ”

พวกเธอพูดกันไปพลางหัวเราะเยาะชอบใจกันใหญ่ หมอสุดหล่อที่กลางวันเงียบขรึมมาดเยอะแต่พอกลางคืนกลายร่างเป็นเสือที่พร้อมขยำ้เหยื่อสาวๆน่ะเหรอ พวกเธอหมายถึงพี่หมอกรูฟอย่างนั้นเหรอ

“คืนนี้เราไปดูเสือหนุ่มออกล่าเหยื่อสาวๆกันดีกว่าเผื่อคืนนี้ฉันจะได้กลายไปเป็นเหยื่อของเขาอีกฮิๆๆ”

“ไม่มีทางหรอย่ะ หมอกรูฟเขาไม่กินของเก่าๆที่เขาเคยกินแล้วน่ะสิ เพราะฉะนั้นเธอกับฉันอด”

“อดก็ไม่เห็นเป็นไร เพื่อนหมอกรูฟงานดีทุกคนค่ะ”

“กรี๊ดดดด งั้นเจอกันที่งานปาตี้ชุดว่ายนำ้คืนนี้ที่โรงแรมDSน่ะเธอ”

ฉันที่นั่งฟังพวกเธอคุยกันมานานแล้ว ชักอยากจะเห็นหน้าพวกเธอเลยลุกขึ้นแล้วเปิดประตูเดินออกไปทำท่าล้างมือ พวกเธอทั้งสองคนตกใจมากเมื่อเห็นฉันที่เดินออกมาจากห้องนำ้ข้างหลังพวกเธอ พวกเธอควจะไม่คิดว่าจะมีใครมาเข้าห้องนำ้เวลานี้ล่ะสินะ พวกเธอเป็นนางพยาบาลฝึกงานหรือพวกเด็กนักศึกษาฝึกงานนั้นแหละ พวกเธอเมื่อสบสายตาเข้ากับฉันพวกเธอก็รีบพากันวิ่งออกไปจากห้องนำ้ทันที ฉันต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าเรื่องที่พวกเธอพูดกันเป็นเรื่องจริงรึป่าว ถ้าเรื่องที่พวกเธอพูดเป็นความจริง งั้นแสดงว่าเฮียเคหลอกฉันน่ะสิ

“เดี๋ยวเถอะอีเฮีย กล้าหลอกอลิซคนนี้อย่างนั้นเหรอหึๆๆๆ”

22:30น.

โรงแรมDS

“นี่อีลิซ มันจะไม่โป๊เกินไปเหรอว่ะ”แซนนี้รั้งแขนฉันไว้ตอนที่ฉันกำลังจะเดินเข้าไปในงาน แต่ก็ต้องหยุดชะงักหันกลับไปมองแรงใส่แซนนี้เพื่อนสนิทสุดเยิ้มของฉันเองที่จริงฉันเป็นคนมีเพื่อนเยอะมากแต่สนิทที่สุดคงมีแซนนี้แล้วก็ฮันนี่แหละ

“ไม่โป๊หรอกมึง มึงดูใครๆเขาก็ใส่กัน”ฉันชี้นิ้วเข้าไปในงานที่มีผู้หญิงผู้ชายพากันเดินกอดก่ายกันในชุดว่ายนำ้สุดโป๊ ฉันอยู่ในชุดทูพีชสีดำคลุมด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาว ส่วนแซนนี้มันอยู่ในชุดทูพีชสีขาวเข้ากับหุ่นของมันดีเหมือนกันนั้นแหละ

“เออ เอากับมันสิ นี้มึงชอบพี่หมอกรูฟของมึงมากเลยเหรอว่ะ”แซนนี้เอ่ยถามฉัน ฉันก็หันไปมองหน้ามันพร้อมกับก้มหน้าลงไปใกล้ๆหน้ามัน

“ป่ะป๊าของลูกกู เข้าใจป่ะ”ฉันบอกมันเสร็จก็สบัดผมสั้นของฉันใส่มันและถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวของฉันทิ้งลงพื้นและรีบดึงแขนมันเดินเข้าไปในงานทันที

“คนเยอะมาก พี่หมอกรูฟอยู่ไหน”ฉันพึมพำกับตัวเองและเริ่มส่องสายตามองหาร่างของคนที่ฉันกำลังตามหาอยู่ และสายตาของฉันก็ไปสดุดเข้ากับผู้ชายในสภาพเปลือยท่อนบนโชว์แผงอกสุดลำ่ที่ขาวนวลน่าสัมผัสใส่เพียงแค่กางเกงขาสั้นสีฟ้ารองเท้าแตะกำลังยืนกระดกแก้วเหล้าในมืออยู่อีกมือหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกงสายตาจับจ้องไปยังสระว่ายนำ้ที่มีนารีพากันแหวกว่ายเล่นนนำ้กันอยู่ในชุดบิกินีสุดแสนเซ็กซี่ ข้างกายของเขามีผู้ชายหน้าตาทะเล้นขี้เล่นยืนอยู่ด้วย

“อีเฮียตัวดี!”ฉันเอ่ยพูดขึ้นอย่างนึกแค้นที่เฮียเอเครู้เห็นเป็นใจหลอกฉันว่าพี่หมอกรูฟชอบผู้หญิงเรียบร้อยแสนดีเเม่ศรีเรือน

“แม่ศรีเรือนบ้านม๊าเฮียสิ อีเฮียบ้าหึ๊ย!”ฉันกำมือแน่นบีบแขนแซนนี้แน่นเช่นกัน

“โอ้ย!อีลิซกูเจ็บ!”แซนนี้ร้องโอดโอยด้วยความเจ็บ ฉันที่ได้สติเลยรีบปล่อยมือมัน

“กูขอโทษ มึงช่วยอะไรกูหน่อยได้ไหม”ฉันเอ่ยคำขอโทษเสร็จก็รีบทำหน้าอ้อนปนขอร้องมัน มันที่กำลังลูบข้อมือตัวเองอยู่ก็เงยหน้าระเเวงๆของมันมามองฉัน

“ช่วยอะไร?”มันถามฉัน ฉันก็มองไปที่พี่หมอกรูฟกับเฮียเคที่ยืนอยู่อีกฝั่งของสระน้ำ แซนนี้ก็มองตามฉันไป

“ไปแยกป่ะป๊าของลูกกูออกจากเฮียตัวดีของกูหน่อย”ฉันบอกมันไปทั้งๆทีสายตาฉันยังคงจับจ้องร่างกายสุดแกร่งที่ขาวดังหลอดนีออนของพี่หมอกรูฟอย่างหลงไหล

“ห้ามมึงง๊าบพี่หมอของกูไปกินเด็ดขาด!”ฉันยื่นคำขาดบอกมัน และแซนนี้ก็คงไม่แย่งพี่หมอกรูฟไปจากฉันแน่ๆเพราะเมื่อกี้ตอนที่ฉันกำลังมองพี่หมอกรูฟอยู่นั้น สายตาที่แหลมคมของฉันดันไปสบสายตาเข้ากับรุ่นพี่ที่มหาลัยที่อเมริกาของฉันกับแซนนี้เคยเรียนน่ะสิ ซึ่งรุ่นพี่คนนั้นก็คือสามีสุดหล่อและแสนดีของแซนนี้ยังไงล่ะคะ

“กูขอโทษน่ะเพื่อนรัก”ฉันหันไปบอกมันและรีบผลักหลังมันให้เดินไปอีกฝั่งของสระน้ำ

“1ล้าน”ฉันบอกแซนนี้ไปเมื่อมันมีทีท่ายึกยักเหมือนไม่ยอมทำตามที่ฉันบอก เมื่อฉันเสนอเงินหนึ่งล้านให้มันไป มันรีบเดินอย่างไวเพื่ออ้อมไปอีกฝั่งของสระเลยค่ะ อีเพื่อนหน้าเงิน และฉันก็แอบเดินตามมันไปเงียบ เมื่อแซนนี้เดินไปถึงตัวของพี่หมอกรูฟและกำลังพูดคุยอะไรสักอย่างกับพี่หมอกรูฟอยู่นั้นร่างของแซนนี้ก็ถูกใครสักคนกระชากอย่างแรงจนร่างของมันเซไปซบอกเปลือยเปล่าของรุ่นพี่สุดหล่อและสามีสุดน่ารักของนางแซนนี้ยังไงล่ะคะ จนตอนนี้เพื่อนๆของสามีเเซนนี้และเพื่อนๆของพี่หมอกรูฟพากันยืนมองหน้ากันจนรอบๆข้างเกิดความชุลมุนวุ่ยวายไปหมด และในจังหวะนั้นเองที่อีเฮียตัวดีของฉันค่อยๆเดินถอยหลังออกมาจากวงล้อมนั้น เพราะเฮียเอเคของฉันไม่ต่อยกับใครเพราะเขากลัวใบหน้าหล่อๆของเขาจะเสียโฉมยังไงล่ะคะ

“อุ๊ย!”เฮียเคร้องขึ้นด้วยความตกใจเมื่อฉันเดินเข้าไปกระชากแขนเฮียเคอย่างเเรง

“อะอลิซ?”เฮียเคเมื่อหันมาเห็นว่าใครเป็นคนกระชากแขนเขาก็ร้องขึ้นเรียกฉันเสียงหลง

“หึๆๆเฮียกล้ามากที่กล้าหลอกอลิซ!”ฉันเอ่ยบอกเฮียเคไปพลางกระชากแขนเขาให้เดินออกมาจากชนหมู่มากนั้น ไปหาที่ลับตาและปลอดผู้คนคุยกันเพื่อฉันจะได้จัดการเฮียได้ง่ายๆยังไงล่ะ

“เดี๋ยวก่อนจ๊ะ อลิซจ๋า ดื่มนำ้เย็นๆก่อนนะ เผื่ออารมณ์จะได้เย็นลง”เมื่อฉันพาเฮียเคเดินมาในที่ห่างไกลผู้คนฉันที่กำลังยืนหอบด้วยความเหนื่อยก็ถูกเฮียเคยื่นแก้วใสใส่น้ำสีฟ้าส่งมาให้ฉันดื่ม

“อลิซไม่ดื่ม!”

“โห้อลิซ เฮียแค่หลอกเราเล่นนิดๆหน่อยๆเองนะ อย่าซีเรียสสิคะคนดี”เฮียเคเห็นว่าฉันโกรธเขามากจึงใช้ลูกอ้อนเข้าประจบฉันทันทีเฮียทำหน้าใสซื่อใส่ฉัน

“นิดๆหน่อยๆเองเหรอคะ 3เดือนเนี่ยน่ะ นิดๆหน่อยๆของเฮียอ่ะ!”ฉันขึ้นเสียงใส่เฮียเคจนเฮียเคสะดุ้งสุดตัว ใครๆก็รู้ว่าถ้าฉันโมโหล่ะก็สิ่งที่อยู่รอบๆตัวฉันจะต้องเละเเน่ๆ

“นี้จ๊ะอลิซ อลิซดื่มนี้หน่อยน่ะ เพื่อจะได้มีเสียงด่าเฮียต่อยังไงล่ะ เฮียจะยืนให้อลิซด่าเฮียทั้งคืนเลยครับ ดื่มนะครับนะนะ”เฮียเคพยายามเกลี้ยกล่อมฉันให้ฉันดื่ม ฉันที่กำลังคอแห้งก็เลยรับแก้วนำ้สีฟ้ามีจากเฮีย

“หมดแก้วเลยจ๊ะ จะได้มีแรงด่าเฮียเยอะๆไง”ฉันกระดกแก้วเหล้าในมือหมดแก้วตามคำบอกของเฮียเคเพราะฉันจะด่าอีเฮียมันทั้งคืนแน่ๆเผลอๆแถมพรุ่งนี้อีกจ้า

“ทำไมรสชาติแปลกๆ”ฉันที่กินเหล้าไปหมดแก้วเริ่มสะบัดหัวไปมา ปกติฉันก็กินบ่อยน่ะแต่ทำไมวันนี้แค่แก้วเดียวก็จะเมาแล้วแหละ

“บ๊ายบายนะจ๊ะน้องอลิซ5555”เสียงของเฮียเคเอ่ยบอกฉันใบหน้าของเฮียเคมีหลายหน้าเกินไปฉันจึงสะบัดหัวไล่ความมึน เสียงฝีเท้าของเฮียเควิ่งดังไกลออกไป ฉันเริ่มสายตาพร่ามัวรีบคลำหาที่ยึดเหนียวจนไปชนเข้ากับร่างแข็งแกร่งของใครสักคน

“อุ๊ย!ขอโทษครับ พอดีผมไม่ทันได้มองว่ามีคนน่ารักๆยืนอยู่ตรงนี้”เสียงของผู้ชายที่กอดเอวฉันอยู่เอ่ยบอกขึ้น ฉันเริ่มเพ่งสายตามองหน้าเขาแต่ก็เห็นแค่เรือนลาง เฮียมันเอาอะไรให้ฉันกินวะ

“ปล่อย ปล่อยฉัน!”ฉันดันแผงอกเปลือยเปล่านั้นให้ปล่อยร่างฉัน แต่ดูเหมือนว่าเจ้าของมือใหญ่จะไม่ยอม ฉันรู้สึกได้ถึงสายตาคู่คบกำลังจ้องมองมาที่หน้าอกของฉัน ฉันจึงเปลี่ยนมือที่ดันแผงอกเขาอยู่ให้มาปิดหน้าอกของฉันแทน

“ของใหญ่ๆเอ้ยไม่ใช่ๆ!ของสวยๆแบบนี้จะปิดทำไมล่ะครับ ฮึ?”ผู้ชายคนนี้พูดด้วยนำ้เสียงเจ้าเล่ห์ ฉันที่ได้ฟังเขาพูดแบบนั้นฉันก็ยิ่งดิ้นให้ร่างของฉันหลุดออกมาจากร่างของเขาแต่ยิ่งฉันดิ้นมากเท่าไร เขาก็ยิ่งกอดฉันแน่นขึ้นกว่าเดิม จนตอนนี้แรงที่น้อยนิดของฉันกำลังจะหมดลง อีเฮียเคบ้าช่างไม่ห่วงน้องเลยฮืฮๆๆๆเฮียคาร์ช่วยอลิซด้วยค่ะ

“หมดแรงแล้วเหรอครับ ซบอกพี่ใหญ่เลย คอห๊อมหอม”เขาพูดไม่พอยังก้มหน้าลงมาซูดดมซอกคอของฉันอีก

“อย่าทำอะไรฉันน่ะไอโรคจิต!”